Udostępnij ten artykuł.

Charciki włoskie

Charty są wymarzonymi psami wielu potencjalnych hodowców. Jedną z najpopularniejszych ras chartów są przy tym charciki włoskie. Mają zgrabny i smukły wygląd typowy dla tej grupy psów, a do tego są wygodnie niewielkie. Czy jednak to rasa dla każdego? Gdzie i w jakiej cenie można kupić te psy? Sprawdź, jakimi psami są charciki włoskie. Konieczne przeczytaj – charciki włoskie charakter. Zobacz także – charciki włoskie hodowle i cena charcików włoskich.

Charciki włoskie (inne nazwy – wł. Piccolo Levriero Italiano, ang. Italian Sighthound, Italian Greyhound) to rasa psów zaliczana przez FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) do grupy chartów – Grupa X Charty oraz Sekcja 3. Charty krótkowłose, nr wzorca 200 (data publikacji obowiązującego wzorca: 13.11.2015 r., wzorzec ten obowiązuje od 01.01.2016 r.). Natomiast zgodnie z odmienną klasyfikacją amerykańską, charciki włoskie należą do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa. Krajem patronackim tej rasy, jak sama nazwa wskazuje są Włochy. Mimo iż są to psy myśliwskie, rasa ta nie podlega jednak próbom pracy w krajach zrzeszonych pod patronatem FCI. Jak już wspomniano, użytkowo charciki włoskie są psami myśliwskimi, ale także wyścigowymi oraz reprezentacyjnymi (wystawowymi) i do towarzystwa. Jeśli chcesz Kupić psa tej rasy, najpierw sprawdź jednak, czy charakter i potrzeby tych czworonogów są dla ciebie odpowiednie. Konieczne przeczytaj, więc – charciki włoskie charakter, charciki włoskie hodowle i cena charcików włoskich.

rasa psów charciki włoskie

Charciki włoskie – rys historyczny rasy

Charciki włoskie to rasa psów zaliczana ogólnie pokrojowo i użytkowo do grupy chartów. Powstała przy tym już w starożytności. Psy o podobnej do tej rasy budowie i wyglądzie znane były już w epoce brązu, na co wskazują dowody kopalne i inne ocalałe przekazy z tamtego okresu. Były one niewielkie i w typie dzisiejszych chartów. Sama rasa charcik włoski pochodzi jednak nie z Włoch, czyli swojego obecnego kraju patronackiego, lecz z północnej Afryki, gdzie psy te hodowano właśnie od starożytności. Ludzie wykorzystywali je jako psy myśliwskie i do towarzystwa. Czworonogi takie żyły wtedy m.in. w Egipcie na dworze Faraonów. Stały się też pierwowzorem boga Egipcjan Anubisa, mającego postać takiego właśnie psa. Bardzo dawno temu, bo na początku V wieku p.n.e., w trakcie migracji ówczesnej ludności poprzez Lakonię (starożytna Grecja), te małe charciki trafiły jednak do Włoch. Świadczą o tym, pochodzące z tego regionu liczne wizerunki psów w typie chartów, obecne na odkrytych przez archeologów wazach i misach. Znacznie później, w XVIII wieku hodowle psów omawianej rasy miały swój wielki rozwój w Europie Zachodniej, przede wszystkim w takich państwach jak wspomniane Włochy, a także Anglia, Francja i Niemcy. W okresie renesansu charciki włoskie były bardzo modne i trzymano je jako symbol luksusu na dworach magnackich. Przedstawicieli tych psów często można też odnaleźć na obrazach z tej epoki, wykonanych przez największych włoskich i innych światowych mistrzów. Obecnie rasa ta na powrót staje się coraz bardziej modna w Europie, w tym również w Polsce. Obecnie użytkuje się je głównie jako psy wystawowe, reprezentacyjne i do towarzystwa, a także myśliwskie i wyścigowe. Charakterystyczną cechą charcików włoskich jest to, że polują ścigając zwierzynę, kierując się przy tym wzrokiem, a nie węchem, jak inne grupy ras myśliwskich.

Wygląd ogólny

Charciki włoskie to psy o bardzo szczupłej, smukłej budowie i kwadratowej sylwetce. Mają niewielkie rozmiary, a ich wygląd jest miniaturą dużych ras chartów. Pokrojowo są „kwintesencją wyrafinowania, elegancji, wdzięku i szyku”. Wysokość w kłębie dorosłych charcików włoskich wynosi 32-38 cm u suk i psów, przy masie ciała maksymalnie 5 kg u obu płci (w granicach 3,6-5 kg). Długość tułowia jest u tej rasy równa lub tylko nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie. Ponadto, długość ich szyi jest równa całej długości głowy. Długość ich głowy może stanowić do 40% wys. w kłębie. Natomiast długość ich czaszki jest równa połowie długości głowy.

psy charciki włoskie

Głowa i szyja u charcików włoskich

Głowa u charcików włoskich jest wąska i wydłużona (smukła), o płaskiej czaszce z równoległymi liniami profilu i lekko zaokrąglonymi bokami. Kufa (pysk) i szczęki zwężają się ku końcowi. U tych psów są też wyraźne łuki nadoczodołowe, okrągławe i duże oczy (nie wyłupiaste, ani wpadnięte) o ciemnych tęczówkach i ciemno pigmentowanych powiekach, słabo zaznaczona bruzda czołowa, niewydatny guz potyliczny, suche policzki, bardzo słabo zaznaczony stop oraz ciemny i najlepiej czarny nos, z dobrze rozwartymi nozdrzami. Wargi są cienkie i napięte oraz ciemno pigmentowane. Zęby osadzone prostopadle do szczęk, o nożycowym zgryzie. Osadzone bardzo wysoko uszy są małe i delikatne (cienkie), do tego złożone i noszone do tyłu na szyi i karku. W razie zainteresowania są podniesione i skierowane na boki. Muskularna i sucha szyja ma zaś „kształt ściętego stożka”. U tych psów brak też podgardla.

Charciki włoskie – tułów i ogon

Tułów u tej rasy jest smukły i dobrze umięśniony (muskulatura biegacza), a jego długość jest równa lub tylko nieznacznie mniejsza od wys. w kłębie. Linia grzbietu jest prosta, a w części grzbietowo-lędźwiowej lekko wysklepiona i harmonijnie przechodząca w linię zadu. Kłąb jest dosyć wyraźnie zaznaczony, z blisko siebie ustawionymi szczytami łopatek. Elegancka klatka piersiowa jest mocna i głęboka, aczkolwiek wąska i z lekko wysklepionymi żebrami, sięga przy tym do łokci. Lędźwie są lekko wysklepione, a dobrze umięśniony zad szeroki i bardzo spadzisty. Linia dolna tułowia niezbyt ostro wznosi się ku brzuchowi. Nisko osadzony i dość długi ogon jest cały cienki (nawet u nasady) i zwęża się stopniowo ku ostremu końcowi. Charciki te ogon noszą nisko i prosto, a od połowy zawija się on lekko ku górze (wyprostowany sięga do stawu skokowego.

Kończyny

Długie łopatki są tylko lekko nachylone i dobrze rozwinięte, są też dobrze umięśnione, choć o suchym wyglądzie. Nogi charcików włoskich w całości są proste, ustawione pionowo są równoległe do siebie i mają suche umięśnienie o dobrze widocznym rysunku spod skóry. Kończyny tylne są do tego dobrze kątowane. Natomiast kąt w stawie barkowym łap przednich jest mocno rozwarty. Łokcie nie mogą odstawać, ani być wciśnięte. Na odcinku od łokcia do nadgarstka widoczna jest wyraźna bruzda. Uda są suche, długie, dobrze umięśnione, lecz niezbyt rozbudowane, a podudzia mocno nachylone. Śródręcza są suche i lekko nachylone na widoku z profilu. Natomiast śródstopia są równoległe na widoku z tyłu. Łapy tylne są mniej owalne, niż przednie. Palce są małe, zwarte i dobrze wysklepione. Poduszki palcowe są niewielkie i ciemno pigmentowane, zakończone czarnymi lub ciemnymi pazurami (stosownie do umaszczenia).

suczka charcik włoski

Chody

Charciki włoskie poruszają się bardzo wykwintnie i z gracją. Ich kłus jest harmonijny, sprężysty i nieco wysoki. Przednie kończyny psy te wyrzucają daleko do przodu. Rasa ta należy do chartów, a więc najszybszych ras wśród psów na świecie. Dorosłe charciki włoskie osiągają przy tym szybkość w biegu maksymalnie do ok. 40 km/h.

Charciki włoskie – skóra, szata i umaszczenie

Skóra u tej rasy dobrze przylega i jest stosunkowo cienka. Charciki te na całym ciele mają włos bardzo krótki i jedwabiście delikatny. Ich umaszczenie może mieć kolor jednolicie szary, błękitny (Blue Fawn), czarny, czekoladowy lub izabelowaty (płowy, czyli jasnożółto-beżowy). Białe znaczenia i łatki toleruje się wyłącznie na piersiach, przedpiersiu i dolnych partiach łap (wykluczona jest natomiast jednolita biel).

Charciki włoskie charakter i zachowanie

Są to psy łagodne i czułe, do tego inteligentne, wesołe, żywe (ruchliwe), zwinne i aktywne. Są towarzyskie i zgodne z innymi domownikami, w tym także z innymi psami. Nadają się też do hodowli w większym stadzie kilku osobników. Niektóre źródła podają też, że bywają złośliwe.

piesek charcik włoski

Zdrowie i pielęgnacja

Charciki włoskie są niewielkie i wyglądają dosyć delikatnie, nie wymagają jednak większych zabiegów. Zadbać należy u nich przede wszystkim na higienę uszu i uzębienia (stosunkowo często u rasy tej pojawia się kamień nazębny). Ponieważ są to charty, a więc rasa myśliwska bardzo aktywna, charciki te wymagają dużo codziennego ruchu, w tym szybkiego biegania. Bez tego staną się sfrustrowane i złośliwe, będą też niszczyć przedmioty w domu. Nie nadają się go utrzymania na zewnątrz, z powodu bardzo krótkiej sierści i delikatnej budowy ciała. Zdarzają się u nich złamania ogona, a czasem też nóg. Długość życia wynosi u nich w granicach 12-15 lat.

Charciki włoskie hodowle

Na stronie Klubu CHarta w Polsce (http://www.klubcharta.zkwp.pl/hodowla/35/charcik_wloski) jest obecnie wymienionych 17 hodowli rodowodowych rasy charcik włoski. Można tu kupić szczenięta z rodowodem, pochodzące od rodziców wystawowych z sukcesami. Wymienione hodowle tej rasy, to: ALL' ITALICA, BURSZTYNOWA BONA, CHARTBEAT, CZARNA ROZPACZ, DOGOTEKA, FORUM ROMANUM, FREEPOINT, GORZOWSKA PANORAMA, SIRIUS, NIBY NIC, NOVATICA, PISTACJOWY DOM, PUSTYNNY WIATR, STUPOR MUNDI, Z KOLOSEUM, Z OCHOCZEJ, Z WRZOSOWEJ ŁĄKI.

Cena charcików włoskich

Cena charcików włoskich waha się obecnie w Polsce w granicach 3 – 4,5 tys. PLN.

Tagi artykułu: