Gronkowce to bakterie zaliczane do grupy bakterii Gram-dodatnich. Morfologicznie są to ziarenkowce, które występują w skupiskach i stanowią wynik podziałów w wielu płaszczyznach. Niemal wszystkie gatunki Staphylococcus są względnymi beztlenowcami, co oznacza, że rosną zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych.
Objawy gronkowca u psa
Gronkowcowe zapalenie skóry u psów cechuje zapalenie mieszków włosowych występujące najczęściej na kończynach, brzuchu, udach oraz napletku.
Na początku na skórze pojawiają się włochate grudki zmieniające się po czasie w krostki i w końcu w strupy. Następnie na miejscu strupów tworzy się blizna i pozostają gołe place skóry.
Niektóre postaci choroby mogą być wyjątkowo uporczywe i dręczyć psa przez wiele lat.
Gronkowiec u psa i jego leczenie
Aby leczenie było skuteczne i przyniosło szybko poprawę, niezbędne jest wykonanie wymazu z miejsc chorobowo zmienionych oraz posiewu bakteriologicznego wraz z antybiogramem. Dopiero wówczas można podjąć odpowiednie działania terapeutyczne, które najczęściej opiera się na podawaniu antybiotyku przez kilka tygodni. Optymalnie jeżeli leczenie prowadzone jest w sposób „skojarzony” tj. ogólnie (zastrzyki, tabletki) oraz miejscowo (maści, kremy antybiotykowe i aerozole).
Weterynarze często doradzają wykonanie autoszczepionki. Po zakończeniu antybiotykoterapii należy podać serię zastrzyków – ok. 10. Jedynie tak przeprowadzona kuracja daje zamierzony efekt. Niestety, musimy pamiętać, że gronkowcowe choroby skóry mają niestety tendencje do nawrotów – zdarza się, że w bardzo krótkim czasie. Z tego powodu należy dobierać lżejsze antybiotyki w początkowym okresie leczenia, aby przez powstanie tzw. „odporności krzyżowej” nie zamykać drogi do dalszych działań terapeutycznych.
