Udostępnij ten artykuł.

Buldog angielski wszystko o rasie

Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.
Buldog angielski został stworzony w Wielkiej Brytanii. Wzorzec FCI tej rasy opublikowano tam 13.10.2010 r., nadając mu nr 149. Wzorzec ten klasyfikuje buldogi angielskie do grupy 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła i sekcji 2.1. Molosy typu mastyfa. Są to psy do towarzystwa (reprezentacyjne), które nie podlegają próbom pracy. Dzięki masywnemu wyglądowi są też świetne w roli odstraszacza i obrońcy.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – rys historyczny. 
Buldogi angielskie są starą rasą powstałą z archaicznej linii buldogów, które ok. 1100 lat temu wyodrębniły się z mastifów. Dawne buldogi wyglądały bardziej jak mastify i pitbule, lecz na początku XVIII w. poprzez różne krzyżówki Anglicy stworzyli obecną rasę, niepodobną do pierwotnego buldoga, która na dodatek pełni teraz również inne zadania. Sylwetka buldoga angielskiego kolejnej zmianie uległa ok. połowy XIX w., kiedy to upodobniono ją właśnie do obecnie obowiązującego wzorca FCI. Buldog stał się Przy tym znacznie wyższy, szerszy i masywniejszy, od swego pierwowzoru. Nadano mu również dużą głowę, przy zachowanej jednak pierwotnie również krótkiej kufie, z kładącymi się do tyłu uszami w kształcie tzw. płatka róży. Dawniej psy te miały wiele fałd skórnych. Ostatecznie jednak pozostawiono im tylko jedną fałdę tuż za nosem.
 
Buldog angielski wrażenie ogólne
 
Buldog angielski to pies krótkowłosy, duży i masywny, ale jednocześnie dość przysadzisty i stosunkowo niskonożny. Jego tułów jest dobrze rozbudowany, stosunkowo krótki i zwarty. Zad wysoki i mocny, a wszystkie kończyny masywne i krzepkie. Głowa z krótką kufą (z małą fałdą nosową i truflą nosową wysuniętą poza linię tej fałdy) jest stosunkowo duża w porównaniu do wyglądu i wielkości całego psa. Jednak ani ona, ani inne części ciała tego psa nie psują jego ogólnej harmonii pokrojowej. Ta masywna i zwalista sylwetka nie wpływa też na sprawność ruchu buldoga angielskiego. Waga psów buldoga angielskiego wynosi ok. 25 kg, a suk ok. 23 kg.
Buldog angielski wszystko o rasie – głowa. Głowa duża (czaszka ma duży obwód), bardzo głęboka, szeroka i kanciasta, a także dość krótka od potylicy do nosa i z płaskim czołem. Skóra na głowie i czole nieco luźna i lekko pomarszczona, jednak nie obwisła. Kufa szeroka, stosunkowo krótka, lekko pomarszczona i nieco zadarta. „Odległość od wewnętrznego kąta oka (albo od środka stopu pomiędzy oczami) do czubka nosa ma być nie mniejsza od odległości od czubka nosa do kąta warg” (czyli kufa ma być głęboka od kąta oka do kąta pyska). Stop wyraźnie zaznaczony i biegnie od niego do połowy długości czaszki bruzda, dobrze widoczna aż do swego najwyższego punktu. Duży czarny nos z szerokimi, wielkimi nozdrzami (czekoladowy, czerwony lub cielisty jest niedopuszczalny). Nad nosem częściowa lub pełna fałda, która jednak nie może przesłaniać nosa i oczu. Wargi mięsiste i grube, zwisają długie po bokach żuchwy, a z przodu krótsze i zakrywające zęby. Mocne, szerokie i kanciaste szczęki, przy czym dolna jest nieco zadarta i lekko wystaje przed górną. Duże zęby mają być niewidoczne przy zamkniętym pysku. Oczy nisko osadzone, szeroko rozstawione i w sporym oddaleniu od uszu, poziomo są równoległe ze stopem. Ponadto oczy mają też być niewypukłe i jak najciemniejsze, niemal czarne, bez ukazywania białkówki przy spoglądaniu prosto do przodu. „Zewnętrzne kąciki oczu mieszczą się w obrysie policzków”. Uszy małe i wysoko osadzone, „z wewnętrznymi krawędziami dotykającymi najwyższych punktów czaszki, jak najszerzej i najdalej od oczu”. Uszy tej rasy mają też kształt płatka róży, ponieważ „załamują się do tyłu i na zewnątrz tak, że widoczne jest częściowo wnętrze ucha”. Szyja średnio długa, gruba i mocna.
 
 

Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.

 
Buldog angielski wszystko o rasie – szata i umaszczenie. Mają delikatną, krótką i gładko przylegającą sierść. Kolorystycznie jest ona jednolita lub z maską. Sierść buldoga angielskiego występuje w odcieniach: płowym, czerwonym w rozmaitych odcieniach, pręgowanym itp. Czasem jest to też sierść łaciata (każdy z kolorów tworzy wtedy łaty na białym tle). Sierść tej rasy jest ponadto zawsze czysta i lśniąca (niemal w ogóle się nie brudzi).
Buldog angielski wszystko o rasie – chody. Psy te poruszają się „krótkimi, szybkimi krokami, dotykając ziemi końcami palców”. Nisko podnoszą przy tym tylne łapy, „jakby głaskały podłoże”. Bardzo ważna u tej rasy jest też pełna sprawność ruchu, bez kulawizny i dysplazji.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zachowanie, charakter. Buldog angielski jest psem wesołym, z natury ciekawskim, otwartym i łagodnym. Choć ich wygląd może wydawać się groźny, to jednak z natury buldogi te są łagodne i przyjacielskie wobec ludzi oraz innych zwierząt. Są też spokojne i kochają właściciela. Do dzieci jest wyjątkowo cierpliwy, choć nieco niezdarny i czasem mało delikatny w zabawie (dość często nie zdaje sobie sprawy z siły i masy). Obecnie buldogi angielskie to domowe psy do towarzystwa, choć są z natury odważne i czujne, a swoim groźnym wyglądem mogą też z powodzeniem grać role stróża domu. Nie nadają się jednak absolutnie do życia w budzie i zewnętrznym kojcu (krótka sierść, kłopoty skórne, mała wrażliwość na chłody). Nie wymagają też zbyt dużo ruchu i z nie są hałaśliwe. Niektóre osobniki lubią być dominujące, wymagając przez to bardziej stanowczego traktowania przez opiekuna/właściciela. Nie wolno ich jednak karać fizycznie (szarpać, bić), gdyż na agresję buldogi te również odpowiadają agresją.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – sport i zabawa. Buldog angielski nie jest psem pracującym, jednak lubi ruch. Należy jednak uważać, gdyż z powodu mocno skróconej kufy i krępej budowy ciała, psy te często miewają trudności z oddychaniem latem w wysokich temperaturach. Dlatego lepiej wtedy nie spacerować z nimi na słońcu. W czasie zabawy należy im wyznaczać limit igraszek, bo psy te łatwo zapominają o delikatności i wyczuciu. Jest to ważne szczególnie w kontakcie z małymi dziećmi.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zdrowie i pielęgnacja. Buldogi angielskie mają skłonności do alergii i innych problemów skórnych. Regularnie u tej rasy należy pielęgnować następujące okolice ciała: oczy i ich otoczenie, fałdy na nosie, odbyt. Psy te mają zwartą i krótką sylwetkę, przez co nie mogą same robić sobie toalety tych okolic. Ponadto, 72% buldogów angielskich miewa też dysplazję stawów biodrowych. Jest to najczęściej zapadająca na tę chorobę rasa, wśród 173 przebadanych ras psów.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – wady. Wszelkie odchylenia od wzorca FCI są uznawane za wady i ocenia się je „zależnie od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie oraz sprawność psa”. Za wady dyskwalifikujące uznaje się: nienormalną budowę i pokrój, agresję lub zdecydowaną lękliwość, inne zaburzenia zachowania. Należy też mieć na uwadze, że „samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie”. W przeciwnym wypadku zostaną zdyskwalifikowane. Za wady wysoce niepożądane uznaje się: wszelką nadwagę, trudności w oddychaniu, brak ogona, ogon wciśnięty w pośladki lub bardzo mocno skręcony, a także maść czarną oraz czarną podpalaną i cielistą. Niedopuszczalne są też: ściśnięte nozdrza i duża fałda nad nosem.
Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.
Buldog angielski został stworzony w Wielkiej Brytanii. Wzorzec FCI tej rasy opublikowano tam 13.10.2010 r., nadając mu nr 149. Wzorzec ten klasyfikuje buldogi angielskie do grupy 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła i sekcji 2.1. Molosy typu mastyfa. Są to psy do towarzystwa (reprezentacyjne), które nie podlegają próbom pracy. Dzięki masywnemu wyglądowi są też świetne w roli odstraszacza i obrońcy.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – rys historyczny. 
Buldogi angielskie są starą rasą powstałą z archaicznej linii buldogów, które ok. 1100 lat temu wyodrębniły się z mastifów. Dawne buldogi wyglądały bardziej jak mastify i pitbule, lecz na początku XVIII w. poprzez różne krzyżówki Anglicy stworzyli obecną rasę, niepodobną do pierwotnego buldoga, która na dodatek pełni teraz również inne zadania. Sylwetka buldoga angielskiego kolejnej zmianie uległa ok. połowy XIX w., kiedy to upodobniono ją właśnie do obecnie obowiązującego wzorca FCI. Buldog stał się Przy tym znacznie wyższy, szerszy i masywniejszy, od swego pierwowzoru. Nadano mu również dużą głowę, przy zachowanej jednak pierwotnie również krótkiej kufie, z kładącymi się do tyłu uszami w kształcie tzw. płatka róży. Dawniej psy te miały wiele fałd skórnych. Ostatecznie jednak pozostawiono im tylko jedną fałdę tuż za nosem.
 
Buldog angielski wrażenie ogólne
 
Buldog angielski to pies krótkowłosy, duży i masywny, ale jednocześnie dość przysadzisty i stosunkowo niskonożny. Jego tułów jest dobrze rozbudowany, stosunkowo krótki i zwarty. Zad wysoki i mocny, a wszystkie kończyny masywne i krzepkie. Głowa z krótką kufą (z małą fałdą nosową i truflą nosową wysuniętą poza linię tej fałdy) jest stosunkowo duża w porównaniu do wyglądu i wielkości całego psa. Jednak ani ona, ani inne części ciała tego psa nie psują jego ogólnej harmonii pokrojowej. Ta masywna i zwalista sylwetka nie wpływa też na sprawność ruchu buldoga angielskiego. Waga psów buldoga angielskiego wynosi ok. 25 kg, a suk ok. 23 kg.
Buldog angielski wszystko o rasie – głowa. Głowa duża (czaszka ma duży obwód), bardzo głęboka, szeroka i kanciasta, a także dość krótka od potylicy do nosa i z płaskim czołem. Skóra na głowie i czole nieco luźna i lekko pomarszczona, jednak nie obwisła. Kufa szeroka, stosunkowo krótka, lekko pomarszczona i nieco zadarta. „Odległość od wewnętrznego kąta oka (albo od środka stopu pomiędzy oczami) do czubka nosa ma być nie mniejsza od odległości od czubka nosa do kąta warg” (czyli kufa ma być głęboka od kąta oka do kąta pyska). Stop wyraźnie zaznaczony i biegnie od niego do połowy długości czaszki bruzda, dobrze widoczna aż do swego najwyższego punktu. Duży czarny nos z szerokimi, wielkimi nozdrzami (czekoladowy, czerwony lub cielisty jest niedopuszczalny). Nad nosem częściowa lub pełna fałda, która jednak nie może przesłaniać nosa i oczu. Wargi mięsiste i grube, zwisają długie po bokach żuchwy, a z przodu krótsze i zakrywające zęby. Mocne, szerokie i kanciaste szczęki, przy czym dolna jest nieco zadarta i lekko wystaje przed górną. Duże zęby mają być niewidoczne przy zamkniętym pysku. Oczy nisko osadzone, szeroko rozstawione i w sporym oddaleniu od uszu, poziomo są równoległe ze stopem. Ponadto oczy mają też być niewypukłe i jak najciemniejsze, niemal czarne, bez ukazywania białkówki przy spoglądaniu prosto do przodu. „Zewnętrzne kąciki oczu mieszczą się w obrysie policzków”. Uszy małe i wysoko osadzone, „z wewnętrznymi krawędziami dotykającymi najwyższych punktów czaszki, jak najszerzej i najdalej od oczu”. Uszy tej rasy mają też kształt płatka róży, ponieważ „załamują się do tyłu i na zewnątrz tak, że widoczne jest częściowo wnętrze ucha”. Szyja średnio długa, gruba i mocna.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – kończyny i tułów. Kark wysklepiony i z grubą, luźną oraz nieco pomarszczoną skórą, która od dołu tworzy „niewielkie podwójne podgardle”. Linia grzbietu opada tuż za kłębem (grzbiet jest tu najniższy), natomiast wznosi sie ku wyższym od kłębu lędźwiom, a następnie znowu stromo opada ku ogonowi. Grzbiet jest przez to lekko karpiowaty, co jest bardzo typowe u tej rasy. Grzbiet jest ponadto mocny, krótki i szeroki w łopatkach. Przedpiersie szerokie, głębokie i masywne. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka (masywna), a z boków okrągła i dobrze wysklepionymi (nigdy płaskimi) żebrami. Brzuch ma być podciągnięty, nigdy nie obwisły. Nisko osadzony i raczej krótki ogon wychodzi gruby prosto od nasady, a dalej gwałtownie zwęża się i wygina do dołu. Nie zakręca się i jest noszony nisko (nigdy też nie bywa powyżej grzbietu). Kończyny przednie są krótsze od tylnych, jednak nie za bardzo (grzbiet nie może się przy tym wydawać długi, a ruch i sprawność buldoga nie mogą być upośledzone). Łopatki są długie i szerokie, mocno umięśnione oraz skośnie ustawione. Łokcie są wyraźnie odstające od żeber i nisko osadzone. Kończyny mają mocny kościec i umięśnienie, są też proste (nie mogą być wykrzywione np. łukowato) i szeroko rozstawione, a do tego bardzo krępe i silne. Śródręcze kończyn przednich ma być mocne, krótkie i proste. Łapy są z kolei średnio wielkie, okrągławe i „bardzo lekko rozstawione na zewnątrz”. Mają do tego zwarte, grube i dobrze rozdzielone palce. Kończyny tylne są trochę dłuższe od przednich, do tego potężne i na całej długości mocno umięśnione. Kolana są skierowane nieco na zewnątrz, a stawy skokowe osadzone nisko i słabo kątowane. Łapy są z kolei dobrze wysklepione, zwarte i okrągłe, z mocnymi i zwartymi palcami.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – szata i umaszczenie. Mają delikatną, krótką i gładko przylegającą sierść. Kolorystycznie jest ona jednolita lub z maską. Sierść buldoga angielskiego występuje w odcieniach: płowym, czerwonym w rozmaitych odcieniach, pręgowanym itp. Czasem jest to też sierść łaciata (każdy z kolorów tworzy wtedy łaty na białym tle). Sierść tej rasy jest ponadto zawsze czysta i lśniąca (niemal w ogóle się nie brudzi).
Buldog angielski wszystko o rasie – chody. Psy te poruszają się „krótkimi, szybkimi krokami, dotykając ziemi końcami palców”. Nisko podnoszą przy tym tylne łapy, „jakby głaskały podłoże”. Bardzo ważna u tej rasy jest też pełna sprawność ruchu, bez kulawizny i dysplazji.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zachowanie, charakter. Buldog angielski jest psem wesołym, z natury ciekawskim, otwartym i łagodnym. Choć ich wygląd może wydawać się groźny, to jednak z natury buldogi te są łagodne i przyjacielskie wobec ludzi oraz innych zwierząt. Są też spokojne i kochają właściciela. Do dzieci jest wyjątkowo cierpliwy, choć nieco niezdarny i czasem mało delikatny w zabawie (dość często nie zdaje sobie sprawy z siły i masy). Obecnie buldogi angielskie to domowe psy do towarzystwa, choć są z natury odważne i czujne, a swoim groźnym wyglądem mogą też z powodzeniem grać role stróża domu. Nie nadają się jednak absolutnie do życia w budzie i zewnętrznym kojcu (krótka sierść, kłopoty skórne, mała wrażliwość na chłody). Nie wymagają też zbyt dużo ruchu i z nie są hałaśliwe. Niektóre osobniki lubią być dominujące, wymagając przez to bardziej stanowczego traktowania przez opiekuna/właściciela. Nie wolno ich jednak karać fizycznie (szarpać, bić), gdyż na agresję buldogi te również odpowiadają agresją.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – sport i zabawa. Buldog angielski nie jest psem pracującym, jednak lubi ruch. Należy jednak uważać, gdyż z powodu mocno skróconej kufy i krępej budowy ciała, psy te często miewają trudności z oddychaniem latem w wysokich temperaturach. Dlatego lepiej wtedy nie spacerować z nimi na słońcu. W czasie zabawy należy im wyznaczać limit igraszek, bo psy te łatwo zapominają o delikatności i wyczuciu. Jest to ważne szczególnie w kontakcie z małymi dziećmi.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zdrowie i pielęgnacja. Buldogi angielskie mają skłonności do alergii i innych problemów skórnych. Regularnie u tej rasy należy pielęgnować następujące okolice ciała: oczy i ich otoczenie, fałdy na nosie, odbyt. Psy te mają zwartą i krótką sylwetkę, przez co nie mogą same robić sobie toalety tych okolic. Ponadto, 72% buldogów angielskich miewa też dysplazję stawów biodrowych. Jest to najczęściej zapadająca na tę chorobę rasa, wśród 173 przebadanych ras psów.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – wady. Wszelkie odchylenia od wzorca FCI są uznawane za wady i ocenia się je „zależnie od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie oraz sprawność psa”. Za wady dyskwalifikujące uznaje się: nienormalną budowę i pokrój, agresję lub zdecydowaną lękliwość, inne zaburzenia zachowania. Należy też mieć na uwadze, że „samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie”. W przeciwnym wypadku zostaną zdyskwalifikowane. Za wady wysoce niepożądane uznaje się: wszelką nadwagę, trudności w oddychaniu, brak ogona, ogon wciśnięty w pośladki lub bardzo mocno skręcony, a także maść czarną oraz czarną podpalaną i cielistą. Niedopuszczalne są też: ściśnięte nozdrza i duża fałda nad nosem.
Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.
Buldog angielski został stworzony w Wielkiej Brytanii. Wzorzec FCI tej rasy opublikowano tam 13.10.2010 r., nadając mu nr 149. Wzorzec ten klasyfikuje buldogi angielskie do grupy 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła i sekcji 2.1. Molosy typu mastyfa. Są to psy do towarzystwa (reprezentacyjne), które nie podlegają próbom pracy. Dzięki masywnemu wyglądowi są też świetne w roli odstraszacza i obrońcy.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – rys historyczny. 
Buldogi angielskie są starą rasą powstałą z archaicznej linii buldogów, które ok. 1100 lat temu wyodrębniły się z mastifów. Dawne buldogi wyglądały bardziej jak mastify i pitbule, lecz na początku XVIII w. poprzez różne krzyżówki Anglicy stworzyli obecną rasę, niepodobną do pierwotnego buldoga, która na dodatek pełni teraz również inne zadania. Sylwetka buldoga angielskiego kolejnej zmianie uległa ok. połowy XIX w., kiedy to upodobniono ją właśnie do obecnie obowiązującego wzorca FCI. Buldog stał się Przy tym znacznie wyższy, szerszy i masywniejszy, od swego pierwowzoru. Nadano mu również dużą głowę, przy zachowanej jednak pierwotnie również krótkiej kufie, z kładącymi się do tyłu uszami w kształcie tzw. płatka róży. Dawniej psy te miały wiele fałd skórnych. Ostatecznie jednak pozostawiono im tylko jedną fałdę tuż za nosem.
 
Buldog angielski wrażenie ogólne
 
Buldog angielski to pies krótkowłosy, duży i masywny, ale jednocześnie dość przysadzisty i stosunkowo niskonożny. Jego tułów jest dobrze rozbudowany, stosunkowo krótki i zwarty. Zad wysoki i mocny, a wszystkie kończyny masywne i krzepkie. Głowa z krótką kufą (z małą fałdą nosową i truflą nosową wysuniętą poza linię tej fałdy) jest stosunkowo duża w porównaniu do wyglądu i wielkości całego psa. Jednak ani ona, ani inne części ciała tego psa nie psują jego ogólnej harmonii pokrojowej. Ta masywna i zwalista sylwetka nie wpływa też na sprawność ruchu buldoga angielskiego. Waga psów buldoga angielskiego wynosi ok. 25 kg, a suk ok. 23 kg.
Buldog angielski wszystko o rasie – głowa. Głowa duża (czaszka ma duży obwód), bardzo głęboka, szeroka i kanciasta, a także dość krótka od potylicy do nosa i z płaskim czołem. Skóra na głowie i czole nieco luźna i lekko pomarszczona, jednak nie obwisła. Kufa szeroka, stosunkowo krótka, lekko pomarszczona i nieco zadarta. „Odległość od wewnętrznego kąta oka (albo od środka stopu pomiędzy oczami) do czubka nosa ma być nie mniejsza od odległości od czubka nosa do kąta warg” (czyli kufa ma być głęboka od kąta oka do kąta pyska). Stop wyraźnie zaznaczony i biegnie od niego do połowy długości czaszki bruzda, dobrze widoczna aż do swego najwyższego punktu. Duży czarny nos z szerokimi, wielkimi nozdrzami (czekoladowy, czerwony lub cielisty jest niedopuszczalny). Nad nosem częściowa lub pełna fałda, która jednak nie może przesłaniać nosa i oczu. Wargi mięsiste i grube, zwisają długie po bokach żuchwy, a z przodu krótsze i zakrywające zęby. Mocne, szerokie i kanciaste szczęki, przy czym dolna jest nieco zadarta i lekko wystaje przed górną. Duże zęby mają być niewidoczne przy zamkniętym pysku. Oczy nisko osadzone, szeroko rozstawione i w sporym oddaleniu od uszu, poziomo są równoległe ze stopem. Ponadto oczy mają też być niewypukłe i jak najciemniejsze, niemal czarne, bez ukazywania białkówki przy spoglądaniu prosto do przodu. „Zewnętrzne kąciki oczu mieszczą się w obrysie policzków”. Uszy małe i wysoko osadzone, „z wewnętrznymi krawędziami dotykającymi najwyższych punktów czaszki, jak najszerzej i najdalej od oczu”. Uszy tej rasy mają też kształt płatka róży, ponieważ „załamują się do tyłu i na zewnątrz tak, że widoczne jest częściowo wnętrze ucha”. Szyja średnio długa, gruba i mocna.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – kończyny i tułów. Kark wysklepiony i z grubą, luźną oraz nieco pomarszczoną skórą, która od dołu tworzy „niewielkie podwójne podgardle”. Linia grzbietu opada tuż za kłębem (grzbiet jest tu najniższy), natomiast wznosi sie ku wyższym od kłębu lędźwiom, a następnie znowu stromo opada ku ogonowi. Grzbiet jest przez to lekko karpiowaty, co jest bardzo typowe u tej rasy. Grzbiet jest ponadto mocny, krótki i szeroki w łopatkach. Przedpiersie szerokie, głębokie i masywne. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka (masywna), a z boków okrągła i dobrze wysklepionymi (nigdy płaskimi) żebrami. Brzuch ma być podciągnięty, nigdy nie obwisły. Nisko osadzony i raczej krótki ogon wychodzi gruby prosto od nasady, a dalej gwałtownie zwęża się i wygina do dołu. Nie zakręca się i jest noszony nisko (nigdy też nie bywa powyżej grzbietu). Kończyny przednie są krótsze od tylnych, jednak nie za bardzo (grzbiet nie może się przy tym wydawać długi, a ruch i sprawność buldoga nie mogą być upośledzone). Łopatki są długie i szerokie, mocno umięśnione oraz skośnie ustawione. Łokcie są wyraźnie odstające od żeber i nisko osadzone. Kończyny mają mocny kościec i umięśnienie, są też proste (nie mogą być wykrzywione np. łukowato) i szeroko rozstawione, a do tego bardzo krępe i silne. Śródręcze kończyn przednich ma być mocne, krótkie i proste. Łapy są z kolei średnio wielkie, okrągławe i „bardzo lekko rozstawione na zewnątrz”. Mają do tego zwarte, grube i dobrze rozdzielone palce. Kończyny tylne są trochę dłuższe od przednich, do tego potężne i na całej długości mocno umięśnione. Kolana są skierowane nieco na zewnątrz, a stawy skokowe osadzone nisko i słabo kątowane. Łapy są z kolei dobrze wysklepione, zwarte i okrągłe, z mocnymi i zwartymi palcami.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – szata i umaszczenie. Mają delikatną, krótką i gładko przylegającą sierść. Kolorystycznie jest ona jednolita lub z maską. Sierść buldoga angielskiego występuje w odcieniach: płowym, czerwonym w rozmaitych odcieniach, pręgowanym itp. Czasem jest to też sierść łaciata (każdy z kolorów tworzy wtedy łaty na białym tle). Sierść tej rasy jest ponadto zawsze czysta i lśniąca (niemal w ogóle się nie brudzi).
Buldog angielski wszystko o rasie – chody. Psy te poruszają się „krótkimi, szybkimi krokami, dotykając ziemi końcami palców”. Nisko podnoszą przy tym tylne łapy, „jakby głaskały podłoże”. Bardzo ważna u tej rasy jest też pełna sprawność ruchu, bez kulawizny i dysplazji.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zachowanie, charakter. Buldog angielski jest psem wesołym, z natury ciekawskim, otwartym i łagodnym. Choć ich wygląd może wydawać się groźny, to jednak z natury buldogi te są łagodne i przyjacielskie wobec ludzi oraz innych zwierząt. Są też spokojne i kochają właściciela. Do dzieci jest wyjątkowo cierpliwy, choć nieco niezdarny i czasem mało delikatny w zabawie (dość często nie zdaje sobie sprawy z siły i masy). Obecnie buldogi angielskie to domowe psy do towarzystwa, choć są z natury odważne i czujne, a swoim groźnym wyglądem mogą też z powodzeniem grać role stróża domu. Nie nadają się jednak absolutnie do życia w budzie i zewnętrznym kojcu (krótka sierść, kłopoty skórne, mała wrażliwość na chłody). Nie wymagają też zbyt dużo ruchu i z nie są hałaśliwe. Niektóre osobniki lubią być dominujące, wymagając przez to bardziej stanowczego traktowania przez opiekuna/właściciela. Nie wolno ich jednak karać fizycznie (szarpać, bić), gdyż na agresję buldogi te również odpowiadają agresją.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – sport i zabawa. Buldog angielski nie jest psem pracującym, jednak lubi ruch. Należy jednak uważać, gdyż z powodu mocno skróconej kufy i krępej budowy ciała, psy te często miewają trudności z oddychaniem latem w wysokich temperaturach. Dlatego lepiej wtedy nie spacerować z nimi na słońcu. W czasie zabawy należy im wyznaczać limit igraszek, bo psy te łatwo zapominają o delikatności i wyczuciu. Jest to ważne szczególnie w kontakcie z małymi dziećmi.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zdrowie i pielęgnacja. Buldogi angielskie mają skłonności do alergii i innych problemów skórnych. Regularnie u tej rasy należy pielęgnować następujące okolice ciała: oczy i ich otoczenie, fałdy na nosie, odbyt. Psy te mają zwartą i krótką sylwetkę, przez co nie mogą same robić sobie toalety tych okolic. Ponadto, 72% buldogów angielskich miewa też dysplazję stawów biodrowych. Jest to najczęściej zapadająca na tę chorobę rasa, wśród 173 przebadanych ras psów.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – wady. Wszelkie odchylenia od wzorca FCI są uznawane za wady i ocenia się je „zależnie od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie oraz sprawność psa”. Za wady dyskwalifikujące uznaje się: nienormalną budowę i pokrój, agresję lub zdecydowaną lękliwość, inne zaburzenia zachowania. Należy też mieć na uwadze, że „samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie”. W przeciwnym wypadku zostaną zdyskwalifikowane. Za wady wysoce niepożądane uznaje się: wszelką nadwagę, trudności w oddychaniu, brak ogona, ogon wciśnięty w pośladki lub bardzo mocno skręcony, a także maść czarną oraz czarną podpalaną i cielistą. Niedopuszczalne są też: ściśnięte nozdrza i duża fałda nad nosem.
Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.
Buldog angielski został stworzony w Wielkiej Brytanii. Wzorzec FCI tej rasy opublikowano tam 13.10.2010 r., nadając mu nr 149. Wzorzec ten klasyfikuje buldogi angielskie do grupy 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła i sekcji 2.1. Molosy typu mastyfa. Są to psy do towarzystwa (reprezentacyjne), które nie podlegają próbom pracy. Dzięki masywnemu wyglądowi są też świetne w roli odstraszacza i obrońcy.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – rys historyczny. 
Buldogi angielskie są starą rasą powstałą z archaicznej linii buldogów, które ok. 1100 lat temu wyodrębniły się z mastifów. Dawne buldogi wyglądały bardziej jak mastify i pitbule, lecz na początku XVIII w. poprzez różne krzyżówki Anglicy stworzyli obecną rasę, niepodobną do pierwotnego buldoga, która na dodatek pełni teraz również inne zadania. Sylwetka buldoga angielskiego kolejnej zmianie uległa ok. połowy XIX w., kiedy to upodobniono ją właśnie do obecnie obowiązującego wzorca FCI. Buldog stał się Przy tym znacznie wyższy, szerszy i masywniejszy, od swego pierwowzoru. Nadano mu również dużą głowę, przy zachowanej jednak pierwotnie również krótkiej kufie, z kładącymi się do tyłu uszami w kształcie tzw. płatka róży. Dawniej psy te miały wiele fałd skórnych. Ostatecznie jednak pozostawiono im tylko jedną fałdę tuż za nosem.
 
Buldog angielski wrażenie ogólne
 
Buldog angielski to pies krótkowłosy, duży i masywny, ale jednocześnie dość przysadzisty i stosunkowo niskonożny. Jego tułów jest dobrze rozbudowany, stosunkowo krótki i zwarty. Zad wysoki i mocny, a wszystkie kończyny masywne i krzepkie. Głowa z krótką kufą (z małą fałdą nosową i truflą nosową wysuniętą poza linię tej fałdy) jest stosunkowo duża w porównaniu do wyglądu i wielkości całego psa. Jednak ani ona, ani inne części ciała tego psa nie psują jego ogólnej harmonii pokrojowej. Ta masywna i zwalista sylwetka nie wpływa też na sprawność ruchu buldoga angielskiego. Waga psów buldoga angielskiego wynosi ok. 25 kg, a suk ok. 23 kg.
Buldog angielski wszystko o rasie – głowa. Głowa duża (czaszka ma duży obwód), bardzo głęboka, szeroka i kanciasta, a także dość krótka od potylicy do nosa i z płaskim czołem. Skóra na głowie i czole nieco luźna i lekko pomarszczona, jednak nie obwisła. Kufa szeroka, stosunkowo krótka, lekko pomarszczona i nieco zadarta. „Odległość od wewnętrznego kąta oka (albo od środka stopu pomiędzy oczami) do czubka nosa ma być nie mniejsza od odległości od czubka nosa do kąta warg” (czyli kufa ma być głęboka od kąta oka do kąta pyska). Stop wyraźnie zaznaczony i biegnie od niego do połowy długości czaszki bruzda, dobrze widoczna aż do swego najwyższego punktu. Duży czarny nos z szerokimi, wielkimi nozdrzami (czekoladowy, czerwony lub cielisty jest niedopuszczalny). Nad nosem częściowa lub pełna fałda, która jednak nie może przesłaniać nosa i oczu. Wargi mięsiste i grube, zwisają długie po bokach żuchwy, a z przodu krótsze i zakrywające zęby. Mocne, szerokie i kanciaste szczęki, przy czym dolna jest nieco zadarta i lekko wystaje przed górną. Duże zęby mają być niewidoczne przy zamkniętym pysku. Oczy nisko osadzone, szeroko rozstawione i w sporym oddaleniu od uszu, poziomo są równoległe ze stopem. Ponadto oczy mają też być niewypukłe i jak najciemniejsze, niemal czarne, bez ukazywania białkówki przy spoglądaniu prosto do przodu. „Zewnętrzne kąciki oczu mieszczą się w obrysie policzków”. Uszy małe i wysoko osadzone, „z wewnętrznymi krawędziami dotykającymi najwyższych punktów czaszki, jak najszerzej i najdalej od oczu”. Uszy tej rasy mają też kształt płatka róży, ponieważ „załamują się do tyłu i na zewnątrz tak, że widoczne jest częściowo wnętrze ucha”. Szyja średnio długa, gruba i mocna.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – kończyny i tułów. Kark wysklepiony i z grubą, luźną oraz nieco pomarszczoną skórą, która od dołu tworzy „niewielkie podwójne podgardle”. Linia grzbietu opada tuż za kłębem (grzbiet jest tu najniższy), natomiast wznosi sie ku wyższym od kłębu lędźwiom, a następnie znowu stromo opada ku ogonowi. Grzbiet jest przez to lekko karpiowaty, co jest bardzo typowe u tej rasy. Grzbiet jest ponadto mocny, krótki i szeroki w łopatkach. Przedpiersie szerokie, głębokie i masywne. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka (masywna), a z boków okrągła i dobrze wysklepionymi (nigdy płaskimi) żebrami. Brzuch ma być podciągnięty, nigdy nie obwisły. Nisko osadzony i raczej krótki ogon wychodzi gruby prosto od nasady, a dalej gwałtownie zwęża się i wygina do dołu. Nie zakręca się i jest noszony nisko (nigdy też nie bywa powyżej grzbietu). Kończyny przednie są krótsze od tylnych, jednak nie za bardzo (grzbiet nie może się przy tym wydawać długi, a ruch i sprawność buldoga nie mogą być upośledzone). Łopatki są długie i szerokie, mocno umięśnione oraz skośnie ustawione. Łokcie są wyraźnie odstające od żeber i nisko osadzone. Kończyny mają mocny kościec i umięśnienie, są też proste (nie mogą być wykrzywione np. łukowato) i szeroko rozstawione, a do tego bardzo krępe i silne. Śródręcze kończyn przednich ma być mocne, krótkie i proste. Łapy są z kolei średnio wielkie, okrągławe i „bardzo lekko rozstawione na zewnątrz”. Mają do tego zwarte, grube i dobrze rozdzielone palce. Kończyny tylne są trochę dłuższe od przednich, do tego potężne i na całej długości mocno umięśnione. Kolana są skierowane nieco na zewnątrz, a stawy skokowe osadzone nisko i słabo kątowane. Łapy są z kolei dobrze wysklepione, zwarte i okrągłe, z mocnymi i zwartymi palcami.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – szata i umaszczenie. Mają delikatną, krótką i gładko przylegającą sierść. Kolorystycznie jest ona jednolita lub z maską. Sierść buldoga angielskiego występuje w odcieniach: płowym, czerwonym w rozmaitych odcieniach, pręgowanym itp. Czasem jest to też sierść łaciata (każdy z kolorów tworzy wtedy łaty na białym tle). Sierść tej rasy jest ponadto zawsze czysta i lśniąca (niemal w ogóle się nie brudzi).
Buldog angielski wszystko o rasie – chody. Psy te poruszają się „krótkimi, szybkimi krokami, dotykając ziemi końcami palców”. Nisko podnoszą przy tym tylne łapy, „jakby głaskały podłoże”. Bardzo ważna u tej rasy jest też pełna sprawność ruchu, bez kulawizny i dysplazji.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zachowanie, charakter. Buldog angielski jest psem wesołym, z natury ciekawskim, otwartym i łagodnym. Choć ich wygląd może wydawać się groźny, to jednak z natury buldogi te są łagodne i przyjacielskie wobec ludzi oraz innych zwierząt. Są też spokojne i kochają właściciela. Do dzieci jest wyjątkowo cierpliwy, choć nieco niezdarny i czasem mało delikatny w zabawie (dość często nie zdaje sobie sprawy z siły i masy). Obecnie buldogi angielskie to domowe psy do towarzystwa, choć są z natury odważne i czujne, a swoim groźnym wyglądem mogą też z powodzeniem grać role stróża domu. Nie nadają się jednak absolutnie do życia w budzie i zewnętrznym kojcu (krótka sierść, kłopoty skórne, mała wrażliwość na chłody). Nie wymagają też zbyt dużo ruchu i z nie są hałaśliwe. Niektóre osobniki lubią być dominujące, wymagając przez to bardziej stanowczego traktowania przez opiekuna/właściciela. Nie wolno ich jednak karać fizycznie (szarpać, bić), gdyż na agresję buldogi te również odpowiadają agresją.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – sport i zabawa. Buldog angielski nie jest psem pracującym, jednak lubi ruch. Należy jednak uważać, gdyż z powodu mocno skróconej kufy i krępej budowy ciała, psy te często miewają trudności z oddychaniem latem w wysokich temperaturach. Dlatego lepiej wtedy nie spacerować z nimi na słońcu. W czasie zabawy należy im wyznaczać limit igraszek, bo psy te łatwo zapominają o delikatności i wyczuciu. Jest to ważne szczególnie w kontakcie z małymi dziećmi.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – zdrowie i pielęgnacja. Buldogi angielskie mają skłonności do alergii i innych problemów skórnych. Regularnie u tej rasy należy pielęgnować następujące okolice ciała: oczy i ich otoczenie, fałdy na nosie, odbyt. Psy te mają zwartą i krótką sylwetkę, przez co nie mogą same robić sobie toalety tych okolic. Ponadto, 72% buldogów angielskich miewa też dysplazję stawów biodrowych. Jest to najczęściej zapadająca na tę chorobę rasa, wśród 173 przebadanych ras psów.
 
Buldog angielski wszystko o rasie – wady. Wszelkie odchylenia od wzorca FCI są uznawane za wady i ocenia się je „zależnie od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie oraz sprawność psa”. Za wady dyskwalifikujące uznaje się: nienormalną budowę i pokrój, agresję lub zdecydowaną lękliwość, inne zaburzenia zachowania. Należy też mieć na uwadze, że „samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie”. W przeciwnym wypadku zostaną zdyskwalifikowane. Za wady wysoce niepożądane uznaje się: wszelką nadwagę, trudności w oddychaniu, brak ogona, ogon wciśnięty w pośladki lub bardzo mocno skręcony, a także maść czarną oraz czarną podpalaną i cielistą. Niedopuszczalne są też: ściśnięte nozdrza i duża fałda nad nosem.Masywne psy o wyglądzie groźnego brytana były modne od zawsze. Kiedyś toczyły na arenach krwiożercze walki z bykami i innymi groźnymi zwierzętami. Dzisiaj natomiast stanowią prestiżowy „dodatek” do towarzystwa. Jaką rasę buldoga w tym celu wybrać? Konieczne przeczytaj opowieść o słynnym angielskim, masywnym psie. Jeszcze dziś sprawdź wszystko na temat – buldog angielski wszystko o rasie.

Buldog angielski został stworzony w Wielkiej Brytanii. Wzorzec FCI tej rasy opublikowano tam 13.10.2010 r., nadając mu nr 149. Wzorzec ten klasyfikuje buldogi angielskie do grupy 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła i sekcji 2.1. Molosy typu mastyfa. Są to psy do towarzystwa (reprezentacyjne), które nie podlegają próbom pracy. Dzięki masywnemu wyglądowi są też świetne w roli odstraszacza i obrońcy.

Rys historyczny

Buldogi angielskie są starą rasą powstałą z archaicznej linii buldogów, które ok. 1100 lat temu wyodrębniły się z mastifów. Dawne buldogi wyglądały bardziej jak mastify i pitbule, lecz na początku XVIII w. poprzez różne krzyżówki Anglicy stworzyli obecną rasę, niepodobną do pierwotnego buldoga, która na dodatek pełni teraz również inne zadania. Sylwetka buldoga angielskiego kolejnej zmianie uległa ok. połowy XIX w., kiedy to upodobniono ją właśnie do obecnie obowiązującego wzorca FCI. Buldog stał się Przy tym znacznie wyższy, szerszy i masywniejszy, od swego pierwowzoru. Nadano mu również dużą głowę, przy zachowanej jednak pierwotnie również krótkiej kufie, z kładącymi się do tyłu uszami w kształcie tzw. płatka róży. Dawniej psy te miały wiele fałd skórnych. Ostatecznie jednak pozostawiono im tylko jedną fałdę tuż za nosem.

buldog angielski wszystko o rasie

Buldog angielski wrażenie ogólne

Buldog angielski to pies krótkowłosy, duży i masywny, ale jednocześnie dość przysadzisty i stosunkowo niskonożny. Jego tułów jest dobrze rozbudowany, stosunkowo krótki i zwarty. Zad wysoki i mocny, a wszystkie kończyny masywne i krzepkie. Głowa z krótką kufą (z małą fałdą nosową i truflą nosową wysuniętą poza linię tej fałdy) jest stosunkowo duża w porównaniu do wyglądu i wielkości całego psa. Jednak ani ona, ani inne części ciała tego psa nie psują jego ogólnej harmonii pokrojowej. Ta masywna i zwalista sylwetka nie wpływa też na sprawność ruchu buldoga angielskiego. Waga psów buldoga angielskiego wynosi ok. 25 kg, a suk ok. 23 kg.

Buldog angielski wszystko o rasie

Głowa duża (czaszka ma duży obwód), bardzo głęboka, szeroka i kanciasta, a także dość krótka od potylicy do nosa i z płaskim czołem. Skóra na głowie i czole nieco luźna i lekko pomarszczona, jednak nie obwisła. Kufa szeroka, stosunkowo krótka, lekko pomarszczona i nieco zadarta. „Odległość od wewnętrznego kąta oka (albo od środka stopu pomiędzy oczami) do czubka nosa ma być nie mniejsza od odległości od czubka nosa do kąta warg” (czyli kufa ma być głęboka od kąta oka do kąta pyska). Stop wyraźnie zaznaczony i biegnie od niego do połowy długości czaszki bruzda, dobrze widoczna aż do swego najwyższego punktu. Duży czarny nos z szerokimi, wielkimi nozdrzami (czekoladowy, czerwony lub cielisty jest niedopuszczalny). Nad nosem częściowa lub pełna fałda, która jednak nie może przesłaniać nosa i oczu. Wargi mięsiste i grube, zwisają długie po bokach żuchwy, a z przodu krótsze i zakrywające zęby. Mocne, szerokie i kanciaste szczęki, przy czym dolna jest nieco zadarta i lekko wystaje przed górną. Duże zęby mają być niewidoczne przy zamkniętym pysku. Oczy nisko osadzone, szeroko rozstawione i w sporym oddaleniu od uszu, poziomo są równoległe ze stopem. Ponadto oczy mają też być niewypukłe i jak najciemniejsze, niemal czarne, bez ukazywania białkówki przy spoglądaniu prosto do przodu. „Zewnętrzne kąciki oczu mieszczą się w obrysie policzków”. Uszy małe i wysoko osadzone, „z wewnętrznymi krawędziami dotykającymi najwyższych punktów czaszki, jak najszerzej i najdalej od oczu”. Uszy tej rasy mają też kształt płatka róży, ponieważ „załamują się do tyłu i na zewnątrz tak, że widoczne jest częściowo wnętrze ucha”. Szyja średnio długa, gruba i mocna.

buldog angielski wszystko o rasie psa

Buldog angielski wszystko o rasie – kończyny i tułów

Kark wysklepiony i z grubą, luźną oraz nieco pomarszczoną skórą, która od dołu tworzy „niewielkie podwójne podgardle”. Linia grzbietu opada tuż za kłębem (grzbiet jest tu najniższy), natomiast wznosi sie ku wyższym od kłębu lędźwiom, a następnie znowu stromo opada ku ogonowi. Grzbiet jest przez to lekko karpiowaty, co jest bardzo typowe u tej rasy. Grzbiet jest ponadto mocny, krótki i szeroki w łopatkach. Przedpiersie szerokie, głębokie i masywne. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka (masywna), a z boków okrągła i dobrze wysklepionymi (nigdy płaskimi) żebrami. Brzuch ma być podciągnięty, nigdy nie obwisły. Nisko osadzony i raczej krótki ogon wychodzi gruby prosto od nasady, a dalej gwałtownie zwęża się i wygina do dołu. Nie zakręca się i jest noszony nisko (nigdy też nie bywa powyżej grzbietu). Kończyny przednie są krótsze od tylnych, jednak nie za bardzo (grzbiet nie może się przy tym wydawać długi, a ruch i sprawność buldoga nie mogą być upośledzone). Łopatki są długie i szerokie, mocno umięśnione oraz skośnie ustawione. Łokcie są wyraźnie odstające od żeber i nisko osadzone. Kończyny mają mocny kościec i umięśnienie, są też proste (nie mogą być wykrzywione np. łukowato) i szeroko rozstawione, a do tego bardzo krępe i silne. Śródręcze kończyn przednich ma być mocne, krótkie i proste. Łapy są z kolei średnio wielkie, okrągławe i „bardzo lekko rozstawione na zewnątrz”. Mają do tego zwarte, grube i dobrze rozdzielone palce. Kończyny tylne są trochę dłuższe od przednich, do tego potężne i na całej długości mocno umięśnione. Kolana są skierowane nieco na zewnątrz, a stawy skokowe osadzone nisko i słabo kątowane. Łapy są z kolei dobrze wysklepione, zwarte i okrągłe, z mocnymi i zwartymi palcami.

Szata i umaszczenie

Mają delikatną, krótką i gładko przylegającą sierść. Kolorystycznie jest ona jednolita lub z maską. Sierść buldoga angielskiego występuje w odcieniach: płowym, czerwonym w rozmaitych odcieniach, pręgowanym itp. Czasem jest to też sierść łaciata (każdy z kolorów tworzy wtedy łaty na białym tle). Sierść tej rasy jest ponadto zawsze czysta i lśniąca (niemal w ogóle się nie brudzi).

Chody

Psy te poruszają się „krótkimi, szybkimi krokami, dotykając ziemi końcami palców”. Nisko podnoszą przy tym tylne łapy, „jakby głaskały podłoże”. Bardzo ważna u tej rasy jest też pełna sprawność ruchu, bez kulawizny i dysplazji.

buldog angielski wszystko o rasie zachowanie i temperament

Zachowanie, charakter Buldoga angielskiego

Buldog angielski jest psem wesołym, z natury ciekawskim, otwartym i łagodnym. Choć ich wygląd może wydawać się groźny, to jednak z natury buldogi te są łagodne i przyjacielskie wobec ludzi oraz innych zwierząt. Są też spokojne i kochają właściciela. Do dzieci jest wyjątkowo cierpliwy, choć nieco niezdarny i czasem mało delikatny w zabawie (dość często nie zdaje sobie sprawy z siły i masy). Obecnie buldogi angielskie to domowe psy do towarzystwa, choć są z natury odważne i czujne, a swoim groźnym wyglądem mogą też z powodzeniem grać role stróża domu. Nie nadają się jednak absolutnie do życia w budzie i zewnętrznym kojcu (krótka sierść, kłopoty skórne, mała wrażliwość na chłody). Nie wymagają też zbyt dużo ruchu i z nie są hałaśliwe. Niektóre osobniki lubią być dominujące, wymagając przez to bardziej stanowczego traktowania przez opiekuna/właściciela. Nie wolno ich jednak karać fizycznie (szarpać, bić), gdyż na agresję buldogi te również odpowiadają agresją.

Buldog angielski wszystko o rasie – sport i zabawa

Buldog angielski nie jest psem pracującym, jednak lubi ruch. Należy jednak uważać, gdyż z powodu mocno skróconej kufy i krępej budowy ciała, psy te często miewają trudności z oddychaniem latem w wysokich temperaturach. Dlatego lepiej wtedy nie spacerować z nimi na słońcu. W czasie zabawy należy im wyznaczać limit igraszek, bo psy te łatwo zapominają o delikatności i wyczuciu. Jest to ważne szczególnie w kontakcie z małymi dziećmi.

szczeniak buldoga angielskiego

Zdrowie i pielęgnacja

Buldogi angielskie mają skłonności do alergii i innych problemów skórnych. Regularnie u tej rasy należy pielęgnować następujące okolice ciała: oczy i ich otoczenie, fałdy na nosie, odbyt. Psy te mają zwartą i krótką sylwetkę, przez co nie mogą same robić sobie toalety tych okolic. Ponadto, 72% buldogów angielskich miewa też dysplazję stawów biodrowych. Jest to najczęściej zapadająca na tę chorobę rasa, wśród 173 przebadanych ras psów.

Wady

Wszelkie odchylenia od wzorca FCI są uznawane za wady i ocenia się je „zależnie od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie oraz sprawność psa”. Za wady dyskwalifikujące uznaje się: nienormalną budowę i pokrój, agresję lub zdecydowaną lękliwość, inne zaburzenia zachowania. Należy też mieć na uwadze, że „samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie”. W przeciwnym wypadku zostaną zdyskwalifikowane. Za wady wysoce niepożądane uznaje się: wszelką nadwagę, trudności w oddychaniu, brak ogona, ogon wciśnięty w pośladki lub bardzo mocno skręcony, a także maść czarną oraz czarną podpalaną i cielistą. Niedopuszczalne są też: ściśnięte nozdrza i duża fałda nad nosem.

Tagi artykułu: