Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Kai Ken (Kohshu-tora)

Historia

Rasa powstała w XVIII wieku w Japonii (miasto Kai pod prefekturą Yamanashi) i wywodzi się od średniej wielkości psów pierwotnych. W 1934 r. rasa została uznana za „pomnik przyrody”.

Kai Ken były i nadal są wykorzystywane w czasie polowań na ptactwo, zające, borsuki, jelenie oraz dziki. Współczesne Kaie pełnią także funkcje psów stróżujących oraz domowych pupili. Mimo upływu lat rasa wciąż zachowała swoją czystość i praktycznie nie zmieniła swojego wyglądu.

rasa psa kai ken

Wygląd

Pies Kai Ken to średniej wielkości pies, o harmonijnej, mocnej budowie ciała, dobrze rozwiniętych mięśniach, mocnych kończynach i znakomicie rozwiniętych stawach skokowych. Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11, sylwetka wpisuje się zatem w kształt prostokąta. Czaszka szeroka. Stop stromy, z delikatną bruzdą. Nos czarny o prostym grzbiecie. Kufa spiczasta, niezbyt długa, chociaż umiarkowanie gruba. Wargi przylegające. Szczęka i żuchwa oraz uzębienie mocne; zęby ustawione w zgryzie nożycowym. Policzki dobrze rozwinięte. Oczy stosunkowo małe, niemal trójkątne, ciemnobrązowego koloru. Uszy nieco większe niż u innych psów japońskich średniej wielkości; trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące. Szyja gruba, silna i umięśniona. Kłąb wysoki. Grzbiet prosty i krótki. Lędźwie szerokie i umięśnione. Klatka piersiowa głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione. Brzuch dobrze podciągnięty. Ogon wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych. Łopatki umiarkowanie ukośne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Łokcie dobrze przylegające do tułowia. Przedramię proste, mocne i umięśnione. Śródręcza nieco pochyłe. Uda długie. Podudzia krótkie. Stawy skokowe mocne i elastyczne. Palce dobrze wysklepione i zwarte; opuszki grube i elastyczne; pazury twarde, preferowane ciemnego koloru. Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste. Włos na ogonie dosyć długi i odstający. Dopuszczalnymi typami maści są: czarna pręgowana, ruda pręgowana i pręgowana. Cechą charakterystyczną rasy jest to, że jednolity kolor umaszczenia u szczenięcia przechodzi w pręgi, kiedy pies dorasta. Psy osiągają ok. 53 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą ok. 48 cm. Tolerowane odchylenia w granicach 3 cm. Waga oscyluje w zakresie 16-18 kg.

Rasa Kai Ken (Kohshu-tora)

Temperament

Bez cienia przesady możemy stwierdzić, że Kai Ken jest psem trudnym i zupełnie nienadającym się dla osoby, która nie posiada doświadczenia w szkoleniu i prowadzeniu psów. To wybitny indywidualista, który może sprawiać wrażenie nieposłusznego i nazbyt władczego – jedynie opiekun o silnej psychice będzie w stanie go poskromić.
Psy potrzebują dużej dziennej dawki ruchu. W czasie spacerów nie mogą być jednak puszczane luzem, gdyż dość chętnie wdają się w konflikty z innymi czworonogami. W stosunku do obcych są nieufne i mocno zdystansowane. Prawidłowo uspołeczniony czworonóg nie powinien wykazywać skłonności do agresji, chyba że coś mu się bardzo mocno nie spodoba.
Kai, tak jak inne szpice myśliwskie, ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki, dlatego nie może być trzymany w domu z małymi zwierzętami. Pomimo swojej ruchliwości nadaje się do trzymania w mieszkaniu. W domu jest wręcz leniwy i dopiero w czasie spaceru pokazuje swoje prawdziwe oblicze.

Kai nie jest dobrym wyborem dla rodzin z małymi dziećmi. Co prawda nie będzie agresywny wobec najmłodszych, niemniej niechętnie wejdzie z nimi w jakiekolwiek interakcje.

Zdrowie Kai ken

Rasa jest generalnie zdrowa.

rasa psów kai ken

Wysokość: Psy osiągają ok. 53 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą ok. 48 cm. Tolerowane odchylenia w granicach 3 cm.

Waga: Waga oscyluje w zakresie 16-18 kg.

Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami maści są: czarna pręgowana, ruda pręgowana i pręgowana. Cechą charakterystyczną rasy jest to, że jednolity kolor umaszczenia u szczenięcia przechodzi w pręgi, kiedy pies dorasta.

Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa.

Pielęgnacja: Włos czeszemy raz na dwa tygodnie; w okresie linienia – częściej.

Rodzina: Psy Kai są bystre, czujne i bardzo niezależne. Nie nadają się dla niedoświadczonego opiekuna. W czasie spacerów nie powinny być spuszczane ze smyczy. Tolerują dzieci, chociaż niespecjalnie lubią ich towarzystwo. Wymagają konsekwentnego prowadzenia i szkolenia. Mają duże zapotrzebowanie na ruch.

Użytkowość: pies myśliwski oraz do towarzystwa

Pochodzenie: Japonia

Inne nazwy: Kohshu-tora, Kai Ken, Kai inu

Klasyfikacja FCI - Grupa V, Sekcja 5, nr wzorca 317, nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: