Udostępnij ten artykuł.

Problemy w czasie porodu u suki

Problemy w czasie porodu mogą przytrafić się nawet zdrowym i młodym sukom, które wcześniej nie chorowały i nie ujawniły się u nich żadne schorzenia dziedziczne. W niniejszym artykule przedstawimy najważniejsze problemy związane z przebiegiem porodu i okresem poporodowym.

Problemy w czasie porodu u suki

  • Dystocja

Niekiedy trudny poród może być związany z kształtem i wielkością kanału miednicy. Jeśli miednica jest wąska (niektóre rasy cierpią na tę przypadłość), bądź też w przeszłości doszło do jej uszkodzenia, wydanie na świat potomstwa może być utrudnione. Rasami predysponowanymi do pojawienia się niewspółmierności barkowej i szyjkowej są jamniki, buldogi francuskie i boksery. Dystocja może być również wynikową poważniejszego problemu. Część suk cierpi z powodu słabej czynności skurczowej macicy, która objawia się niemożnością wydania na świat młodych. Problemy związane z czynnością skurczową mogą pojawić się w każdym momencie porodu i doprowadzić do śmierci szczeniąt.
Częstokroć zdarza się, że sam przebieg porodu determinuje pojawienie się dystocji. Jeżeli szczenięta są zbyt duże, istnieje realna obawa, że nie zmieszczą się w kanale rodnym. Podobnie rzecz się ma z pozycją płodu. Przyjmuje się, że przez kanał rodny powinna najpierw przechodzić głowa. Dopuszczalne jest również takie ułożenie, w którym pierwsze rodzą się tylne łapy. Płód, który pozostaje w innej pozycji, może nie zmieścić się w kanale rodnym. Badanie USG pomaga określić przewidywaną wielkość szczenięcia i jego ułożenie; stanowi również podstawę do podjęcia decyzji o konieczności wykonania cesarskiego cięcia.

Teraz pozostaje omówić najważniejszą kwestię: jak poznać, że nasza suka cierpi z powodu dystocji i jej poród może przebiegać w sposób nieprawidłowy? Pierwszym objawem jest długość ciąży - prawidłowa ciąża nie powinna trwać dłużej niż 70 dni. Pierwszy etap porodu nie trwa zaś dłużej niż 6 do 12 godzin. Jeżeli przez ten czas nic się nie dzieje, a widzimy charakterystyczne objawy porodowe, musimy skontaktować się z lekarzem. W ostatniej fazie porodu suka bardzo intensywnie „pracuje”; szybkie i gwałtowne skurcze prowadzą do wydania na świat szczeniąt. Suka z dystocją cierpi z powodu skurczy, jednakże nie widać żadnych efektów. Nie mamy, co liczyć, że poród rozwiąże się samoistnie i suka urodzi zdrowe szczenięta. Na skutek długotrwałego wysiłku może dojść do uszkodzenia organów wewnętrznych, zaś szczenięta prawie na pewno umrą z powodu niedotlenienia.

Leczenie         

Lekarz weterynarii, który prowadzi ciążę naszego zwierzęcia jest zobowiązany do wykonania badań, które pozwolą określić, czy małe mogą przejść i poruszać się w kanale rodnym. Jeżeli istnieje obawa, że w czasie porodu dojdzie do komplikacji, należy przeciwdziałać zawczasu i przyjąć plan działania. Słaba czynność skurczowa macicy może być wyeliminowana poprzez podanie leków stymulujących. Długi i ciężki poród powoduje obniżenie poziomu cukru i wapnia we krwi. W takich sytuacjach lekarz aplikuje zastrzyki, które pomagają wzmocnić skurcz macicy. Ostatecznością jest podjęcie decyzji o cesarskim cięciu. Zapobieganie dystocji jest praktycznie niemożliwe, dlatego tak ważna jest prawidłowa diagnostyka i monitorowanie ciąży. Lekarz, który wykonał wszystkie badania i ma do dyspozycji zdjęcia rentgenowskie, może przewidzieć czy napotka problemy w czasie porodu.

Problemy poporodowe u suk

Większość problemów ujawnia się kilka godzin po porodzie. Najczęstszymi z nich są zaburzenia karmienia. Suka nie może wykarmić swoich młodych, w związku z czym właściciel musi podawać szczeniętom mleko zastępcze. Takie rozwiązanie  w żadnym razie nie wpływa na jakość życia młodych.

  •  Rzucawka u suki

Rzucawka u suki jest spowodowana niskim poziomem wapnia we krwi. W okresie laktacji (produkcji mleka) jego poziom może się drastycznie zmniejszyć, co jest spowodowane zwiększonym zapotrzebowaniem wapnia przez organizm zwierzęcia. Na rzucawkę cierpią przede wszystkim suki ras małych, jednakże może ona dotknąć każde zwierzę w okresie poporodowym.

Do objawów rzucawki u suki zaliczamy: niespokojność i zdenerwowanie, chwiejny i sztywny chód, wysoką temperaturę ciała, drżenie mięśniowe i wysoki wskaźnik oddychania (wyższa niż normalnie liczba oddechów na minutę).

Leczenie rzucawki u suki opiera się na odsunięciu szczeniąt od matki i karmieniu ich mlekiem zastępczym. Lekarz weterynarii pobiera także krew do badania w celu określenia poziomu wapnia. W razie zbyt małej ilości wapnia może wykonać jego dożylnią suplementację.
Nie od dziś jednak wiadomo, że lepiej przeciwdziałać schorzeniu aniżeli je później leczyć. Suka, przez cały okres ciąży, powinna otrzymywać określone ilości wapnia. Oprócz tego warto pamiętać o podawaniu fosforu i witaminy D.

  • Krwotok u suki

Krwotok u suki może wystąpić tuż po urodzeniu szczeniąt jak i kilka godzin po porodzie. W takich sytuacjach należy skontaktować się z weterynarzem.

  • Nieurodzone łożysko lub szczenięta

Zatrzymanie łożyska, bądź szczeniąt zdarza się stosunkowo rzadko. Po urodzeniu każdego szczenięcia łożysko zostaje wydalone z organizmu w sposób samoistny. Właściciel powinien kontrolować liczbę łożysk i szczeniąt. Objawy zatrzymanego łożyska obejmują: uporczywe wymioty, odwodnienie, brak apetytu, depresję i ogólną apatię. Niekiedy możemy zaobserwować również zieloną wydzielinę z pochwy. Po zaobserwowaniu jakiekolwiek z powyższych objawów należy zgłosić się do weterynarza.

  • Zapalenie macicy u suki

Zapalenie macicy u suki wiąże się z infekcją i bardzo często prowadzi do śmierci zwierzęcia. Suka cierpiąca z powodu zapalenia macicy może być osłabiona, niepewna i drażliwa. Często pojawia się gorączka, która może prowadzić do odwodnienia organizmu. Bardzo ważnymi sygnałami są: zmniejszona produkcja mleka oraz cuchnąca wydzielina z pochwy. Właściciel musi, czym prędzej skontaktować się z lekarzem.

  • Zapalenie sutka u suki

Zapalenie sutka u suki odnosi się do obrzęku, stanu zapalnego i zakażenia gruczołu sutkowego i jest zwykle spowodowane przez trzy rodzaje bakterii: E. coli, gronkowca, lub Streptococcus.  Zapalenie sutka pojawia się dopiero po dwóch tygodniach od porodu i jest stosunkowo łatwe do wyleczenia. Weterynarz zaleca w takich przypadkach odpowiednie leki - na czas ich przyjmowania suka nie może karmić młodych.

Tagi artykułu: