Historia
Gryfon Korthalsa jest wyżłem szorstkowłosym, często mylony z wyżłem niemieckim i czeskim fouskiem. Wykazuje wszechstronne zdolności łowieckie – doskonale radzi sobie na podmokłych terenach, świetnie aportuje z wody i bez większego wysiłku wchodzi w kłus.
Rasa została wyhodowana w latach 80. XIX wieku. Współczesne Gryfony stanowią mieszankę kilku ras: szorstkowłosych wyżłów heskich, francuskich gryfonów oraz holenderskich psów wodnych. Korthlas, pierwszy hodowca Gryfonów, chciał stworzyć psy wytrzymałe, chętne do pracy, przyjazne, szybko uczące się i przygotowane do współpracy z myśliwymi.
Zaraz po I wojnie światowej kilka największych niemieckich związków hodowlanych połączyło się w jeden Związek Czystej Hodowli Niemieckich Psów Szorstkowłosych. Po kilku latach przedsięwzięcie upadło, zaś po II wojnie światowej reaktywowano stary Klub Gryfona. Pomimo że rasa jest ściśle związana z terenami Holandii, została zarejestrowana jako francuska. Najwięcej punktów hodowlanych znajduje się natomiast we Francji i w Niemczech. Psy cieszą się dość dużą popularnością także w Holandii, Belgii, Wielkiej Brytanii, krajach skandynawskich oraz w Ameryce Północnej.
Gryfon Korthalsa i bażant
Wygląd
Gryfon Korthalsa to mocny, średniej wielkości pies. Sylwetka wpisuje się w kształt prostokąta. Czaszka nie za szeroka. Kufa długa i kwadratowa. Oczy ciemnożółte lub brunatne,wysoko osadzone. Wydatne wąsy, broda i brwi, nadają charakterystyczny wygląd. Czaszka niezbyt szeroka. Linie czaszki i grzbietu nosa równoległe. Załamania niezbyt wyraziste. Nos zawsze brązowy. Kufa długa i kwadratowa. Grzbiet nosa lekko zakrzywiony, takiej samej długości co czaszka. Oczy ciemnożółte albo brunatne, duże, zaokrąglone, wysoko osadzone, o inteligentnym wyrazie. Uszy średniej wielkości, nieskręcone, płasko osadzone, osadzone na linii oka, sierść krótka miesza się bardziej lub mniej z sierścią dłuższą. Szyja średniej długości, bez podgardla. Grzbiet szeroki. Lędźwie dobrze rozwinięte. Klatka piersiowa wysoka, niezbyt szeroka, boki lekko wypukłe. Ogon noszony poziomo lub lekko podniesiony, pokryty gęstą sierścią, ale pozbawiony charakterystycznej szczotki. Powinien być skrócony o 1/3 lub 1/4. Jeśli nie jest skrócony, powinien być noszony poziomo z lekko podniesioną końcówką. Kończyny przednie proste, silne, o gęstej sierści; w akcji równoległe. Bark dobrze przymocowany, raczej długi, bardzo ukośny. Kończyny tylne o gęstej sierści. Uda długie i dobrze umięśnione. Stawy skokowe dobrze kątowane. Łapy okrągłe, solidne, palce zwarte i wysklepione. Włos szorstki i gruby, przypominający w dotyku szczecinę dzika. Nigdy nie może być lokowaty ani wełnisty. Pod szorstką sierścią znajduje się cienki i zwarty podszerstek. Dopuszcza się kilka typów umaszczenia m.in. stalowo-szare z brązowymi łatami albo jednokolorowe brązowe, niekiedy dereszowate albo srokate. Są również dopuszczane umaszczenia białe i brązowe oraz białe i pomarańczowe.
Dorosłe psy osiągają od 55 do 60 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 50 do 55 cm. Waga psów waha się w granicach 23-27 kilogramów. Suki są lżejsze i ważą od 18 do 23 kilogramów
Gryfon Korthalsa (Wirehaired Pointing Griffon) temperament
Gryfony Korthalsa chętnie słuchają swoich właścicieli, są nad wyraz inteligentne i nie mają problemów z zapamiętywaniem nowych komend. Z natury bardzo łagodne i posłuszne. Uwielbiają towarzystwo dzieci i wspólne zabawy na świeżym powietrzu. Bardzo aktywne i energiczne – dogadają się zarówno z myśliwymi, jak i osobami aktywnie uprawiającymi sport. Przejażdżki na rowerze i bieganie to doskonała okazja dla zacieśnienia więzi z pupilem. Psy mają ogromną potrzebę bliskości; kochają przytulanie i tarmoszenie. Pomimo swej delikatności są także bardzo pewne siebie i mają silnie rozwinięte instynkty obronne. Szkolenie nie powinno sprawić wielkich problemów nawet niedoświadczonym właścicielom.
Pielęgnacja
Pielęgnacja Gryfona Korthalsa nie jest szczególnie skomplikowana. Psy szczotkujemy średnio dwa razy w tygodniu po każdej większej aktywności w terenie, Psy, które mają okazję kąpać się w naturalnych zbiornikach, powinny mieć stale kontrolowane uszy. Słabo wentylowane ucho jest bardzo podatne na infekcje. Gryfony wystawowe mają również lekko trymowaną sierść, ale dotyczy to głównie głowy i łap.
Psy Gryfony Korthalsa
Gryfon Korthalsa cena
Gryfon Korthalsa. Szczeniaki rasowe – za granicą ok. 900 euro, w Polsce 2500-4000 złotych. (dane z 2011 roku)
Wysokość: Dorosłe osobniki mierzą średnio od 55 do 60 centymetrów wysokości w kłębie. Suki mogą być niższe, mierzą średnio od 50 do 55 centymetrów.
Waga: Waga psów waha się w granicach 23-27 kilogramów. Suki są lżejsze i ważą od 18 do 23 kilogramów
Umaszczenie: Dopuszcza się kilka typów umaszczenia m.in. stalowo-szare z brązowymi łatami albo jednokolorowe brązowe, niekiedy dereszowate albo srokate. Są również dopuszczane umaszczenia białe i brązowe oraz białe i pomarańczowe.
Pielęgnacja: Wymagane regularne szczotkowanie – przynajmniej dwa razy w ciągu tygodnia.
Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa. Niekiedy zdarzają się przypadki zachorowania na dysplazję stawów biodrowych.
Rodzina: Czworonogi są łagodne i spokojne. Właścicieli darzą bezwarunkową miłością. Uwielbiają przytulanie, tarmoszenie i wspólne zabawy z opiekunem. Nie znoszą stagnacji. Jeżeli opiekunowie nie zapewnią im odpowiedniej dawki aktywności fizycznej, będą smutne i przygnębione.
Długość życia: zwykle około 12 lat, rzadziej 14-15 lat
Inne nazwy: Wirehaired Pointing Griffon, Griffon d'arrêt à poil dur Korthals, Korthals Pointing Griffon, Griffon à Poil Dur
Klasyfikacja FCI - Grupa VII, Sekcja 1.3, nr wzorca 107. Podlega próbom pracy.
