Udostępnij ten artykuł.

Behawioryzm zwierząt

Zaczynając pisać o behawioryzmie zwierząt na pewno na samym początku trzeba wyjaśnić, co to w ogóle jest ten behawioryzm? Więc behawioryzm jest to kierunek psychologiczny, który zdecydowanie zaczął się rozwijać w XX wieku. Wykorzystuje wiedzę z badań przyrodniczych do zbadania ludzkiej lub zwierzęcej psychiki.

Nas interesuje behawioryzm zwierząt, bo przecież w momencie, gdy pod swój dach przyjmujemy upragnionego czworonoga to przede wszystkim chcemy mu zapewnić poczucie bezpieczeństwa, staramy się zadbać o jego zdrowie, nie tylko fizyczne, ale również i psychiczne.

Sytuację z życia wziętę

Gdy nasz pupil zachoruje to wiadomo i jest to całkowicie naturalne zachowanie, że staramy się podporządkować szczeniakowi, czy dorosłemu już psu, nie tylko siebie, ale i swój czas. Natomiast w przypadku szczeniaka to bardzo szybko on przyzwyczaja się do tej sytuacji i nie rozumie, że to tylko chwilowa zmiana tak zwanej "hierarchii stada". Gdy będziemy takie zachowanie w sytuacji powrotu zwierzęcia do zdrowia kontynuować, a przecież najczęściej robimy to z litości oraz ze źle pojętej miłości, to niestety popełniamy duży błąd. Pies bardzo szybko przyzwyczaja się do wszystkich przyznanych mu praw i sam zaczyna wychowywać właściciela. Niestety odebranie mu już raz przyznanych przywilejów jest bardzo trudne i spotyka się z dużym oporem, np. obrona fotela, na którym siadał w czasie choroby.

Możemy takich sytuacji uniknąć, jeśli zastosujemy tak zwany behawioryzm zwierząt, który pomoże nam nauczyć szczeniaka posłuszeństwa już od pierwszych dni jego pobytu w naszym domu. Gdy szczeniak kończy około 12 tygodni, to jest on już w pełni zabezpieczony wszelkimi szczepieniami przed chorobami zakaźnymi i powinniśmy spędzać z nim jak najwięcej czasu na różnych spacerach. Trzeba psu umożliwić kontakty z psami innych ras, a także ze zwierzętami innych gatunków, ponieważ to nauczy go nie tylko tolerancji, ale również i akceptowania osobników o innym wyglądzie czy odmiennym zapachu. Na pewno nie powinniśmy swojego pupila nosić na rękach, podczas spacerów, gdyż nie jest to dobre rozwiązanie. Pies musi mieć kontakt fizyczny z drugim psem, którego powinien obwąchać, gdyż w ten sposób go poznaje, ale również uczy się dzięki temu, kto może być dla niego potencjalnym zagrożeniem, kogo atakować, czy przed kim uciekać.

Częstym błędem, który popełnia większość z właścicieli czworonogów, to organizowanie zabaw, które uczą agresji.


  • Behawioryzm zwierząt

  • Behawioryzm zwierząt
Nieświadomie wtedy prowokujemy szczeniaka do gryzienia, ale gdy zaczyna on dorastać to, wtedy go za takie złe zachowanie karcimy, a przecież wcześniej sami je aprobowaliśmy, a nawet nauczyliśmy. Pies takiego zachowania nie zrozumie i zacznie się denerwować.

Nauka czystości naszego psa we właściwych miejscach też wymaga od nas cierpliwości i powinniśmy zacząć ją stosunkowo szybko. Nie wolno wkładać mordki psa w jego odchody, co niestety jest bardzo często stosowane, gdyż właściciele sądzą, że w ten sposób pies szybciej się nauczy, nie jest to prawdą, a tylko przyczynią się do tego, że pies będzie załatwiał się tylko wtedy, gdy właściciela nie ma w pobliżu. Nie ma żadnego sensu także organizowanie wielogodzinnych spacerów oraz namawianie pupila na coś, na co on nie ma ochoty. W tym przypadku, w jakimś sensie to raczej on sam powinien zdecydować "gdzie i kiedy". Oczywiście nawet najbardziej karnemu psu może zdarzyć się załatwienie w mieszkaniu. Wprowadzając szczeniaka do domu, należy już od samego początku przyzwyczajać go do krótkiego pobytu w samotności.

Gdy zbytnio rozpieścimy psa i będziemy zabierać go na wszystkie wycieczki, do sklepu, do znajomych i nagle będzie musiał sam zostać w domu, to niestety może on przeżyć ogromny stres. Pies próbując to zminimalizować szczeka, gryzie przedmioty, a nawet załatwia potrzeby fizjologiczne. I potem, gdy skarcimy go za takie zachowanie to on znowu nie będzie wiedział, dlaczego został skarcony. Nauka tak zwanej "samotności" pozwoli mu w dorosłym już życiu zaakceptować nasze wyjścia do pracy, czy w miejsca dla zwierząt niedozwolone, a tym samy nam zaoszczędzi to wielu kłopotów. Niestety bardzo często się zdarza, że nasza tak zwana, ślepa miłość do czworonogów powoduje, że sami prowokujemy i stwarzamy problemy wychowawcze. Oczywiście zawsze mamy możliwość ich naprawienia, a im wcześniej zmienimy nasze nawyki i postępowanie, to tym samym szybciej polepszymy kontakty z naszym pupilem.

Dlatego właśnie bardzo ważne jest poznanie i stosowanie behawioryzmu zwierząt, który doskonale pomoże nam zrozumieć psychikę naszego pupila.

Tagi artykułu: