Idealne psy dla osób starszych i ludzi lubiących spokój to psy ciche, czyli nieszczekliwe, spokojne i nieagresywne, raczej niewielkich rozmiarów i niekłopotliwe w utrzymaniu właściwego stanu sierści. Idealne psy dla osób starszych i ludzi lubiących spokój, to różne rasy. Oczekiwania i możliwości osób starszych różnią się bowiem od tych u osób ceniących sobie ciszę i spokój. W tej grupie ludzi mogą znaleźć się przecież ludzie w różnym wieku – i młode i w wieku średnim, także osoby w starszym wieku. Nie może to być zatem jednolita lista dla wszystkich. W niniejszym artykule przedstawiamy Państwu idealne psy dla osób starszych i ludzi lubiących spokój, z rozdzieleniem ich na dwie osobne, krótkie listy poglądowe.
Idealne psy dla osób starszych
Dla osób starszych, psy powinny być niewielkie, niezbyt silne, spokojne i ciche. I w tym wieku są oczywiście osoby o nadprzeciętnym wigorze i lubiący sport, jednak jest ich zdecydowana mniejszość, dlatego też my skupimy się na prezentacji tych najbardziej uśrednionych i niekontrowersyjnych ras psów. Na pewno dobrym psem nie będzie tu silny i bardzo pewny siebie molos, czy też pobudliwy i wymagający ciągłego zajęcia owczarek, ani kipiący wprost energią i niesforny terier. Osobie w podeszłym wieku, która pragnie raczej spokojnego, łatwego do ułożenia i niezbyt wymagającego towarzysza, lepiej poradzić inny typ psa. Poniżej prezentujemy takie właśnie rasy psów.
1. Cavalier King Charles spaniel. Bezkonfliktowy, ustępliwy, niewielki piesek. Charakteryzuje się pogodną naturą, którą chętnie obdziela wszystkich znajomych ludzi, psy oraz inne stworzenia. Bardzo przywiązuje się także do członków rodziny i jest wierny. Cavalier uwielbia zabawę, ale chętnie też z niej zrezygnuje i poleży z nami na kanapie, czerpiąc przyjemność z samego tylko kontaktu fizycznego ze swoim opiekunem. Jako potomek psów myśliwskich, wymaga jednak odpowiedniej dawki ruchu. Jest jednak niewielki (waży 5-9 kg), co sprawiają, że spala energię szybciej niż inne rasy myśliwskie (np. setery czy gończe), więc nie będzie zamęczał swojego właściciela i wystarczy mu nawet niewielka porcja ruchu w pobliskim parku, spacer zresztą jest wskazany także i dla osób starszych, więc korzyść będzie obopólna. Ten przemiły i śliczny piesek wcale nie wymaga wielogodzinnych wędrówek po lesie, a jego sierść nie jest trudna w utrzymaniu.
2. Jamnik. Psy lubiane i chętnie wybierane przez osoby starsze, choć wcale nie należą do ras łatwych w prowadzeniu. To także psy myśliwskie, jednak budowa ciała nie predysponuje ich do maratońskich biegów. Mają za to stanowczy i dość apodyktyczny charakter i bywają szczekliwe oraz zaborcze. Sympatyków tej rasy zjednuje jednak ich pocieszny wygląd oraz żywiołowość i wszędobylskość, dzięki którym w domu czy na spacerze, nie sposób się z nim nudzić. Mimo wszystko jamniki potrzebują jednak sporo ruchu, nadają się więc wyłącznie dla seniorów lubiących przechadzki, piesze wycieczki i dłuższe spacery, a ze względu na swój temperament, wymagają zdecydowanego przewodnika. Dla osoby starszej, rozsądnie będzie zdecydować się na jamnika miniaturowego lub króliczego, bo są mniejsze, a więc w przypadku wystąpienia kłopotów z kręgosłupem, łatwiej będzie sobie z nimi poradzić, a nawet nosić na spacerze (waży 4-5 kg). Trzeba jednak zastanowić się nad wyborem tej rasy, jeśli mieszkamy wysoko, w budynku bez windy i mamy codziennie do pokonania mnóstwo schodów, gdyż jamniki z racji swej budowy, mogą nabawić się wtedy problemów z kręgosłupem.
3. Chihuahua. Popularna rasa psa. Jest bardzo mały i często przez to traktowany jak żywa maskotka, jednak to prawdziwe psy i potrafią tym zaskoczyć. Ten najmniejszy psiak świata jest bystry, chętnie się uczy i jest odważny (wykazuje śmiałość w nowych sytuacjach). Odrobina wysiłku włożona w jego szkolenie, z pewnością zaowocuje miłym, niekłopotliwym towarzyszem, który umili każdy wieczór. Nie wymaga długich spacerów.
