Biegunka u psa jest bardzo typową dolegliwością, która może dopaść zwierzę w każdym wieku. Lekceważenie tej przypadłości może skutkować poważnymi konsekwencjami i powikłaniami zdrowotnymi. Nieleczona biegunka może prowadzić do odwodnienia organizmu, wycieńczenia zwierzęcia, a nawet do śmierci. Odwodnienie organizmu stanowi konsekwencję wydalania z organizmu dużej ilości wody przemieszanej z kałem i innymi płynami fizjologicznymi.
Biegunka dzieli się zasadniczo na biegunkę ostrą i przewlekłą. Biegunka ostra powinna być leczona w sposób objawowy, zaś sam proces leczenia nie powinien trwać dłużej niż tydzień do dwóch tygodni. Biegunka przewlekła stanowi zazwyczaj naturalne przedłużenie ostrej fazy biegunki, która nie została w porę wykryta i leczona. Leczenie biegunki przewlekłej musi rozpocząć się od wykrycia podstawowej przyczyny jej powstania.
- Przyczyny biegunki u psów
Najczęstszą przyczyną biegunki u psa jest nieprawidłowa i nieprzemyślana dieta. Właściciele częstokroć podają młodym osobnikom zbyt tłuste jedzenie, które fatalnie wpływa na ich układ pokarmowy i powoduje częste i obfite rozwolnienia. Poważny problem stanowi również podawanie psu jedzenia nieświeżego, bądź odpadków ze stołu pańskiego. Wielu właścicieli traktuje miskę psa, jak „korytko”, do którego można wrzucić wszelkie produkty spożywcze nienadające się do spożycia przez domowników. Biegunka u psa może być spowodowana również nagłą zmianą diety. Dotyczy to przede wszystkim psów, które z dnia na dzień przechodzą na dietę niskobiałkową mającą obniżyć u nich poziom agresji. Wszelkie zmiany pokarmowe wprowadzane do menu czworonoga powinny być dyskutowane z lekarzem i przede wszystkim odbywać się etapowo. Biegunka wywołana przez powyższe czynniki jest bardzo prosta do zwalczenia. Wystarczy, bowiem dokonać racjonalizacji diety i wprowadzić doń pożądane składniki. Niemniej jednak biegunka może być pierwszą przyczyną wskazującą na rozwijanie się w organizmie psa poważniejszych schorzeń. Biegunka u psa może świadczyć o problemach z trzustką, stanie zapalnym jelit, a nawet o nowotworach. W żadnym przypadku nie możemy lekceważyć sygnałów wydawanych przez organizm zwierzęcia i w porę podjąć odpowiednie działania.
Nie można wykluczyć, że biegunka jest reakcją na obecność wirusów i pasożytów w organach wewnętrznych psa. W takim przypadku należy wykonać specjalistyczne testy, które wykażą, czy pies cierpi na chorobę zapalną i w jakim tempie rozwija się wirus.
- Czy każda biegunka u psa jest groźna?
Biegunka ma bardzo często charakter nawracający. Pojawia się wtedy, kiedy pies zjadł coś nieświeżego, połykał zbyt duże partie pokarmu, bądź też z dnia na dzień zaczął spożywać zupełnie inny pokarm. W takich sytuacjach należy obserwować psa i udać się do weterynarza dopiero wówczas, gdy biegunka przez dłuższy czas nie ustępuje. Rozwolnienia u psów mogą występować również na skutek odrobaczania i leczenia niektórymi środkami farmaceutycznymi. Przed podaniem jakiegokolwiek medykamentu należy zapoznać się z instrukcją zawartą w opakowaniu i dokładnie sprawdzić wszystkie możliwe efekty uboczne.
- Wizyta u weterynarza
Zanim udamy się do weterynarza, powinniśmy zastanowić się nad wszystkimi, możliwymi pytaniami, jakie mogą paść z jego ust. Lekarz z pewnością zapyta o ogólną kondycję zdrowotną zwierzęcia, rodzaj spożywanej karmy, częstotliwość karmienia i wszelkie anomalie w diecie. Jeżeli zaś chodzi o samą biegunkę, należy zwrócić uwagę na konsystencję wydzieliny (czy pojawiła się w niej krew albo śluz), okresowość wypróżniania oraz czy biegunka ma charakter przewlekły czy nawracający. Lekarz może zlecić wykonanie badań na obecność robaków i pierwotniaków. Pierwszy etap leczenia polega na ustabilizowaniu pracy jelit czworonoga i całodziennej głodówce, w czasie, której podrażniona śluzówka powinna się zregenerować. W zależności od stopnia wyniszczenia organizmu głodówka może trwać od jednego do dwóch dni. Pies dostaje wówczas kroplówki, które normują ilość wody i elektrolitów w organizmie.
Kiedy już wszelkie niedobory zostaną uzupełnione, możemy przejść do ustalania zrównoważonej, lekkostrawnej diety. Zwierzę powinno otrzymywać pokarm, który nie podrażni jelita; najlepszym ku temu sposobem jest podawanie drobno zmielonego, gotowanego mięsa i warzyw (np. marchewka). W sklepach zoologicznych możemy również zakupić pokarm przeznaczony dla psów z zaburzeniami jelitowo-żołądkowymi. W żadnym razie nie powinniśmy podawać psu innych napojów aniżeli woda. Podawanie psu mleka krowiego może być gwoździem do trumny i spowodować nasilenie biegunki.
Jeżeli biegunka u psa nie stanowi samodzielnego schorzenia, a jest jedynie objawem poważniejszej choroby, należy podjąć działania mające na celu zwalczenie przyczyny podstawowej.
Niektóre rasy psów są zdecydowanie częściej narażone na choroby jelitowo-żołądkowe. Mowa przede wszystkim o owczarkach niemieckich i wszystkich psach ras dużych i olbrzymich.
- Domowe sposoby radzenia sobie z biegunką u psa
Jeżeli w wydzielinie nie dostrzeżemy śladów krwi, lub śluzu możemy pomyśleć o domowych sposobach zwalczania biegunki. Właściciele psów zachwalają metodę, która polega na podawaniu psu naparów z czarnej herbaty, bądź kopru włoskiego. Oprócz tego możemy wprowadzić dzienną głodówkę- psu na pewno nic się nie stanie, a jego stan nie pogorszy się. Wywary z siemienia lnianego również cieszą się dobrą opinią, jednakże nie wszystkie psy są w stanie je skonsumować. Jedynymi medykamentami, które możemy podawać psu są węgiel i Smecta (lek dostępny w każdej aptece - bez recepty). Zanim jednak zastosujemy terapię farmakologiczną, należy odpowiednio wyważyć porcję leku i dostosować ją do wagi psa.
