Historia
Buhund norweski (Norwegian Buhund) to rasa psów w typie szpica ściśle związana z islandzkim szpicem pasterskim i Jämthundem. Nazwa Buhund stanowi połączenie dwóch, norweskich słów ‘Bu’ i ‘Hund’, co w wolnym tłumaczeniu daje nam ‘psa gospodarskiego’. Czworonogi były niegdyś wykorzystywane do prac pasterskich i pilnowania stad owiec. Pomagały także przy polowaniach na wilki i niedźwiedzie. Obecnie Buhund norweski pełni przede wszystkim rolę psa do towarzystwa; niektóre osobniki znalazły zatrudnienie w służbach państwowych oraz ośrodkach terapeutycznych (pomoc osobom z wadą słuchu). Psy tej rasy sprawdzają się także w zawodach agility i posłuszeństwa.
Rasa nie jest obecnie zbyt popularna poza rejonami Skandynawii.
Wygląd
Buhund norweski to typowy szpic; nieco mniej niż średniej wielkości. Jego sylwetka wpisuje się w kształt kwadratu. Głowa wielkości proporcjonalnej do tułowia, nieprzesadnie ciężka; klinowata, kształtna. Samcze i sucze cechy charakterystyczne dla płci muszą być wyraźnie zaznaczone. Czaszka niemal płaska, równoległa do grzbietu nosa; dobrze wypełniona pod oczami. Stop dobrze, ale nieprzesadnie zaznaczony. Nos czarny. Kufa mniej więcej długości czaszki; ani zbyt wąska, ani zbyt ciężka. Grzbiet nosa prosty. Wargi ściśle przylegające; czarne. Zęby ustawione w zgryzie nożycowym. Oczy owalne; jak najciemniejszego koloru. Czarne obwódki oczu. Uszy średniej wielkości, spiczaste, noszone bardzo prosto. Szyja umiarkowanej długości, kształtna, silna, z dobrym wysięgiem. Grzbiet i lędźwie krótkie, mocne i proste. Zad opadający najmniej jak to możliwe. Klatka piersiowa głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Ogon wysoko osadzony, ciasno zwinięty, noszony centralnie nad grzbietem; nie może za bardzo opadać na bok. Kończyny przednie mocne, o mocnym kośćcu. Łopatka umiarkowanie kątowana.
Łokieć dobrze ustawiony; ani odstający, ani ustawiony podsiebnie. Przedramię proste. Śródręcze umiarkowanie ukośne. Przednie łapy owalnego kształtu, zwarte. Kończyny tylne umiarkowanie kątowane. Udo mocne, dobrze umięśnione. Podudzie dobrze umięśnione. Tylne łapy owalnego kształtu, zwarte. Włos okrywowy gruby, obfity i twardy, lecz dosyć gładko przylegający. Na głowie oraz przedzie kończyn – stosunkowo krótki; na szyi, klatce piersiowej, z tyłu ud oraz na ogonie – dłuższy. Miękkie i gęste podszycie. Dopuszczalnym typem umaszczenia jest barwa pszeniczna (biszkoptowa), wahająca się od dosyć jasnej do żółtawo-czerwonej. Z ciemno zakończonymi włosami lub bez; nie może to jednak wpływać na zasadniczy kolor. Maska dopuszczalna. Preferowany wyraźny i jasny kolor. Bieli tak mało, jak to możliwe. Dopuszczalna wysokość w kłębie dla dorosłego psa wynosi od 43 do 47 cm; suki są niższe i mierzą od 41 do 45 cm. Waga psów oscyluje w granicach 14-18 kg. Suki ważą ok. 12-16 kg.
Temperament
Norweski Buhund jest bardzo wesołą i aktywną rasą. Psy nie męczą się szybko; są bardzo wytrzymałe, dlatego wymagają dostarczania stałej dziennej dawki ruchu. Niewybiegane Buhundy mogą przejawiać skłonności do destrukcji. Podstawowe szkolenie z zakresu posłuszeństwa powinno być przeprowadzone już w pierwszych miesiącach życia psa; niewłaściwie prowadzony buhund norweski może stwarzać ogromne problemy wychowawcze. Właściwie stymulowany nie będzie jednak sprawiał problemów i ujawni swoje najlepsze cechy: przywiązanie do właściciela, miłość do dzieci i umiłowanie zabawy. Pomimo że psy są z natury bardzo łagodne i troskliwe wobec dzieci, nie powinny zostawać sam na sam z bardzo małymi dziećmi – niechcący mogą zrobić im krzywdę.
Buhundy norweskie często ujawniają tendencje do dominacji i pragną podporządkować sobie inne czworonogi. Jest to szczególnie widoczne podczas spacerów, kiedy oszczekują wszystkie – małe i duże – zwierzęta. Dominację niezwykle trudno wyeliminować, ale cykliczne treningi i szkolenia powinny zminimalizować jej negatywne skutki. Zważywszy na ciężki charakter i upór psy nie nadają się dla osoby, która nie posiada doświadczenia w szkoleniu i nie miała wcześniej do czynienia z czworonogami. Warto przy tym dodać, że mimo wrodzonego uporu rasa jest bardzo skłonna do nauki. Psy uwielbiają uczyć się nowych rzeczy i poznawać nowe komendy, dlatego ciekawym sposobem na wspólne spędzanie czasu jest wybranie się na tor do agility. Osobowość Buhunda docenią wszystkie osoby, które preferują aktywny tryb życia, uwielbiają jazdę na rowerze, jogging oraz długie spacery po lesie.
Zdrowie psów
Norweskie Buhundy są podatne na choroby oczu i wszelkiego typu dysplazje.
Pielęgnacja
Buhund norweski ma średniej długości, prosty włos podatny na splątania i matowienie. Niezbędne jest zatem regularne szczotkowanie – przynajmniej raz w tygodniu. Dodatkowe szczotkowanie jest wymagane, gdy pies zrzuca włos. W okresie linienia wskazane jest również kąpanie psa (mycie w ciepłej wodzie przyspiesza wypadanie martwego włosa).
Wysokość: Dopuszczalna wysokość w kłębie dla dorosłego psa wynosi od 43 do 47 cm; suki są niższe i mierzą od 41 do 45 cm.
Waga: Waga psów oscyluje w granicach 14-18 kg. Suki ważą ok. 12-16 kg.
Umaszczenie: Dopuszczalnym typem umaszczenia jest barwa pszeniczna (biszkoptowa), wahająca się od dosyć jasnej do żółtawo-czerwonej. Z ciemno zakończonymi włosami lub bez.
Zdrowie: Podatne na choroby oczu i dysplazje.
Pielęgnacja: Wymagane regularne szczotkowanie – raz na tydzień. W okresach linienia – codziennie.
Rodzina: Psy są bardzo rodzinne, ale przy tym uparte i samodzielne. Wymagają odpowiedniego szkolenia i konsekwentnego prowadzenia. Mają duże zapotrzebowanie na ruch.
Inne nazwy: Norsk Buhund, Norwegian Buhund, Norwegian Sheepdog
Klasyfikacja FCI - Grupa V, Sekcja 3, nr wzorca 237
