Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Śpiewający pies z Nowej Gwinei

     Śpiewający pies z Nowej Gwinei to rasa psa w typie pierwotnym zamieszkująca tereny Nowej Gwinei. Większa część populacji żyje w swoim naturalnym środowisku, niemniej zwierzęta nie są agresywne i tolerują obecność człowieka na swoim terytorium.

Historia

      Powszechnie uznaje się, że psy żyły na terytorium Papui i Nowej Gwinei już 6000 lat temu. Do pełnego uznania rasy doszło w 1957 roku, kiedy to Ellis Troughton wprowadził parę psów do swojego ogrodu zoologicznego w Sydney.

Dr Alan Wilton, genetyk i starszy wykładowca na Uniwersytecie New South Wales w Australii, ma teorię, że wszystkie Śpiewające Psy z Nowej Gwinei, a także dingo australijskie narodziły się z jednej ciężarnej samicy. Przez tysiące lat dwie rasy rozprzestrzeniły się na całej wyspie. W obszarach górskich czasami dotrzymywały towarzystwa tubylcom, jednakże z czasem wycofały się do swoich siedzib górskich. W miejscowościach nizinnych psy były bardziej skłonne do zamieszkiwania w domach autochtonów. To właśnie grupa psów nizinnych posłużyła do opisu charakteru i preferencji rasy.

Wygląd

     Średnia wysokość w kłębie dla dorosłego psa wynosi od 31 do 46 cm (13-16 cali). Waga waha się w granicach 9-14 kg.   Czworonogi są bardzo gibkie, dzięki czemu mogą przemierzać jednorazowo duże odległości, i nawykłe do wspinania po górach i wzniesieniach. Dzięki umiejętności „obracania” tylnych i przednich łap mogą wspinać się po drzewach i skakać na duże wysokości. Oczy zwierzęcia przybierają kształt migdałów, a ich kolor waha się od ciemnego bursztynu do ciemnego-brązu (obwódki są zazwyczaj ciemniejsze). Śpiewający pies  z Nowej Gwinei ma wyprostowane i spiczaste uszy – stanowi to cechę charakterystyczną dla dzikich zwierząt.

Pies śpiewający z Nowej Gwinei

Portret śpiewającego psa z Nowej Gwinei foto. Marie Hale

Szczenięta rodzą się z włosem o maści ciemnej czekolady okraszonym drobinkami złota i czerwonawymi zabarwieniami, które ciemnieją do barwy brązu w przeciągu sześciu tygodni. Ubarwienie ustala się w ciągu czterech miesięcy. Dorosłe psy mogą przybrać umaszczenie brązowe, czarne podpalane oraz ciemne z białymi plamami. Kufa jest zawsze czarna; w wieku siedmiu lat zaczynają pojawiać się pierwsze, srebrne włosy.

W latach 80. XX wieku przeprowadzono badania, które pozwoliły dokonać standaryzacji rasy i wytypować katalog zachowań typowych dla Śpiewających psów. Wśród nich warto wymienić:

  1. Podrzucanie głową. Reakcja typowa dla każdego, obserwowanego psa. Zwierzęta energicznie kręcą głową na znak pobudzenia, frustracji bądź irytacji z powodu braku pożywienia. W pełnym uniesieniu głowa jest przesuwana na bok i obracana o około 90 stopni w odniesieniu do nosa zwierzęcia. Później zwierzę powraca do pozycji wyjściowej. Cała sekwencja nie trwa dłużej niż 1-2 sekundy.
  2.  Krzyk kopulacyjny. Samica emituje powtarzalne, głośne, wysokie jęki, które trwają około 3 minut. Głównym ich celem jest pobudzenie samców i skierowanie ich uwagi na samicę.
  3. Kopulacyjne skurcze. Skurcze trwają około trzech minut i charakteryzują się występowaniem rytmicznych skurczów brzucha. Podczas każdego skurczu, skóra z boków i okolicy lędźwiowej rytmicznie się napina.

Pies śpiewający z Nowej Gwinei

Czarno podpalany Śpiewający pies z Nowej Gwinei

     Nazwa rasy pochodzi nie tylko od dźwięków, które są wydawane w czasie kopulacji, ale również od częstych „pokazów” czworonogów. Psy kilka razy w ciągu dnia wydają krótkie dźwięki o bardzo wysokiej częstotliwości (specyficzną cechą jest modulowanie dźwięków). Ich wycie nie może być utożsamiane zarówno z wyciem dingo jak i dźwiękami wydawanymi przez szare wilki.

     Śpiewacy pies z Nowej Gwinei występuje nie tylko solo; zdarza się, że do jednego czworonoga przyłącza się całe stado i rozpoczyna się chóralne wycie. Śpiew jest na ogół zsynchronizowany, zaś kolejne osobniki dochodzą do grupy w stałych odstępach czasu.

Temperament

     Psy są bardzo łagodne i przyjazne wobec ludzi. Nie ufają obcym i są wobec nich bardzo nieśmiałe. Pomimo swojej dzikiej natury, mogą być podległe człowiekowi.

Największym zagrożeniem dla Śpiewających Psów z Nowej Gwinei jest bez wątpienia ich hybrydyzacja. Coraz więcej hodowców pragnie dostosować rasę do obowiązujących standardów, co prowadzi do wykorzenienia cech właściwych pierwotnemu wzorcowi.

Śpiewające psy z Nowej Gwinei

Śpiewające psy z Nowej Gwinei

Wysokość: psy mierzą 31-46 cm wysokości w kłębie.

Masa: waga psa nie powinna przekraczać 14 kg

Umaszczenie: Szczenięta rodzą się z sierścią maści ciemnej czekolady, okraszoną drobinkami złota i czerwonawymi zabarwieniami, które ciemnieje do barwy brązu w przeciągu sześciu tygodni. Dorosłe psy mogą występować w umaszczeniu brązowym, czarnym podpalanym oraz ciemnym z białymi plamami.

Pielęgnacja: brak danych

Zdrowie: nie odnotowujemy żadnych typowych schorzeń dla tej rasy

Rodzina: trudno dokonać jednoznacznej oceny rasy. Zoolodzy i kynolodzy twierdzą jednak, że psy są spokojne i nie wykazują zachowań agresywnych. Należy zważyć jednak na dzikie pochodzenie rasy i pierwotne instynkty, które mają potężny wpływ na kształtowanie psychiki czworonoga.

Kraj pochodzenia: Nowa Gwinea

Inne nazwy: ang.: New Guinea Singing Dog,, łac. Canis hallstromi.

Tagi artykułu: