Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Canaan dog

Historia

Canaan Dog pochodzą od grupy półdzikich psów zwanych pariasami. Wywodzą się z terenów Izraela, a do Europy trafiły w latach 30. XX wieku za sprawą Rudolfiny Menzel, która próbowała wcielić w życie plan wykorzystania psów europejskich w charakterze psów bojowych – towarzyszy armii izraelskiej. Niestety, zważywszy na trudne warunki klimatyczne panujące na pustyniach azjatyckich, rasy europejskie nie były w stanie efektywnie spełniać swoich funkcji. W związku z tym kynolog postanowiła wykorzystać do tego celu psy żyjące w stanie naturalnym na obrzeżach miast Izraela. Wybierała spośród nich czworonogi o największej użytkowości, otrzymując tym samym nową rasę, która została nazwana Canaan Dog i zatwierdzona przez FCI już po śmierci Menzel w 1964 roku. Canaany w dzikiej odmianie żyją po dziś dzień na pustyni Negew i na terenie Izraela oraz w nielicznych już osadach beduińskich. Zapraszamy do lektury "Historia Canaan dog".

Canaan dog

Canaan dog wygląd

Canaan Dog to pies średniej wielkości, o  harmonijnej i mocnej budowie ciała. Jego sylwetka wpisuje się w kształt kwadratu. W rasie występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Głowa o dobrych proporcjach, w kształcie tępego klina średniej długości, wydaje się szersza ze względu na nisko osadzone uszy. Czaszka nieco spłaszczona; szersza dopuszczalna w przypadku mocnych, samczych głów. Stop płytki lecz zaznaczony. Nos czarny. Kufa mocna, umiarkowanej długości i szerokości. Wargi przylegające. Szczęka i żuchwa mocne. Pełne uzębienie w zgryzie nożycowym lub cęgowym. Oczy ciemnobrązowe, nieco ukośne, migdałowego kształtu; ciemne obwódki. Uszy stojące, stosunkowo krótkie i szerokie, nieco zaokrąglone na końcach, nisko osadzone. Szyja umięśniona, średniej długości. Tułów kwadratowy. Kłąb dobrze rozwinięty. Grzbiet prosty. Lędźwie umięśnione. Klatka piersiowa głęboka, umiarkowanej szerokości. Żebra dobrze wysklepione. Brzuch dobrze podciągnięty. Ogon wysoko osadzony; gruba kita noszona zawinięta nad grzbietem. Kończyny umiarkowanie kątowane. Istotna jest harmonia. Przednie kończyny idealnie proste. Łopatki ukośne i umięśnione. Łokcie przylegające do tułowia. Kończyny tylne mocne. Uda mocne, z tyłu delikatnie opiórowane. Kolana dobrze kątowane. Stawy skokowe nisko ustawione. Łapy mocne, okrągłe, kocie, o twardych opuszkach. Włos okrywowy gęsty, szorstki i prosty, długości od krótkiej do średniej. Podszycie przylegające i obfite. Umaszczenie od piaskowego do rudobrązowego; występuje także maść biała, czarna lub cętkowana, z maską lub bez. Jeżeli z maską – musi ona być symetryczna. Czarna maska dopuszczalna u psów wszystkich maści, podobnie jak białe znaczenia. Kolory pustynne – piaskowy, złoty, rudy, kremowy – są najbardziej typowe dla rasy. Dorosłe psy osiągają od 50 do 60 cm wysokości w kłębie. Psy bywają znacznie większe niż suki. Waga dorosłych czworonogów oscyluje w granicach 18-25 kg.

Rudolphina Menzel podzieliła psy rasy Canaan na cztery typy:

1) ciężkie psy o wyglądzie owczarka

2) psy w typie dingo

3) psy podobne do Border Collie

4) psy w typie pariasa III: średnia wysokość w kłębie, słabo zaznaczony stop.

Temperament

Czworonogi posiadają silny instynkt przeżycia i instynkt samozachowawczy. Szybko reagują i niezbyt ufają obcym. Te cechy sprawiają, że doskonale sprawdzają się w roli stróżów i opiekunów gospodarstw domowych. Jeżeli nie ma takiej potrzeby, nie są agresywne. Mogą przebywać w jednym pomieszczeniu z dziećmi, a nawet się z nimi bawić. Pomimo statusu psów półdzikich nie wykazują skłonności do agresji, ani nie przejawiają tendencji do dominacji.
Psy Canaan są inteligentne i szybko się uczą, ale nie są bezwarunkowo posłuszne właścicielowi. Jeżeli dojdą do wniosku, że jakieś ćwiczenie jest nieciekawe, bądź było powtarzane zbyt często, po prostu nie będą go wykonywać. Często zdarza się, że ignorują właścicieli, jeżeli zobaczą coś lub kogoś na horyzoncie. Jeżeli chcemy szkolić psa, powinniśmy wykorzystywać zalety treningu metodami pozytywnymi i optymalizować czas dziennych szkoleń. W zupełności wystarczy kilkunastominutowy trening z jedną przerwą.
Canaan Dog mogą występować w zawodach agility, konkursach posłuszeństwa, flyball, śledzeniu i grach zręcznościowych. Są bardzo aktywne i energiczne, dlatego przynajmniej jeden spacer w ciągu dnia powinien być dłuższy i trwać minimum godzinę.

Pies Canaan dog

Zdrowie i Pielęgnacja

Canaan Dog to generalnie zdrowa rasa. Typowymi przypadłościami są: niedoczynność tarczycy, padaczka, progresywny zanik siatkówki (PRA), wnętrostwo, dysplazja stawu biodrowego, dysplazja łokcia. Średnia długość życia psów wynosi 15 lat.
Psy wymagają intensywnego czesania w czasie linienia.

Wysokość: Dorosłe psy osiągają od 50 do 60 cm wysokości w kłębie. Psy bywają znacznie większe niż suki.

Waga: Waga dorosłych czworonogów oscyluje w granicach 18-25 kg.

Umaszczenie: Umaszczenie od piaskowego do rudobrązowego; występuje także maść biała, czarna lub cętkowana, z maską lub bez. Jeżeli z maską – musi ona być symetryczna. Czarna maska dopuszczalna u psów wszystkich maści, podobnie jak białe znaczenia. Kolory pustynne – piaskowy, złoty, rudy, kremowy – są najbardziej typowe dla rasy.

Pielęgnacja: Psy linieją dwa razy do roku. Wymagają wówczas intensywnego szczotkowania i kąpieli.

Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa. Do typowych przypadłości rasy zaliczyć możemy: dysplazję stawów biodrowych, dysplazję łokcia, progresywny zanik siatkówki, padaczkę etc.

Rodzina: pies Canaan czuje się doskonale w roli stróża domowego ogniska. Lubi przebywać wśród znanych sobie ludzi. Nie przejawia skłonności do agresji. Może mieszkać w rodzinach z małymi dziećmi. Nie sprawia szczególnych problemów wychowawczych, choć bywa dość nieposłuszny. Wymaga szkolenia z wykorzystaniem metod pozytywnych.

Pochodzenie: Izrael

Inna nazwa: Kelev K'naani, Canaan hund

Cena szczeniaka Canaan dog z rodowodem to koszt 5000 złotych.

Klasyfikacja FCIgrupa V, sekcja 6, nr wzorca 273. Nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: