Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Duńsko-szwedzki pies wiejski

Historia

Duńsko-szwedzki pies wiejski (Dansk/svensk gårdshund) to rasa znana niegdyś pod nazwą skånsk terier bądź po prostu szczurołap. Jej współczesna nazwa obowiązuje od 1987 r. W 2008 roku psy wiejskie została wstępnie uznane przez FCI  i trafiły do II grupy .
Czworonogi występowały w Skandynawii od dawna; na co dzień pełniły rolę stróżów w gospodarstwach wiejskich i tępiły gryzonie.
Wiele wskazuje na to, że dansk-svensk gårdshund powstał w wyniku kojarzenia pinczerów i terierów z lokalnymi rasami psów.  Z wyglądu najbardziej przypomina Jack russell teriera i podobnie jak on doskonale sprawdza się w roli stróża.

Rasa cieszy się dużą popularnością w Szwecji i nieco mniejszą w Danii. Sporo jej przedstawicieli występuje w Norwegii i Finlandii. Czworonogi hoduje się także w Ameryce Północnej, a niedawno pierwszy osobnik trafił do Polski.

Wygląd

Duńsko-szwedzkie psy wiejskie to małe, zwarte psy, o lekko wydłużonej sylwetce. Rozwijają się długo. Ich ciało jest trochę wydłużone, w proporcji wysokości w kłębie do długości 9 do 10. Proporcja wysokości w kłębie i głębokości klatki piersiowej jak 2 do 1. Głowa powinna być trójkątna w kształcie i dość mała w stosunku do wielkości psa. Czaszka dość szeroka i lekko zaokrąglona. Stop wyraźny. Nos barwy odpowiadającej łatom. Kufa mocna, stopniowo zwężająca się ku nosowi, chociaż w żadnym razie nie sprawiająca wrażenia spiczastej. Trochę krótsza od mózgoczaszki. Grzbiet nosa prosty. Szczęki mocne, zęby ustawione w zgryzie nożycowym, siekacze duże i równo ustawione. Tolerowany zgryz cęgowy.

Rasa Duńsko-szwedzki pies wiejski Dansk/svensk gårdshund

Duńsko-szwedzki pies wiejski biegnący po plaży

Policzki wyraźne, ale nieprzesadnie. Oczy średniej wielkości, raczej okrągłe, ani głęboko osadzone, ani wyłupiaste. Wyraz przyjazny i czujny. Ciemne u psów z czarnymi łatami, jaśniejsze dopuszczalne u psów z łatami żółtymi lub czekoladowymi. Uszy średniej wielkości, załamane do przodu lub do tyłu, w każdym wypadku załamanie powinno występować tuz nad czaszką. Przy uszach załamanych do przodu końce przylegają do policzków. Szyja mocna, średniej długości, trochę łukowato wysklepiona. Skóra przylegająca. Tułów zwarty i mocny. Lędźwie krótkie, szerokie, lekko wysklepione. Zad lekko zaokrąglony. Klatka piersiowa długa, głęboka i pojemna. Żebra odpowiednio wysklepione. Przedpiersie wyraźne.

Duńsko-szwedzki pies wiejski (Dansk/Svensk Gårdshund)

Pies rasy Dansk/Svensk Gårdshund - Isak, fot. Roger von Walden

Brzuch tylko trochę podciągnięty. Ogon osadzony niezbyt wysoko, długi  bądź z natury krótki; noszony prosto. Szablasty lub trochę zakręcony. Kończyny przednie proste i równoległe. Front szerszy od klatki piersiowej. Łopatka ustawiona skośnie. Ramię również ustawione skośnie. Śródręcze mocne i sprężyste. Łapa mała, owalna i niezbyt zwarta. Kolana i stawy skokowe dobrze kątowane, ustawione równolegle, dobrze umięśnione. Udo dość szerokie. Łapa tak jak przednia. Sierść krótka i gładka, na tułowiu twarda. W umaszczeniu dominuje biel; dopuszczalne łaty różnej barwy, wielkości i połączeń (rude, czarne, czekoladowe, w różnych odcieniach płowych). Z podpalaniem lub bez. Dozwolone cętkowanie. Dorosłe psy osiągają od 34 do 37 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 32 do 35 cm. Tolerowane odstępstwa w granicach 2 centymetrów. Psy ważą od 6 do 10 kg.

Duńsko-szwedzki pies wiejski na wystawie psów rasowych

Duńsko-szwedzki pies wiejski na wystawie psów, fot. Inga Torngvist

Temperament

Duńsko-szwedzki pies wiejski to  przede wszystkim psy do towarzystwa, które chętnie spędzają czas z rodziną. Lubią, kiedy coś się wokół nich dzieje; uczestniczą w wykonywaniu różnych prac domowych. Mają duże zapotrzebowanie na ruch i zawsze są gotowe do zabawy. Wymagają codziennych długich spacerów; to doskonały wybór dla osób, które uwielbiają biegać i jeździć na rowerze – psy zawsze dotrzymają im kroku.
W domu jest raczej cichy i spokojny, kiedy nic się nie dzieje, a jednocześnie bardzo czujny i w każdej chwili gotowy do działania. Nie jest specjalnie szczekliwy, chociaż zawsze zawiadomi właściciela o obecności obcych na swoim terytorium. Może żyć praktycznie wszędzie – zarówno w małym blokowym mieszkanku, jak i na wsi. Kluczem do jego dobrego samopoczucia jest zapewnienie odpowiedniej ilości ruchu.
Duńsko-szwedzki pies wiejski, jako pies inteligentny i wszechstronny, ma duże predyspozycje do szkolenia. Czworonóg jest posłuszny i chętni wykonuje komendy wydawane przez właściciela. Przedstawiciele rasy szkoleni są również w kierunku ratownictwa, do tropienia, w zakresie obedience oraz jako psy myśliwskie: norowce i posokowce.

Zdrowie i Pielęgnacja

Duńsko-szwedzki pies wiejski to zdrowa i odporna rasa, a jego pula genetyczna jest szeroka. Jedynie sporadycznie zdarzają się takie przypadłości jak aseptyczna martwica głowy kości udowej i wypadanie rzepek.

Psy nie posiadają podszerstka, dlatego wskazane jest, aby w okresie zimowym opiekunowie zakładali czworonogom kombinezony.

Pies rasy duńsko-szwedzki pies wiejski

Rasa psa Duńsko-szwedzki pies wiejski

Wysokość: Dorosłe psy osiągają od 34 do 37 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 32 do 35 cm. Tolerowane odstępstwa w granicach 2 centymetrów.

Waga: Psy ważą od 6 do 10 kg.

Umaszczenie: W umaszczeniu dominuje biel; dopuszczalne łaty różnej barwy, wielkości i połączeń (rude, czarne, czekoladowe, w różnych odcieniach płowych). Z podpalaniem lub bez. Dozwolone cętkowanie.

Zdrowie: Pies Dansk/svensk gårdshund to zdrowa i odporna rasa, a jego pula genetyczna jest szeroka. Jedynie sporadycznie zdarzają się takie przypadłości jak aseptyczna martwica głowy kości udowej i wypadanie rzepek.

Pielęgnacja: W zupełności wystarczy okazjonalne przeczesywanie włosa.

Rodzina: Psy są bardzo przyjacielskie, wierne i oddane swojej rodzinie. Uwielbiają długie spacery i mają duże zapotrzebowanie na ruch. W domu nie są szczególnie pobudliwe, nie przejawiają także skłonności do nadmiernej szczekliwości. Szybko i chętnie się uczą; są bardzo podatne na szkolenia.

Cena psa z rodowodem: 1000-1400 Euro

Klasyfikacja FCI - II Grupa, sekcja 1.1, nr wzorca 356

Kraj pochodzenia: Dania/Szwecja

Tagi artykułu: