Udostępnij ten artykuł.

Wścieklizna u psa

Jest jedną z bardziej znanych, niebezpiecznych i starszych chorób zakaźnych, do jej występowania przyczynia się wirus o nazwie rabies, który atakuje przede wszystkim układ nerwowy organizmu. Mowa o chorobie, jaką jest wścieklizna nazywana także dosyć często wodowstrętem.

Nazwa choroby w obu przypadkach ma związek z dostrzegalnymi zmianami zewnętrznymi odzwierciedlającymi się zwiększonym podnieceniem i agresją(wściekłością) oraz mimowolnym wstrętem i skurczami na widok wody.

Wścieklizna jest typem choroby śmiertelnej, nieposiadającej w dalszym ciągu skutecznego lekarstwa, główną przyczyną zejścia śmiertelnego w wyniku zachorowania na tą chorobę jest niewydolność oddechowa organizmu, u którego doszło do zakażenia.

Do zakażenia wścieklizną u psa dochodzi najczęściej:

  1. w wyniku kontaktu z innym chorym na tą chorobę zwierzęciem,
  2. w wyniku pogryzienia,
  3. podrapania i zainfekowania rany śliną chorego zwierzęcia.

Człowieka chorego na wściekliznę leczy się przede wszystkim objawowo, poprzez podanie szczepionek i surowicy w jak najkrótszym czasie po dojściu do wystąpienia infekcji. Źródłem zakażenia mogą okazać się wszystkie ssaki, jedynie ptaki, ryby i gady nie chorują na tą chorobę.

W sposób nieco ściślejszy wyróżnione zostały dwie postacie tej choroby, jest to;

  • postać agresywna (szałowa) wścieklizny przedstawiająca się przeważnie dosyć znacznie zwiększoną agresją zwierząt oraz atakowaniem człowieka i innych zwierząt, cechą charakterystyczną tej postaci wścieklizny jest obfite ślinienie się i „wywalenie” języka, towarzyszy jej także widoczna zmiana wielkości źrenic. W przypadku zwierząt dzikich, nieoswojonych zanika obawa przed ludźmi i występuje zwiększone zainteresowanie zbliżeniem się do człowieka.
  • postać cicha (porażenna) wścieklizny objawia się szybkim wystąpieniem porażenia chorobą zakażonego nią organizmu bez zaobserwowania wystąpienia we wcześniejszym okresie typowych objawów pobudzenia.

Najskuteczniejszym przeciwdziałaniem wściekliźnie jest zapobieganie dojściu do zakażenia tego rodzaju chorobą, w tym też celu należy przede wszystkim zwracać uwagę na:

  • dziwnie zachowujące się zwierzę zarówno te domowe jak i dzikie, znajdujące się niedaleko naszego otoczenia,
  • pamiętaniu o regularnych rocznych szczepieniach naszych zwierząt domowych zarówno psa jak i kota,
  • pamiętajmy też, że szczepienie psów jest szczepieniem obowiązkowym, któremu to szczenię psa powinno być poddane w okresie pomiędzy 2-4 miesiącem życia.
  • czy nasz pies po samowolnym opuszczeniu ogrodzenia nie powrócił pogryziony, jeśli tak to należy udać się z nim do lekarza weterynarii w celu przeprowadzenia badania, oględzin i uzyskania dalszych wskazówek właściwego postępowania.

Tagi artykułu: