Udostępnij ten artykuł.

Dieta suki karmiącej

Okres ciąży i karmienia szczeniąt, to dla każdej psiej mamy jeden z bardziej pracowitych momentów w jej życiu. Sunia musi wtedy wykarmić nie tylko sama siebie, ale przede wszystkim swoje szybko rosnące i wiecznie głodne potomstwo. Ważna jest przy tym nie tylko sama dieta suki karmiącej, ale także jej dieta przed ciążą oraz w czasie ciąży. Jeśli chcemy mieć zdrowe potomstwo wraz z matką, należy bardzo dokładnie wiedzieć, jak właściwie karmić suki rozpłodowe!

Dieta suki przez ciążą. Zapotrzebowanie przyszłej mamy na energię jest w tym czasie wyższe. A w okresie przyszłej laktacji (moment wydzielania mleka w sutkach i karmienia nim szczeniąt) wzrasta nawet kilkukrotnie! Istotnym elementem prawidłowej diety u przyszłej psiej mamy, jest wtedy dbałość o dostarczanie jej wszystkich niezbędnych składników odżywczych, a posiłki muszą być kaloryczne odpowiednio do sytuacji oraz stanu i kondycji suki. Dieta uboga w podstawowe składniki odżywcze u samic powoduje: nieregularne cykle płciowe, ciche ruje, zewnętrzne objawy rui jednak bez jajeczkowania, trudności w zapłodnieniu, a także niższą liczebność miotów.

Aby organizm poradził sobie z przyszłym wysiłkiem związanym z ciążą, porodem i odchowem młodych, przed planowanym zapłodnieniem suka powinna być doprowadzona do jak najlepszej kondycji ogólnej. To bardzo ważne, bowiem jak wykazują badania i obserwacje lekarzy weterynarii – złe żywienie suki odbije się na jej przyszłym miocie. Suki niedożywione rodzą słabe i drobne szczenięta, mają zaburzenia poporodowe (np. rzucawka) i gorszą mleczność, są też apatyczne i mało ruchliwe. W takich miotach odnotowuje się również dużo większą śmiertelność.

Dodatkowym zabezpieczeniem pomyślności zapłodnienia suki oraz utrzymania i normalnego przebiegu jej późniejszej ciąży, jest zwiększenie ilości białka i kalorii podawanych w karmie przed kryciem (na kilka dni przed), a także przez kilka dni po planowanym kryciu. Największe znaczenie na płodność i plenność suki ma bowiem niedobór białka, ponieważ powoduje m.in. niepłodność. Natomiast tłuszcze i węglowodany nie mają na to zbyt dużego wpływu. Taka praktyka korzystnie wpływa zarówno na produkcję odpowiedniej ilości zdrowych komórek jajowych, jak i na jakość oraz zdrowotność błony śluzowej macicy, w której zagnieżdżą się zapłodnione komórki jajowe. Nie wolno jednak dopuszczać oczywiście do nadmiernego i niekontrolowanego tycia samicy w tym czasie.

suka z ciąży

Dieta suki ciężarnej. Ciąża u suk trwa nieco ponad 60 dni (ok. 2 miesiące). Przez pierwsze 5 tyg. normalna dieta nie powinna być nadmiernie zwiększana i nie może odbiegać kalorycznością od dotychczasowych posiłków. Powinna jednak zawierać wszystkie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania dorosłej suki składniki odżywcze, w tym białka, tłuszcze, węglowodany, sole mineralne i witaminy. Dopiero od połowy ciąży u suk zaczyna drastycznie wzrastać zapotrzebowanie na substancje odżywcze, w tym szczególnie budulcowe. W drugiej połowie ciąży płody zaczynają bowiem bardzo szybko rosnąć. Dlatego też dawka żywieniowa szczennej suki, w tym okresie może wynieść nawet dwukrotność zwykłej, dobowej porcji wyjściowej. Oczywiście nadal trzeba jednak pilnować, by nie zatuczyć przyszłej mamy, jednak powiększenie masy jej ciała o kilkanaście do ok. 20% jest jak najbardziej pożądane, bowiem świadczy nie o nadwadze, czy wręcz otyłości, lecz o prawidłowym przebiegu procesów fizjologicznych w jej ciele. Pamiętajmy, że organizm suki pracuje w tym czasie i za siebie i za jej szybko rosnące młode. Trzeba jednak mieć na uwadze, że nadmierne spożywanie tłuszczów przez suki w okresie ciąży, na dodatek bez odpowiedniego udziału węglowodanów, znacznie zmniejsza późniejszą przeżywalność szczeniąt!

Ilość jedzenia podawanego w drugiej połowie ciąży należy zwiększać powoli i stopniowo. Trzeba też wprowadzić kilka mniejszych posiłków, zamiast jednego czy dwóch dużych w ciągu dnia. Kilka dni przed spodziewanym porodem suka może stracić apetyt i odmówi przyjmowania większej ilości pożywienia. Nie należy jednak zachęcać jej do jedzenia na siłę. W takim postępowaniu suki ma nic dziwnego, bo blisko porodu szczeniaki zajmują w jej brzuchu już tak dużo miejsca, że zbyt obfite najadanie się może powodować trudny do zniesienia dyskomfort i bolesny ucisk w jamie brzusznej.

Pod koniec ciąży trzeba zwrócić uwagę na prawidłowość i regularność wypróżnień. Jeśli zauważymy, że pojawiły się problemy z wypróżnianiem, należy suni pomóc. Najlepiej jej ulżymy, gdy podamy do zjedzenia jedną łyżeczkę oleju parafinowego lub tranu. Taki specyfik nie tylko ułatwi wypróżnienie, ale na dodatek będzie też wspomagał utrudnioną uciskiem płodów perystaltykę jelit.

Dieta suki karmiącej. Po urodzeniu potomstwa i rozpoczęciu karmienia go przez matkę, zaczyna się u suki okres wzmożonego apetytu i większego zapotrzebowania na wysokowartościowy pokarm. Okres karmienia młodych nazywany jest także laktacją.

Laktacja trwa ok. 7 tygodni. Przez pierwsze 4 tygodnie życiaszczeniąt, suka karmi je wyłącznie swoim mlekiem. Potem szczenięta stopniowo przechodzą na pokarm stały. W tym czasie dieta suki musi być nawet bardziej bogata, jak w drugiej połowie ciąży. Podczas laktacji, u suki kilkukrotnie wzrasta bowiem choćby samo tylko zapotrzebowanie na białko. Nie wolno więc zapominać o tym w czasie komponowania codziennych posiłków świeżo upieczonej, psiej mamy. Należy mieć na uwadze, że laktacja i połóg (pierwsze dni po porodzie, gdy suka dochodzi do siebie i do normy wracają jej narządy rozrodcze) stanowią bardzo energochłonny okres w życiu każdej karmiącej suki. Specjaliści radzą też, by nadal pozostać przy opcji dzielenia posiłków na kilka mniejszych porcji (ok. 4-5 razy w ciągu doby). Pozwoli to suce dojść do siebie po porodzie oraz ułatwi jej organizmowi racjonalne gospodarowanie dostarczanymi składnikami odżywczymi, co jest bardzo ważne przede wszystkim w kwestii wytwarzania odpowiedniej ilości i jakości mleka oraz wydajnego karmienia nim młodych (ilość wytwarzanego przez sukę mleka może być nawet do trzech razy większa niż jej masa ciała). Ponadto, w ten sposób nie przyczyniamy się do zbyt znacznego przeciążenia przewodu pokarmowego suni. Nie wolno przesadzać i zbyt intensywnie przekarmiać suki karmiącej, ponieważ spowoduje to powstanie nadwagi. Może też doprowadzić do uczulenia szczeniąt na jej mleko. Jeśli takie objawy alergiczne zostaną stwierdzone u szczeniąt, należy wtedy skonsultować się z lekarzem weterynarii oraz obniżyć podaż białka i tłuszczów w diecie samicy. Lekarz może też zalecić doustne podawanie dwuwęglanu sodu.

dieta dla suki karmiącej

W dobrze zbilansowanej diecie suki karmiącej nie może zabraknąć: dobrej jakości i nietłustego mięsa, zdrowych olejów, warzyw, sfermentowanego nabiału (np. twarogi i jogurty naturalne), całych jaj, wątroby, drożdży (mają być jednak „zabite”, czyli zalane wrzątkiem i ostudzone), glonów morskich (preparaty z nimi są do kupienia w sklepach zoologicznych). Takie składniki pokarmowe powinny stanowić podstawę jadłospisu zarówno dobrze odżywiającej się przyszłej psiej mamy, jak i psiej mamy karmiącej. Białko jest dostarczane głównie z dobrego jakościowo mięsa, natomiast błonnik z warzyw, niezbędne mikroelementy ze zdrowych alg, a witaminy głównie z jaj i wątroby. Wszystko to daje hodowcy pewność, że zapewnia suni i jej młodym jak najbardziej odpowiednią opiekę.Należy jednak zawsze przy tym pamiętać, że zawartość jadłospisu suki ciężarnej i potem karmiącej, dobrze jest konsultować z lekarzem weterynarii. Jedynie on może bowiem właściwie ocenić aktualny stan zwierząt i wprowadzić ewentualnie konieczne modyfikacje diety. Może np. zalecić zmianę karmy na inną, lub zastosować jakąś szczególna modyfikację, stworzoną specjalnie dla zwierząt ciężarnych i karmiących.

Tak, czy inaczej, dieta suki karmiącej nie różni się w zasadzie w jakimś znacznym stopniu od diety suki będącej w okresie drugiej połowy ciąży. W obu przypadkach sunia potrzebuje pożywienia o wysokiej koncentracji energii, białka, soli mineralnych oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych. W przeciwnym razie młoda psia mama zacznie wykorzystywać własne rezerwy, co oczywiście może mieć niekorzystny wpływ na stan jej zdrowia. Należy zatem mieć pewność, że karma którą żywimy pupilkę, jest dobrej jakości i nie zawiera tylko węglowodanów oraz tłuszczów. Dlatego nie szczędźmy jej jak najlepszej jakościowo karmy, ponieważ bardzo dobrze zbilansowane pożywienie w 100% pomoże jej zregenerować nadwyrężony ciążą i porodem, a także karmieniem młodych organizm. Należy pamiętać, że w okresie tym nie karmimy już tylko samej suki, lecz także jej potomstwo. Sunia powinna mieć zawsze zapewnioną także zawsze świeżą wodę do picia! W okresie tym zapotrzebowanie na wodę znacząco wzrasta, ponieważ jest ona niezbędna do wytwarzania mleka. Pokarm zarówno suki w ciąży, jak i karmiącej winien być także lekkostrawny. Z kolei po odsadzeniu szczeniąt od matki, można zacząć stosować dla niej dietę bytową, jaką zadawaliśmy jej przed ciążą.

wita vet preparat witaminowy dla szczeniąt i suk karmiących

wita vet preparat witaminowy dla szczeniąt i suk karmiących

Suplementacja suk rozpłodowych. U suk poddawanych procesom rozrodczym (np. u suk hodowlanych), w ich diecie bardzo ważne jest także dostarczanie odpowiedniej ilości najważniejszych dla nich składników mineralnych oraz witamin. Znajdziemy je przede wszystkim w dobrze zbilansowanej, odpowiedniej diecie. Jeśli jednak zauważalne są pewne braki, lub bieżąca kondycja suki wymaga czegoś więcej, można wtedy dodatkowo zastosować odpowiednie suplementy dietetyczne dla suk ciężarnych i karmiących. Najważniejsze z substancji, w jakie musi być bogata dieta suk rozpłodowych, w tym dieta suki karmiącej, to: wit. A, B, E oraz żelazo (Fe), wapń (Ca), fosfor (P), Cynk (Zn), Miedź (Cu), Selen (Se) oraz Potas (K).

Witamina A zwana też retinolem występuje m.in.: w wątrobie, jajach, rybach, nabiale, warzywach (np. w marchwi i pomidorach) oraz w tranie. Niedobór tej witaminy zmniejsza płodność u suk, hamuje produkcję hormonu progesteronu (odpowiada za donoszenie ciąży i normalny poród), poronienia, przedwczesne porody, a także wrodzone obniżenie odporności u szczeniąt.

Witaminy z grupy B występują przede wszystkim w drożdżach, wątrobie, jajach. Ich niedobór może powodować m.in. zaburzenia płodności i wzrostu płodów oraz niedokrwistość płodów.

Witamina E jest głównie w: jajach, tranie, rybach, warzywach zielono listnych. To bardzo ważny przeciwutleniacz, który ochrania serce, wątrobę i inne narządy, dba o dobry stan błon międzykomórkowych, reguluje pracę wielu enzymów i hormonów, uczestniczy w metabolizmie składników pokarmowych. Jej niedobór powoduje zły metabolizm i zaburzenia procesów rozrodczych.

Żelazo (Fe), wapń (Ca), fosfor (P), cynk (Zn), miedź (Cu), selen (Se), potas (K) to z kolei sole mineralne, których niedobory pogorszą samopoczucie oraz ogólną kondycję zarówno suki, jak i jej potomstwa. U suki mogą też powodować przede wszystkim trudności okołoporodowe i długie wychodzenie z połogu. Z kolei u szczeniąt – niedorozwój i niedokrwistość w fazie płodowej oraz zwiększoną śmiertelność przed i po porodzie.

Tagi artykułu: