Udostępnij ten artykuł.

MVD u Cavalierów

Cavalier king Charles spaniele to psy ozdobne przyporządkowane do IX grupy klasyfikacji FCI. Rasa, zważywszy na swoją łagodność i wrodzone predyspozycje do pracy z człowiekiem, znalazła uznanie w oczach hodowców i jest popularna na całym świecie. Tematem przewodnim niniejszego artykułu będą jednak problemy zdrowotne przypisane do rasy, dlatego też pomijamy dokładną charakterystykę czworonogów.
Kawalier Spaniel (nazwa uproszczona acz niepoprawna) jest jednak dość chorowitym czworonogiem. Do najczęściej spotykanych schorzeń zaliczyć możemy: wadę mitralną serca (MVD), Syringomyelię (SM), dysplazję stawu biodrowego, zwichnięcie rzepki, zaburzenia słuchu oraz problemy natury okulistycznej. Weterynarze i hodowcy są zgodni, że największym zagrożeniem dla rasy jest MVD. Co drugi dorosły osobnik choruje na zwężenie zastawki mitralnej, a prawie 90% osobników w wieku starczym umiera z powodu chorób serca. Aby przybliżyć Państwu problem MVD, zebraliśmy wszystkie, najistotniejsze informacje w jednym artykule. Zachęcamy do lektury!

Serce u Cavalierów. Jak o nie dbać?

Wady zastawki mitralnej serca (MVD) stanowią główną przyczynę zgonów u Cavalier king Charles spanieli. MVD jest poligenetyczną chorobą, która dotyka ponad połowę wszystkich dorosłych osobników powyżej piątego roku życia. Nieleczona może szybko doprowadzić do śmierci.

MDV u Cavalierów. Caviś w potrzebie

MVD u psów to zwyrodnienie zastawki mitralnej – jednej z czterech zastawek serca.  Zwężenie ujścia mitralnego zastawki powoduje utrudniony przepływ krwi z lewego przedsionka do lewej komory, skutkiem czego krew cofa się do przedsionka. W poważniejszych standach chorobowych coraz  więcej krwi przepływa wstecznie, co z kolei może spowodować niewydolność serca i śmierć. Choroba ma również poważne konsekwencje dla płuc i reszty serca. Zwiększone ciśnienie w lewym przedsionku zmniejsza przepływ krwi z płuc do serca, powodując zatory w żyłach płucnych. 
Około 10% wszystkich psów cierpi na różnego rodzaju choroby serca. Wady mitralne występują najczęściej u starszych psów – niezależnie od rasy. Niemniej u Cavalier King Charles Spanieli częstotliwość występowania MVD jest około 20 razy większa niż u innych ras.

Weterynarze zgodnie twierdzą, że badania pod kątem występowania szmerów serca powinny być przeprowadzana obligatoryjnie raz w roku, poczynając od pierwszego roku życia psa. Wykrycie szumów serca nie jest utożsamiane z zachorowaniem na MVD. Aby potwierdzić najgorsze przypuszczenia należy powtórzyć badania po upływie 3 do 6 miesięcy. Jeśli szum nadal jest wykrywany, zwierzę choruje prawdopodobnie na MVD.

Postęp wady mitralnej serca może być gwałtowny lub powolny. W większości przypadków choroba rozwija się do poważnego stadium w ciągu dwóch lat po wykryciu szmeru. Leki mogą pomóc zminimalizować objawy, ale warto pamiętać, że ich zażywanie niesie za sobą ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych. Cavalier king Charles spaniel, przyjmujący leki, powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską. Długotrwałe zażywanie farmaceutyków może bowiem powodować niewydolność nerek, nieprawidłowości w pracy wątroby i innych narządów wewnętrznych, bądź anemię.

Objawy MVD u Cavalierów

Kiedy udać się do weterynarza? MVD daje pewne, specyficzne objawy chorobowe. Należą doń:

  • nietolerancja wysiłku
  • duszność
  • wzdęty brzuch
  • brak apetytu
  • niepokój w nocy 
  • utrata masy ciała
  • omdlenia.

Pies Cavalier king Charles spaniel

Zwężenie zastawki mitralnej prowokuje konieczność pompowania dużych ilości krwi z lewego przedsionka do lewej komory. Aby zapewnić wystarczającą ilość krwi pozostałym organom wewnętrznym, serce musi pompować mocniej i szybciej. Owa wzmożona aktywność mięśnia sercowego doprowadza do jego nadbudowy. Powiększenie wielkości serca wypełnia pustkę w klatce piersiowej i powoduje nacisk na oskrzela. Badania sugerują, że zapalenie dróg oddechowych występuje  powszechnie u psów dotkniętych MVD.
W ostrych przypadkach chorobowych czworonogi mogą uskarżać się na epizodyczną słabość tylnych kończyn, ataksję, stany przedomdleniowe lub utratę przytomności, do której dochodzi na skutek nagłego spadku przepływu krwi do mózgu.

Kolejnym objawem zaawansowanego MVD jest utrata apetytu i gwałtowny spadek wagi – w szczególności z masy mięśniowej.

Skala szmerów

Mitralne pomruki zaworowe zostały zaklasyfikowane do sześciu, stopniowalnych klas:

Stopień 1 (I): szmer słyszalny przez stetoskop w cichym pokoju.

Stopień 2 (II): szmer  konsekwentnie słyszalny przez stetoskop.

Stopień 3 (III): szmery są głośniejsze i wyraźnie słyszalne pod stetoskopem.

Stopień 4 (IV): szmery są dość głośne, a drgania mogą być odczuwalne poprzez dotyk.

Stopień 5 (V): szmer jest głośniejszy, z oddźwiękiem przedsercowym.

Stopień 6 (VI): szmer jest słyszalny nawet po usunięciu stetoskopu z piersi.

Przeciwdziałanie MVD u Cavalierów

Nasza wiedza medyczna odnośnie do przeciwdziałania MVD u psów jest bardzo skąpa. Niektórzy kynolodzy i weterynarze sądzą jednak, że podawanie pewnych grup suplementów i witamin może odroczyć wystąpienie choroby. Wśród „cudownych” substancji możemy znaleźć:

  • Witaminę C (od 300 do 400 mg dziennie)
  • Witaminę E - tokoferol (100 mg dziennie)
  • Koenzym Q10 (30 mg dziennie)
  • Oleje rybne bogate w Omega 3 (około 400 mg dziennie)

Tagi artykułu: