Alaskan malamute historia waga pielęgnacja cena

Alaskan malamute to rasa z grupy V (FCI, nr wzorca 243) psy nordyckie i psy ras pierwotnych, sekcji 1. nordyckich psów zaprzęgowych. To psy zaprzęgowe w typie szpica, bez prób pracy, stworzona do pracy w skrajnie trudnych warunkach dalekiej północy. To rasa zaliczana do ras pierwotnych, jedna z najstarszych ras arktycznych używanych do ciągnięcia sań i przenoszenia ładunków. Malamuty mają też silny instynkt łowiecki i pierwotnie były używane także do polowań m.in. na duże drapieżniki (np. niedźwiedzie). Obecnie to jednak rasa psów rodzinnych i reprezentacyjnych. Nie spełniają się jako psy stróżujące.

Kraj pochodzenia Alaskan malamute to Stany Zjednoczone Ameryki (USA). Historia tej rasy psów sięga 2-3 tys. lat. Nazwa rasy jest znana z zapisków pierwszych północnoamerykańskich osadników, plemienia indiańskiego Malemutów (Mahlemuits, będące grupą Inuitów), które osiedliło się na wyżynach zachodniej Alaski i słynęło ze wspaniałych sań, do których zaprzęgano bardzo silne psy, wyhodowane do ciągnięcia ciężkich ładunków na saniach, jako psy pociągowe (sleddog). Są podobne do innych ras pociągowych, takich jak m.in. samojedy i siberian husky. Badania genetyczne wykazały, że malamut jest spokrewniony z eskimoskimi psami żyjącymi na Grenlandii (Canadian Eskimi Dog, pies grenlandzki), zawiera także pewną domieszkę Siberian husky. Aby je gabarytowo powiększyć, rodzime psy prawdopodobnie były krzyżowane z większymi psami osadników przybyłych na Alaskę w czasie gorączki złota, dzięki czemu uzyskiwano psy do uciągu naprawdę dużych ładunków. W 1926 r. w Stanach Zjednoczonych podjęto działania zmierzające do zachowania czystości krwi tej rasy. W 2010 r. malamut został oficjalnie nazwany „psem stanu Alaska”. Ciekawostką jest, że psy te służyły w II wojnie światowej, gł. jako psy poszukiwawczo-ratownicze na Grenlandii oraz jako psy pociągowe do przewozu ładunków w Europie.

Szczeniaki Alaskan malamute

Alaskan malamute (AM) to największy i najsilniejszy pies z wszystkich ras zaprzęgowych. Jest potężny i mocno zbudowany. Ma zwartą i kompaktową budowę oraz mocny kościec. Idealna wielkość i masa ciała samców to 63,5 cm w kłębie i waga 38 kg, natomiast w przypadku suk to 58,5 cm w kłębie i waga 34 kg. Powyższe wymiary nie powinny mieć kluczowego znaczenia, jeśli są zachowane inne cechy użytkowości, jednakże gdy sędzia ma do wyboru dwa psy podobnej klasy, to powinien preferować osobnika o wzroście zbliżonym do idealnego. Ponieważ to psy pociągowe, ich łapy muszą być mocne, szerokie, typu tzw. „rakiety śnieżnej”. Wyposażone w grube, twarde i bardzo wytrzymałe poduszki, oraz mocne i grube pazury. Cała łapa musi być obficie owłosiona, także pomiędzy poduszkami. Szata malamuta jest obfita, gęsta i dwuwarstwowa, średniej długości. Nieco bardziej szorstka i dłuższa niż u syberyjskiego husky. Dwuwarstwowe futro jest doskonałym izolatorem, który zimą chroni psa przed mrozem, a latem przed przegrzaniem. Podszerstek jest natłuszczony, co dobrze izoluje psa od wilgoci. Umaszczenie malamutów jest bardzo różne: od białego (jedyny dopuszczalny jednolity kolor), poprzez srebrny aż do ciemnoszarego, rudo-białego oraz czarno-białego. Alaskan malamut może też mieć charakterystyczną „maskę” na głowie, tzw. „okulary” i znaczenia w kolorze szaty, o różnym nasileniu. Pomimo masywnej budowy ciała, w ruchu Alaskan malamut jest sprężysty i zwinny. Musi też emanować ogromną siłą i wytrzymałością. Jego ruch nie może sprawiać wrażenia wysiłku.

Szczeniaki Alaskan malamute

Alaskan Malamute (malamut alaskan) nie jest psem jednego właściciela i jednakowym uczuciem darzy wszystkie osoby w towarzystwie których mieszka. Jest przyjacielski i bardzo towarzyski oraz wesoły i skory do zabaw. Lubi i jest bardzo cierpliwy do dzieci. Jest też życzliwy w stosunku do obcych. Ma ogromne zdolności przystosowawcze i równie dobrze czuje się na podwórku jak i w domu. Ma jednak silne poczucie hierarchii w stadzie i związane z tym skłonności do prób dominacji członków rodziny i innych psów, w stosunku do których bywa skłonny do bójek. To psy przystosowane do niskich temperatur i ciągłej pracy, potrzebują więc odpowiedniego zajęcia w postaci np. zawodów z ciężkim uciągiem, biegania przy rowerze, lub regularnych i bardzo długich spacerów. Nie znoszą samotności i bezczynności. W zaprzęgu nie nadają się do biegów sprinterskich i znacznie lepiej sprawdzają się na długich dystansach. Mogą uczestniczyć w zawodach m.in.:uciąg ciężarów (weight pulling), skijoring (pies ciągnący człowieka na nartach), canicross (bieg z psem), dogtrekking (bieg na orientację z psem), bikejoring (pies ciągnący człowieka na rowerze), zawody psów jucznych.

Malamuty wykazują się dużą odpornością. Średni czas ich życia to 11-15 lat. Wg. badań naukowych, psy tej rasy mają jedną z najdłuższych długości życia u dużych ras psów. Najczęściej zgłaszane problemy zdrowotne u Alaskan malamute to: dziedziczne zaćmy, katarakta, distichasis i progresywny zanik siatkówki, które są częstymi u ras północnych problemami z oczami. Ponadto są to także: nowotwory złośliwe, bóle mięśniowo-szkieletowe związane gł. z dysplazją stawu biodrowego, padaczka, wrodzone wady i choroby serca, zaburzenia czynności nerek, choroby skóry, dziedziczna polineuropatia, chondrodysplazja, oraz cukrzyca, występująca zazwyczaj w wieku średnim 5-7 lat. Ponadto, alaskany obficie sezonowo linieją i wymagają z tego powodu niestety regularnego czesania. Są to jednak zazwyczaj niechałaśliwe psy, które rzadko szczekają. Mogą jednak wyć jak wilki lub kojoty.

Alaskan malamute podczas zimy

Alaskan malamute kompendium

Nazwa tej rasy pochodzi od plemienia, które wiele wieków temu osiedliło się na Alasce i słynęło ze wspaniałych sań, do których zaprzęgano niezwykle silne psy. Alaskan malamute to zwierzę stworzone do pracy w skrajnie trudnych warunkach, które nie znosi nudy i bezczynności. Rasa psa zaprzegowego w typie szpica, zaliczana do ras pierwotnych.

Wysokość: w przypadku przedstawicieli tej rasy to 58,5-63,5 cm.

Waga: Alaskan malamute określana jest na 34-38 kg.

Umaszczenie: Alaskan malamute występuje we wszystkich odcieniach szarości i bieli lub w wersji czysto białej. Od podobnie wyglądającego huskiego różni się dłuższą i bardziej sztywną sierścią.

Pielęgnacja: Wymaga regularnego czesania. Największym wyzwaniem dla właścicieli psów tej rasy jest jednak zapewnienie im odpowiednio dużej dawki codziennego ruchu.

Zdrowie: Należące do pierwotnej rasy szpiców malamuty wykazują się dużą odpornością. Znoszą bardzo niskie temperatury, ale nie lubią upałów. Muszą wtedy mieć schronienie w cieniu i stały dostęp do wody. Zdarza im się dysplazja stawów biodrowych oraz choroby oczu.

Rodzina: Alaskan malamute został wyhodowany do ciągnięcia dużych ciężarów na długich dystansach. Posiada ogromną siłę i pokłady energii, które muszą gdzieś znaleźć ujście. Powinien więc uprawiać psie sporty lub mieć zapewnione bardzo długie spacery. W obecnych czasach to rasa psów rodzinnych i reprezentacyjnych.

Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone

Klasyfikacja FCI - Grupa V, Sekcja 1, nr wzorca 243