Białe boksery stanowią wielką zagadkę dla hodowców i właścicieli. Nasza skąpa wiedza dotycząca tej odmiany przyczynia się do powstawania wielu mitów i przekłamań na jej temat. Pierwszym z nich jest twierdzenie, że białe boksery cierpią na albinizm. Nie jest to jednak prawdą, gdyż psy posiadają liczne plamki i przebarwienia, które nader często występują w okolicach oczu i głowy zwierzęcia. Albinosi nie posiadają pigmentu przez co sprawiają wrażenie półprzezroczystych bytów.
Z racji mylnej interpretacji barwy umaszczenia uznaje się, że psy częściej cierpią na choroby i przypadłości natury genetycznej. Nie jest to prawdą, co nie oznacza oczywiście, że białe boksery nie powinny być poddawane odpowiednim zabiegom pielęgnacyjnym i zdrowotnym.
Do głównych przypadłości i schorzeń dotykających boksery zaliczamy nowotwory i choroby serca, takie jak zwężenie aorty i arytmogenna kardiomiopatia prawej komory serca. Kardiomiopatia to choroba dotykająca przede wszystkim boksery, dlatego też wyróżniamy specjalną jej odmianę nazywaną Boxer Cardiomyopathy. Schorzenie jest trudne do rozpoznania, zaś pierwszym objawem choroby może być nagła śmierć stworzenia. Aktualne możliwości leczenia kardiomiopatii są ograniczone do stosowania doustnych leków antyarytmicznych. Celem leczenia jest zminimalizowanie ektopii komorowej, wyeliminowanie epizodów omdleń i zapobieżenie nagłej śmierci sercowej. Niestety, w niektórych przypadkach doustne leki antyarytmiczne mogą powodować, bądź nasilać arytmię i epizody omdleń. Chorobę można rozpoznać poprzez wykonanie odpowiednich testów genetycznych, bądź przy użyciu echokardiogramu, badania fizykalnego czy elektrokardiogramu.
U osobników odmiany białej ale nie tylko możemy zaobserwować niedoczynność tarczycy, dysplazję, zwyrodnienia stawów i padaczkę. Białe boksery są również częściej podatne na choroby związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu pokarmowego: rozszerzenie żołądka i skręcanie (wzdęcia), problemy jelitowe i alergie (chociaż te mogą być bardziej związane z dietą czworonoga niż rasą). Niektóre psy cierpią również na entropium wadę rozwojową powieki wymagającą chirurgicznej korekty. Inne przypadłości, które są mniej powszechne, ale zdarzają się zdecydowanie częściej u bokserów niż w przypadku innych ras to hystiocytic (czyli wrzodziejące zapalenie jelita grubego), inwazyjne zakażenie E. coli i powolne wrzodzenie rogówki.
Brytyjski Kennel Club ogłosił ostatnimi czasy statystyki zdrowotne, które wyraźnie wskazują główne przyczyny zgonów u Bokserów. Badania zdrowia dowiodły, że 38,5% bokserów umiera z powodu chorób nowotworowych, 21,5% z powodu starości, 6,9% na choroby serca i układu krążenia, a 6,9% na schorzenia układu pokarmowego. Średnia długość życia białych bokserów wynosi około 9 lat i 8 miesięcy.
Biały bokser
Szczeniak białego boksera
Boksery są również wrażliwe na niektóre leki uspokajające i z tego względu odradza się aplikowanie psu acepromaziny.
Boksery to psy o atletycznej budowie ciała i w związku z tym powinny wykonywać odpowiednie ćwiczenia fizyczne. Jest to niezwykle ważne dla utrzymania zdrowia i odpowiedniej formy psa. Właściciele muszą zdawać sobie sprawę, że wszystkie odmiany bokserów są bardzo podatne na różnorodne schorzenia i w związku z tym wymagają wzmożonej opieki i troski.
