Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Gończy berneński (Berner Laufhund)

Historia rasy

Szwajcarskie psy gończe są bardzo starą rasą, która istniała już w czasach rzymskich. O „długim trwaniu” rasy świadczy mozaika odkryta w Avenches, na której widnieje sfora psów gończych przypominająca wyglądem współczesne psy gończe.  Psy były niegdyś dobrze znane wśród hodowców włoskich i francuskich, którzy docenili ich talent myśliwski i skuteczność w czasie polowań na zające. Hodowla czworonogów z pewnością podlegała wpływom psów gończych ras francuskich, które były niegdyś sprowadzane do Szwajcarii przez najmitów. Aż do 1882 roku rasa nie posiadała jednak wzorca. Po niespełna trzydziestu latach wzorzec został zmieniony – wykreślono zeń jedną z odmian, która zupełnie wyginęła, skutkiem czego zostały zaledwie cztery odmiany. 22 stycznia 1933 roku uwspólniono wzorzec czterech odmian.

Użytkowość

Gończy berneński jest hodowany do polowania na drobną zwierzynę: zające, sarny, lisy, a niekiedy nawet i dziki. Styl polowania czworonogów jest dość prosty – berneńskie wypłaszają zwierzynę z kryjówek i wystawiają myśliwym, którzy następnie ją odstrzelają. Gończy berneński może pracować nawet na bardzo trudnym terenie; pies z dużą łatwością tropi i płoszy swoje ofiary. Rasa została zaklasyfikowana do szóstej grupy FCI: Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.

Wygląd

Gończy berneński to pies średniej wielkości, o dobrej budowie ciała, świadczącej o sile i wytrzymałości. Ma wydłużoną, wąską, suchą i szlachetną czaszkę z wyraźnie zaznaczonym guzem potylicznym. Osie czaszki i kufy są lekko rozbieżne. Lekko zaznaczony stop. Nos czarny, dobrze rozwinięty, nozdrza szeroko rozwarte. Kufa pozostaje w proporcji do długości mózgoczaszki, jest dość wąska. Grzbiet nosa prosty lub lekko zgarbiony. Szczęki psa są mocne. Policzki suche, łuki jarzmowe niezbyt wydatne. Zęby mocne ustawione w zgryzie nożycowym. Zgryz cęgowy nie stanowi podstawy do dyskwalifikacji. Oczy są lekko owalne, średniej wielkości, o brązowej barwie. Dopuszczalne wszystkie odcienie brązu. Brzegi powiek dobrze pigmentowane; same powieki dobrze przylegają do gałki ocznej. Uszy nieco zwężają się ku nasadzie, są dość długie i pokryte delikatnym włosem. Szyja długa i umięśniona, sprawia wrażenie eleganckiej. Kłąb niezbyt mocno zaznaczony, chociaż szyja jest dość mocna. Grzbiet prosty i sprężysty. Zad zdaje się lekko spadzisty, zaś klatka piersiowa głęboka. Żebra lekko się wysklepiają. Ogon średniej długości, zwężający się ku końcowi i nieznacznie zakręcony ku górze; dobrze owłosiony. Kończyny przednie bardzo dobrze umięśnione o średniej grubości kośćca. Skóra delikatna i sprężysta, napięta, czarna pod czarnym włosem. Jeżeli włos jest biały, skóra jest biała z niewielkimi czarnymi plamieniami. Powłoka włosowa krótka, gładka i gęsta. Włos bardzo delikatny na głowie i na uszach. Dopuszczalnymi typami umaszczenia są:  białe w czarne łaty lub z czarnym siodłem, podpalania na policzkach, nad oczami i na uszach mogą być jasnopłowe lub ciemnogłowych (również barwy pośrednie). Idealna wysokość w kłębie dla dorosłego psa wynosi 49-59 centymetrów, zaś u suk 47-57 centymetrów. Psy ważą średnio od 15 do 20 kg.

Temperament

Gończy berneński to pies o silnej pasji łowieckiej, bardzo żywy, łagodny i pojętny. Szybko poddaje się szkoleniu i jest bardzo przywiązany do właściciela. Uwielbia ruch i aktywność fizyczną, zatem nie powinien być trzymany w miastach. Idealnym dla niego miejscem życia są przedmieścia. Rasa psów rodzinnych, bardzo delikatnych w stosunku do małych dzieci nawet niemowlaków. Brak oznak agresji względem domowników i innych psów. Są psami bezkonfliktowymi. Nawet na polowaniach. Rasa psów dla ludzi aktywnych. Idealny partner dla osób jeżdżących konno, bieg za koniem nie sprawi mu większego problemu.

Szczeniaki Gończego berneńskiego w skrzyni

Szczeniaki Gończy berneński

Zdrowie i pielęgnacja

Psy Gończy berneński nie wymagają wzmożonej pielęgnacji. Wytrzymuje temperaturę do -25 stopni C. Nie należy ich trzymać w kojcu, ponieważ są to psy bardzo towarzyskie. Rasa jest generalnie zdrowa.

Ciekawostką jest, że według wielu ekspertów zagranicznych Polska posiada 2 najlepsze suki tej rasy na świecie.

Wysokość: dorosły pies powinien mieć od 49 do 59 centymetrów wysokości w kłębie, suka 47-57 cm.

Waga: masa ciała proporcjonalna do wzrostu

Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczenia są:  białe w czarne łaty lub z czarnym siodłem, podpalania na policzkach, nad oczami i na uszach mogą być jasnopłowe lub ciemnogłowych (również barwy pośrednie).

Pielęgnacja: psy nie wymagają wzmożonej pielęgnacji.

Zdrowie: czworonogi nie cierpią na typowe przypadłości zdrowotne.

Rodzina: wierne i oddane swojemu właścicielowi, bardzo pojętne, łatwo poddające się szkoleniu.

Kraj pochodzenia: Szwajcaria

Cena szczeniąt z rodowodem to koszt 2500 złotych (dane z 2012 roku)

Inne nazwy: Berner Laufhund, Bernese Hound

Klasyfikacja FCI - Grupa VI, Sekcja 1

Dziękujemy za zdjęcie Panu Pieter Musterd, pies o imieniu Flapje.

Tagi artykułu: