Historia
Gryfoniki brukselskie pochodzą od małych, szorstkowłosych Smousje, które występowały niegdyś w okolicach Brukseli. Wprowadzenie w XIX wieku linii King Charles Spanieli w kolorze ruby oraz mopsów zaowocowało krótką, czarną sierścią i utrwaliło obecny typ rasy.
Gryfoniki to małe i bardzo czujne psy hodowane dawnej do walki z gryzoniami w stajniach i ochrony powozów. W roku 1883 w Księgach Rodowodowych Św. Huberta – L.O.S.H zarejestrowano pierwsze gryfoniki brukselskie – Topsy (L.O.S.H. nr 163) i Foxine (L.O.S.H. nr 164). Dzięki zainteresowaniu belgijskiej królowej Marie- Henriette rasa zasłynęła w całych Niderlandach. W niedługim czasie psy trafiły także do innych państw europejskich, gdzie są popularne po dziś dzień.
Wygląd
Gryfonik brukselski dzieli wzorzec z Brabantczykiem i gryfonikiem belgijskim. Szczegółowy opis rasy znajdą Państwo w charakterystyce gryfonika belgijskiego http://psy-pies.com/artykul/gryfonik-belgijski,992.html
Gryfonik brukselski
Gryfonik brukselski ma szatę szorstką z podszyciem. Sierść z natury szorstka, nieco falista, chociaż nie lokowata; jest trymowana. Zbyt długa szata psuje sylwetkę i nie jest pożądana. Jedwabista lub wełnista szata stanowi poważną wadę. U psów dłuższa szata występuje na głowie (broda i wąsy), zaczyna się poniżej linii nosowo - ocznej i rozciąga od jednego ucha do drugiego, pokrywając kufę i policzki mocnym włosem dłuższym niż na pozostałych częściach ciała. Nad oczami włosy muszą być dłuższe niż na innych partiach czaszki, tworząc brwi.
Gryfonik brukselski ma rude lub rdzawe umaszczenie; niewielka ilość czerni dozwolona w okrywie włosowej głowy.
Temperament
Gryfoniki brukselskie są bardzo kochającymi, oddanymi i wiernymi psami, które nade wszystko pragną spędzać czas ze swoimi opiekunami. Nie znoszą samotności, dlatego nie są dobrym wyborem dla osób, które spędzają dużo czasu poza domem. To typowe „rzepy”, które będą chodzić za swoim właścicielem krok w krok i towarzyszyć mu w wykonywaniu wszystkich domowych czynności. Mogą mieszkać na zewnątrz, o ile będą miały stały kontakt z ludźmi. Tolerują inne zwierzęta.
Potrzebują szkolenia z zakresu posłuszeństwa i konsekwentnego prowadzenia – niedoświadczeni właściciele mogą mieć problemy z ich ułożeniem. Gryfoniki mają dość duże zapotrzebowanie na ruch. Jeżeli właściciel nie zapewni im odpowiedniej ilości spacerów w ciągu dnia, mogą stać się nadpobudliwe i wykazywać skłonności do destrukcji.
Inteligencja i atletyczna sylwetka psów sprawiają, że sprawdzą się w wielu psich sportach typu agility, obedience a nawet tracking. Właściciel musi jednak przekonać psa, że trening jest warty zachodu – znudzone zwierzęta po prostu przestają wykonywać komendy.
Gryfonik brukselski
Wysokość: Dorosłe osobniki mierzą średnio od 28 do 35 centymetrów.
Waga: Waga oscyluje w granicach 3,5 a 6 kg.
Umaszczenie: Gryfonik brukselski ma rude lub rdzawe umaszczenie; niewielka ilość czerni dozwolona w okrywie włosowej głowy.
Inne nazwy: Griffon bruxellois.
Cena szczeniąt z rodowodem 2200 złotych. Źródło (Allegro).
Klasyfikacja FCI - grupa IX, sekcja 3, nr wzorca 80. Nie podlega próbom pracy.