Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Barbet (Francuski Pies Dowodny)

FRANCUSKI PIES WODNY (Barbet)

Historia

Barbet (Francuski pies dowodny) to rzadka rasa psów wodnych i myśliwskich występująca głównie na terenie Francji. Nazwa Barbet została użyta po raz pierwszy w XVI wieku przez Jacques du Fouilloux dla określenia psów o obfitej sierści, która tworzyła brodę na pysku – z jęz. francuskiego ‘barbe’.  Do końca XIX wieku nazwa była wykorzystywana do określenia nie konkretnej rasy a grupy psów. Dopiero selekcja i krzyżowanie psów określanych mianem barbety doprowadziły do wykształcenia się wielu ras psów w typie wyżła m.in. Gryfona Khortalsa, Gryfona Bouleta czy właśnie Barbeta. Rozpowszechnioną, ale nieznajdującą potwierdzenia w rzeczywistości jest teoria o pochodzeniu barbetów od Pudli. Hipoteza ma swoje źródło w nieopatrznej interpretacji wzorca pudla, wedle którego "rasa pochodzi od barbeta, którego wiele cech zachowała aż do teraz." Wzmianka odnosi się rzecz jasna nie do rasy barbet a grupy psów w typie barbeta. Standard pudla jest znacznie obszerniejszy, a co więcej pudel wywodzi się z Niemiec, podczas gdy Barbet to rasa francuska. Barbety były częstokroć krzyżowane z innymi rasami myśliwskimi i pasterskimi m.in. z Berger de Crau, Bouvierem i Irlandzkim Spanielem Wodnym. Ścisłe więzy łączyły go także z wymarłym już Gryfonem Bouleta.

barbet (francuski pies wodny)

Pierwszy wzorzec rasowy powstał w 1886 roku; rok wcześniej pierwsze barbety pojawiły się na paryskiej wystawie – obydwa psy były wystawiane w klasie „wyżłów długowłosych i Barbetów”. Rasa nie zyskała jednak dużej popularności, ponieważ w tym samym czasie do Europy napłynęły doskonałe użytkowo rasy angielskie. Po I wojnie światowej istniały jedynie dwie hodowle rasy – we Floriac oraz Graveson. II wojna światowa położyła kres pracom hodowlanym i poważnie zagroziła istnieniu rasy. Szczątkowa liczba psów przetrwała na farmach w okolicach Graveson. Do początku lat 80. trwał powolny acz ustabilizowany proces rozwoju rasy. Pod koniec lat 80. do hodowli wprowadzono Pudle, zmieniając znacząco wygląd i temperament psa. Od tego czasu występują dwie linie psów – jedna w starym typie i druga w typie Pudla.

szczeniak barbet

7 tyg szczeniak barbet

Temperament

Barbet jest psem bardzo towarzyskim, radosnym, posłusznym oraz inteligentnym. Niekiedy może zachowywać się nieco nieporadnie i flegmatycznie, jednakże w rzeczywistości jest żywotny i energiczny. Psy szybko przyswajają nowe komendy, jednakże należy je poddawać ustawicznej tresurze, gdyż mogą próbować zdominować właściciela. Barbety sprawdzają się jako psy rodzinne i są polecane dla rodzin z małymi dziećmi, gdyż posiadają silny instynkt opiekuńczy i bronią dostępu do najmłodszych. Wielką zaletą psów jest stosunkowo małe zapotrzebowanie na ruch. Właściciel nie musi obawiać się więc, że nie sprosta oczekiwaniom zwierzęcia.
Dzięki hipoalergicznej sierści zwierzęta doskonale sprawdzą się w domach alergików.

Pielęgnacja

Do czesania wykorzystujemy: szczotkę typu pin brush – przydatna do wyczesywania martwego włosa, grzebień z grubymi, długimi i szeroko rozstawionymi zębami i twardą szczotkę pudlówkę do rozczesywania kołtunów. Nigdy nie używamy trymera.

pies barbet

Francuski pies dowodny (Barbet)

Wygląd

Barbety to psy średniej wielkości o naturalnej, gęstej i wełnistej sierści, dającej doskonałą ochronę przed zimnem i wilgocią. Sierść tworzy brodę – z jęz. franc. ‘barbe’. Kufa jest nieco krótsza od czaszki. Długość tułowia nieco większa od wysokości w kłębie. Sierść na głowie opada aż na grzbiet nosa. Broda obfita i długa, wąsy na całej długości kufy. Czaszka zaokrąglona i szeroka. Stop wyraźnie zaznaczony. Nos duży, o dobrze rozwartych nozdrzach, czarny lub czekoladowy, w zależności od umaszczenia. Kufa raczej kanciasta. Grzbiet nosa szeroki. Wargi grube, dobrze pigmentowane, całkowicie zakryte długim włosem. Krawędzie warg czarne lub brązowe. Szczęki jednakowej długości. Zgryz nożycowy, uzębienie mocne. Siekacze duże i równo ustawione. Oczy okrągłe, pożądane ciemno brązowe.

Powieki czarne lub brązowe. Uszy nisko osadzone (na wysokości oczu lub niżej), długie, płaskie, porośnięty długim, sznurowatym włosem. Ułożone wzdłuż kufy uszy sięgają sierścią co najmniej 5 cm poza nos, a sama małżowina sięga dalej, niż kącik warg. Szyja krótka i mocna. Grzbiet: mocny i pewny. Lędźwie wysklepione, krótkie i mocne. Zad okrągły, oglądany z boki jest płynny przedłużeniem lędźwi. Klatka piersiowa szeroka, pojemna, głęboka – sięga łokcia, zaokrąglona, ale nie beczkowata.

7 tygodniowe szczeniaki rasy Barbet

7 tygodniowe szczeniaki rasy Barbet

Ogon lekko wzniesiony, w ruchu noszony powyżej poziomu grzbietu, nisko osadzony, z haczykiem na końcu. Łopatka ukośna. Kąt w stawie barkowym od 110° do 115°. Ramię mocne, dobrze umięśnione. Przedramię proste, pionowe, o mocnym kośćcu, porośnięte długą sierścią. Udo skośnie ustawione, dobrze umięśnione. Staw skokowy niski, dobrze kątowany. Śródstopie pionowe. Łapa duża, okrągła, mocno owłosiona. Skóra stosunkowo gruba. Sierść długa, wełnista i kędzierzawa, tworząca sznury i równomiernie pokrywająca całe ciało. Wygląda naturalnie i właśnie ta naturalność jest niezbędną cechą rasy. Modelowanie sierści dopuszczalne o tyle, o ile przydaje się psu w pracy lub ułatwia codzienne utrzymanie. Przyjęte kolory umaszczenia to: czerń, brąz, żółć, szarość i biel. Niekiedy możemy spotkać także osobniki łaciate bądź barwy popielatej. Wszystkie odcienie czerwonego, płowego i bladego płowego dozwolone. Odcień sierści nie powinien być taki sam jak kolor ciała. Szare i białe osobniki są niezwykle rzadkie; mieszane kolory (za wyjątkiem melanżu bieli) są uważane za błąd hodowlany. Najbardziej popularnymi kolorami są czernie lub brązy z białymi znaczeniami. W ostatnim czasie wszystkie szczenięta rasy Barbet urodziły się czarne lub brązowe – niektóre z białymi znaczeniami na klatce piersiowej, podbródku i nogach.

Psy rosną zwykle na 58 cm do 65 cm wysokości w kłębie i ważą około 18  do 27 kg. Suki są mniejsze, mierzą od 53 cm do 61 cm i ważą od 13.5 kg do 23 kg.

pies rasy barbet na spacerze podczas zimy

Pies Barbet

Zdrowie

Tak jak większość rasowych psów Barbety są podatne na niektóre wady genetyczne. Ze względu na ograniczoną pulę genową dla tej rasy, hodowcy uważnie studiują  rodowody i wybierają psy, które nie cierpią z powodu schorzeń i przypadłości osobniczych. Dzięki temu można znacznie zminimalizować ryzyko wystąpienia niektórych dolegliwości.
Do najczęściej spotykanych chorób zaliczamy: dysplazję stawów biodrowych, przepuklinę, zapalenie ucha środkowego, tyło- i przodozgryz.

Użytkowość

Barbety mają nieprzemakalną powłokę, dzięki której mogą pracować w niemal każdych warunkach. Psy mają naturalne predyspozycje do współpracy z ludźmi, dlatego często możemy je spotkać w ośrodkach dla osób niepełnosprawnych i specjalistycznych ośrodkach pracy ze zwierzętami. Doskonale nadają się do prowadzenia chorych i są wykorzystywane do wykonywania żmudnych ćwiczeń fizycznych.

Wysokość: Pies osiąga w kłębie od 58 cm do 65 cm.

Waga: Waga psa waha się w granicach 13,5-28 kg.

Umaszczenie: Najczęściej spotykanymi kolorami są: czerń, szarość, brąz, brudna biel.

Pielęgnacja: Do czesania wykorzystujemy: szczotkę typu pin brush, grzebień z grubymi, długimi i szeroko rozstawionymi zębami i twardą szczotkę pudlówkę. Nigdy nie używamy trymera.

Zdrowie: Do najczęściej spotykanych schorzeń zaliczamy: dysplazję stawów biodrowych, przepuklinę, choroby oczu i zapalenia skóry.

Rodzina: Psy Francuskie psy dowodne są niezwykle towarzyskie, lojalne wobec właściciela i przyjazne. Dobrze radzą sobie w kontaktach z dziećmi, gdyż posiadają silnie rozbudowany instynkt opiekuńczy. Szybko uczą się nowych komend i poleceń.

Inne nazwy: francuski pies wodny, francuski pies dowodny, Griffon d'Arret a Poil Laineux.

Cena szczeniąt z rodowodem 1200 Euro. Źródło (Alegratka).

Klasyfikacja FCI - grupa VIII, sekcja 3. Według klasyfikacji FCI rasa psów podlegająca próbom pracy.

Tagi artykułu: