Historia rasy Buldog angielski – początki
Buldog angielski to stara rasa psów, które wywodzą się prawdopodobnie od starożytnych molosów. Pierwotnie były wykorzystywane do polowań na grubego zwierza; uczestniczyły także w kampaniach wojennych. Z racji wykonywanych funkcji musiały być nie tylko bardzo silne i efektywne w działaniu, ale także inteligentne i stosunkowo łatwe w prowadzeniu. Przodkowie buldogów angielskich trafili do Anglii dzięki Fenicjanom – starożytnemu ludowi morskiemu zamieszkującego rejony basenu Morza Śródziemnego. Później, w czasach schyłku Rzymu Republikańskiego, część osobników została wywieziona z Wysp i trafiła do Europy kontynentalnej. Buldogi angielskie były wówczas wykorzystywane do walk z dzikimi zwierzętami, bykami, a nawet ludźmi. Niestety, ówczesne formy rozrywki daleko odbiegały od dzisiejszych zabaw. Rzymianie z upodobaniem oglądali okrutne sceny z psami w roli głównej. Nie trzeba chyba mówić, że większość czworonogów traciła w czasie walk życie. Inne były dotkliwie okaleczane i dobijane już po zakończeniu igrzysk śmierci.
Psy nie wzbudzały dużego zainteresowania przez kilka stuleci po upadku Imperium Rzymskiego. Ich wielki powrót nastąpił w okresie pełnego średniowiecza. Buldogi ponownie pojawiły się na arenach, a zakres ich „działań” znacznie się zwiększył. Pierwsza walka miała prawdopodobnie miejsce w 1204 roku (data nie znajduje jednak potwierdzenia w wielu źródłach). Wiadomym jest, że czworonogi były wykorzystywane do szczucia byków jak i walk między sobą. Król Edward III miał nawet wydać dekret, zgodnie z którym psie walki zyskały status ludowej zabawy. W ciągu kilku stuleci Buldogi zyskały status niezastąpionych psów do walk. Hodowcy często podkreślali, że sprawdzały się w walkach o wiele lepiej od swoich krewnych – mastiffów.
W 1818 roku w czasopiśmie "The British Field Sports" ukazał się krótki artykuł o buldogach, w którym możemy przeczytać, że Buldog, używany i chętny do najmniej szlachetnych celów, jest najdoskonalszym łotrem wśród psów. Ma on naturę pospolitego przestępcy. Nie ma z niego żadnego pożytku i nie zasługuje sobie na ludzkie traktowanie, wyrozumiałość czy też litość. Wytępienie całej rasy byłoby olbrzymią korzyścią dla ludzkości. Miłośnicy rasy z pewnością złapaliby się za głowę, słysząc podobne słowa w ustach współczesnego hodowcy. Niestety, rasa była postrzegana bardzo negatywnie i nie cieszyła się dobrą sławą. Winą za ten stan rzeczy należałoby jednak obarczyć bezmyślnych awanturników i osoby, które bogaciły się na procederze, nie zaś psy.
Aż do XIX wieku potyczki nie były prawnie zakazane. Dopiero w 1835 r. parlament brytyjski wydał ustawę zakazującą organizowania walk psów, niemniej proceder został ukrócony dopiero kilkadziesiąt lat później. To co miało ocalić psy i nauczyć ludzi prawidłowego postępowania z czworonogami, nieomal doprowadziło do ich całkowitego wyginięcia. Niestety, buldogi okazały się zupełnie nieprzydatne – przez kilka stuleci ich rola sprowadzała się bowiem do bezmyślnego zabijania przeciwnika. Na całe szczęście kilkoro pasjonatów wzięło sprawy w swoje ręce i doprowadziło do zrekonstruowania rasy.
Buldog angielski
Warto pamiętać, że współczesny buldog angielski ma niewiele wspólnego ze swoimi przodkami zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Współczesna nazwa rasy kojarzy się z pierwotnym przeznaczeniem psów. W języku angielskim słowo „bull” oznacza „byka”. W XIX-wiecznej literaturze przedmiotu często nazywano buldogi psami rzeźnickimi lub dogami angielskimi.
Historia rasy Buldog angielski – współczesność
Jednym z pierwszych hodowców rasy był Bill George. To właśnie on nadał buldogom współczesny wygląd i doprowadził do rozwoju rasy. Pierwszy osobnik został pokazany szerszej publiczności w Birmingham w 1860 r. Piętnaście lat później powołano Klub Buldoga, który funkcjonuje po dziś dzień, a niespełna rok później opracowano pierwszy wzorzec rasowy. W 1891 r. powstało London Bulldog Society. Buldog angielski został uznany w Wielkiej Brytanii za rasę narodową.
Historia rasy Buldog angielski – Polska
Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą z XIX wieku. Nie wiadomo jednak czy już w tym okresie przebywały w Polsce jakieś Buldogi. Dane z okresu międzywojennego każą sądzić, że w Rzeczypospolitej żyło przynajmniej kilka psów. Udokumentowana historia rasy zaczyna się dopiero na początku lat 70., kiedy Jan Gajewski sprowadził z Anglii parę psów o wdzięcznych imionach: Sir Fredrick of Mariseni i Lady Luck of Mariseni.