Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Beagle

Beagle to rasa należąca do grupy psów gończych, posokowców i psów ras pokrewnych, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych, w podsekcji psy gończe małe. Rasa ta podlega próbom pracy.

Historia

     Rasa ta powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych harrierów z terierami. W rodowodzie rasy beagle, mamy możliwość spotkania się z dwiema teoriami mówiącymi o jej pochodzeniu. Jedna z nich zakłada, że rasa ta ma antycznych przodków, wywodzących się z odmiany greckich psów gończych. Według tej teorii miały one przybyć na tereny Anglii wraz z inwazją Rzymian, gdzie zostały skrzyżowane z ówczesnymi rodzimymi psami normańskimi. Druga teoria zakłada, że beagle powstał z dwóch odrębnych ras psów gończych, wywodzących się z terenu Sanintonge i Gaskonii (obecna Francja). Psy te na tereny Anglii przybyły prawdopodobnie podczas wojny stuletniej, trwającej na przełomie XIV i XV w. pomiędzy Francją i Anglią. Dały one początek psom nazywanym southern hond. Nawiązując do powstania nazwy tej rasy, istnieje teoria, iż wywodzi się ona od francuskiego słowa, „beguele”, co oznacza „rozdziawiony pysk”. Tego rodzaju porównanie miałoby nawiązywać do oryginalnych i niesamowitych dźwięków wydawanych przez sforę tych psów, goniącą zwierzynę w trakcie polowania. Nazwa ta może też pochodzić od celtyckiego słowa „beag”, czyli „mały”. Najprawdopodobniej psy rasy beagle są najstarszą rasą małych psów gończych. Przypuszcza się, że rasa ta była w głównej mierze wyhodowana i szkolona do tropienia królików, których to występowanie swego czasu było prawdziwą plagą na terenach ówczesnej Francji. Od przełomu XIV, XV w. zaczęto beagle’a z dość znacznym powodzeniem używać także do polowań na zające i lisy. Od drugiej połowy XIII w. psy tej rasy stały się jednymi z częściej używanych w Anglii psów myśliwskich. Myśliwsko - jest to pies gończy, tropowiec, posokowiec, dzikarz. Pierwszy Klub Miłośników Beagle’a w Wielkiej Brytanii powstał w 1895 r., a kilka lat później psy te pojawiły się także w USA. Współcześnie Beagle są najczęściej użytkowane jako psy rodzinne. Można z nimi uprawiać psie sporty – np. agility, flyball, frisbee. Coraz częściej psy te używane są też w dogoterapii, przez służby celne, w policji itp. – czyli jako psy pracujące. Ich znakomity węch używany jest do wykrywania m.in. przemytu nielegalnej żywności i narkotyków.

Wygląd

Beagle pies średniej wielkości, o mocnej i krępej budowie. Nie może być ociężały. Wysokość w kłębie powinna wynosić minimalnie 33 cm i maksymalnie 40 cm. Głowa średniej wielkości, mocna, ale nie ciężka, bez zmarszczek i fałd. Mózgoczaszka lekko wysklepiona, średniej szerokości i z nieznacznym guzem potylicznym. Stop wyraźnie zaznaczony, kufa niespiczasta. Nos u koloru czarnego, u psów jasno umaszczonych może być jaśniejszy. Zęby ustawione w zgryzie nożycowym. Oczy osadzone niezbyt głęboko i niezbyt wyłupiaste; szeroko rozstawione i o łagodnym wyrazie. Kolor oczu ciemnobrązowy lub orzechowy. Uszy długie, nisko osadzone, z zaokrąglonymi końcami i zwisające wzdłuż policzków. Tułów mocny i zwarty. Grzbiet prosty, a klatka piersiowa głęboka i sięgająca poniżej łokci. Żebra dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu. Lędźwie krótkie i mocne. Brzuch niezbyt podkasany. Kończyny przednie proste, stabilnie ustawione pod klatką piersiową i dobrze umięśnione. Łopatki dobrze kątowane, a łokcie mocne, nieodstające, niezbyt mocno przylegające. Stopy silne, palce zwarte. Kończyny tylne mają muskularne uda. Stawy kolanowe dobrze kątowane, a stawy skokowe mocne i nisko umieszczone. Ogon mocny, średniej długości, wysoko osadzony. Pies nosi go wesoło, ale nie zakręcony ponad grzbietem. Szata krótka i przylegająca. Dopuszczalne każde umaszczenie psa gończego, także nieuznawany do pewnego czasu kolor wątrobiany. Koniec ogona ma być biały. Najczęściej spotykane beagle posiadają typ umaszczenia tricolor. Rzadziej spotykane umaszczenia bicolor (dwukolorowe) oraz hare pied (zajęcze). Jeszcze rzadziej spotyka się umaszczenie mottle, czyli cętkowane.

Poruszanie się i chód

Poruszanie się powinno być pewne, bez tendencji do kołysania się. Grzbiet w ruchu pozostaje prosty. Pies powinien mieć swobodny i długi wykrok kończyn przednich, bez nadmiernego ich unoszenia. Kończyny przednie powinny poruszać się idealnie do przodu, nie mogą się krzyżować, ani być wyrzucane na boki. Kończyny tylne dają silne odbicie i nie mogą być wąsko stawiane.

Beagle charakter i zachowanie

Jest to pies wesoły i żywy, skłonny do zabaw i z natury niezależny. Ma jednak tendencje do włóczęgostwa. Dawniej podczas polowań, psy te zdecydowanie bardziej się udzielały będąc w sforze, niż będąc samemu. Do dziś dnia są to więc psy źle zanoszące samotność i brak zajęcia. Beagle nie znoszą też nieróbstwa. Pozbawione możliwości aktywnego życia, dość szybko zwiększają swą wagę i skutecznie popadają w psią otyłość. Są polecanymi psami dla osób dojrzałych, kochających psy i lubiących aktywny wypoczynek. Słabo nadają się na psy stróżujące, pilnujące mienia i dobytku, gdyż są nazbyt przyjacielskie. W przypadku napotkania w domu nieproszonego gościa potrafią go radośnie przywitać, lub co najwyżej odnieść się do niego w sposób obojętny. Poza długimi spacerami (minimum jedna godzina dziennie), są to psy lubiące komfortowy styl bytowania, dlatego też lubią wygodny kojec a nawet drzemkę na kanapie.

Zdrowie i Pielęgnacja

Psy wykazują dziedziczne predyspozycje do otyłości, dlatego właściciel powinien zapewnić im wystarczającą ilość ruchu w ciągu dnia.
Dolegliwością często spotykaną u szczeniąt jest choroba trzeciej powieki; nieleczona może doprowadzić do syndromu suchego oka. Długie zwisające uszy są podatne na infekcje bakteryjne, dlatego opiekun powinien pamiętać o ich regularnym czyszczeniu. Włos nie wymaga wzmożonej pielęgnacji – w zupełności wystarczy wyczesywanie raz na dwa tygodnie.


  • Beagle

  • Beagle

  • Beagle

Wady i zalety

Obecnie jest to bardzo popularna rasa psów, także w Polsce. Zajęła nawet czwarte miejsce w eliminacjach na najpopularniejszego psa w USA. W przypadku psów tej rasy, to co dla jednych będzie wadą tych psów, dla innych jest zaletą. Beagle to rasa psów niezwykle energicznych i zdecydowanych, bardzo czujnych i inteligentnych. Są to psy ruchliwe i uwielbiające pogoń po tropie dzikiej zwierzyny. Jest wesoły i żywy, jednak z odrobiną tendencji do włóczęgostwa i opuszczania terenu, na którym zamieszkuje. Po zwiedzeniu okolicy zwykle powraca jednak na swoje terytorium. Jako pies rasy myśliwskiej, beagle posiada bardzo dobrze rozwinięty zmysł węchu. Nie wykazuje zbytniej nerwowości i niczym nie uzasadnionej agresji. Jest to idealna rasa małego psa dla wszystkich osób lubiących aktywny tryb życia i spacery po lesie, polu czy parku. Przebywając w mieszkaniu zachowuje się jak typowy „kanapowiec”, wylegując się i leniąc.

Beagle a dziecko

Beagle jest wesoły i niezmiernie żywy, a przy tym ma niewielkie rozmiary, jest więc idealnym partnerem do zabaw z dziećmi. Jeśli jednak w czasie zabawy pies pochwyci trop zwierzyny, to potrafi wyrwać się z ręki osoby prowadzącej go na smyczy, pozostawić zabawę i gnać przed siebie bez opamiętania w pogoni za tropem. Potrafi tak gonić nawet do kliku kilometrów, przez co łatwo może się zgubić.  Za to jest to pies tolerancyjny i uprzejmy względem dzieci. Niesamowicie ruchliwy pies nastawiony w przyjazny sposób do otoczenia i pozbawiony agresji. Jest to rasa psów pełnych życia i interesujących się w znaczny sposób otoczeniem, w którym mają możliwość przebywania w danej chwili. Beagle nie przepada za życiem w samotności, a wręcz odwrotnie – lubi zabawę i służenie rodzinie, która się nim opiekuje. Tak jak w przypadku każdego psa, jego nastawienie względem dziecka, i tak zależne będzie od ułożenia i wychowania psa z naszej strony.

Wysokość: Psy mierzą od 33 do 40 cm wysokości w kłębie.

Waga: Waga oscyluje w granicach 15 kg.

Umaszczenie: Dopuszczalne każde umaszczenie psa gończego, także nieuznawany do pewnego czasu kolor wątrobiany. Koniec ogona ma być biały. Najczęściej spotykane beagle posiadają typ umaszczenia tricolor. Rzadziej spotykane umaszczenia bicolor (dwukolorowe) oraz hare pied (zajęcze). Jeszcze rzadziej spotyka się umaszczenie mottle, czyli cętkowane.

Zdrowie: Dolegliwością często spotykaną u szczeniąt jest choroba trzeciej powieki; nieleczona może doprowadzić do syndromu suchego oka.

Pielęgnacja: Podatne na infekcje uszy wymagają regularnej pielęgnacji. Włos czeszemy średnio raz na dwa tygodnie.

Rodzina: Psy mają ogromne zapotrzebowanie na ruch. Są bardzo żywotne i energiczne. Są bardzo przyjaźnie nastawione do ludzi, przez co nie sprawdzą się w roli psów stróżujących. Dobrze dogadują się z dziećmi.

Inna nazwa: English Beagle

Klasyfikacja FCI – grupa VI, sekcja 1, nr wzorca 161. Podlega próbom pracy.

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Cena szczeniąt z rodowodem: 3000 - 5000 złotych (źródło: Allegro, Alegratka, Olx, Szczeniaki)

Tagi artykułu: