Czym charakteryzuje się ciąża urojona u suk?
Ciąża urojona cechuje się zachowaniem typowych dla ciężarnych suk. Używa się także określenia „ciąża rzekoma”. Na wstępie należy zaznaczyć, że ciąża urojona psa jest schorzeniem o podłożu psychiczno-hormonalnym. Nie jest to choroba, lecz zjawisko fizjologiczne. Co ważne nie wiąże się z jakimikolwiek zaburzeniami rozrodu. Nie ma nic wspólnego z zaburzeniami cyklu rujowego, ropomaciczem czy bezpłodnością. Najczęściej pojawia się u niesteryliowanych suk między pięćdziesiątym ósmym a osiemdziesiątym dniem po zakończeniu cieczki.
Jeżeli nie nastąpi zapłodnienie organizm w pewien sposób „dementuje” komórki produkujące hormony w ciałku żółtym jajników), które wcześniej zostały wytworzone, aby umożliwić zagnieżdżenie się zapłodnionego jaja. U wielu suk te ciałko żółte pozostaje, tak jakby owe zapłodnienie nastąpiło. W wyniku tego kilka tygodni po cieczce powiększa się obwód brzucha, a sutki obrzmiewają i pojawia się w nich wodnisty płyn.
Jakie są objawy ciąży urojonej?
Objawy mogą mieć silne lub słabsze nasilenie. W czasie urojonej cięży suka znajduje sobie zaciemnione miejsce, buduje tam swego rodzaju gniazdo i w zastępstwie szczeniąt zanosi tam różne przedmioty. Tylko pod przymusem udaje się ją zabrać na spacer. Także organizm suki się zmienia, zachowuje się tak jakby przygotowywał się do porodu i karmienia. Gruczoły mlekowe stają się większe i produkują pokarm. Także jama brzuszna się powiększa. Jej zachowanie się zmienia, potrafi mieć kaprysy, ma zmienny apetyt i zwiększone pragnienie. Takie objawy mogą pojawiać się nawet przez cztery tygodnie. Pod koniec fazy diestrus następuje wydzielanie mleka. Czynnik to powodujący to prolaktyna, która wzmaga też zachowania rodzicielskie. W czasie prawdziwej ciąży poziom prolaktyny wzrasta w drugiej połowie ciąży.
Jak można leczyć ciążę urojoną?
Jak zauważyliśmy na początku ciąża urojona jest zjawiskiem fizjologicznym, które ustępuje samoistnie i zwykle nie wymaga leczenia. Jednak po zaobserwowaniu pierwszych sygnałów ciąży urojonej warto zgłosić się po poradę do lekarza weterynarii. Na początek należy wykluczyć prawdziwą ciążę. Jeśli przebiega w sposób lekki to przede wszystkim należy zmniejszać ilość podawanego jedzenia (przede wszystkim zawartość białka) i zapewnić większą dawkę ruchu. Ważne jest także ograniczenie podawanych płynów. Nie podawajmy także mleka, ponieważ może zwiększyć laktację. Jeśli suka naszykuje sobie „gniazdko” należy ją od niego odizolować i schować zgromadzone w nim rzeczy. Na pewno pomoże zmiana otoczenia. Na obrzmiałe sutki warto stosować letnie okłady z wywaru kory dębu luz z roztworu sody oczyszczonej. Nie pozwalajmy suce lizać okolicy sutków, ponieważ pobudza to produkcję mleka. W przypadku cięższego przebiegu wymagane jest podawanie preparatów hamujących prolaktynę (zapisanych przez lekarza weterynarii), a więc hormon odpowiedzialny za produkcję mleka. Na szczęście obecnie leki z tej grupy są łatwe w podawaniu i bezpieczne, ponieważ rzadko powodują efekty uboczne. Stosuje się także progestageny, a więc octan megestrolu oraz androgeny, jednak po zaprzestaniu podawania tych leków objawy ciąży urojonej wracają.
Profilaktyka
Aby zapobiec takiej sytuacji warto wysterylizować sukę. Będzie to dla niej nie tylko ochrona przeciw ciąży urojonej, ale także przed ropomaciczem, nowotworem gruczołu mlekowego czy nowotworem narządów rodnych.
Przyczyny ciąży urojonej u suk
Nie do końca są znane przyczyny ciąży urojonej. Jest to stan, który pojawia się u każdej suki po upływie sześćdziesięciu-osiemdziesięciu dni po ostatniej cieczce. Z tą różnicą, że u większości psów przebiega bez objawów i dlatego ciężko to zauważyć. U innych pojawiają się wspomniane wcześniej objawy. Przyczyną jest nadmierna reakcja na zmiany hormonalne, a więc spadek poziomu progesteronu (zwanego inaczej hormonem ciążowym) oraz wzrost poziomu prolaktyny, która stymuluje produkcję mleka. Bywa też, że jest to spowodowane przerwaniem terapii hormonalnej, która służyła za antykoncepcję (blokadę cieczki).