Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Chart hiszpański (Galgo espanol)

CHART HISZPAŃSKI (Galgo espańol, Spanish Greyhound)

Historia

Chart hiszpański to stara rasa psów, która na tereny Półwyspu Iberyjskiego trafiła dzięki Celtom już w X wieku. W tym samym czasie do Europy przywieziono także greyhoundy i deerhoundy. W tamtych czasach nazwa Galgo odnosiła się do wszystkich chartów bez względu na kraj ich powodzenia.
Sprowadzenie chartów zbiegło się w czasie z rekonkwistą. Chrześcijanie odzyskiwali kolejne połacie ziemi, na której występowała zwierzyna łowna m.in. zające. Charty hiszpańskie zostały zatem przysposobione do polowań na mniejszą zwierzynę i utrzymywane głównie przez arystokrację. Bardzo możliwe, że w tym czasie doszło do krzyżowania Galgo i Sloughi.
Pierwsze istotne wzmianki o rasie pochodzą z XII wieku. Właśnie na ten okres datowane są malowidła ścienne w pustelni San Baudelio de Berlanga w Soria, które ukazują sceny polowań z trzema Galgos. Psy są do złudzenia podobne do współczesnych chartów, co każe sądzić, że rasa praktycznie nie zmieniła swojego wyglądu w ciągu stuleci. W pierwszych latach XX wieku hodowcy rozpoczęli krzyżowanie Galgo z angielskimi Greyhoundami w celu uzyskania szybszych psów do profesjonalnych wyścigów torowych. Bardzo szybko odstąpili jednak od tego pomysłu i powrócili do hodowli psów czystej krwi.

Suczka rasy Chart hiszpański szorstkowłosy

Suczka rasy Chart hiszpański szorstkowłosy

Wygląd

Chart hiszpański to czworonóg o długich liniach i długiej głowie, zwartym kośćcu, głowie wąskiej i długiej, pojemnej klatce piersiowej, bardzo podkasanym brzuchu i bardzo długim ogonie. Sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta – długość jest nieco większa od wysokości w kłębie. Proporcje harmonijne i funkcjonalne zarówno w pozycji statycznej, jak i w ruchu. Charty hiszpańskie występują w dwóch odmianach – krótkowłosej i szorstkowłosej.
Głowa proporcjonalna do reszty ciała, sucha, nigdy limfatyczna. Stosunek czaszki do kufy jest jak 5 do 6. Linie czaszki i kufy rozbieżne. Czaszka i kufa widziane z góry powinny być długie, jednolite, bez przesadnych wypukłości. Kufa długa i wąska. Czaszka wąska, z profilu linie czaszki i kufy nieco rozbieżne. Szerokość czaszki nie powinna być większa do jej długości. Przez czaszkę biegnie dobrze zaznaczona w pierwszych 2/3 bruzda czołowa. Zatoki czołowe i grzebień potyliczny tylko delikatnie zaznaczone. Stop łagodny, bardzo słabo zaznaczony. Wierzchołek nosa mały, wilgotny, śluzówka czarna. Kufa długa, z profilu tworzy rozwartą linię z linią czaszki. Lekki garbonos. Grzbiet nosa wąski. Wargi bardzo suche; warga górna dokładnie przykrywa wargę dolną. Spojenie warg niewidoczne. Cienkie, napięte, brzegi warg o ciemnych śluzówkach. Zęby mocne, białe, zdrowe, zgryz nożycowy. Kły bardzo silnie rozwinięte, obecne wszystkie przedtrzonowce. Oczy małe, ukośnie osadzone, kształtu migdałowego, najchętniej ciemne, koloru orzechowego. Spojrzenie spokojne, łagodne i z rezerwą. Skóra na powiekach delikatna, brzegi powiek ciemne, bardzo ściśle przylegające do gałki ocznej. Uszy szerokie u nasady, trójkątne, mięsiste w pierwszej 1/3, a delikatniejsze i cieńsze w stronę zaokrąglonego wierzchołka. Wysoko osadzone. Kiedy pies ma napiętą uwagę uszy mogą być w 1/3 stojące z załamanymi końcami, skierowanym na boki. W spoczynku noszone są w kształcie płatka róży, ściśle przylegają do czaszki. Lekko naciągnięte sięgają prawie do spojenia warg. Podniebienie w kolorze błon śluzowych, bardzo wyraźnie zaznaczone zmarszczki podniebienne.

Rasa psów Chart hiszpański (Galgo espanol)

Rasa Chart hiszpański (Galgo espanol)

Szyja długa, owalna w przekroju, spłaszczona, smukła, mocna i giętka. Wąska w części bliższej czaszce, lekko rozszerzająca się w części tylnej. Górna linia szyi lekko wklęsła. Linia dolna prawie prosta z lekką wypukłością po środku. Tułów prostokątny, silny i gibki. Wyraża siłę, zręczność i wytrzymałość. Klatka piersiowa pojemna, mocna, ale niezbyt szeroka; brzuch mocno podkasany. Grzbiet lekko wklęsły, lędźwie lekko wypukłe, bez gwałtownych załamań, nie kołysząće się w ruchu. Dają wrażenie dużej elastyczności. Kłąb słabo zaznaczony.  Lędźwie długie, mocne, niezbyt szerokie, góra linia łukowata. Mięśnie zwarte i długie dają wrażenie elastyczności i siły. Wysokość w części środkowej lędźwi może przekraczać wysokość w kłębie.

Zad długi, mocny, nieco spadzisty. Żebra płaskie z szerokimi przestrzeniami międzyżebrowymi. Powinny być dobrze widoczne i zaznaczone. Obwód klatki piersiowej jest nieco większy od wysokości w kłębie. Ogon mocny u nasady, nisko osadzony, stopniowo zwężający się ku końcowi aż do cienkiego końca. Noszony prosto (między kończynami). Jest giętki i bardzo długi, sięgający znacznie poniżej guza piętowego. W spoczynku zwisający z końcem sierpowato zakręconym, nieco nachylonym na bok. Pies może go trzymać między nogami  tak , że zakręcony koniec ogona niemal dotyka ziemi przednio od kończyn tylnych. To jedna z najbardziej typowych cech rasy. Kończyny przednie o idealnej postawie, szczupłe, proste i równoległe. Śródręcze krótkie i delikatne. Łapa zajęcza.


  • Charty hiszpańskie

  • Charty hiszpańskie

Łopatki suche, krótkie, ukośne. Łopatka powinna być wyraźnie krótsza niż ramię, które jest długie i bardzo silnie umięśnione. Łokcie swobodne, choć dobrze przylegające do tułowia. Przedramiona bardzo długie, proste i równoległe. Wyraźnie widoczny kościec i dobrze zaznaczone ścięgna.  Śródręcze lekko ukośne, szczupłe i krótkie. Łapy przednie zajęcze o dobrze zwartych i wysklepionych palcach. Opuszki podeszwowe twarde i dobrze rozwinięte. Błona między palcami umiarkowanie rozwinięta. Pazury dobrze rozwinięte. Kończyny tylne mocne. Kościec wyraźnie widoczny, muskularny. Mięśnie długie, dobrze rozwinięte. Postawa idealna z prawidłowym ukątowaniem. Guzy piętowe dobrze widoczne, śródstopie krótkie i pionowe.  Kończyny tylne sprawiają wrażenie dużej siły napędowej i zręczności. Uda bardzo mocne, długie, muskularne i napięte. Kość udowa możliwie jak najbardziej zbliżona do pozycji pionowej. Widziane z tyłu na pierwszy rzut oka widoczna jest wyraźnie zaznaczona muskulatura. Szerokie, spłaszczone i silne, długość uda wynosi 3 długości podudzia. Podudzie bardzo długie, o wyraźnym, szczupłym kośćcu. Umięśnione w części górnej, mniej umięśnione w części dolnej, z wyraźnie widocznymi żyłami i ścięgnami.

Chart hiszpański pies na zające

Chart hiszpański pies na zające

Staw skokowy dobrze zaznaczony. Ścięgno Achillesa wyraźnie widoczne. Skóra w całości ściśle przylega do tułowia. Jest mocna i elastyczna, koloru różowego. Śluzówki powinny być ciemne. Włos zwarty bardzo cienki, krótki, gładki, porastający całą powierzchnię tułowia aż po przestrzenie międzypalcowe. Nieco dłuższy włos występuje na tylnej części ud. Odmiana szorstkowłosa ma włos twardszy i dłuższy, ale cechy te mogą być zmienne, zawsze jednak równomiernie rozmieszczony na całości tułowia z tendencją do tworzenia brody i wąsów na kufie, oraz brwi i kosmyka na głowie. Dopuszczalne są wszystkie typy umaszczenia, chociaż za najbardziej typowe uznaje się maści:  płową i pręgowaną mniej lub bardziej ciemno, dobrze pigmentowaną, czarną, z czarnymi, ciemnymi i jasnymi łatami, kasztanową, cynamonową, żółtą, czerwoną, białą i z białymi oraz łaciatymi znaczeniami.
Dorosłe psy osiągają od 62 do 70 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 60 do 68 cm. Waga psów oscyluje w granicach 20-30 kilogramów.

Chart hiszpański zachowanie i charakter

Chart hiszpański jest psem posłusznym i inteligentnym. Bardzo szybko uczy się nowych komend i chętnie wykonuje polecenia właściciela. Jest bardzo towarzyski i uwielbia spędzać czas ze swoim opiekunem.  Jeżeli pozostawimy go samego na dłuższy czas, stanie się smutny, apatyczny, a nawet lękliwy. W przeciwieństwie do innych chartów nie prezentuje typowo kocich zachowań i nie jest przesadnie samodzielny w działaniu. To doskonały pies rodzinny, który pokocha najmłodszych członków rodziny i będzie im towarzyszył w czasie codziennych zabaw.
Może być nieufny w stosunku do obcych, dlatego wymaga wczesnej socjalizacji. Dobrze dogaduje się z innymi psami – szczególnie lubi przedstawicieli swojej rasy.

Suczka rasy Chart hiszpański krótkowłosy

Chart hiszpański krótkowłosy

Zdrowie i Pielęgnacja

Rasa jest generalnie zdrowa.  Pielęgnacja ogranicza się do okazjonalnego przeczesywania i przemywania sierści mokrą szmatką.

Wysokość: Dorosłe psy osiągają od 62 do 70 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 60 do 68 cm.

Waga: Waga psów oscyluje w granicach 20-30 kilogramów.

Umaszczenie: Dopuszczalne są wszystkie typy umaszczenia, chociaż za najbardziej typowe uznaje się maści:  płową i pręgowaną mniej lub bardziej ciemno, dobrze pigmentowaną, czarną, z czarnymi, ciemnymi i jasnymi łatami, kasztanową, cynamonową, żółtą, czerwoną, białą i z białymi oraz łaciatymi znaczeniami.

Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa.

Pielęgnacja: Pielęgnacja ogranicza się do okazjonalnego przeczesywania włosa.

Rodzina: Charty hiszpańskie uwielbiają spędzać czas z rodziną. Kochają dzieci. Mają duże zapotrzebowanie na ruch. Mogą żyć w mieście.

Cena Charta hiszpańskiego waha się od 350 do 650 Euro. Po rodzicach polujących i pochodzących z linii hiszpańskich 5000 Dolarów. Źródło (hidalgodelparral.olx.com)

Inne nazwy: hiszp.galgo español, ang.spanish greyhound.

Klasyfikacja FCI - grupa X, sekcja 3 (charty krótkowłose), nr wzorca 285. Nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: