Udostępnij ten artykuł.

Choroby serca u psów

Wraz z możliwością wystąpienia pierwszych objawów choroby serca u psów, niejednokrotnie możemy zacząć dostrzegać także problemy związane z ogólnym układem krwionośnym tych zwierząt.

W związku z faktem, iż organ jakim jest serce jest odpowiedzialny za zapewnienie właściwej równowagi całego organizmu każdej istoty, nawet najdrobniejsze zmiany w procesie jego pracy mogą zapoczątkować niezmiernie niekorzystne zmiany w organizmie z zejściem śmiertelnym włącznie.

Do najczęściej występujących przypadłości serca u naszych czworonożnych przyjaciół zaliczymy wady o charakterze wrodzonym jak i wady nabyte.

Wadami nabytymi będzie bez wątpienia kardiomiopatia rozstrzeniowa odnosząca się mięśnia serca oraz wada odnosząca się do pracy jego zastawek, którą to jest endokardioza.

  • Kardiomiopatia rostrzeniowa w skrócie nazywana także DCM(dilated cardiomypathy) jest chorobą powodującą nieodwracalne zmiany mięśnia sercowego większości psów zwłaszcza ras dużych. Będą to między innymi nowofundland, bernardyn czy też wilczarz irlandzki. Nie są znane dokładne podstawy występowania tej choroby, najprawdopodobniej związana ona jest z brakami żywieniowymi psa, istnieje także możliwość, że może zostać ona odziedziczona przez szczenię po swych rodzicach.
  • Endokardioza lub nieco ogólniej mówiąc niedomykalność zastawki dwu i trójdzielnej jest chorobą dotykająca zarówno psy ras małych jak i dużych. Jak sama nazwa wskazuje jest to choroba, której głównymi objawami jest wadliwe działanie zastawek serca, dotyka ona przeważnie nieco starsze psy, zwłaszcza samców.

Za jedne z najbardziej typowych wrodzonych wad serca u psów postrzegane są:

  • ubytek w przegrodzie międzykomorowej w skrócie nazywany VSD(ventricular septal defect),
  • przetrwały przewód tętniczy Botalla w skrócie nazywany PDA(patent ductus arteriosus).

Poza wyżej wymienionymi chorobami serca u psów istnieje jeszcze cały szereg innych, różnorakich wad wrodzonych serca, co wcale nie musi oznaczać, że są one dziedzicznymi. Wady wrodzone mogą powstać na skutek wadliwego rozwoju organu w okresie fazy rozwojowej płodu. Dlatego też tak istotnym jest osłuchanie szczeniąt podczas pierwszej wizyty weterynaryjnej. Jeśli w trakcie badania zaobserwowana zostanie nawet najdrobniejszego rodzaju nieprawidłowość szczenię powinno zostać poddane dokładnemu badaniu kardiologicznemu.

W związku ze zmiennym ryzykiem zachorowań zostały wyróżnione niejako trzy podstawowego rodzaju grupy psów. Za podstawę podziału na owe grupy przyjęto wiek psa.

  • Pierwsza z nich to szczenięta do drugiego roku życia. Grupa wymagająca szczególnie dokładnych badań i opieki.
  • Druga grupa to psy młode w wieku pomiędzy 4 a 8 rokiem swego życia.
  • Trzecia grupa psów to psy starsze, które skończyły wiek ośmiu lat.

Dla wszystkich trzech grup za jeden z najbardziej typowych, widocznych objawów niedomagania serca jest fakt, iż nasz pies będzie szybciej się męczył, więcej spał i wykazywał zmniejszoną aktywność fizyczną. Czasami zaczyna znacząco tracić na swej wadze w związku ze znacznie zmniejszonym apetytem. Dosyć niepokojącym objawem będzie także charakterystyczny kaszel psa, widoczny w pierwszym okresie problemów sercowych po nieco większym wysiłku fizycznym, z biegiem czasu jednak zmienia się częstotliwość jego występowania na coraz częstszą.

Objawem nieco bardziej zaawansowanego stadium choroby serca u psów będzie natomiast obrzęk płuc i w niektórych przypadkach omdlenia naszych psów.

Obserwując choćby najdrobniejsze zmiany w poczynaniach naszego czworonoga wskazanym jest skorzystanie z porady lekarza specjalisty weterynaryjnego.

Tagi artykułu: