Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Gończy istryjski krótkowłosy (Istarski Kratkodlaki Gonic)

GOŃCZY ISTRYJSKI KRÓTKOWŁOSY (Istarski Kratkodlaki Gonič)

Historia

Gończy istryjski krótkowłosy wywodzi się od starej rasy psów gończych hodowanych w Istrii. O dawnych przedstawicielach rasy niewiele dziś wiadomo, niemniej wizerunki psów zostały utrwalone na obrazach Tycjana (XVIII w.). Zdawkowe opisy znajdziemy również w dawnych kronikach.
Gończe istryjskie występowały powszechnie w regionie swojego pochodzenia oraz krajach ościennych. Rasa została wciągnięta do rejestru FCI w 1949 roku.  Obecnie gończe istryjskie hoduje się w dwóch odmianach – krótko- i szorstkowłosej – uznawanych za oddzielne rasy. Psy wciąż cieszą się dużą popularnością na Bałkanach i są wykorzystywane przez myśliwych w czasie polowań na zające i lisy.

Wygląd

Gończy istryjski to pies o szlachetnej sylwetce i sprężystym tułowiu. Długość ciała stanowi 110 proc. wysokości w kłębie, co oznacza, że sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta. Długość głowy wynosi od 20 do 24 cm. Guz potyliczny dobrze wykształcony, czoło lekko wypukłe, z łagodnym przejściem w prosty grzbiet nosa. Patrząc z góry, czoło lekko wydłużone, raczej wąskie, pozbawione zmarszczek, z wyraźnie zaznaczonym stopem – delikatnym, bez wyraźnego przełamania. Kufa długa, szeroka u nasady, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa, grzbiet nosa prosty. Nos czarny lub szary, nozdrza otwarte. Wargi napięte, przylegające do szczęk, delikatne, nie obwisłe.

Suczka rasy Gończy istryjski krótkowłosy

Gończy istryjski krótkowłosy (Istrian Shorthaired Hound)

Zęby mocne ustawione w zgryzie nożycowym, uzębienie kompletne. Oczy owalne, wyraziste, lecz nie wyłupiaste, tęczówka ciemna, powieki czarne lub szare, spojrzenie żywe. Uszy delikatne, szerokie u nasady, zwężające się ku końcowi, osadzone nieznacznie powyżej linii oczu. Średniej długości, wyciągnięte w kierunku nosa, sięgają do kłów. Szyja mocna, lekko wysklepiona, mocno połączona z głową. Noszona lekko ukośnie w stosunku do tułowia. Długość szyi, od guza potylicznego do kłębu wynosi 15 - 20 cm. Skóra napięta, bez podgardla. Grzbiet prosty, szeroki, muskularny, linia grzbietu lekko opadająca w kierunku zadu. Kłąb widoczny, ale niezbyt wyrazisty. Klatka piersiowa głęboka, sięgająca nie niżej niż do łokci, obwód zazwyczaj przekracza wysokość w kłębie (do 12 cm). Żebra wysklepione.

Przedpiersie dobrze rozwinięte, ale rękojeść mostka słabo widoczna. Zad długi i szeroki, prosty lub lekko pochylony, dłuższy u suk. Guzy biodrowe ledwo dostrzegalne. Brzuch podkasany. Ogon mocny u nasady, zwężający się ku końcowi, pożądany dłuższy, który nadaje psu szlachetny wygląd. Osadzony wysoko, średniej długości, sięgający do stawu skokowego. Noszony lekko wygięty. Łopatki długie, skośne, dobrze umięśnione i związane z klatką piersiową. Przedramię zawsze proste, pionowe i muskularne. Łokcie nie odstają. Śródręcze krótkie, strome. Łapy delikatne, palce związane, raczej kocie niż zajęcze, opuszki wypukłe i twarde, pazury mocne. Udo, podudzie, staw skokowy i śródstopie, leżą w jednej linii. Udo krótkie, szerokie i muskularne, rzepka wysoko osadzona i szeroka. Podudzie długie, skośne, umięśnione. Staw skokowy mocny. Śródstopie krótkie, pionowe lub lekko pochylone (10-20 stopni   od pionu). Łapy podobne jak przednie, jednakże trochę dłuższe.

Rasa Gończy istryjski krótkowłosy

Skóra elastyczna, nie tworząca fałd, ciemnoróżowa. Sierść krótka, delikatna, dość gęsta, błyszcząca, na tylnej części ud I ogonie bywa dłuższa niż na innych partiach ciała. Podstawowym kolorem umaszczenia jest śnieżnobiały. Uszy pomarańczowe. Kolor pomarańczowy przechodzi od uszu, pokrywając skronie aż po obwódki oczu i tworzy piękną, charakterystyczną maskę. Na czole występuje mniejsza lub większa pomarańczowa gwiazdka. Na tułowiu, a najczęściej w okolicy nasady ogona występują mniejsze lub większe, żółto-pomarańczowe łaty. Łaty nie mogą tłumić jednak koloru podstawowego. Kolor łat musi być wyrazisty, jednak ani zbyt ciemny, ani zbyt jasny. Umaszczenie tricolor niedopuszczalne, nawet jeżeli występują pojedyncze włosy w innym kolorze. Dopuszczalne umaszczenie całkowicie białe, bez żadnych łat. Dorosłe psy osiągają od 44 do 56 cm wysokości w kłębie. Pożądana wysokośc dla psów 50cm, dla suk 48 cm. Optymalna waga czworonogów wynosi 18 kg.

Temperament

Gończy istryjski krótkowłosy to inteligentny i żywy czworonóg, który doskonale sprawdza się jako pies rodzinny. Dobrze dogaduje się z dziećmi – jest wobec nich bardzo opiekuńczy i cierpliwy. Uwielbia gry i zabawy na świeżym powietrzu, dlatego będzie odpowiednim wyborem dla osoby, która lubi aktywnie spędzać wolny czas. Psy mogą mieszkać w mieście, pod warunkiem, że właściciel nie zaniedba codziennych, długich spacerów. Gończe mają ogromne zapotrzebowanie na ruch i nie zadowolą się krótką przebieżką dookoła bloku. Od czasu do czasu wskazany jest wypad z psem poza miasto – do lasu, na łąkę, nad rzekę.

Gończe istryjskie są pełne zapału i chęci do pracy, dlatego szkolenie nie powinno sprawiać większych problemów. Bardzo przywiązane do pana,  uważnie słuchają każdej komendy.

Rasa psów Gończy istryjski krótkowłosy

Gończy istryjski krótkowłosy

Zdrowie i Pielęgnacja

Nie odnotowano przypadłości typowych dla rasy. Pielęgnacja obejmuje okazjonalne szczotkowanie włosa.

Wysokość: Dorosłe psy osiągają od 44 do 56 cm wysokości w kłębie. Pożądana wysokość dla psów 50 cm, dla suk 48 cm.

Waga: Optymalna waga czworonogów wynosi 18 kg.

Umaszczenie: Podstawowym kolorem umaszczenia jest śnieżnobiały. Uszy pomarańczowe. Kolor pomarańczowy przechodzi od uszu, pokrywając skronie aż  po obwódki oczu i tworzy piękną, charakterystyczną maskę. Na czole występuje mniejsza lub większa pomarańczowa gwiazdka. Na tułowiu, a najczęściej w okolicy nasady ogona występują mniejsze lub większe, żółto-pomarańczowe łaty. Łaty nie mogą tłumić jednak koloru podstawowego. Dopuszczalne umaszczenie całkowicie białe, bez żadnych łat.

Zdrowie: Nie odnotowano typowych przypadłości zdrowotnych właściwych dla rasy.

Pielęgnacja: Wystarczy okazjonalne przeczesywanie włosa.

Rodzina: Psy są bardzo wierne i oddane swojemu opiekunowi. Kochają dzieci i mogą żyć pod jednym dachem z innymi zwierzętami. Są bardzo rodzinne. Mają ogromne zapotrzebowanie na ruch. Nie znoszą pozostawania w samotności przez dłuższy okres.

Klasyfikacja FCI - Grupa VI, sekcja 1.2, nr wzorca 151. Podlega próbom pracy.

Pochodzenie: Chorwacja

Tagi artykułu: