Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Nowofundland (wodołaz)

Historia Nowofundlanda

Nasza wiedza o historii rasy Nowofundland jest bardzo skąpa. Z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy stwierdzić, że psy pochodzą z Nowej Fundlandii i powstały na skutek skrzyżowania psów zamieszkujących wyspę Indian Beotuk z dużymi psami do polowań na niedźwiedzie, które zostały przywiezione na wyspę przez Wikingów w okolicach XII wieku. Bezpośrednim przodkiem rasy jest wymarły już pies świętego Jana. Do powstania Nowofundlandów przyczyniły się także rasy psów europejskich (przede wszystkim hiszpańskich) przywiezione przez rybaków. Pełne ukształtowanie rasy nastąpiło około XVII wieku, niemniej już od XVI wieku możemy mówić o jej dużej stałości.

Czworonogi były niegdyś wykorzystywane do pracy w wodzie, stąd też ich ogromna wytrzymałość na trudne warunki pogodowe i przenikliwe zimno. Nowofundlandy były hodowane pierwotnie w dwóch odmianach: łaciatej i jednobarwnej.  Z osobników o jednolitym umaszczeniu ustaliły się czarne i brązowe Nowofundlandy, natomiast z odmiany łaciatej – Landseery.  

Niektórzy historycy twierdzą, że rasa jest rdzennie amerykańska. Podczas badania kości indiańskich psów Fred Stubbart zasugerował, że czworonogi mogły pochodzić od mastifa tybetańskiego. Jeżeli uznalibyśmy hipotezę za prawdopodobną, Nowofundlandy przybyły do Ameryki Północnej z Dalekiego Wschodu przez Aleuty i Alaskę wespół z przodkami Indian amerykańskich. Inny badacz, Theodor Studer, całkowicie obalił tę hipotezę, twierdząc, że Nowofundlandy mają pewne cechy analogiczne do prehistorycznego psa, który miał być protoplastą mastifa tybetańskiego i wielu innych ras.

Użytkowność

Psy służyły niegdyś do wyciągania sieci rybackich i transportowania ciężkich ładunków. Uwielbiają pracę w wodzie, dlatego też są często wykorzystywane w ratownictwie wodnym.  Z łatwością przyholują do brzegu łódź, a w razie potrzeby wyskoczą z pędzącej motorówki czy helikoptera, aby doprowadzić poszkodowanego do brzegu. Doskonały węch czyni zeń niezrównanych ratowników.

Nowofundland brązowy i czarny

Wygląd Nowofundlanda

Dorosły pies rasy Nowofundland osiąga około 71 centymetrów wysokości w kłębie i 68 kilogramów wagi. Suki są nieco mniejsze i lżejsze; mierzą około 66 centymetrów i ważą niespełna 54 kilogramów. Głowa psa jest masywna – lżejsza u suk niż u samców. Czaszka szeroka i lekko wysklepiona; kość potyliczna mocno rozwinięta. Stop dobrze zaznaczony. Nos duży o dobrym pigmentowaniu; czarny u czarnych i biało czarnych osobników, brązowy – u brązowych. Nozdrza prawidłowo rozwinięte. Kufa o graniastym kształcie, głęboka i umiarkowanie krótka. Pokryta delikatnym i krótkim włosem, bez fałd. Kąciki warg widoczne, lecz niezbyt przesadnie zaznaczone. Fafle dość miękkie. Zęby ustawione w zgryzie nożycowym lub cęgowym. Oczy nieduże i niezbyt głęboko osadzone, o szerokim rozstawie. Niedopuszczalne zaznaczenie trzeciej powieki. Powieki maja barwę ciemnobrązowa u psów czarnych i biało-czarnych. U psów brązowych dopuszczalne jaśniejsze pigmentowanie. Uszy nieduże, trójkątne w kształcie, o lekko zaokrąglonych końcach. Obowiązkowo osadzone w tylnej części głowy i mocno do niej przylegające. Szyja mocna i muskularna. Podgardle nie powinno występować. Tułów solidny, kościec masywny. Kiedy oglądany z boku – głęboki i mocny. Górna linia grzbietu pozioma, prosta i stabilna. Sam grzbiet szeroki. Lędźwie mocne i dobrze umięśnione. Klatka piersiowa wystarczająco szeroka, pojemna i głęboka, o dobrze wysklepionych żebrach. Kończyny przednie proste i równoległe. Łopatki dobrze umięśnione.


  • Nowofundland brązowy

  • Szczeniak Nowofundlanda

  • Nowofundland czarny

Łapy wydają się dość duże, niemniej pozostają w proporcji do tułowia. Są dobrze zaokrąglone i zwarte. Uda muskularne i silne. Stawy skokowe rozstawione dość szeroko i ustawione nisko. Ogon szeroki o mocnej nasadzie, noszony poziomo. Pokryty gęstym, bujnym włosem.

Włos psa jest odporny na zmienne warunki atmosferyczne i nadmierną wilgoć. Okrywa umiarkowanej długości i prosta. Podszerstek miękki i gęsty – o wiele gęstszy zimą niż latem. Delikatny włos  występuje na czaszce, kufie i uszach. Na tylnej stronie kończyn występuje włos pierzasty. Dopuszczalnymi typami umaszczeń są: czerń, brąz oraz biel i czerń. W przypadku osobników o umaszczeniu jednolitym czarnym dopuszczalne jest występowanie niewielkich białych znaczeń na piersiach, palcach oraz końcówce ogona. U osobników biało-czarnych występują charakterystyczne znaczenia: czarny – na głowie, zadzie i wierzchniej części ogona, biel – na kryzie oraz pozostałej części ciała. Białe nakrapianie może pojawić się na całym ciele w śladowych ilościach. Przez umaszczenie brązowe rozumiemy zarówno ciemny brąz w odcieniu czekoladowym, jak i jasny. Wzorzec Międzynarodowej Federacji Kynologicznej nie dopuszcza występowania osobników o niebieskim (inaczej stalowym), biało-brązowym oraz dropiatym umaszczeniu.

Nowofundland temperament

Nowofundland jest psem spokojnym, inteligentnym, cierpliwym, łagodnym i przyjaźnie nastawionym do ludzi. Psy słyną ze swojego oddania właścicielowi i lojalności. Rzadko szczekają, ale w razie potrzeby staną w obronie swojego właściciela. Raczej nie atakują napastników, ale trzymają ich w bezpiecznej odległości i czekają na interwencję. Pomimo swojego groźnego wyglądu nie mają w sobie cienia agresji. Wrodzona inteligencja pozwala im wydać realną ocenę,  kto stanowi zagrożenie dla stada, a kto nie. W stosunku do dzieci psy zachowują się nad wyraz poprawnie; są opiekuńcze i bardzo troskliwe. Wymagają stałej, dziennej dawki ruchu, niemniej nie są szczególnie absorbujące. Bardzo dobrze czują się w domu – kochają spędzać czas z rodziną.

Nowofundlandy

Uwielbiają pływać i mają ogromny pociąg do wody. Jeżeli tylko dostaną szansę, chętnie wskoczą do jeziora i popluskają się przez dłuższą chwilę. Niestety, rasa może być trudne w prowadzeniu. Szkolenie musi być prowadzone w sposób spokojny i wyważony od szczenięcia. Aby osiągnąć wymarzone efekty, opiekun musi być zdecydowany, pewny siebie i nade wszystko – konsekwentny. Pies musi przestrzegać zasad  i trzymać się ich. Nowofundlandy nie znoszą zamknięcia, nie można ich również odizolować od rodzinny. Jako ciekawostkę warto dodać, że Nowofundlandy są bardzo wrażliwe na ton głosu. Wraz z psami rasy Landseer były inspiracją dla wielu malarzy.

Obecnie rasa psów wykorzystywana w ratownictwie wodnym oraz jako pies towarzysz.

Zdrowie Nowofundlanda

Istnieje kilka problemów zdrowotnych typowych dla rasy. Do najpopularniejszych zaliczamy: dysplazję stawów biodrowych, dysplazję łokcia i cystinurię (dziedziczny defekt – tworzenie się kamieni w pęcherzu moczowym). Jeżeli nie chcemy, aby psy zachorowały na zapalenie pęcherza moczowego lub choroby nerek, w żadnym przypadku nie pozwalajmy im wylegiwać się na betonie (szczególnie po kąpieli). Innym problemem jest genetyczne zwężenie aorty (SAS). SAS może spowodować nagłą śmierć w młodym wieku. Średnia długość życia dla osobników rasy Nowofundland wynosi 10 lat.
Uwaga! Psy mają skłonność do nadwagi. Jeżeli nie poskromimy ich apetytu, bardzo szybko przybiorą na wadze. W okresie letnim powinniśmy zapewnić im zacienione, chłodne miejsce. Psy bardzo źle znoszą upały.

Nowofundland biało czarny

Żywienie Nowofundlanda

Posiłki psa nie powinny być szczególnie obfite (obciążanie żołądka), ale wartościowe i bogate w składniki odżywcze. Jeżeli preferujemy żywienie naturalne, musimy wiedzieć, że prawidłowa dieta składa się z: mięsa, ryb, niewielkiej ilości ryżu, owoców oraz warzyw. Co kilka dni możemy podawać produkty nabiałowe takie jak jogurt czy biały ser. Raczej nie podajemy kości, gdyż połknięte w dużych kawałkach mogą powodować problemy żołądkowe. Posiłki podajemy dwa razy w ciągu dnia w mniejszych porcjach.

Pielęgnacja Nowofundlanda

Psy wymagają regularnej, codziennej pielęgnacji. Gruby płaszcz wymaga szczotkowania z użyciem szczotki lub grzebienia z metalowymi końcówkami. Psy zrzucają włos dwa razy do roku: wiosną i jesienią (najintensywniejsze linienie przypada na okres wiosenny).

Wysokość: Dorosły pies rasy Nowofundland osiąga około 71 centymetrów wysokości w kłębie. Suki są nieco mniejsze i lżejsze i mierzą około 66 centymetrów w kłębie.

Waga: Dorosły pies rasy Nowofundland waży około 68 kilogramów. Suki są lżejsze i ważą niespełna 54 kilogramów.

Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczeń są: czerń, brąz oraz biel i czerń.

Pielęgnacja: Niezbędne regularne, codzienne szczotkowanie. Kąpiele nie wskazane.

Zdrowie: Nowofundland cierpi na przypadłości typowe dla ras psów dużych: dysplazję stawową oraz problemy z sercem.
Rodzina: Psy wymagają przeprowadzenia szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Bardzo ciepłe, oddane i rodzinne. Bardzo lubią dzieci i dobrze dogadują się z pozostałymi domownikami. Nie mają w sobie cienia agresji.

Kraj pochodzenia: Kanada

Inne nazwy: ang. newfoundland, wodołaz, nowofunland, nowofunlandczyk.

Cena szczęniąt z rodowodem waha się od 4500 do 6500 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx). ceny z roku 2021

Klasyfikacja FCI - grupa II, sekcja 2, wzorzec nr 50.

Tagi artykułu: