ANATOLIAN (Coban Köpegi)
Historia
Anatolijski pies pasterski należy do grupy psów, której zadaniem było pilnowanie stad owiec i innych zwierząt pasterskich. Anatoliany wywodzą się prawdopodobnie z terenów dawnej Mezopotamii, gdzie były wykorzystywane przez pasterzy i koczowników do pilnowania stad zwierząt gospodarskich. Z racji ciężkich warunków bytowych, psy musiały przystosować się do życia zarówno w skrajnym upale, na suchych i gorących terenach jak i również w skrajnym zimnie. Jako psy podległe koczownikom nierzadko przemieszczały się po terenach azjatyckich i kosztowały wszelkich trudów życia.
Europejscy hodowcy zainteresowali się rasą w latach siedemdziesiątych XX wieku – wtedy też do Wielkiej Brytanii została przywieziona pierwsza para czworonogów. Popularyzatorem rasy był znany i ceniony archeolog – Charmian Hussey. Jak się później okazało do Anglii nie trafiły Anatolijczyki czystej krwi a Karabash (aka Kanga). Po kilku próbach i krzyżowaniach otrzymano jednak osobniki reprezentatywne, które posłużyły do spisania pierwszego standardu rasy.
pies anatolian
Wygląd
Psy Anatolian jest muskularnym, posągowym psem należącym do rasy molosów typu górskiego. Psy mają grube, mięsiste karki, szerokie głowy i solidne ciała. Ich trójkątne, zwisające uszy pozostają w proporcji do wielkości głowy. Kiedy pies jest zainteresowany podnosi uszy, kiedy jest czujny uszy są położone po sobie. Czaszka zwierzęcia jest masywna, szeroka i lekko wysklepiona. Dorosłe psy mają mocniejsze i szersze czaszki aniżeli suki. Nos występuje jedynie w barwie czarnej; kufa przybiera kształt czworokątny i nierzadko wpisuje się w schemat prostokąta. Wargi pozostają lekko obwisłe i zwężają się ku końcom. Kompletne, nożycowe uzębienie pozwala efektywnie chwytać i rozrywać gardziele wszelkich drapieżników zagrażających stadu. Oczy zwierząt są mocno osadzone i stosunkowo niewielkie. Barwa oczu może być różna i zależy przede wszystkim od umaszczenia. Z racji tego, że spotykamy zwierzęta każdej maści trudno dokonać jednoznacznej egzemplifikacji barw oczu. Szyja zwierzęcia ma średnią długość, jednakże jest bardzo masywna i umięśniona.
Tułów zwierzęcia również jest mocny i dobrze umięśniony. Lekko wypukłe boki i wysklepione żebra podkreślają posągową i mocną sylwetkę. Klatka piersiowa zwierzęcia jest mocno zaznaczona i wyraźnie wybija się z korpusu sylwetki. Ogon zwierzęcia pozostaje w naturalnej długości nie kopiowany ani nie dokowany. W czasie pobudzenia i zainteresowania pies podnosi ogon, kiedy jest spokojny, bądź czegoś się boi ogon zwisa nisko. Przednie kończyny są szeroko rozstawione i proporcjonalne do sylwetki; kończyny tylne są stosunkowo słabe, jednakże elastyczne i gibkie. Pazury są chwytliwe, ostre i dość długie. Musimy pamiętać o ich regularnym podcinaniu i pielęgnacji.
anatolian (Coban Köpegi)
Samce osiągają od 74 do 81 cm. Samice mierzą zazwyczaj od 71 do 79 cm. Psy ważą od 50 do 65 kg. Samice są nieco lżejsze i smuklejsze od samców ważą od 40 do 55 kg. Płaszcz zwierzęcia może mieć dowolny kolor, choć najczęściej występuje umaszczenie białe lub białe z odcieniem kremowym. Psy mają grubą, podwójną warstwę sierści, która jest szorstka i musi być szczotkowane 1-2 razy w tygodniu. W ciepłe dni należy szczotkować psy codziennie. Anatoliany mają bardzo gęstą sierść na szyi, która umożliwia efektywną ochronę gardła. Psy wyglądają na dużo cięższe niż są w rzeczywistości; jest to powodowane grubą warstwą sierści, która sprawia wrażenie ciężkości i optycznie powiększa zwierzę.
Temperament/zachowanie
Pies Anatolian został wyhodowany do ochrony swojego pana oraz stada. Z racji swojego przeznaczenia psy muszą wykazywać się dużą niezależnością i samodzielnie podejmować wszelkie decyzje. Powoduje to czasami konflikty na linii pies-właściciel; zwierzę nierzadko stara się zdominować swojego pana i przejąć nad nim kontrolę.
Anatolian jest psem inteligentnym i błyskotliwym, w związku, z czym szybko uczy się nowych komend i nabywa nowe umiejętności.Zdecydowanie najlepszą metodą szkoleniową dla tych psów jest metoda pozytywna polegająca na dawaniu pochwał za każde, dobre zachowanie.
Według tureckich pasterzy trzy osobniki rasy Anatolian Shepherd są w stanie pokonać stado wilków i uchronić powierzone im stadko owiec. Psy bardzo lubią wędrować, ponieważ były hodowane do podróżowania ze stadem i jego ochrony w czasie ekspedycji. Z tego też powodu powinniśmy zapewnić Anatolianom odpowiednią przestrzeń życiową i umożliwić im wybieganie się. Rasa ta nie radzi sobie z życiem w małych pomieszczeniach i blokach mieszkalnych. W krótkim czasie osobniki mogą stać się apatyczne i zestresowane. Jeżeli przyzwyczaimy psa do kontaktów z dziećmi i zwierzętami domowymi, możemy spodziewać się, że staną się najlepszymi przyjaciółmi. Anatoliany są bardzo kochającymi i lojalnymi zwierzętami i nie wykazują skłonności do zachowań agresywnych (zachowania agresywne są możliwe jedynie w kontakcie z nieznajomymi). Psy dojrzewają między 18 a 30 miesiącem życia.
owczarek anatolijski w lesie
Zdrowie
Psy żyją około 11 lat, zaś najczęstszą przyczyną zgonów są bez wątpienia choroby nowotworowe, choroby serca i rzecz jasna podeszły wiek. Do najczęściej spotykanych schorzeń zaliczamy: wszelkie problemy dermatologiczne, łuszczaki, choroby mięśniowo-sercowe, entropium oraz dysplazję stawów biodrowych.
Wysokość: Psy mierzą w kłębie od 74 do 81 cm, zaś suki od 71 do 79 cm.
Masa: Dorosłe psy ważą w granicach 50 d 65 kg. Suki ważą od 40 do 55 kg.
Umaszczenie: Wszelkie umaszczenia w obrębie tej rasy są dopuszczalne. Kolor oczu jest w dużej mierze uzależnione od barwy sierści.
Zdrowie: Psy nie żyją długo; średnia długość życia nie przekracza zazwyczaj 11 lat. Najczęstszymi przyczynami zgonów są choroby nowotworowe i choroby serca. U młodych psów często obserwujemy łuszczaki i problemy natury dermatologicznej.
Pielęgnacja: Psy wymagają regularnego podcinania podszerstka i szczotkowania. Zwierzęta mają grubą sierść, w którą wczepiają się pasożyty i nieczystości.
Rodzina: Psy są bardzo inteligentne i szybko uczą się nowych komend. W stosunku do właściciela zachowują się nadzwyczaj lojalnie i są mu wierne. Dobrze radzą sobie w kontaktach z dziećmi. Możemy je trzymać w jednym pomieszczeniu z innymi zwierzętami domowymi.
Cena szczeniąt z rodowodem 6000 złotych. Cena z roku 2022.
Klasyfikacja FCI - grupa II, sekcja 2.2, wzorzec 331.