XIX wiek upłynął pod znakiem rewolucji przemysłowej. Liczba pastwisk dramatycznie się zmniejszyła, przez co pasterska rola owczarka zaczęła tracić na znaczeniu. Na szczęście wilczury nie podzieliły losu innych pasterzy i znalazły zatrudnienie w służbach publicznych. W niedługim czasie powstało wiele organizacji, których zadaniem było kierowanie hodowlą czworonogów z uwzględnieniem potrzeb wojska i policji.
Jako że Owczarki niemieckie były psami o ogromnym potencjale szkoleniowym z powodzeniem wykorzystywano je w charakterze sanitariuszy i łącznościowców.
