CLUMBER SPANIEL
Historia
Początki rasy Clumber Spaniel sięgają XIV wieku. Słowo ‘spaniel’ pochodzi od łacińskiego ‘hispania’ oznaczającego ‘Hiszpanię’. Clumbery powstały na skutek skrzyżowania Alpine Spaniela z Bassetem i Bernardynem. Na skutek tych krzyżowań otrzymano psa o długim, masywnym ciele, ciężkiej głowie i białej sierści ze znaczeniami. O samych początkach rasy wiemy niewiele. Niektórzy hodowcy sądzą, że jest to rasa czysto angielska, inni wierzą, że francuska. Zwolennicy drugiej opcji twierdzą, że niejaki książę de Noailles w czasie Rewolucji Francuskiej poszukiwał azylu dla swojej hodowli spanieli właśnie w Anglii. Inna teoria głosi, że psy były utrzymywane przez księcia z Newcastle w jego posiadłości o nazwie Clumber Park w Nottinghamshire. W jednym z korytarzy widnieje bowiem obraz namalowany w 1788 roku przez Francisa Wheatley`a, "Powrót z polowania", ukazujący księcia w otoczeniu czterech Clumberów.
Przez długi czas hodowle psów były prowadzone wyłącznie przez szlacheckie rody zamieszkujące sąsiednie ziemie w pobliżu Clumber Parku. W XX wieku liczebność populacji rasy gwałtownie zmalała, zaś hodowcy stanęli przed trudnym zadaniem rekonstrukcji rasy na podstawie osobników, które pozostały po wojnie.
Obraz "Powrót z polowania" Francisa Wheatley`a przedstawiający książę Newcastle, Mansell, gajowego, pułkownika Litchfield i cztery Clumber spaniele.
Clumbery były ukochanymi psami myśliwskimi brytyjskiej rodziny królewskiej i arystokracji. Edward VII za sprawą swojego ojca – księcia Alberta – założył własną "Of Sandringham", po tym jak w 1861 roku zakupił posiadłość o takiej nazwie. Jerzy kontynuował pracę Edwarda, niemniej jego syn Edward VIII nie dbał o hodowlę i po śmierci Jerzego rozkazał zabić wszystkie psy. II Wojna Światowa znowu przyniosła zniszczenie hodowli, ale grupa pasjonatów podobnie dokonała rekonstrukcji rasy.
Wygląd
Clumber spaniel to harmonijny czworonóg, o bardzo mocnym kośćcu, sprawiający wrażenie mocnego. Pies ma być sprawny i zdolny do całodziennej pracy w polu. Głowa kwadratowa, masywna, średniej długości, ale wszystko to bez przesady. Czaszka szeroka, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym; duże łuki brwiowe. Stop głęboki. Kufa ciężka i kwadratowa. Wargi dobrze rozwinięte. Szczęki mocne, z idealnym, regularnym zgryzem nożycowym tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach. Oczy czyste, ciemnobursztynowe; trzecia powieka może być trochę widoczna. Bez śladu objawów chorobowych. Uszy duże, w kształcie liścia winorośli, dobrze pokryte prostymi włosami. Skierowane lekko do przodu. Włosy nie powinny sięgać poza krawędź małżowiny. Szyja dość długa, gruba i silna. Tułów długi, mocny i dobrze umięśniony. Grzbiet prosty, szeroki, długi. Lędźwie dobrze umięśnione. Klatka piersiowa głęboka; żebra dobrze wysklepione. Klatka dobrze ożebrowana na całej długości. Słabizny (boki) dobrze opuszczone. Ogon dawniej zwyczajowo obcięty (kopiowany); kopiowany – nisko osadzony, dobrze owłosiony, noszony na równi z linią grzbietu, niekopiowany – nisko osadzony, mocny u nasady, zwężający się ku końcowi, średniej długości.
Clumber spaniel jest najcięższy ze spanieli
Kończyny przednie krótkie, proste o mocnym kośćcu, silne. Łopatki mocne, ukośne, umięśnione. Kończyny tylne bardzo mocne i dobrze rozwinięte. Stawy kolanowe dobrze kątowane, prosto ustawione. Stawy skokowe nisko osadzone. Łapy okrągłe, duże, dobrze pokryte włosem. Włos obfity, przylegający, jedwabisty i prosty. Dobrze owłosione łapy i klatka piersiowa. Preferowanym typem umaszczenia jest białe z cytrynowymi znaczeniami; znaczenia pomarańczowe są dopuszczalne. Niewielkie znaczenia na głowie i piegi na kufie. Idealna waga dla psów oscyluje w granicach 29.5 – 34 kg; suki ważą od 25 do 29,5 kg. Dorosłe czworonogi osiągają od 48 do 51 cm wysokości w kłębie.
Clumber spaniel charakter
Typowy Clumber spaniel jest przyjaznym, inteligentnym psem, który szybko przyswaja wiedzę. Bywa jednak dość uparty i zawsze chce postawić na swoim, co odróżnia go od innych spanieli. Jeżeli chcemy, aby pies był nam posłuszny, konieczne jest rozpoczęcie szkolenia w młodym wieku.
Dobrze szkolony pies będzie „śmigał” jak w zegarku. Clumbery mają silną wolę współpracy z człowiekiem i jeżeli nadarzy się okazja, chętnie wykonają polecenia wydawane przez opiekuna. Są jednocześnie wytrzymałe, energiczne i niezwykle rodzinne. Uwielbiają gry i zabawy na świeżym powietrzu zwłaszcza w obecności dzieci.
Trzy Clumber spaniele i Yorkshire terrier
Zupełnie nie sprawdzą się jako psy obronne – wrodzone cechy osobowościowe nie predysponują ich do takiego zadania. Oczywiście reagują na obecność obcych, szczekają, gdy ktoś podchodzi do drzwi, ale nigdy nie zaatakują intruza.
Właściwie socjalizowany pies nie wykaże skłonności do agresji i będzie tolerował inne zwierzęta.
Zdrowie i Pielęgnacja
Clumber Spaniel to generalnie zdrowa i długowieczna rasa psów. Powieki psów mają tendencję do wywijania się na zewnętrz (ektropium) i do wewnątrz (entropium). Typowymi przypadłościami rasy są ponadto: dysplazje stawów biodrowych i łokciowych i zapalenie kości długich.
Zapalenie kości długich jest dość powszechne u młodych Clumberów i występuje najczęściej między 6 miesiącem życia a 1 rokiem. Zapalenie dotyka najczęściej łap przednich i wydaje się przenosić z jednej kończyny na drugą. Średnia długość Clumbera waha się pomiedzy 10-12 lat.
Pielęgnacja opiera się na regularnym wyczesywaniu włosa. Na szczególną uwagę zasługują uszy – do ich przemywania wykorzystujemy specjalny płyn lub oliwkę dla dzieci. Zawsze czyścimy wyłącznie widoczne części uszu – nigdy nie próbujemy działać głębiej.
Szczeniak Clumber spaniela
Wysokość: Dorosłe czworonogi osiągają od 48 do 51 cm wysokości w kłębie.
Waga: Idealna waga dla psów oscyluje w granicach 29.5 – 34 kg; suki ważą od 25 do 29,5 kg.
Umaszczenie: Preferowanym typem umaszczenia jest białe z cytrynowymi znaczeniami; znaczenia pomarańczowe są dopuszczalne. Niewielkie znaczenia na głowie i piegi na kufie.
Zdrowie: Clumber Spaniel to generalnie zdrowa. Powieki psów mają tendencję do wywijania się na zewnętrz (ektropium) i do wewnątrz (entropium). Typowymi przypadłościami rasy są ponadto: dysplazje stawów biodrowych i łokciowych i zapalenie kości długich.
Pielęgnacja: Czesanie regularne, co tydzień. Uszy wymagają szczególnej troski – przemywania i usuwania zanieczyszczeń. Konieczne regularne wizyty weterynaryjne w celu sprawdzenia stanu oczu.
Rodzina: Psy są bardzo rodzinne, towarzyskie i oddane swojemu właścicielowi. Niewłaściwie prowadzone mogą stać się jednak uparte i krnąbrne. Wymagają silnej ręki odpowiedzialnego opiekuna.
Cena szczeniąt z rodowodem 4800 - 6500 złotych.
Klasyfikacja FCI - grupa VIII, sekcja 2, nr wzorca 109.