Azjatyckie rasy psów cieszą się dużym uznaniem wśród zachodnich hodowców i miłośników czworonogów. Wzrost zainteresowania orientalnymi rasami widać także wśród polskich hodowców, którzy coraz częściej decydują się na prowadzenie hodowli Akit japońskich, Shih Tzu czy Chow Chow. Niestety, nasza wiedza na temat orientalnych ras psów wciąż stoi na dość niskim poziomie. Mamy nadzieję, że niniejsza prezentacja przybliży Państwu specyfikę tych uroczych czworonogów. Życzymy miłej lektury!
Azjatyckie rasy psów lista ras
Rampur Greyhound
Rampur Greyhound (północno-indyjski greyhound) to rasa psów wywodzących się z Indii. Pierwsze osobniki zostały wyhodowane w rejonie Rampur leżącym między Delhi i Bareilly. Rampur jest członkiem rodziny chartów i odznacza się cechami dlań typowymi. Jest nie tylko szybki i zwinny, ale także wytrzymały i bardzo silny. W dawnych czasach psy wykorzystywano w czasie polowań na lwy, tygrysy, gepardy i pantery.
Rampur Hound uwielbiają ludzkie towarzystwo i są przyjaźnie nastawione do innych czworonogów. Właścicieli kochają bezgranicznie i zawsze stają w ich obronie. Sprawdzą się idealnie w rodzinach z nieco większymi dziećmi. Wszelkie interakcje z małymi dziećmi winny być nadzorowane przez dorosłego opiekuna – Rampur jest psem pokaźnych rozmiarów, w związku z czym łatwo może wyrządzić krzywdę dzieciom.
Idealny właściciel dla północno indyjskiego greyhounda
Miasto nie jest idealnym środowiskiem życia dla chartów. Czworonogi potrzebują dużo przestrzeni życiowej, dlatego zamknięcie w ciasnym mieszkanku będzie dlań katastrofą! Charty potrzebują odpowiedniej ilości ruchu w ciągu dnia i ćwiczeń fizycznych. To idealne psy dla osób, które cenią sobie sport i aktywność fizyczną. W przeciwieństwie do swoich zachodnich krewniaków są generalnie zdrową rasą i rzadko zapadają na ciężkie schorzenia. Są też przyjaźnie nastawione do osób nieznajomych i innych zwierząt. Mamy nadzieję, że popularność psów w Polsce będzie stale wzrastała.
Chow Chow
Chow Chow to psy o mongolskim pochodzeniu. W starożytności spełniały funkcje strażników świątyń oraz pogromców złych Duchów. W okresie średniowiecza psy były wykorzystywane do polowań na wilki i inna zwierzynę leśną. Zważywszy na wytrzymałość, ogromną siłę oraz odporność na niekorzystne warunki pogodowe, były także bardzo cenionymi tragarzami.
Chow Chow są najczęściej trzymane jako zwierzęta domowe. Pomimo swojego niegroźnego, „niedźwiedziego” wyglądu nie mają jednak charakteru „małego, słodkiego” misia. To bardzo uparte i samodzielne psy, które mogą sprawiać pewne problemy wychowawcze, o ile właściciel nie przeprowadzi pełnego szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Kiedy pierwsze problemy zostaną rozwiązane, a szkolenie przeprowadzone z zachowaniem najwyższej staranności, możemy mieć pewność, że zyskaliśmy przyjaciel na całe życie. Chow Chow bezwarunkowo kocha tylko jedną osobę, chociaż szacunkiem i przyjaźnią darzy wszystkich członków rodziny.
Idealny właściciel dla Chow chowa
Zanim zdecydujemy się na zakup Chow Chow, odpowiedzmy sobie na kilka pytań. Po pierwsze: czy mamy wystarczające doświadczenie w prowadzeniu psów? Po drugie: czy mamy wystarczająco dużo czasu, aby zająć się Chow Chow? Po trzecie: jaką powierzchnią mieszkalną dysponujemy? Nie ulega wątpliwości, że psy czują się najlepiej w domach z ogrodem, ewentualnie na wybiegach. Życie w mieście jest dla nich bardzo męczące. Czworonogi są bardzo aktywne i energiczne, zatem potrzebują odpowiedniej ilości ruchu i ćwiczeń fizycznych w ciągu dni. I jeszcze jedno – rasa nie nadaje się raczej dla rodzin z małymi dziećmi i dla osób starszych.
Shih Tzu
Pochodzenie Shih Tzu jeszcze do niedawna stanowiło dla hodowców i kynologów zagadkę. Wedle dość popularnego twierdzenia psy miały powstać w wyniku skrzyżowani Pekińczyka z Lhasa Apso. Analizy DNA wykazały jednak, że Shih Tzu jest znacznie starszą rasą. Pierwsze osobniki trafiły do Europy w 1930 roku i zostały zaklasyfikowane jako Apsos. Pierwszy standard został spisany dopiero w 1935 roku. Po II wojnie światowej czworonogi trafiły z Europy do Stanów Zjednoczonych i od tego czasu zaczęła się ich wielka, światowa kariera.
Shih Tzu są stosunkowo łatwe w prowadzeniu i nie sprawiają wielkich problemów wychowawczych, o ile właściciel nie zaniedba szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Jak wszystkie małe rasy także i Shih Tzu mogą być dość szczekliwe i zaborcze.
Idealny właściciel
Shih Tzu to fantastyczny wybór dla rodzin z nieco większymi dziećmi. Piesek jest dosyć kapryśny i jeżeli coś mu się nie spodoba, może skarcić dziecko. Aby zapobiec nieprzyjemnym sytuacjom, warto odpowiednio wcześnie wyszkolić czworonoga i pokazać mu, kto jest właścicielem. Warto przy tym dodać, że Shih Tzu nie potrzebuje dużo ruchu, nie jest wymagający i nie ma problemów z zaadaptowaniem się do każdych warunków lokalowych. Niestety, większość psów nie toleruje obecności innych zwierząt – chodzi zarówno o psy, jak i gryzonie, i koty.
Mastif tybetański
Mastif tybetański, jak sama nazwa wskazuje, został wyhodowany w Tybecie. Pierwotnie pełnił funkcje strażnika stad zwierząt hodowlanych i dobytku. Większość dnia spędzał na smyczy zważywszy na agresywną postawę wobec obcych. Psy przyczyniły się do rozwoju większości ras mastifów europejskich. Do Europy trafiły w połowie XIX wieku, w okresie, gdy rasie groziło niemal całkowite wyginięcie.
Współczesny Mastif tybetański jest psem o bardzo żywym temperamencie i skłonnym do dominacji. Oczywiście wiele zależy od sposobu prowadzenia i podejścia szkoleniowego. Jeżeli właściciel zaniedba szkolenia w okresie szczenięcym, pies może wyrosnąć na krnąbrnego i agresywnego osobnika.
Idealny właściciel
Idealny właściciel powinien rozumieć potrzeby czworonoga i wiedzieć jak z nim postępować. Mastify są dość uparte i samodzielne w działaniu (co w dużej mierze wynika z ich pierwotnej użytkowności), dlatego szkolenie winno być prowadzone w sposób konsekwentny i rzetelny. Psy doskonale sprawdzają się w roli obrońców domu i powinny być trzymane na wybiegu. Idealnym środowiskiem życia będzie dlań dom z ogrodem lub wieś. Warto przy tym dodać, że psy są nadzwyczaj aktywne i potrzebują stałej dziennej dawki ruchu. Dobrze dogadują się z dziećmi, niemniej nie powinny być trzymane w domach z bardzo małymi dziećmi.
Telomian
Historia rasy Telomian nie jest zbyt dobrze znana. Psy były niegdyś wykorzystywane do wyłapywania pomniejszych gryzoni i pasożytów. Zachodni świat usłyszał o rasie dopiero w 1963 roku za sprawą antropologa dra Orville Elliota. On też nadał rasie nazwę Telomian na cześć rzeki Telom, w pobliżu której po raz pierwszy natknął się na czworonoga. Para psów została przywieziona do Stanów Zjednoczonych około roku 1964. Sześć lat później utworzono pierwszy klub rasy. Druga para Telomian została sprowadzona do USA w 1973 roku. Uważa się, że wszystkie psy zachodnie pochodzą od tych dwóch udomowionych par.
Rasa jest słabo znana w Europie. Dorosły samiec osiąga od15 do18 centymetrów wysokości w kłębie i waży od18 do 28 kilogramów. Podobnie jak Chow Chow psy mają niebieski język. Niektórzy kynolodzy twierdzą, że psy Telomian są brakującym ogniwem między Basenji i Dingo. Hipoteza nie znajduje jednak potwierdzenia w rzeczywistości. Autor zdjęcia Mariomassone.
Kintamani
Badania genetyczne wykazały, że rasa prawdopodobnie wyewoluowała z lokalnych dzikich psów balijskich i jest daleko spokrewniona z innymi azjatyckimi rasami psów (a w szczególności psami z rejonów Eurazji). Kynolodzy twierdzą, że psy mają wiele wspólnego z australijskimi Dingo. Czworonogi są bardzo popularne w Indonezji, ale niemal nieznane w pozostałych częściach świata. Jako, że posiadają wiele cech typowych dla ras psów pierwotnych, mogą być trudne w prowadzeniu. Wymagają odpowiedniego podejścia szkoleniowego i doświadczonego właściciela. Cechą charakterystyczną dla rasy jest skłonność do wędrowania oraz wspinaczek. Kintamani uwielbiają wchodzić na wysokie mury i wspinać się po drzewach.
Idealny właściciel
Kintamani wyglądają jak mieszanka Samoyeda z Malamutem. Mają długi włos, szeroki pysk, płaskie czoło i płaskie policzki jak chińskie rasy psów (m.in. Chow Chow). Ciekawy wygląd psa przyciąga potencjalnych nabywców, którzy przywiązują większą wagę do aparycji aniżeli predyspozycji umysłowych i charakteru psa. Kintamani mogą być bardzo uparte i niezależne.
Jeżeli zostaną jednak właściwie wyszkolone, nie będą sprawiały większych problemów wychowawczych. W stosunku do rodziny i dzieci zachowują się nadzwyczaj poprawnie. Obcych nie darzy wielką sympatią.
Sapsali
Sapsali to stara koreańska rasa psów o bardzo ciekawej historii. Psy były bardzo popularne wśród arystokratów i używane niekiedy do celów wojskowych. W dawnych czasach Koreańczycy wykorzystywali psy do odpędzania złych duchów. Posiadanie psa miało chronić właściciela przed atakami demonów. Niestety, „magiczny” status czworonogów nie uchronił ich przed najgorszym – wizją wyginięcia. Około roku 1980 roku liczebność populacji stała na zatrważająco niskim poziomie. Na szczęście grupa hodowców przyczyniła się do jej reaktywacji. Rasa została odbudowana z zaledwie ośmiu ocalałych osobników.
Idealny właściciel
Sapsal jest uroczym psem, który nie ujawnia cienia agresji. Uwielbia wspólne zabawy z właścicielem, spacery i kreatywne spędzanie wolnego czasu. Doskonale nadaje się dla rodzin z małymi dziećmi. Jest zabawny i energiczny. Szybko przywiązuje się do swojego właściciela i dobrze reaguje na szkolenie z wykorzystaniem metod pozytywnych. Rasa nie cieszy się dużą popularnością w Europie.
Ciekawostka: Sapsal bywa nazywany „lwim psem” zważywszy na silną i muskularną górną część ciała i imponującej wielkości łapy. Autor zdjęcia Sungdo Cho.
Thai Ridgeback
Thai Ridgeback to starożytna rasa psa do niedawna nieznana poza Tajlandią. Od jakiegoś czasu psy zyskują jednak popularność w świecie zachodnim. Thai to jedna z trzech ras psów, których grzbiet porośnięty jest włosem biegnącym w kierunku przeciwnym do naturalnego wzrostu płaszcza (pozostałe dwie to: Rhodesian Ridgeback i Ridgeback Quoc Phu).
Thai Ridgeback to inteligentna rasa. Poziom energii u psów jest zazwyczaj średnio wysoki; w większość dnia spędzają na leżeniu i odpoczywaniu, a sporadycznie „wybuchają”. Dobrze wychowane i odpowiednio uspołecznione psy są wierne, kochające i bardzo oddane swoim właścicielom.
Idealny właściciel
Zważywszy, że Ridgebackom przyszło wzrastać w izolacji, właściciele mogą mieć problemy z wyegzekwowaniem posłuszeństwa. Psy są bardzo temperamentne i samodzielne w działaniu, dlatego też wymagają odpowiedniego podejścia szkoleniowego i konsekwentnego prowadzenia. Niedoświadczony opiekun nie ogarnie czworonoga. Jeżeli zaś chodzi o preferowane środowisko życia, Ridgebacki nie mają szczególnych wymagań. Nie potrzebują wiele ruchu i nie wymagają wzmożonej pielęgnacji.
Akita japońska
Akita japońska to rasa psów myśliwskich, które były pierwotnie wykorzystywane do walk psów i do polowania na dziki, jelenie i czarne niedźwiedzie. Dzięki ogromnej sile i wytrzymałości mogły także pełnić funkcje poboczne takie jak ciągnięcie ciężkich ładunków. Współczesne Akity wykształciły się z ras psów torfowych przybyłych do Japonii w 15 000 p.n.e. Za bezpośredniego przodka uznaje się nieistniejącą dzisiaj rasę nippon inu. Psy były jednak znacznie mniejsze niż współczesne Akity. Aż do XX wieku istnieje rasy nie było zagrożone. Niestety na skutek zawieruchy wojennej populacja gwałtownie się zmniejszyła, aby osiągnąć krytyczny poziom po 1945 roku. Na skutek prężnych działań towarzystw kynologicznych i hodowców amatorów rasa przetrwała. Dzisiaj jest uznawana za japoński Pomnik Przyrody.
Idealny właściciel
Akity japońskie są znane z uporu, samodzielności i dużej zawziętości w walce. To typ psów niezależnych, które trudno poddają się tresurze i wymagają konsekwentnego acz łagodnego prowadzenia. Akita jest psem o wysokim stopniu dominacji, stąd też łatwo podporządkuje sobie niedoświadczonego opiekuna. W stosunku do obcych psy są raczej nieufne. Nie tolerują także innych zwierząt. Nie są polecane rodzinom z małymi dziećmi.
Chin japoński
Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą z I wieku n.e. Przodkowie china japońskiego wywodzą się z psów koreańskich ofiarowanych władcom chińskim w VIII wieku p.n.e. Czworonogi bardzo spodobały się arystokratom i stały się nieodłączną częścią dworu cesarskiego. W XVII wieku, za panowania sioguna Tsunayoshiego Tokugawy, rasa zyskała status psów salonowych w pałacu Edo. Pierwsze osobniki trafiły do świata zachodniego w XIX wieku i szybko stały się ulubieńcami dam dworu. Obecnie są znane i cenione na całym świecie.
Idealny właściciel
Chin japoński jest psem żywiołowym, przyjaznym i łatwo adaptującym się do nowych warunków życiowych. Może żyć zarówno w mieście, jak i na wsi. Akceptuje inne zwierzęta i dobrze dogaduje się z dziećmi. To typowy piesek do towarzystwa, który wspaniale czuje się na kolanach właściciela i bez problemu poddaje się zabiegom pielęgnacyjnym. Pomimo, że kocha wszystkich członków rodziny, bezwarunkową miłością obdarza tylko jedną osobę. Jeżeli chcemy mieć w domu żywą maskotkę, która nie sprawia większych problemów, koniecznie zdecydujmy się na zakup China japońskiego.
