Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Coton de Tulear (Coton, Cotie)

COTON DE TULEAR

Historia

Zanim przejdziemy do omówienia historii rasy, zastanówmy się nad jej nazwą. Pierwszy człon nazwy Coton de Tulear asocjuje z bawełną. Psy mają bardzo typową strukturę włosa, przypominającą kłaczek bawełny (również w takim kolorze). De Tulear wzięło się prawdopodobnie od miasta na Madagaskarze, Toliara, w którego pobliżu znajdowały się pola bawełny. Pieski były tam bardzo często widywane.
Trudno odpowiedzieć na pytanie, jak cotony znalazły się na wyspie. Jedna z legend sięgających XV-XVI wieku głosi, że w tym czasie w kierunku zachodnich Indii płynęła łódź, zaś nad oceanem niedaleko Madagaskaru szalała burza. Łódź rozbiła się; przeżyła jedynie para białych piesków. Wedle drugiej legendy Coton de Tulear był na pokładzie statku portugalskiego kapitana Diego Diase, który miał odkryć Madagaskar w czasie żeglugi do Dekanu w 1500 roku.
Ostatnia, bodaj najbardziej prawdopodobna, przekazuje, że fotoniki były psami hiszpańskiego dworu królewskiego na przełomie XVII-XVIII wieku. Psy miały trafić na wyspę wraz z kupcami europejskimi, którzy mogli przywieźć colona na wyspę jako gatunek biszona, a wywieźć jako luksusowy towar handlowy.

Za niepodważalny fakt możemy przyjąć, że cotony są blisko spokrewnione z biszonami z obszarów śródziemnomorskich. Zdaniem kynologów współczesne psy mogły powstać w wyniku krzyżowania wspomnianych już biszonów z papilonami, maltańczykami i bedlington terierami. W latach 50. XX wieku hodowcy z Madagaskaru zaczęli wyłapywać i parować celowo tylko małe pieski, aby osiągnąć idealnych potomków. Wiele spośród z nich trafiło do Francji, gdzie były poddawane dalszym próbom hodowlanym.

Pies Coton de Tulear

Pies Coton de Tulear

Wygląd

Coton de tulear to mały, długowłosy pies do towarzystwa, z białą, przypominającą bawełnę szatą, okrągłymi, ciemnymi oczami, o wesołym, inteligentnym wyrazie. Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 2:3, co oznacza, że jego sylwetka wpisuje się w kształt prostokąta. Głowa krótka; widziana z góry – trójkątna. Czaszka nieznacznie zaokrąglona; raczej szeroka w stosunku do długości. Słabo rozwinięte łuki brwiowe. Słabo zaznaczona bruzda czołowa. Guz potyliczny i wyrostek grzebieniasty nieznacznie wyczuwalny. Dobrze rozwinięte łuki jarzmowe. Stop słabo zaznaczony. Nos stanowi przedłużenie grzbietu kufy; czarny, choć dopuszczalny jest także brązowy. Szeroko rozwarte nozdrza. Kufa prosta. Wargi delikatne, zwarte, tego samego koloru co nos. Zęby równe ustawione w zgryzie nożycowym, cęgowym lub ciasnym przodozgryzie, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych. Policzki płaskie. Oczy raczej okrągłe, ciemne, żywe, szeroko rozstawione. Obramowanie powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa. Uszy wiszące, trójkątne, osadzone wysoko na czaszce, delikatne na końcach. Noszone przylegle do policzków; sięgające do rozcięcia pyska. Okryte włosem czysto białym lub z lekkim odcieniem koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów, dające wrażenie jasnoszarego koloru) lub też włosem z łatami (mieszanina białych i płowych włosów, dająca efekt żółtych łat).


  • Coton de Tulear

  • Coton de Tulear

  • Coton de Tulear

Szyja dobrze umięśniona, nieco łukowata. Dobrze osadzona w barkach; kształtna i pozbawiona podgardla. Linia grzbietu bardzo nieznacznie wypukła. Kłąb tylko nieznacznie wyrażony. Grzbiet silny grzbiet; górna linia bardzo nieznacznie łukowata. Lędźwie dobrze umięśnione. Zad ukośny, krótki i umięśniony. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, schodząca do poziomu łokci, długa. Żebra dobrze wysklepione. Brzuch podciągnięty, ale nieprzesadnie. Ogon osadzony nisko, w linii kręgosłupa; w spoczynku noszony poniżej stawu skokowego; koniec uniesiony. Przednie łapy ustawione pionowo, małe, okrągłe; palce zwarte; dobrze uformowane; pigmentowane opuszki. Tylne łapy ustawione pionowo. Choć ostrogi nie są pożądane, ich obecność nie powoduje obniżenia oceny. Uda dobrze umięśnione.

Skóra delikatna, ściśle przylegająca na całym ciele; zwykle różowa, może być pigmentowana. Włos jest ważną cechą rasy; pochodzi od niej jej nazwa; bardzo delikatny i miękki, o strukturze bawełny; nie może być twardy ani szorstki. Gęsty, obfity; może być nieznacznie falisty. Podstawowym typem umaszczenia jest biel. Na uszach dopuszcza się kilka pasemek koloru jasnoszarego – połączenie białych i czarnych włosów lub rudo- przesianych (połączenie białych i płowych). Na pozostałych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty; nie są one jednak pożądane. Psy osiągają od 26 do 28 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 23 do 25 cm. Dorosłe psy ważą od 4 do maksymalnie 6 kg. Suki są lżejsze i ważą od 3,5 do 5 kg.

Pies z Madagaskaru Coton de Tulear

Suczka Coton de Tulear

Coton de Tulear temperament

Coton jest bardzo rodzinnym psem, bezwarunkowo oddanym swojemu właścicielowi i bardzo łagodnym. Jeżeli będziemy go dobrze traktować, on odwdzięczy się nam tym samym. Akceptuje wszystkie zwierzęta i ludzi; jest bardzo przywiązany do swojego domu rodzinnego. Nie wybiera sobie jednego pana – wszystkich kocha tak samo.
Jest bardzo czujny, ale nigdy hałaśliwy i nadto szczekliwy, dlatego doskonale nadaje się do trzymania w bloku. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów i mentalności przytulanki, uwielbia długie spacery i ruch fizyczny. Jest doskonały w agility i innych typowo psich sportach; posiada doskonale rozwinięty zmysł orientacji. Dzięki swojemu doskonałemu charakterowi zyskał miano psa antydepresyjnego. Bezwzględnie sobie na to zasłużył zważywszy na wielką miłość do dzieci i wierność do seniorów – nie bez kozery tak wielu przedstawicieli rasy pracuje w domach dzieci i domach seniorów. Psy są idealnymi towarzyszami ludzi opuszczonych i samotnych. Nie są przy tym zbyt wymagające i szybko adaptują się do każdych warunków mieszkaniowych.

Zdrowie i Pielęgnacja

Coton ma płaszcz, który wymaga szczotkowania i czesania niemal codziennie i kąpieli raz w tygodniu. Aby włos był błyszczący i nie rozdwajał, zalecane jest rozczesywanie w czasie suszenia zimnym nawiewem.  

Coton de Tuléar to generalnie zdrowa rasa. Do najpowszechniejszych problemów zdrowotnych zaliczamy: wady serca (zastawki), problemy z oczami i schorzenia wątroby. Mniejsza pula genów powoduje, że u psów częściej występują choroby o charakterze dziedzicznym.

Szczeniaki Coton de Tulear

Szczeniaki Coton de Tulear

Wysokość: Dorosłe psy ważą od 4 do maksymalnie 6 kg. Suki są lżejsze i ważą od 3,5 do 5 kg.

Waga: Psy osiągają od 26 do 28 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 23 do 25 cm.

Umaszczenie: Podstawowym typem umaszczenia jest biel. Na uszach dopuszcza się kilka pasemek koloru jasnoszarego – połączenie białych i czarnych włosów lub rudo- przesianych (połączenie białych i płowych). Na pozostałych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty; nie są one jednak pożądane.

Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa, chociaż mogą się zdarzyć problemy z oczami i schorzenia wątroby.

Pielęgnacja: Włos musi być czesany codziennie. Kąpiele średnio co tydzień.

Rodzina: Psy Coton de Tulear są bardzo rodzinne i oddane swoim właścicielom. Uwielbiają dzieci i zawsze chętnie się z nimi bawią. Mają duże zapotrzebowanie na ruch, ale mogą mieszkać w mieście.

Pochodzenie: Madagaskar

Cena szczeniąt z rodowodem 2600 - 4500 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka). Cena z roku 2022.

Klasyfikacja FCI - grupa IX (psy ozdobne i do towarzystwa), sekcja 1, nr wzorca 283.

Tagi artykułu: