Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Bokser

BOKSER (Deutscher Boxer, German Boxer)

Historia

Przodkami boksera były molosy zamieszkujące w starożytności Grecję, Epir, Tybet, oraz Półwysep Bałkański i Iberyjski. Wszystkie odznaczały się muskularną budową ciała, miały dużą głowę z szerokim pyskiem, i były przy tym odważne i nieustępliwe. Używano ich do polowań na grubego zwierza oraz jako psów bojowych do walk na arenach. W średniowiecznej Europie wyodrębniły się trzy typy psów: brabantczyk we Francji oraz bullenbeiser (pies na byki) i barenbeiser (pies na niedźwiedzie) w krajach germańskich. Współczesny bokser narodził się w drugiej połowie XIX wieku w Niemczech. Pierwszym hodowcą by Georg Alt, który skrzyżował sukę brabantczyka z rodzimym bullenbeiserem, w wyniku czego przyszedł na świat Lechners Box ojciec łaciatej suki Meta von der Passage (jej imię znajduje się w rodowodach wszystkich bokserów).
W Polsce pierwsze boksery pojawiły się w dwudziestoleciu międzywojennym. Po II wojnie ostało się niewiele egzemplarzy; do odtworzenia hodowli wykorzystywano głównie psy sprowadzane z Czech i Niemiec. Od wielu lat rasa cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem wśród hodowców.

Wygląd

Bokser jest psem średniej wielkości, krótkowłosym, krępym o kwadratowej budowie ciała, mocnym kośćcu oraz suchym, silnie rozwinięte i plastycznie uwidocznionym umięśnieniu. Nigdy nie może być ociężały ani niezgrabny. W ruchu żywy i pełen szlachetności. Sylwetka powinna wpisywać się w kształt kwadratu. Głębokość klatki piersiowej stanowi połowę wysokości w kłębie.

Suczka Boksera Molli

Suczka Boksera

Głowa nadaje bokserowi charakterystyczny wygląd. Kufa możliwie szeroka i mocna. Piękny wygląd głowy zależy od harmonijnej proporcji między wielkością kufy i mózgoczaszki. Kufa oglądana z dowolnej strony pozostaje w odpowiedniej proporcji do mózgowioczaszki, tzn. nigdy nie może sprawiać wrażenia zbyt małej. Głowa sucha, tzn. bez żadnych fałd. Przy wytężonej uwadze psa w naturalny sposób na głowie tworzą się fałdy. Od nasady nosa po obu stronach przebiegają w dół trwale zaznaczone fałdy. Ciemna maska ogranicza się do kufy i wyraźnie różni się od umaszczenia głowy, aby część twarzowa nie sprawiała zbyt ponurego wrażenia. Mózgoczaszka możliwie wąska i graniasta, lekko wysklepiona. Bruzda czołowa słabo zaznaczona, szczególnie między oczami niezbyt głęboka. Czoło tworzy w stronę grzbietu nosa wyraźny uskok. Grzbiet nosa przechodzi w część czołową jak u buldoga, ale nie może również być opadający.

Nos szeroki i czarny, bardzo lekko zadarty; szerokie nozdrza, koniuszek nosa umieszczony nieco wyżej niż nasada. Kształt kufy określany jest przez kształt szczęk, ustawienie kłów, kształt fafli. Kły rozstawione możliwie szeroko, o odpowiedniej długości, dzięki czemu widziana od przodu kufa jest szeroka, niemal kwadratowa i tworzy z grzbietem nosa kąt rozwarty. Od przodu krawędź górnej wargi opiera się na krawędzi wargi dolnej. Wygięta do góry część żuchwy z dolną wargą, zwana brodą, nie wysuwa się przed górną wargę ani tym bardziej chowa się pod nią. Przy zamkniętym pysku kły i siekacze żuchwy, podobnie jak język, nie mogą być widoczne. Fafle dopełniają kształt kufy. Górna warga gruba i mięsista, wypełniająca lukę powstałą na skutek wysunięcia żuchwy, opierając się jednocześnie na jej kłach. Żuchwa wysunięta przed górną szczękę i lekko wygięta ku górze. Charakterystycznym zgryzem boksera jest przodozgryz. Szczęka szeroka u nasady i w niewielkim stopniu zwężająca się ku przodowi. Uzębienie silne i zdrowe. Siekacze równo ustawione w prostej linii, kły szeroko rozstawione i odpowiedniej wielkości. Policzki wykształcone odpowiednio do mocnych szczęk, nie wystające jednak zbyt wyraźnie, przechodząc raczej lekkim łukiem w kufę. Oczy ciemne – ani zbyt małe, ani wyłupiaste, ani też zbyt głęboko osadzone. Oprawa ciemna. Uszy zachowane w stanie naturalnym odpowiedniej wielkości, osadzone po bokach w najwyższej części mózgoczaszki. W spoczynku przylegają do policzków, w stanie wytężonej uwagi skierowane do przodu tworząc wyraźną fałdę.


  • Bokser

  • Szczeniak Boksera

  • Bokser

Górna linia przebiega eleganckim łukiem od wyraźnie zaznaczonej nasady karku do kłębu. Szyja wystarczająco długa, okrągła, mocna, muskularna i sucha. Tułów kwadratowy, oparty na silnych, prostych kończynach. Kłąb wyraźnie zaznaczony. Grzbiet, włącznie z partią lędźwiową, powinien być krótki, zwarty, prosty, szeroki i silnie umięśniony. Zad lekko opadający, nieznacznie wypukły i szeroki. Miednica powinna być długa i zwłaszcza u suk, szeroka. Klatka piersiowa głęboka, sięgająca aż do łokci; głębokość klatki piersiowej równa jest połowie wysokości psa w kłębie. Dobrze wykształcone przedpiersie. Żebra dobrze wysklepione, ale nie beczkowate, sięgające daleko do tyłu. Dolna linia przebiega eleganckim łukiem do tyłu, krótkie, napięte i lekko podciągnięte boki. Ogon osadzony raczej wysoko niż nisko, zachowany w stanie naturalnym. Kończyny przednie patrząc od przodu proste, ustawione równolegle, o silnym kośćcu. Łopatki długie, ukośne, mocno powiązane z tułowiem, nieprzesadnie umięśnione. Ramiona długie i tworzące z łopatką kąt prosty. Łokcie ani zbyt mocno przylegające do klatki piersiowej, ani zbyt odstające. Przedramię pionowe, długie i sucho umięśnione. Staw nadgarstkowy mocny, dobrze zaznaczony lecz bez zgrubień. Śródręcze krótkie, ustawione niemal pionowo do podłoża. Łapy małe, okrągłe, zwarte; opuszki grube o twardej podeszwie. Kończyny tylne bardzo silnie umięśnione, mięśnie twarde i plastycznie uwidocznione. Kończyny oglądane z tyłu powinny być proste. Udo długie i szerokie. Kąt stawu biodrowego i kolanowego jak najmniej rozwarty. Kolano w swobodnej postawie powinno sięgać linii poprowadzonej pionowo od guza biodrowego do podłoża. Podudzie bardzo muskularne. Staw skokowy mocny, dobrze zaznaczony, lecz bez zgrubień. Skóra sucha, elastyczna, bez fałd. Włos krótki, twardy, lśniący i przylegający do skóry. Dopuszczalnymi typami umaszczenia są żółte lub pręgowane. Maść żółta występuje w różnych odcieniach, od jasnożółtego do ciemnorudobrązowego, przy czym umaszczenie pośrednie tj. czerwono-żółte – najbardziej pożądane. Maska czarna. Odmiana pręgowana ma na żółtym tle ciemne lub czarne pręgi przebiegające w kierunku żeber. Barwa tła wyraźnie kontrastuje z barwą pręg. Białe znaczenia zasadniczo niepożądane, mogą wręcz korzystnie wpływać na estetykę umaszczenia.
Psy osiągają średnio od 57 do 63 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 53 do 59 cm. Waga psów oscyluje w granicach 30 kg. Suki są lżejsze i ważą ok. 25 kg.


  • Bokser

  • Bokser

  • Szczeniaki Boksera

Temperament

Bokser to energiczny, wesoły pies o ogromnym temperamencie, ale zrównoważonym charakterze. Bardzo przywiązany do właściciela, wierny i czuły. Bywa zaborczy, ale zazwyczaj nie domaga się pieszczot w natrętny sposób. Nie znosi samotności, dlatego doskonale czuje się w pełnych rodzinach. Uwielbia zabawy z najmłodszymi i wspólne spędzanie czasu z opiekunem. Bardzo dobrze sprawdzają się w roli obrońców. Nie wykazują przy tym nadmiernej agresji i nie rzucą się bez potrzeby na potencjalnego agresora – ograniczą się raczej do warknięcia. Z natury są przyjazne w stosunku do obcych ludzi.
Boksery raczej mało szczekają, ale za to wydają z siebie tuzin innych, niekiedy dziwacznych, odgłosów, sygnalizując tym samym złe samopoczucie czy urazy. Mają duże zapotrzebowanie na ruch – będą nieszczęśliwe, jeżeli zamkniemy je w mieszkaniu i nie damy możliwości upustu energii. Temu czworonogowi zdecydowanie nie wystarczy zwykły spacer, on potrzebuje zajęć stymulujących, bodźców umysłowych i treningów siłowych.
Niektóre boksery nie są tolerancyjne wobec psów, zwłaszcza samce źle znoszą obecność innego psa na swoim terytorium. Bez problemu zaakceptują inne zwierzęta domowe.

Zdrowie i Pielęgnacja

Rasa jest stosunkowo łatwa w pielęgnacji. Psy linieją intensywnie dwa razy do roku – wiosną i jesienią; niewielkie ilości włosa gubią jednak przez cały czas. W okresach linienia należy wyczesywać psa raz-dwa razy dziennie; w normalnych okolicznościach – raz na tydzień z wykorzystaniem gumowego zgrzebła lub specjalnej rękawicy.  

Nieco skrócona kufa powoduje, że pies bokser jest wrażliwy na wysokie temperatury, dlatego latem należy chronić go przed przegrzaniem; nie może wówczas długo przebywać w pełnym słońcu ani odbywać forsownych treningów. Najczęstszymi przypadłościami zdrowotnymi w rasie są: dysplazja stawów biodrowych, spondyloza, podzastawkowe zwężenie ujścia aorty (SAS), zwężenie zastawki tętnicy płucnej (PS), kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) i arytmogenna kardiomiopatia prawej komory (ARVC). Niekiedy mogą przytrafić się rozszerzenie i skręt żołądka, alergie kontaktowe, wziewne i pokarmowe (szczególnie u białych psów), zapalenie spojówek i grudkowe zapalenie trzeciej powieki.

Pies Bokser reproduktor

Bokser Bruno

Wysokość: Psy osiągają średnio od 57 do 63 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 53 do 59 cm.

Waga: Waga psów oscyluje w granicach 30 kg. Suki są lżejsze i ważą ok. 25 kg.

Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczenia są żółte lub pręgowane.

Zdrowie: Najczęstszymi przypadłościami zdrowotnymi w rasie są: dysplazja stawów biodrowych, spondyloza, podzastawkowe zwężenie ujścia aorty (SAS), zwężenie zastawki tętnicy płucnej (PS), kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) i arytmogenna kardiomiopatia prawej komory (ARVC).

Pielęgnacja: Psy Boksery linieją dwa razy do roku. W pozostałych okresach w roku wystarczy czesać psa raz na tydzień z wykorzystaniem zgrzebła.

Rodzina: Psy są bardzo rodzinne i przyjaźnie nastawione do ludzi. Uwielbiają towarzystwo dzieci. Sprawdzą się jako psy obronne. Szkolenie nie sprawia większych problemów, należy jednak pamiętać, że psy są wrażliwe na podniesiony głos. Mają duże zapotrzebowanie na ruch.

Inne nazwy: Deutscher Boxer, German boxer, Boxer .

Cena szczeniąt z rodowodem 2000 - 8000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx). Cena z roku 2021.

Klasyfikacja FCI - grupa II, sekcja 2, nr wzorca 144. Według klasyfikacji FCI rasa psów podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: