Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Owczarek portugalski (Cao da Serra de Aires)

Historia

Cão da serra de Aires (Owczarek portugalski) to stara rasa psów górskich znana w Iberii już od stuleci. Nazwa rasy odnosi się do pasma górskiego Serra de Aires położonego na północ od rzeki Tag. Owczarki były dawniej wykorzystywane do zaganiania i pilnowania bydła, kóz i świń. Sprawdzały się także jako psy stróżujące.
Naturalne czworonogi z Serra de Aires są prawdopodobnie potomkami pary owczarków francuskich briardów sprowadzonej przez księstwo Castro Guimaraes w XX wieku.

Wygląd

Owczarek portugalski to średniej wielkości pies o lekko wydłużonej sylwetce, bardzo szybki i sprawny, o swobodnym, przestrzennym ruchu. Z uwagi na niespotykaną zwinność w swoich rodzinnych stronach bywa nazywany „psem-małpą”. Długość tułowia czworonoga jest większa od wysokości w kłębie o około 10%. Głębokość klatki piersiowej wynosi mniej niż 50% wysokości w kłębie. Długość kufy stanowi 2/3 długości czaszki, a jej szerokość jest trochę mniejsza od długości. Głowa średniej wielkości, szeroka, mocna, ani długa, ani masywna. Długość czaszki nieco większa od szerokości, kształt lekko wypukły, szczególnie w płaszczyźnie podłużnej. Łuki brwiowe niezbyt mocno zaznaczone. Bruzda czołowa widoczna tylko do połowy czoła. Między uszami czaszka niemal płaska, guz potyliczny widoczny. Linie profilu lekko rozbieżne. Stop wyraźny. Nos dobrze wykształcony, lekko wygarbiony, o dużych nozdrzach, cylindryczny, tylko bardzo lekko zwężający się ku końcowi. Pożądany czarny, u psów czekoladowych i płowych może być czekoladowy, w każdym razie musi być ciemniejszy od barwy sierści. Kufa niemal nie zwężająca się, profil prosty lub nieznacznie wypukły; krótka, mierzy mniej więcej dwie trzecie długości mózgoczaszki, szerokości proporcjonalnej do długości. Wargi suche, niezbyt obwisłe, cienkie lecz mocne, niemal proste. Zęby białe i mocne, ustawione w zgryzie nożycowym. Oczy osadzone w poziomej linii, możliwie ciemne, średniej wielkości, raczej okrągłe. Powieki czarne lub przynajmniej ciemniejsze od barwy sierści, odpowiadające barwie nosa. Uszy osadzone wysoko, wiszące, pozbawione fałdowania, trójkątne, cienkie i delikatne, długości około 10 cm. Szyja łączy harmonijnie głowę z tułowiem, lekko wzniesiona, raczej średniej długości i odpowiedniej grubości, umięśniona, bez podgardla. Linia grzbietu prosta bądź nieznacznie opadająca. Kłąb wyraźny. Grzbiet prosty bądź nieznacznie opadający, długi, dobrze umięśniony. Lędźwie krótkie, lekko wysklepione, dobrze umięśnione i związane, szerokie, dobrze umięśnione. Zad także średniej długości i szerokości; lekko opadający, dobrze umięśniony. Przedpiersie wyraźne, rozbudowane w przód i na boki. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, średniej głębokości i szerokości; owalna, o nieco wysklepionych żebrach; przedpiersie wyraźne, rozbudowane w przód i na boki. Dolna linia brzucha tylko lekko podciągnięta.

Owczarek portugalski (Cao da Serra de Aires)

Owczarek portugalski na wystawie psów, fot. Inga Torngvist

Ogon osadzony wysoko, zwężający się i ostro zakończony; sięgający stawu skokowego. W spoczynku opuszczony między nogami, na końcu mniej lub bardziej zagięty. W ruchu stanowiący przedłużenie linii grzbietu; może być też szablasto wzniesiony. Niedopuszczalne zakręcenie nad grzbietem. Kończyny przednie mocne, oglądane z przodu i z boku pionowe, równolegle i szeroko wobec siebie ustawione. Odległość od łokcia do podłoża nieco większa, niż do kłębu. Łopatka średniej długości, dobrze umięśniona, tworzy kąt prosty z mocnym, dobrze  umięśnionym, średniej długości ramieniem. Łokcie przylegające i równoległe do tułowia. Przedramię pionowe, długie, średniej grubości i dobrze umięśnione. Nadgarstek suchy i nie wyróżniający się z kończyny. Śródręcze średniej długości, równomiernie grube, mało nachylone, ale nie całkiem pionowe. Łapa okrągła, niezbyt płaska, palce długie i zwarte, dobrze wysklepione. Pazury długie, czarne lub ciemniejsze od barwy sierści, opuszki grube i mocne. Kończyny tylne mocne, oglądane z tyłu pionowe i równolegle wobec siebie ustawione, dają wrażenie siły i sprawności. Udo średniej długości i szerokości, dobrze umięśnione, kąt w stawie biodrowym. Staw kolanowy nie odstawiony na zewnątrz ani do wewnątrz. Podudzie trochę odstawione, długie, dobrze umięśnione. Staw skokowy umiejscowiony nisko, normalnej szerokości, mocny i suchy. Śródstopie równej grubości, mocne, średniej długości, prawie pionowo ustawione. Skóra gruba, elastyczna, niezbyt przylegająca. Sierść długa, prosta lub lekko falista, trochę szorstka, pożądana kozia, tworząca długą brodę, wąsy i brwi, które nie zakrywają oczu. Gęsta, jednakowa na całym ciele, również między palcami. Pozbawiona podszerstka i nie wełnista, bardzo długa na głowie. Dopuszcza się umaszczenie: żółte, kasztanowe, płowe, szare i wilczaste w różnych odcieniach, czarne z mniej lub bardziej wyraźnym podpalaniem. Dozwolona mała biała plamka na piersiach, ale nie łaty. Psy mierzą od 45 do 55 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 42 do 52 cm. Waga psów oscyluje w granicach 17-27 kg. 

Temperament

Owczarki portugalskie są psami samodzielnymi, które mogą sprawiać problemy pewne problemy wychowawcze. Niektóre osobniki są bardzo uparte i dominujące, dlatego bardzo istotne jest odpowiednie prowadzenie i konsekwentne szkolenie z zakresu posłuszeństwa.
Cechami typowymi dla Portugalczyka są: żywiołowość, chęć do nauki oraz bezwarunkowe przywiązanie do właściciela. To pies jednego właściciela, który nigdy nie zawiąże równie silnej więzi ze wszystkimi domownikami. Zazwyczaj wykazuje cierpliwość wobec dzieci, niemniej wszystkie kontakty powinny być nadzorowane. Bardzo przywiązuje się do swojego terytorium i potrafi to zaznaczyć. Nieufny wobec obcych – nie jest zbyt wylewny, nawet jeżeli do domu zawitają proszeni goście. Przyjaźnie nastawiony do innych psów.

Zdrowie

Nie odnotowano typowych problemów zdrowotnych u rasy.

Pielęgnacja

W zupełności wystarczy okazjonalne przeczesywanie włosa (średnio raz na dwa tygodnie).

Wysokość: Psy mierzą od 45 do 55 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 42 do 52 cm.

Waga: Waga psów oscyluje w granicach 17-27 kg. 

Umaszczenie: Dopuszcza się umaszczenie: żółte, kasztanowe, płowe, szare i wilczaste w różnych odcieniach, czarne z mniej lub bardziej wyraźnym podpalaniem. Dozwolona mała biała plamka na piersiach, ale nie łaty.

Zdrowie: Nie odnotowano typowych przypadłości zdrowotnych.

Pielęgnacja: Przeczesywanie włosa raz na dwa tygodnie.

Rodzina: Owczarek portugalski to pies inteligentny, zawsze chętny do pracy, bardzo lojalny i przywiązany do swojego opiekuna. Uczy się szybko – niekiedy bywa uparty i dominujący. Toleruje dzieci, chociaż wszelkie kontakty powinny być nadzorowane. Ma dość duże zapotrzebowanie na ruch. Może mieszkać w mieście, o ile właściciel zapewni mu stałą dzienną dawkę aktywności fizycznej. Przyjaźnie nastawiony do innych psów.

Inne nazwy: Cão da Serra de Aires, Portugiesischer Schäferhund, Portuguese Sheepdog

Klasyfikacja FCI - Grupa I, Sekcja 1.1, nr wzorca 93. Nie podlega próbom pracy.

Cena szczeniąt od 500 do 1000 Dolarów.

Tagi artykułu: