FOKSTERIER SZORSTKOWŁOSY (Fox Terrier Wire)
Historia
Foksteriery były hodowane już w XIV wieku. Psy miały towarzyszyć sforom psów gończych w czasie nagonki na lisa bądź wypłaszać zwierzynę z nor. Starszą odmianą są foksteriery gładkowłose. Szorstkowłose pojawiły się dopiero w XIX wieku, dzięki staraniom hodowcy angielskiego Jacka Russela, który poświęcił się hodowli różnych odmian terierów szorstkowłosych. Pierwszy klub foxterierów, nie uznający jednak teriera szorstkowłosego, powstał w 1875 roku w Anglii. Dopiero Wire Fox Terrier Association, założony w 1913 roku, przyczynił się do popularyzacji rasy. Organizacja zalegalizowała m.in. trymowanie.
Foksteriery szorstkowłose szybko wyparły odmianę gładkowłosą. Trymowana sierść nadawała psu uroku, a szorstki włos skuteczniej chronił przed wiatrem i atakami zwierzyny leśnej.
Wygląd
Foksterier szorstkowłosy to bystry i ruchliwy czworonóg o mocnym kośćcu. Jego konstrukcja jest doskonale wyważona, dotyczy to zwłaszcza wzajemnych proporcji między mózgo- i trzewioczaszką. Wysokość w kłębie i długość tułowia, mierzona od stawu barkowego do guza siedzeniowego, są w przybliżeniu równe. W postawie foksterier przypomina konia myśliwskiego – huntera, który przy swym krótkim grzbiecie pewnie stoi na nogach, pokrywając nimi dużo terenu.
Pies Foksterier szorstkowłosy
Górna linia czaszki jest niemal płaska, delikatnie pochylona; jej szerokość zmniejsza się stopniowo ku oczom. Stop nieznaczny. Trufla nosowa czarna. Długość mózgoczaszki i trzewioczaszki jest prawie taka sama. Jeżeli kufa jest wyraźnie krótsza, głowa wydaje się słaba, niedostatecznie, ukształtowana. Kufa stopniowo zwęża się od oczu do czubka trufli nosowej; leciutki stop łączy ją z czołem. Stop nie jest wydatny i nie załamuje się ostro pod oczami (w tym miejscu głowa powinna być wypełniona). Policzki pełne i zaokrąglone są uznawane za wadę. Szczęka i żuchwa mocne, zgryz kompletny, regularny nożycowy, co oznacza, że siekacze górne zakrywają w ścisłym kontakcie siekacze dolne i są ustawione pionowo. Silnie rozwinięte, uwydatnione. Oczy ciemne, pełne ogni a i inteligencji, dość małe, głęboko osadzone, o kształcie tak zaokrąglonym jak to tylko możliwe. Nie mogą być zbyt szeroko rozstawione albo położone niedaleko uszu, wysoko.
Uszy małe, średniej grubości, przybierające kształt litery "V". Małżowina ładnie zagięta i opadająca do przodu, przylegająca do policzków. Linia załamania ucha przebiega ponad wierzchem czaszki. Ucho stojące tulipanowate (przy odkrytym wnętrzu małżowiny), a także w kształcie płatka róży, złożone i skierowane ku tyłowi jest wadliwe. Szyja zgrabna, muskularna, dobrej długości, bez luźnego podgardla, stopniowo poszerzająca się ku barkom. Wdzięczny łuk, gdy oglądamy ją z boku, dopełnia całości. Grzbiet krótki, prosty i mocny, bez jakichkolwiek oznak słabości. Lędźwie muskularne, leciutko wysklepione, bardzo krótkie. Klatka piersiowa głęboka, żebra prawdziwe umiarkowanie wysklepione, żebra rzekome długie, dobrze uwydatnione.
Ogon zwykle kopiowany, wysoko osadzony, noszony pionowo, niezakręcony; silny i odpowiedniej długości. Łopatki, oglądane od przodu, opadają prawie pionowo od swego zwieńczenia, które jest jednocześnie połączeniem z szyją. Kłąb dobrze zarysowany. Gdy oglądamy psa z profilu, łopatka jest długa, skośna, pochylona ku tyłowi. Front niezbyt szeroki. Klatka piersiowa głęboka. Kończyny proste, niezależnie z której strony patrzymy. Kościec na całej długości po łapy mocny. Łokcie znajdują się na osi tułowia, poruszają się bez przeszkód prosto do przodu. Kończyny tylne mocne, muskularne. Krótkie podudzie w połączeniu ze stromym stawem kolanowym jest wysoce niepożądane. Uda długie i silne. Kolana dobrze kątowane, nie mogą być zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz. Stawy skokowe nisko położone. Śródstopia proste i gdy oglądamy je od tyłu - równoległe. Łapy okrągłe, zwarte o małych, grubych i jędrnych opuszkach palców. Palce są umiarkowanie wysklepione. Łapy nie kierują się ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Kończyny przednie i tylne poruszają się równolegle i prosto do przodu. Żebra nie są przeszkodą w ruchu łokci, które pracują po osi tułowia (widziane od przodu). Kolana nie kierują się na zewnątrz ani do wewnątrz. Energiczny ruch, wypchnięcie do przodu dają elastyczne kończyny tylne.
Włos okrywowy jest gęsty i bardzo szorstki. Na łopatkach powinien mieć 2 cm długości, na kłębie, grzbiecie, żebrach i wierzchniej części tylnych kończyn przynajmniej 4 cm. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki. Włos lekko szorstki na grzbiecie i zadzie – bardziej niż na bokach. Brodę i wąsy porasta sierść kędzierzawa, tak długa, by kufa robiła wrażenie silnej. Włos na kończynach jest gęsty i kędzierzawy. Maścią dominującą jest biel w czarne łaty; często występuje także umaszczenie czarne podpalane i rudawe. Łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko łupkowe nie są pożądane.
Psy mierzą średnio od 36 do 41 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 33 do 38 cm. Dorosłe samce ważą od 7 do 9 kg, suki od 6 do 8 kg.
Foksterier szorstkowłosy
Temperament
Foksterier szorstkowłosy to bardzo bystry i ruchliwy czworonóg, który mimo swoich niewielkich rozmiarów jest silny i wytrzymały. Wymaga konsekwentnego szkolenia i prowadzenia – znudzony może przejawiać skłonności do destrukcji. Właściciel powinien pamiętać o codziennych spacerach, gdyż psy mają ogromne zapotrzebowanie na ruch i są nieszczęśliwe, jeżeli przynajmniej raz dziennie nie wyjdą na dłuższy, intensywny spacer. Zalecane jest, aby w czasie przechadzki właściciel włączył się do zabawy z pupilem, np. przez rzucanie frisbee czy piłeczki. Foksterier szorstkowłosy to dobry nabytek dla osób aktywnych oraz rodzin z nieco starszymi dziećmi. Psy nie są wprawdzie agresywne wobec dzieci, ale ich nadmierna żywiołowość może spowodować, że zrobią latoroślom krzywdę w czasie zabawy. Foksteriery szorstkowłose bywają zaczepne w stosunku do innych psów, a niekiedy nawet agresywne.
Zdrowie i Pielęgnacja
Pielęgnacja Foksterierów szorstkowłosych nie sprawia większych problemów, niemniej okrywa włosowa wymaga regularnego trymowania. Na nogach i brodzie należy ją jedynie wyrównywać. Na grzbiecie powinna mieć długość 3-3,5 cm , na bokach i po obu bokach szyi 1-1,5 cm, a na głowie i uszach zaledwie kilka milimetrów długości. Przejścia w trymowaniu między kolejnymi partiami ciała muszą być łagodne, słabo widoczne. Jako że sierść przyrasta z różną intensywnością na różnych partiach ciała, trymowanie musi być przeprowadzane stopniowo.
Rasa jest generalnie zdrowa. Nie odnotowano typowych przypadłości zdrowotnych.
Rasa psa Foksterier szorstkowłosy
Wysokość: Psy mierzą średnio od 36 do 41 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 33 do 38 cm.
Waga: Dorosłe samce ważą od 7 do 9 kg, suki od 6 do 8 kg.
Umaszczenie: Maścią dominującą jest biel w czarne łaty; często występuje także umaszczenie czarne podpalane i rudawe. Łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko łupkowe nie są pożądane.
Zdrowie: Psy nie zapadają na typowe przypadłości zdrowotne.
Pielęgnacja: Konieczne regularne trymowanie i czyszczenie uszu.
Rodzina: Psy wymagają konsekwentnego szkolenia. Są ruchliwe, wesołe i bezwarunkowo oddane swoim właścicielom. Sprawdzą się w rodzinach z nieco starszymi dziećmi. Mają duże zapotrzebowanie na ruch.
Inne nazwy: Wire Fox Terrier, Wire-Haired Fox Terrier.
Klasyfikacja FCI - grupa III, sekcja 1, nr wzorca 169.
Cena szczeniąt 2500 - 3900 złotych Źródło (allegro, alegratka, olx). Ceny z roku 2022.