Udostępnij ten artykuł.

Otocjon (Otocyon megalotis)

Ssak z rodziny psów, a właściwie psowatych - Otocjon

Bat-eared fox (Otocyon megalotis) czyli Otocjon to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), zamieszkujący afrykańską sawannę. Nazwa Bat-eared Fox przylgnęła do Otocjona zważywszy na jego duże, nietoperzowate uszy. Niektórzy badacze sądzą, że pierwszy przedstawiciel gatunku pojawił się w Afryce już w środkowym plejstocenie około 800.000 lat temu.
Otocjony osiągają średnio 55 cm długości (głowa i ciało). Stojące uszy mają zaś wysokość 13 centymetrów. Grecka nazwa Otocyon pochodzi od słów "Otus" czyli ucho i "cyon" – pies. Nazwa „megalotis" stanowi zaś zbitkę greckich słow "mega" i "otus", oznaczających duże uszy.
Otocjony mają charakterystyczną sylwetkę, przypominającą lisi korpus. Tułów sprawia wrażenie nieco wydłużonego, głowa jest lekko zaokrąglona, zaś pysk krótki i szeroki. Uszy odznaczają się od reszty ciała nie tylko z powodu swojej wielkości, ale także ciemnego koloru. Ciemniejszy kolor umaszczenia występuje również na zakończeniu ogona, a także dolnych częściach kończyn. Zwierzęta posiadają również rząd, pięćdziesięciu drobnych zębów. Uzębienie jest z całą pewnością imponujące – żadne inne zwierzę nie może pochwalić się taką liczbą stałych zębów.

Otocjon opis

W Afryce występują dwie, odrębne populacje. O. m. megalotis występuje w południowych regionach (południowa Zambia, Angola i RPA). O. m. virgatus występuje w Etiopii, południowym Sudanu i Tanzanii. Bat-eared fox bytują przeważnie w suchych regionach sawanny i na obszarach trawiastych. Otocjony zamieszkują głębokie nory, w których znajdują schronienie nie tylko przed naturalnymi wrogami, ale również złą pogodą i niesprzyjającymi warunkami. Bardzo często przejmują schronienia po innych zwierzętach takich jak skoczki, ale mogą także wygrzebywać nory samodzielnie.

Otocjon


Otocjon, kontrolując terytorium i szukając dla siebie pożywienia, korzysta ze znanych mu dróg i stale obraca się w lewo i w prawo. Aby zwieść drapieżniki nań polujące, często odwraca się i idzie po własnych śladach. Taka taktyka umożliwia mu skuteczne zwodzenie przeciwnika i zachowanie pozorów bezpieczeństwa. Otocjony są stworzeniami niewielkimi, w związku, z czym muszą wykazywać się dużą czujnością. Ich głównymi, naturalnymi wrogami są szakale.
Ssaki polują głównie w porze nocnej. W dzień śpią w gęstwinie albo w miejscach bytowania termitów. Nocą wędrują po okolicy, a nawet zbliżają się obozowisk ludzkich i ognia. Otocjony boją się ludzi, ale nie są wobec nich agresywne.

Otocjon jest owadożercą, który wykorzystuje swoje duże uszy do lokalizowania ofiary. 80-90% diety psowatych stanowią termity (Hodotermes mossambicus). Jeżeli Otocjon nie jest w stanie zlokalizować tego konkretnego gatunku terminów, pożywia się mrówkami, chrząszczami, świerszczami, konikami polnymi, wijami, ćmami, skorpionami, pająkami, a z rzadka ptakami, małymi ssakami i gadami. To właśnie preferencje żywieniowe Otocjona każą sądzić, że bliżej mu do ssaków z grupy lisowatych niż do grupy psowatych (rodzina psowatych).

Psowate Otocjon - rozmnażanie

Otocjon jest ssakiem głównie monogamicznym, chociaż ostatnimi czasy zaobserwowano tendencje do tworzenie poligamicznych grup. W przeciwieństwie do innych psowatych u bat-eared fox dochodzi do odwrócenie ról rodzicielskich. To samiec bierze pełną odpowiedzialność za wychowanie szczeniąt. Okres ciąży u samic trwa od 60 do 70 dni. Wielkość miotu nie jest tak imponująca jak u innych psowatych. Samica rodzi zazwyczaj od 1 do 6 młodych. Laktacja trwa od 14 do 15 tygodni.

Nasza wiedza o Otocjonie jest bardzo skąpa. Zwierzę nie występuje, bowiem poza rejonami Afryki, w związku, z czym stanowi gatunek endemiczny. Aby nieco przybliżyć Państwu specyfikę gatunku, przytoczymy kilka ciekawostek wartych zapamiętania.
Jak zostało już wcześniej powiedziane, Otocjony posiadają najwięcej zębów spośród wszystkich ssaków, żyjących na ziemi. Liczba stałych zębów waha się zazwyczaj w przedziale 48-50. Jako, że są bardzo drobne i mocne, umożliwiają przeżucie i rozdrobnienie pokarmu (w tym przypadku insektów) w ciągu zaledwie pięciu sekund!

Jeżeli w zasięgu wzroku Otocjona nie pojawią się owady, pożywia się chętnie skorpionami. Warto dodać, że konsumuje nie tylko tułów skorpiona, ale także gruczoł jadowy. Jad w żaden sposób nie działa nie zwierzę, nie widać po nim żadnych oznak zatrucia.

Rodzina Psowate Otocjona


Nasze „lisowate” mają bardzo dobrze rozwinięty słuch, za to kiepsko ukształtowany zmysł widzenia. Są w stanie zarejestrować każdy szelest zdobyczy pod ziemią, ale nie widzą, kiedy ofiara stoi w bliższej odległości. Odnotowanie obecności ofiary jest możliwe dopiero po wykonaniu przez nią ruchu.
Wiele krajów ustanowiło zwyczajowe nazwy Otocjona. Oczywiście większość z tych nazw koncentruje się wokół dużych uszu zwierzęcia.

Ssak Otocjon podsumowanie

Domena: eukarionty

Typ: strunowce

Podtyp: kręgowce

Gromada: ssaki

Podgromada: ssaki żyworodne

Infragromada: łożyskowce

Rząd: drapieżne

Rodzina: psowate

Tagi artykułu: