Udostępnij ten artykuł.

Aparaty ortodontyczne dla psów

Leczenie wad zgryzu, chorób dziąseł i innych dolegliwości z zakresu ortodoncji, nie dotyczy jedynie ludzi. Wady zgryzu można leczyć również u zwierząt i to w większości tymi samymi metodami (może z wyjątkiem protez). Co ciekawe – terapia w przypadku psów przebiega szybciej i bardziej bezproblemowo. Jeśli nasz pies ma poważną wadę zgryzu, która uniemożliwia mu normalne funkcjonowanie, powinniśmy jak najszybciej mu pomóc. Z naszego poradnika dowiecie się, kiedy zakłada się aparaty ortodontyczne dla psów i jak przebiega prostowanie zgryzu u psa. Przedstawimy klasyfikacje zgryzu i opiszemy najczęstsze jego wady. Wszystko po to, abyście jako właściciele swoich pupili, mogli zadbać o ich zdrowe zęby i dziąsła. 

Prawidłowy zgryz u psa

Prawidłowym zgryzem u większości psów jest zgryz nożycowy. Oznacza to, że górne siekacze usytuowane są minimalnie dalej niż dolne. W jamie ustnej psa nie ma miejsca na przypadkowość. Każdy z zębów ma swoje ściśle określone zadania, podobnie zresztą jak u ludzi. Siekacze służą do oddzielania kęsów pokarmu, zęby przedtrzonowe do ich rozdrabniania, trzonowe do rozcierania i tak dalej. Całość musi ze sobą idealnie współgrać, by zapewnić zwierzęciu optymalne możliwości przyswajania pokarmu. W przypadku niektórych czworonogów, za właściwy uznawany jest jednak tzw. zgryz wzorcowy, charakterystyczny dla danej rasy. Oznacza to, że przedstawiciele pewnych ras, np. bokserów, jako prawidłowy, uznawany mają zgryz z wysuniętą dolną szczęką (tzw. przodożuchwie). Poniżej przedstawiliśmy klasyfikację zgryzu u psów.

rodzaje zgryzów u psa od lewej: nożycowy, przodozgryz, tyłozgryz, cęgi

rodzaje zgryzów u psa od lewej: nożycowy, przodozgryz, tyłozgryz, cęgi

Klasyfikacja zgryzu

  • klasa 0.1 – zgryz normalny (nożycowy)
  • klasa 0.2 – wariant zgryzu normalnego (wzorcowy)
  • klasa 0.3 – normalny warunkowo (dopuszczalny dla danej rasy)
  • klasa 1 – jeden ząb położony nieprawidłowo
  • klasa 2 – tyłożuchwie (za krótka żuchwa)
  • klasa 3 – przodożuchwie (za długa żuchwa)
  • klasa 4 – zgryz krzywy (kilka różnych wad)

Ocena zgryzu psa – kiedy jej dokonać?

Podczas pierwszej wizyty u weterynarza, powinna nastąpić ocena zgryzu psa. Lekarz powinien ocenić, do której klasy zalicza się zgryz szczenięcia, uwzględniając jego rasę i inne czynniki. Oczyścicie na tym etapie nie podejmuje się jeszcze decyzji czy stosować aparaty ortodontyczne dla psów, jednak warto mieć na uwadze pewną prawidłowość. Jeśli u szczenięcia z zębami mlecznymi wysapuje wada zgryzu, bardzo prawdopodobne jest, że powtórzy się ona także u dorosłego psa. Ostateczna ocena powinna być dokonana już na zębach stałych. Kiedy powinniśmy udać się do weterynarza, by ten ocenił zgryz naszego psa? Optymalny moment to ukończenie 9 miesięcy życia u małych ras oraz 12 u przedstawicieli ras większych. 

nieprawidłowy zgryz u psa

Wady zgryzu u psów

Poszczególne wady zgryzu zawarte zostały poniekąd w klasyfikacji zgryzów. Nazwy poszczególnych klas odpowiadają rodzajom schorzeń i wad. Należy jednak wiedzieć, że wady zgryzu dzielą się na szkieletowe i zębowe.

  • Wady zębowe, jak sama nazwa wskazuje, wynikają z nieprawidłowego ułożenia zębów w jamie ustnej, a ściśle – w łuku zębowym.
  • Wady szkieletowe – wynikają z nieprawidłowej budowy lub długości szczęki bądź żuchwy.

Tylko w przypadku wad zębowych stosuje się aparaty ortodontyczne dla psów. Warto również wiedzieć, że nie każda wada zgryzu powinna być leczona. Część z nich nie wpływa bowiem na prawidłowe funkcjonowanie psa, nie stanowi źródła bólu i nie uniemożliwia normalnego funkcjonowania. Ostateczna decyzja dotycząca zasadności leczenia należy do właściciela psa jednak istotna jest również sugestia lekarza weterynarii.

Leczenie wad zgryzu u psa – aparaty ortodontyczne dla psów czy ćwiczenia?

Decydując się na aparaty ortodontyczne dla psów, decydujemy się także na częste wizyty kontrolne. W trakcie noszenia aparatu powinniśmy pilnować, aby nie doszło do jego uszkodzenia, np. w trakcie posiłków czy zabawy. Obowiązkiem podczas kuracji ortodontycznej, jest przestrzeganie zasad higieny jamy ustnej. Noszenie aparatu w żaden sposób nie zwalnia psa ani jego właściciela z dbałości o ten obszar.

Inną metodą prostowanie zębów u psa są także ćwiczenia ortodontyczne, usuwanie zębów czy skracanie koron. Zwierzęca ortodoncja oferuje wiele sposobów na eliminację wady zgryzu. Warto z nich korzystać.

Reakcja psa na aparat

Aparaty ortodontyczne dla psów zakładane są przy znieczuleniu ogólnym. Warunkiem poddania psa takiej terapii, jest jego dobre zdrowie i brak tendencji do agresywnych zachowań. Psy zazwyczaj dobrze znoszą zarówno sam zabieg założenia aparatu, jak i późniejsze funkcjonowanie, już aparatem na zębach. Aparat nie jest przeszkodą w przyjmowaniu pokarmu, szkoleniu i wykonywaniu innych, codziennych czynności. Jak już wcześniej wspominano, należy jednak zachować ostrożność podczas zabaw z psem czy czynności higienicznych. Na czas noszenia aparatu warto zrezygnować z podawania psu zabawek lub kości, które mogłyby spowodować uszkodzenie aparatu.

aparat ortodontyczny u psa

Czas trwania i koszty leczenia

Wielu właścicieli psów interesują koszty założenia aparatu ortodontycznego dla psa. Łączny koszt takiego leczenia może wynieść około tysiąca złotych. Czas trwania kuracji aparatem ortodontycznym szacuje się na kilka-kilkanaście tygodni. Wszystko zależy od rodzaju wady, rasy psa, postępów w przebiegu kuracji oraz wielu innych czynników.

Aparat to nie sposób na poprawę urody!

Lekarze weterynarii zgodnie podkreślają, że aparaty ortodontyczne dla psów służą wyłącznie do leczenie tych wad, które stanowią źródło bólu. Jeśli wada zgryzu uniemożliwia psu normalne funkcjonowanie, powoduje ból lub inne dolegliwości, aparat może okazać się niezbędny. Nie powinniśmy jednak zabiegać o założenie aparatu, kiedy nie ma ku temu wyraźnych przesłanek. Aparat na zęby tylko po to, by pies miał ładniejszy uśmiech lub lepiej prezentował się na wystawie? Tego typu praktyki krytykowane są zarówno przez weterynarzy, jak i wielu hodowców. Pamiętajmy, że długotrwała kuracja ortodontyczna naraża naszego pupila na stres, którego powinniśmy mu oszczędzić, jeśli to możliwe. 

Tagi artykułu: