Udostępnij ten artykuł.

Choroby alergiczne u psów, symptomy oraz rodzaje alergii u psów

Ludzie i psy mogą cierpieć z powodu takich samych schorzeń występujących na tle alergicznym. Co ciekawe, nie można wykluczyć sytuacji, w której pies i człowiek uczulą się wzajemnie na swoje naskórki! W niniejszym artykule postaramy się dokładnie objaśnić symptomy oraz rodzaje alergii występujących u naszych czworonożnych przyjaciół.

Choroby alergiczne u psów – trochę historii

Zjawisko anafilaksji zostało opisane po raz pierwszy właśnie u psów. Miało to miejsce na początku XX wieku. Badacze chcieli wywołać odporność u psów na drażniące skórę toksyny wytwarzane przez jamochłony z typu parzydełkowców występujące w morzu Śródziemnym. Założenie było proste: wstrzykiwanie wyciągów ma doprowadzić do stanu niereaktywności. Niemniej, ku zdumieniu naukowców – po kilku aplikacjach – kolejne iniekcje prowadziły do śmierci psów. Przed śmiercią pojawiały się objawy wstrząsu m.in. wymioty, niezborność i krwawa biegunka. Z racji tego, że zamiast zwiększenia odporności zaobserwowali zwiększoną wrażliwość na substancje, określili to zjawisko specjalnym terminem – anafilaksją. Patogenezę schorzenia rozpoznano dopiero w latach 60. XX wieku, jednak spontanicznie występujące stany nadwrażliwości opisano już na przełomie lat 30. i 40., kiedy wykazano, że przyczyną  wyprysku letniego jest alergia na pchły i dowiedziono, ze zwierzęta mogą uczulać się na pyłki ambrozji.

Nadwrażliwość typu anafilaktycznego może objawiać się reakcją o charakterze ogólnym lub miejscowym. Warto jednak dodać, że zarówno wstrząs anafilaktyczny, jak i pokrzywka czy obrzęk naczynioruchowy u psów, nie przytrafiają się nazbyt często. Weterynarze diagnozują je przede wszystkim w czasie wykonywania profilaktycznych szczepień przeciwko chorobom wirusowym. Poza szczepionką na wściekliznę większość zawiera żywe wirusy. Czynnikiem uczulającym jest m.in. płodowa surowica bydlęca. O wiele rzadziej przytrafiają się reakcje na antybiotyki, obce białka czy jad owadów błonoskrzydłowych.
Narządem wstrząsowym u psów jest wątroba. Na skutek skurczu mięśniówki gładkiej naczyń wątroby dochodzi do zatrzymania w 60 proc. ogólnej objętości krwi w zlewisku żyły wrotnej. U zwierząt zasadniczo nie dochodzi do skurczy mięśni gładkich oskrzeli, co stanowi podstawowe następstwo nudności – objawu typowego dla wstrząsu u człowieka.

Choroby alergiczne u psów – alergia na pchły

Jedną z najczęściej występujących chorób, która wynika z nadwrażliwości u psa jest pchle zapalenie skóry. Nasi czworonożni przyjaciele są szczególnie wrażliwi na działanie antygenów zawartych w ślinie pcheł; co ciekawe do najczęściej atakujących pasażotyów zaliczamy pchłę kocią. Pchła ludzka jest właściwie niegroźne.
Uczulenie na pchły występuje rzadziej u psów, które są stale narażone na ukłucia niż u osobników jedynie okazjonalnie narażonych na kontakt z pasożytem. Co więcej, psy, które miały kontakt z pchłami w okresie szczenięcym, są bardziej odporna na uczulenia niż psy dorosłe, które po raz pierwszy mają styczność z alergenami. Szczególne predyspozycje do uczulenia wykazują psy z atopią – aż 80 proc. atopowych czworonogów reaguje na alergeny śliny pcheł. Uczulenie może być wykazane na podstawie reakcji po śródskórnym wstrzyknięciu alergenów.
W przypadku nasilonej nadwrażliwości nawet pojedyncze ukłucie może wywołać gwałtowny świąd i doprowadzić do rozdrapania skóry. Do tej pory nie opracowano preparatu, który pozwalałby na odczulanie takich piesków. Lekarze zalecają najczęściej terapie kortykosteroidami.

Choroby alergiczne u psów – Atopia

Atopia jest drugą pod względem częstotliwości występowania chorobą alergiczną u zwierząt. Jej głównymi objawem jest atopowe zapalenie skóry; rzadziej – alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa oraz alergiczne zapalenie oskrzeli. U psów typowy jest brak bądź słabo wyrażona reakcja nadwrażliwości ze strony układu oddechowego.
Według oceny badaczy atopia dotyczy ok. 10 proc. psiej populacji i występuje zwłaszcza u terierów. Ujawnia się między 6. a 7. rokiem życia. U zdecydowanej większości pierwsze objawy pojawiają się miedzy 12 a 36 miesiącem życia. O ile początkowo objawy mają charakter sezonowy i występują głównie od wiosny do jesieni, to wraz z upływem lat dochodzi do zaniku sezonowości.
U niektórych osobników jedynymi objawami atopii są zapalenie wewnętrznego przewodu słuchowego oraz zapalenie spojówek. Drapanie oraz ocieranie w krótkim czasie prowadzi do znacznych uszkodzeń skóry i zakażeń bakteryjnych.
Najpowszechniejszą przyczyną AZS u psów są: pyłki roślin, kurz i roztocze, zarodniki grzybów pleśniowych i naskórki. Weterynarz może ustalić konkretną przyczynę reakcji alergicznej poprzez wykonanie specjalnych prób skórnych – śródskórnego wstrzyknięcia roztworów alergenów (w wygoloną skórę na boku klatki piersiowej). W czasie badania diagnostycznego wykorzystuje się alergeny w stężeniu dziesięciokrotnie niższym niż u ludzi. Ocena wyników opiera się na pomiarze średnicy rumienia, który powstał na skutek testu.

Terapia odczulajaca u psów

Konsekwencją ustalenia przyczyny uczulenia jest ich wyeliminowanie – szczególnie jeśli świąd utrzymuje się przez kilka miesięcy w roku. Preparaty odczulające dedykowane zwierzętom zawierają alergeny w postaci roztworów wodnych (także z wodorotlenkiem glinu lub gliceryną). Środki wykazują skuteczne działanie w 50 do 80 proc. przypadków.
W Polsce, zważywszy na wysokie koszty terapii odczulającej, do zwalczania alergii stosuje się lekki przeciwhistaminowe pierwszej generacji, które wykazują niestety uboczne działanie ośrodkowe. Bardzo dobre wyniki w leczeniu nasilenia świądu przynosi także podawanie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega-3/omega-6.

Tagi artykułu: