Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Fila brasileiro (Mastif brazylijski)

Historia

Pochodzenie rasy nie jest do końca znane. Jedna z teorii głosi, że rasa powstała w wyniku krzyżowania mastiffa, buldoga i bloodhunda, inna przedstawia filę jako wynik krzyżowania starożytnych psów bojowych i pasterskich, jeszcze inna wskazuje na krzyżowanie psów dogowatych z chartami. Niezależnie od tego, która z nich jest prawdziwa, jedno pozostaje pewne – ojczyzną Fila brasileiro jest Brazylia.

Nazwa rasy Fila brasileiro wzięła się prawdopodobnie od portugalskiego słowa ‘filar’ oznaczającego ‘przytrzymywanie’ lub ‘zabezpieczanie’. Psy były wykorzystywane niegdyś do łapania byków, polowania na dziką zwierzynę m.in. jaguary i pumy, pilnowania domostw i łapania zbiegłych niewolników, nie robiąc im przy tym krzywdy. Pomagały także farmerom w zaganianiu stad bydła. Początki hodowli Fila (dość jednak nieregularnej) można datować na rok 1930. Wielki wpływa na rozwój rasy miała działalność doktora Paolo Santos-Crus, który na zlecenie brytyjskiego Kennel Clubu w roku 1950 opracował pierwszy standard rasowy. Wzorzec nie został zmieniony aż do 1984 roku, kiedy FCI zatwierdziło rasę. Do Europy pierwsze czworonogi przybyły w 1954 roku na dwór księcia Bawarii  Albrechta. Fila brasileiro to rasa psów zaliczana do grupy molosów, o typie dogowatym.

Wygląd

Fila brasilero to typowy przedstawiciel molosowatych o potężnych kościach, kwadratowej i zwartej budowie ciała oraz harmonijnej i proporcjonalnej sylwetce. Pomimo masywności łatwo jest zauważyć jego wielką zwinność. Cechą charakterystyczną rasy jest innochód (wielbłądzi chód). Psy posuwają najpierw dwie nogi z jednej strony, następnie dwie z drugiej, co powoduje toczący się boczny ruch tułowia i tylnych kończyn, podkreślony przez unoszący się ogon.

Molos Fila brasileiro

Fila brasileiro


Głowa jest ciężka i masywna, proporcjonalna do ciała. Widziane z boku, kufa i czaszka powinny mieć w przybliżeniu proporcje 1:1 lub kufa nieco mniejsza niż czaszka. Stop, patrząc z przodu, praktycznie nie istnieje. Środkowa bruzda przebiega łagodnie w przybliżeniu aż do połowy linii czaszki. Stop widziany z boku jest niski, nachylony i faktycznie utworzony przez bardzo dobrze rozwinięte łuki brwiowe. Kufa silna, szeroka i głęboka, pozostająca w harmonii z czaszką. Widziana z góry jest wypełniona pod oczami; bardzo lekko zwężająca się ku środkowi kufy i nieco rozszerzająca się ponownie aż do osiągnięcia przedniego wygięcia. Grzbiet kufy, patrząc z boku, jest prosty. Pies może mieć również rzymski nos, ale nigdy we wznoszącej się linii. Frontowa linia kufy niemal prostopadła w stosunku do wyższej linii, pokazująca lekkie wgłębienie bezpośrednio pod nosem. Górna warga, gruba i obwisła, tworzy doskonałe wygięcie i opada nad dolną wargą, dając kształt dolnej linii kufy, która jest prawie równoległa do górnej linii. Obwódki warg są zawsze widoczne. Dolna warga ścisła i przylegająca do kłów i odtąd jest luźna z wygiętym brzegiem.

Kufa głęboka u nasady, chociaż jej głębokość nie przewyższa długości kufy. Brzegi warg mają kształt odwróconej i głębokiej litery "U". Czarny nos dobrze rozwinięty z szerokimi nozdrzami, nie zajmuje całkowicie maksymalnej szerokości. Oczy średnie do dużej wielkości, migdałowe w kształcie, szeroko rozstawione, osadzone średnio lub głęboko, barwy od ciemnoorzechowej do żółtej, zawsze pasującej do koloru szaty. U psów występuje dużo luźnej skóry. Uszy zwisają; są duże, grube i kształtem przypominają literę "V". Szerokie u podstawy i zwężające się ku końcowi z  zaokrąglonymi koniuszkami; w spoczynku umieszczone w tylnej części czaszki na linii środkowego poziomu oczu, w ruchu unoszą się ponad pierwotną pozycję. Podstawa ukośna z przednim skrajem wyższym niż tylni skraj. Uszy opadające przy policzkach lub odgięte do tyłu, pozwalające zobaczyć środek. Zęby znacznie szersze niż dłuższe; silne i białe. Górne siekacze szerokie u podstawy i spiczaste na końcach. Kły potężne, dobrze osadzone i szeroko rozstawione na boki. Zgryz nożycowy jest idealny, cęgowy – akceptowany.

Psy Fila brasileiro

Psy Fila brasileiro

Szyja silna i dobrze umięśniona, przez co sprawia wrażenie krótkiej. Wygięta lekko na górze i dobrze oddzielona od czaszki. Gardło owłosione z podgardlem. Tułów silny, szeroki i głęboki, pokryty grubą i luźną skórą. Klatka piersiowa dłuższa niż brzuch, głęboka i obszerna. Żebra dobrze zaokrąglone. Kłąb osadzony szeroko na przestrzeni między łopatkami na nieco niższym poziomie niż zad. Za kłębem linia górna zmienia kierunek wznosząc się do zadu, bez tendencji do pokazywania łękowatego czy karpiowatego grzbietu. Zad szeroki i długi, z kątowaniem w przybliżeniu 30° do poziomej linii, pokazujący łagodne zaokrąglenie; ustawiony trochę wyżej niż kłąb. Widziany z tyłu musi być obszerny; jego szerokość jest w przybliżeniu równa szerokości klatki piersiowej; u suk może być jeszcze szerszy. Lędźwie krótsze i nie tak głębokie jak klatka piersiowa, z widocznym oddzieleniem dwóch części składowych. Idealna budowa ramienia powinna stanowić połączenie dwóch kości równej długości i tworzyć z tą pierwszą kąt 45 stopni. Kątowanie łopatkowo-ramieniowe tworzy szczyt łopatki, który powinien być umieszczony na połowie tej długości. Kończyny tylne równoległe, proste do śródręcza i z mocnymi kośćmi. Nadgarstki silne i widoczne. Śródręcza krótkie i nieco pochyłe. Stopy zwrócone do przodu. Pazury silne i ciemne, ale nie mogą być białe, kiedy ten kolor jest na tym palcu. Ogon bardzo szeroki u nasady, osadzony na średniej wysokości, sięgający poziomu stępu; zwęża się stromo ku końcowi. Kiedy pies jest zainteresowany, unosi się wyżej i zagięcie na końcu jest podkreślone. Ogon nigdy nie opada nad grzbiet i nie zawija się.
Skóra gruba, luźna na całym ciele, głównie szyi, tworząca zaznaczone podgardle i u wielu egzemplarzy fałdy postępują do klatki piersiowej i brzucha. Szata krótka, delikatna, zwarta i szczelnie przylegająca do skóry. Wszystkie jednolite kolory umaszczenia są dozwolone z wyjątkiem: bieli, mysiej szarości, łaciatej, cętkowanej czy podpalanej. Pręgowanie na kolorze podstawowym może mieć mniej lub bardziej intensywne paskowanie. Niekiedy występuje czarna maska. Przy wszystkich dozwolonych kolorach białe znaczenia powinny być ograniczone do stóp,  klatki piersiowej i końca ogona.
Psy osiągają od 65  do 75 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 60 do 70 cm. Dorosłe psy ważą minimum 50 kg, suki są lżejsze i ważą min. 40 kg.


  • Fila brasileiro

  • Pies Fila brasileiro

  • Fila brasileiro

Temperament

Fila brasileiro to pies pełen godności i o silnej osobowości. Z natury odważny, zdecydowany i waleczny – zawsze stanie w obronie swojego opiekuna. Nic nie jest w stanie wyprowadzić go z równowagi i osłabić czujności, dzięki czemu doskonale sprawdza się w roli obrońcy domu i stróża. To pies jednego pana, który kocha wszystkich członków rodziny, ale tylko jedną osobę darzy uczuciem bezwarunkowym. Fila brasileiro jest nieufny wobec obcych, ale nigdy agresywny; nie atakuje bez powodu. Rozdrażniony staje się jednak bardzo groźnym przeciwnikiem, którego cechuje nieustępliwość oraz skuteczność działania. Mimo zdecydowanego charakteru jest doskonałym psem rodzinnym, wyrozumiałym wobec najmłodszych i spokojnym. Bardzo lubi dzieci, przyjmuje wobec nich postawę opiekuńczą. Chętnie wykonuje polecenia opiekuna i nie powinien być trudny w szkoleniu. Fila nie lubi bezczynności, wymaga dużej ilości ruchu. Potrzebuje bliskiego kontaktu z opiekunem; nie znosi samotności, dlatego izolowanie go w kojcu jest zdecydowanie odradzane.  Wierność  czworonogów stała się wręcz przysłowiowa – w Brazylii znane jest powiedzenie "wierny jak fila".
Psy Fila brasileiro bez większych problemów akceptują inne zwierzęta, z którymi mieszkają, niemniej bywają agresywne wobec obcych czworonogów. Jeżeli chcemy zmniejszyć ryzyko i częstotliwość konfliktów, należy już w wieku szczenięcym socjalizować psa.  Szczenięta muszą mieć kontakt z ludźmi, innymi psami i typowymi sytuacjami, z którymi przyjdzie im się mierzyć w wieku dojrzałym.

Zdrowie i Pielęgnacja

Fila brasileiro jest generalnie zdrową rasą. Podobnie jak wszystkie psy reprezentujące rasy duże narażona jest na: dysplazję stawów biodrowych oraz łokciowych, enostozę (młodzieńcze zapalenie kości) oraz skręt żołądka.

Psy linieją dwa razy w ciągu roku i wtedy konieczne jest regularne szczotkowanie włosa. Poza okresami linienia nie są uciążliwe w pielęgnacji – w zupełności wystarczy przeczesywanie sierści raz na dwa tygodnie.

rasa psa fila brasileiro

Pies Fila brasileiro

Wysokość: Psy osiągają od 65  do 75 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 60 do 70 cm.

Waga: Dorosłe psy ważą minimum 50 kg, suki są lżejsze i ważą min. 40 kg.

Umaszczenie: Wszystkie jednolite kolory umaszczenia są dozwolone z wyjątkiem: bieli, mysiej szarości, łaciatej, cętkowanej czy podpalanej. Pręgowanie na kolorze podstawowym może mieć mniej lub bardziej intensywne paskowanie. Niekiedy występuje czarna maska. Przy wszystkich dozwolonych kolorach białe znaczenia powinny być ograniczone do stóp,  klatki piersiowej i końca ogona.

Zdrowie: Fila brasileiro jest generalnie zdrową rasą. Podobnie jak wszystkie psy reprezentujące rasy duże narażona jest na: dysplazję stawów biodrowych oraz łokciowych, enostozę (młodzieńcze zapalenie kości) oraz skręt żołądka.

Pielęgnacja: Psy linieją dwa razy w ciągu roku. W pozostałych okresach wymagają minimalnych zabiegów pielęgnacyjnych – szczotkowanie raz na dwa tygodnie.

Rodzina: Fila brasileiro to pies jednego właściciela. Niechętnie wchodzi w interakcje z nieznajomymi. Uwielbia ruch i wysiłek fizyczny. Toleruje dzieci i jest wobec nich bardzo delikatny. Może mieszkać z innymi zwierzętami, niemniej bywa agresywny w stosunku do obcych czworonogów. Podatny na szkolenia, ale wymaga konsekwentnego prowadzenia.

Użytkowość: pies stróżujący

Inne nazwy: Brazilian Mastiff, Brazilian Molosser, Cao de Fila, Cao, Mastif brazylijski.

Cena szczeniąt z rodowodem 4000 - 5000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka). Cena z roku 2022.

Klasyfikacja FCI - grupa II, sekcja 2, wzorzec nr 225. Nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: