Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Niemiecki terier myśliwski

NIEMIECKI TERIER MYŚLIWSKI (Deutscher Jagdterrier)

Historia

Niemiecki terier myśliwski (Deutscher Jagdterrier) to stosunkowa młoda rasa psów. Po I wojnie światowej kilkoro myśliwych, aktywnych członków renomowanego Klubu Foxterriera, podjęło decyzję o założeniu hodowli psów o najwyższych walorach użytkowych. Lutz Heck/Hagenbeck, dyrektor ogrodu zoologicznego, podarował jednemu z myśliwych cztery czarne podpalane teriery, które miały wywodzić się rzekomo z czystej linii foksterierów. To właśnie te czworonogi dały początek hodowli niemieckich terierów myśliwskich. W późniejszym czasie do grona hodowców dołączył dr Herbert Lackner. Po wielu latach eksperymentów i prób hodowlanych, na skutek skrzyżowania staroangielskich szorstkowłosych terierów i terierów walijskich, otrzymano czarne podpalane norowce. Zamysłem hodowców było stworzenie psów wszechstronnych, głoszących zwierzynę, które mogły pracować w wodzie i były łatwe do układania.
W 1926 roku powołano do życia pierwszy Deutsche Jagdterrier-Club. Rasa po dziś dzień jest popularna w swoich rodzinnych stronach – większa część populacji pozostaje w rękach myśliwych.

Myśliwy z rodziną i jego dwa psy rasy Niemiecki terier myśliwski

Myśliwy Popov Dmitry i jego psy myśliwskie Jagdterriery

Wygląd

Jagdterrier to mały, najczęściej czarny podpalany czworonóg o proporcjonalnej i zwartej budowie ciała. Długość tułowia przekracza trochę wysokość w kłębie, co oznacza, że sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta. Głowa psa jest wydłużona, o kształcie raczej klinowatym, nie spiczastym. Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki mierzonej od stopu do guza potylicznego. Czaszka płaska i szeroka między uszami, węższa na poziomie oczu. Stop słabo zaznaczony. Trufla nosowa pasuje do kufy, nie powinna być za mała i za wąska, nie rozłupana, czarna. U osobników brązowych ma kolor brązowy. Kufa mocna o głębokiej żuchwie i silnie zaznaczonym podbródku. Kości policzkowe wyraźnie widoczne. Wargi ściśle przylegające i dobrze pigmentowane. Zęby mocne, szczęka i żuchwa silne w regularnym i kompletnym zgryzie nożycowym. Siekacze szczęki przykrywają w ścisłym kontakcie siekacze żuchwy; ustawione pod kątem prostym. Pies posiada 42 zęby. Oczy ciemne, małe, owalne, głęboko osadzone, aby zapobiec urazom. Powieki przylegające, spojrzenie o rezolutnym wyrazie, pełne zdecydowania. Uszy pół-opadające w lekkim kontakcie z głową, wysoko osadzone, niezbyt małe, przybierające kształt litery V.

Szyja mocna i niezbyt długa, rozszerzająca się ku barkom, dobrze w nich osadzona. Górna linia grzbietu prosta. Kłąb wyraźnie zaznaczony. Grzbiet prosty, mocny, niezbyt krótki. Lędźwie silnie umięśnione Klatka piersiowa głęboka, dobrze wysklepiona, nie za szeroka, długie, daleko do tyłu zachodzące ożebrowanie. Dolna linia brzucha wznosi się elegancką krzywą ku tyłowi, słabizny krótkie i mocne, lekko podciągnięty brzuch. Ogon dobrze osadzony na przedłużeniu linii długiego zadu, skrócony o ok. 1/3; raczej mało uniesiony a nie postawiony pionowo. Nigdy nie może być zagięty nad grzbietem. Kończyny przednie oglądane od przodu są proste, ustawione równolegle, oglądane z profilu znajdują się odpowiednio pod tułowiem. Odległość od ziemi do łokcia wynosi mniej więcej tyle samo co od łokcia do kłębu. Łopatki skośne, skierowane do tyłu, długie i umięśnione. Dobre kątowanie w stawach barkowych.

Szkolenie niemieckich terierów niemieckich przez myśliwego

Szkolenie niemieckich terierów niemieckich

Ramiona tak długie jak to tylko możliwe, mocne, suche umięśnienie. Łokcie dobrze przylegają do tułowia; nie są skierowane ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Dobre kątowanie w stawach łokciowych. Przedramiona proste, suche, o dobrej kości. Stawy nadgarstkowe mocne. Śródręcza lekko pochylone ku przodowi, kość raczej mocna niż delikatna. Łapy zwykle szersze niż u kończyn tylnych. Palce ściśle przylegają. Opuszki dostatecznie grube, zwarte, mocne i dobrze pigmentowane. Łapy równolegle, tak w postawie, jak w akcji. Nie są skierowane ani na zewnątrz, ani do wewnątrz. Kończyny tylne oglądane od tyłu są proste i równoległe, dobre kątowanie stawów kolanowych i skokowych, kościec mocny. Uda długie, szerokie i muskularne. Stawy kolanowe mocne o dobrym kątowaniu. Podudzia długie, umięśnione i żylaste. Stawy skokowe nisko położone, silne. Śródstopia pionowo ustawione do podłoża, krótkie. Łapy owalne w kształcie, prawie okrągłe o ściśle przylegających palcach, opuszki są wystarczająco grube, jędrne, zwarte i dobrze pigmentowane. są równolegle ustawione w postawie i akcji. Nie są skierowane do środka ani na zewnątrz. Skóra gruba, ściśle przylegająca, bez śladu zmarszczek. Włos prosty, gęsty i szorstki lub gładki i ścisły. Umaszczenie czarne, ciemnobrązowe lub szaro-czarny melanż ze złotorudymi, wyraźnie odgraniczonymi, czystej barwy znaczeniami nad oczami, na kufie i piersi, również na kończynach i wokół odbytu. Ciemna lub jasna maska traktowana równorzędnie. Małe białe znaczenia na piersi są tolerowane.
Dorosłe psy mierzą od 33 do 40 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 33 do 40 cm. Waga samców oscyluje w granicach 9-10 kg. Suki są lżejsze i ważą 7,5-8,5 kg.

Temperament

Niemieckie Teriery myśliwskie (jagdteriery) to psy cięte, o twardym charakterze i mocnej psychice. Są przy tym bardzo inteligentne, energiczne i stosunkowo łatwe w wyszkoleniu i prowadzeniu. Potrzebują jednak silnego i zdeterminowanego opiekuna, który będzie w stanie zapanować nad ich chęcią dominacji.
Niezbyt nadają się na psy rodzinne. Mogą być dość pobudliwe i wykazywać skłonności destrukcyjne, jeżeli za długo pozostają w jednym miejscu. Potrzebują ruchu – im dłużej przebywają na świeżym powietrzu, tym są spokojniejsze w domu. To doskonały wybór dla osób, które cenią sobie aktywność i wysiłek fizyczny. Jagdteriery sprawdzą się jako partnerzy dla biegaczy i rowerzystów. Lubią także grać w piłkę i pływać.
Nie ulega jednak wątpliwości, że najlepiej czują się w na wyprawach myśliwskich – to typowe psy użytkowe i nie powinniśmy na siłę zmieniać ich przeznaczenia.

Użytkowość

Pies Niemiecki terier myśliwski ma wszelkie walory użytkowe, zwłaszcza w roli dzikarza jak również norowca, posokowca, płochacza w wodzie i na lądzie jest znakomitym pomocnikiem myśliwego. Jest czujny, zdecydowany, wytrzymały  i odważny. Dzięki tym walorom ten mały wszechstronny użytkowy terier myśliwski daje satysfakcje swojemu właścicielowi na konkursach łowieckich, wystawach psów rasowych i polowaniach.

Zdrowie i Pielęgnacja

Rasa jest generalnie zdrowa. Do najczęstszych przypadłości zaliczamy alergie skórne.  Pielęgnacja nie sprawia większych problemów – w zupełności wystarczy cotygodniowe przeczesywanie włosa. Długość życia 10-15 lat.

Myśliwy i jego pies Niemiecki terier myśłiwski

Myśliwy z niemieckim terierem myśliwskim

Wysokość: Dorosłe psy mierzą od 33 do 40 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 33 do 40 cm.

Waga: Waga samców oscyluje w granicach 9-10 kg. Suki są lżejsze i ważą 7,5-8,5 kg.

Umaszczenie: Umaszczenie czarne, ciemnobrązowe lub szaro-czarny melanż ze złotorudymi, wyraźnie odgraniczonymi, czystej barwy znaczeniami nad oczami, na kufie i piersi, również na kończynach i wokół odbytu. Ciemna lub jasna maska traktowana równorzędnie. Małe białe znaczenia na piersi są tolerowane.

Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa.

Pielęgnacja: Wystarczy cotygodniowe przeczesywanie włosa.

Rodzina: Niemiecki terier myśliwski to pies myśliwski o dużej pasji łowieckiej, lubiący pracę, bardzo inteligentny, pojętny i miły w kontaktach z domownikami. Wymaga konsekwentnego prowadzenia i szkolenia.

Inne nazwy: Deutscher Jagdterrier, Terrier de chasse allemand, German Hunting Terrier, Bayerischer Terrier, Niemiecki terier myśliwski.

Cena szczeniąt z rodowodem 1200 - 2500 złotych. Cena z roku 2022.

Klasyfikacja FCI - grupa III, sekcja 1, nr wzorca 103. Podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: