AKITA
Historia
Akita Inu to rasa myśliwskich szpiców japońskich. Psy pełniły pierwotnie rolę myśliwych – polowały wraz z myśliwymi na dziką zwierzynę, m.in. czarne niedźwiedzie. Za bezpośredniego przodka rasy uznaje się wymarłego już Nippona Inu, który prawdopodobnie żył już w kilka tysięcy lat p.n.e. Pierwsze wzmianki o Akitach pochodzą natomiast z piątego tysiąclecia p.n.e. Czworonogi służyły wówczas samurajom, a co za tym idzie były powszechnie szanowane i bardzo wartościowe.
Akity zajmują poczesne miejsce w japońskiej mitologii. W czasach nowożytnych rola psów nieco zmalała, a później było już tylko gorzej. W latach 30. XX wieku nastąpił jednak swoisty renesans rasy, która została uznana przez Japończyków za pomnik kultury. W czasie II wojny światowej czworonogi niemal zupełnie zniknęły z powierzchni ziemi. Po zakończeniu działań wojennych rasę zrekonstruowano, a część psów trafiła do Stanów Zjednoczonych. Od tego czasu można mówić o podziale Akita na dwie linie: Akity japońskiej i Akity amerykańskiej. Jeżeli zaciekawiła Państwa historia rasy, serdecznie zachęcamy do zapoznania się z obszerniejszym artykułem p.t. „Historia rasy Akita Inu”.
Wygląd
Akita Inu to bardzo silny, postawny pies o mocnym kośćcu. Pomiędzy sukami i psami występują wyraźne różnice morfologiczne. Japońskie Akity są psami szybkimi, zwinnymi i energicznymi. Hodowcy podjęli ogromny wysiłek, aby przywrócić psy do ich oryginalnego wyglądu. Zajęło to bardzo dużo czasu, zważywszy, że od początku XVI wieku rasa była regularnie „psuta”. Czworonogi mieszano z lokalnymi rasami psów m.in. Tosa Inu, a nawet z rasami typowo europejskimi, np. Owczarkami niemieckimi. Głowa psa pozostaje w proporcji do reszty ciała; bez luźnej skóry lub marszczenia. Patrząc od przodu, powinna być dość okrągła. Policzki pełne, mocno owłosione. Czoło szerokie, płaskie, z wyraźną bruzdą rozciągającej się od stopu do górnej części czaszki.
Uszy ruchliwe i raczej niewielkich rozmiarów; trójkątne i grube. Zaokrąglone na końcach i szeroko rozstawione. Oczy powinny być stosunkowo małe, trójkątne w kształcie i lekko uniesione. Barwa ciemnobrązowa, niemniej im ciemniejsze tym lepsze. Powieki mają bardzo ciemny pigment. Na pierwszy rzut oka można odnieść wrażenie, że pies ma rzęsy. W rzeczywistości są to bardzo ciemne, wyraziste otoki. Patrząc od góry, kufa powinna być okrągła. Nos czarny lub koloru wątroby. Zęby białe, zdrowe, ustawione w zgryzie nożycowym. Szyja krótka, gruba i umięśniona. Skóra na szyi ścisła i bez podgardla. Klatka piersiowa głęboka i dobrze rozwinięta. Plecy silne. Sylwetka dorosłego psa wpisuje się w kształt kwadratu. Suki mogą być natomiast nieco dłuższe niż wyższe.
Kończyny tylne grube i dobrze rozwinięte. Stopy kocie, obficie owłosione, okrągłe, dobrze wysklepione i zwarte. Ogon jest wysoko osadzony, gruby i dobrze zakręcony nad grzbietem. Dopuszczalne pojedyncze zakręcenie, podwójne zakręcenie, a nawet potrójne i poczwórne. Płaszcz potrójnie powlekany. Zewnętrzna warstwa jest gruba i prosta. Pozostałe dwie warstwy ułożone w ściśle określony sposób. Pierwsza grubsza i miękka. Warstwa najbliżej skóry i jest zwykle grubsza i bardziej wełnista. Dopuszczalne kolory płaszcza to: rudo płowy, sezamowy, pręgowany i biały. Wszystkie kolory, z wyjątkiem białego, muszą mieć lekkie kremowe lub białe znaczenia i cieniowania po bokach kufy, na policzkach, spodniej stronie żuchwy, szyi, piersiach, tułowiu i ogonie.
Pies Akita inu
Dorosłe psy rasy Akita Inu mierzą 67 cm, suki 61 cm. Tolerancja 3 cm poniżej i powyżej.
Temperament
Akita Inu to bardzo niezależne i samodzielne psy. Właściciel powinien przygotować się na konieczność przeprowadzenia szkolenia z zakresu posłuszeństwa w zaawansowanym zakresie. Jeżeli pies nie zostanie prawidłowo uspołeczniony za młodu, może ujawnić w przyszłości skłonności destrukcyjne. Wszystkie Akity mają podobne temperamenty i cechy osobowościowe. Jedną z nich jest nietolerancja dla przedstawicieli tej samej płci. Jeżeli mieszkamy w mieście, zawsze wyprowadzajmy nasze Akity na smyczy. To bardzo ważne i gwarantuje bezpieczeństwo nasze i naszego czworonoga. Nie trudno sobie wyobrazić, co się stanie, gdy dwa dorosłe samce rasy Akita Inu staną przed sobą twarzą w twarz.
Niektórzy znawcy klasyfikują Akity inu do grupy psów potencjalnie groźnych. Jest w tym nieco racji, zwłaszcza jeżeli odniesiemy owo zastrzeżenie do pewnych typowych sytuacji, np. kontaktu z osobami nieznajomymi. Akity traktują obcych z dużą rezerwą i nie bez problemów przyzwyczajają się do ich obecności na swoim terenie. Obecnie używany jako pies stróżująco – obronny, a także, jako pies towarzysz.
Zdrowie
Czworonogi często zapadają na choroby autoimmunologiczne. Do najpowszechniej występujących należą:
- Syndrom Vogt-Koyanagi-Harada – choroba, która ma wpływ na skórę i oczy.
- Autoimmunologiczna anemia hemolityczna – choroba autoimmunologiczna krwi.
- Sebaceous Adenitis – choroba autoimmunologiczna skóry. Uważa się, że jest to schorzenie autosomalne recesywne.
- Pęcherzyca Foliaceus – autoimmunologiczna choroba skóry. Schorzenie uważa się za genetyczne.
- Toczeń rumieniowaty układowy – układowa choroba autoimmunologiczna (lub autoimmunologiczna choroba tkanki łącznej), która może dotyczyć każdej części ciała.
Oprócz wymienionych wyżej chorób lekarze rozpoznają także immunologiczne endokrynologiczne choroby dziedziczne takie jak:
- Choroba Addisona, znana również jako niedoczynność kory nadnerczy.
- Zespół Cushinga, znany jako nadczynność kory nadnerczy.
- Cukrzyca – cukrzyca typu 1. Wpływa negatywnie na pracę trzustki.
- Niedoczynność tarczycy. Jest to choroba autoimmunologiczna, która wpływa na pracę tarczycy.
Inne nieimmunologicznych schorzenia to:
- Dylatacja żołądka, zwana także skrętem żołądka. To choroba typowa dla ras psów dużych.
- Mikroftalmia, inaczej choroba "małego oka". To zaburzenie rozwojowe oka (autosomalna recesywna choroba genetyczna).
- Jaskra (podwyższone ciśnienie w oku)
- Progresywny zanik siatkówki (stopniowe zwyrodnienie siatkówki)
- Dysplazja stawów biodrowych – stan, w którym głowa kości udowej nie pasuje do gniazda biodrowego. Prowadzi do choroby zwyrodnieniowej.
- Choroby von Willebranda – zaburzenia genetyczne krwawienia związane z niedoborem czynnika von Willebranda.
Kraj pochodzenia: Japonia
Inna nazwa: Akita
Klasyfikacja FCI – grupa V, sekcja 5, wzorzec nr 255. Nie podlega próbom pracy.
Cena szczeniąt z rodowodem to koszt 1200 – 6500 złotych Źródło (Alegratka, Olx, Allegro).