4. Cocker spaniel. Zarówno angielska, jak i amerykańska odmiana tej rasy, charakteryzuje się żywym usposobieniem, wieczną skłonnością do zabawy oraz uczuciowością. Psy te potrzebują też dużo kontaktu z opiekunem, a także sporo ruchu, sprawdzają się więc jako towarzysze dla miłośników długich wędrówek i wycieczek pieszych. To także rasa myśliwska, jednak pomijając jej myśliwskie skłonności, nie sprawia kłopotów przy układaniu. Ponadto, przy całej swojej energii, spaniele są łagodne i raczej uległe. Mają dłuższą sierść, ale niesprawiającą problemów, wymagają jedynie regularnego szczotkowania.
5. Charcik włoski. To pies wyścigowy, jednak w domowych pieleszach chętnie okazuje uczucia, jest spokojny, pogodny, kontaktowy i otwarty na świat. Jak każdy chart, wymaga jednak sporej dawki ruchu. Mimo to, ze względu na swoje miniaturowe gabaryty (5 kg) nietrudno zapewnić mu codzienną porcję treningu. Wystarczy wybiegać go np. rzucając piłeczkę do aportu. Dzięki stosunkowo miękkiej psychice, można też bez kłopotu opanować jego myśliwskie instynkty i przekierować je na zabawę z przewodnikiem.
6. Szpic miniaturowy. Zwany też pomeranianem, to stanowczo najbardziej ustępliwy członek rodziny szpiców, znanych z trudnego charakteru, w tym m.in. skłonności do ucieczek oraz niesubordynacji. Od swoich większych kuzynów różni się łatwiejszym podporządkowaniem człowiekowi, oraz skłonnością raczej do wygrzewania się na kanapie u boku ukochanego pana, niż włóczenia się po lasach w poszukiwaniu przygód.
7. Bolończyk. Wesoły i czuły psiak z grupy do towarzystwa. Uwielbia przebywać z ludźmi i nie wymaga wiele ruchu. Ponadto, łatwo się uczy, jest łagodny oraz bez problemu akceptuje dzieci i inne zwierzęta. Nie roznosi go energia, choć w domu nieraz chodzi za przewodnikiem krok w krok, łaknąc nieustannego kontaktu. Potrzebuje jednak wiele uwagi, głównie pod względem psychiki, gdyż bardzo nie znosi samotności. Ze względu na pielęgnację sierści, która jest długa i puszysta, wymaga strzyżenia.
8. Pinczer miniaturowy. Zwany też ratlerkiem, to nie maskotka, a prawdziwy mały twardziel, jednak niekłopotliwy dzięki małym rozmiarom (4-6 kg) Ma szlachetną sylwetkę i jest niezwykle ruchliwy. Może być zarówno stróżem, jak i myśliwym. Aby jednak nie został sfrustrowanym agresorem, rzucającym się odważnie na każdego napotkanego psa, trzeba mu ciekawie organizować czas, na szczęście uwielbia aportować do upadłego, co jest wygodne dla opiekuna.
9. Mops. Spokojny molos kieszonkowych rozmiarów (ok. 6-8 kg), znany z poczciwego usposobienia, wysokiego stopnia posłuszeństwa oraz lenistwa. Chętnie jednak towarzyszy człowiekowi podczas codziennych zajęć albo statecznego, niezbyt długiego spaceru. Mops z pewnością nie jest typem biegacza i niesfornego uciekiniera. Jak u wszystkich ras z podobnie zniekształconym pyskiem, trzeba się jednak liczyć z możliwością problemów zdrowotnych takich jak: trudności w oddychaniu, opadające podniebienie czy wypadanie gałki ocznej.
10. Welsh corgi Cardigan. Towarzyski i śmiały, krótkonożny pies pasterski o charakterystycznym wyglądzie (niska sylwetka i duże, zaokrąglone uszy). Idealny jako towarzysz seniora. Potrzebuje jednak zajęcia, interesujących spacerów, szkolenia i socjalizacji, w celu eliminacji zadziorności wobec innych psów. Ma jednak zrównoważony temperament, co pozwala łatwo nad nim panować, dzięki czemu to oddany przyjaciel.
Idealne psy dla ludzi lubiących spokój
To jednocześnie najcichsze i spokojne psy. Ogólna zasada brzmi: małego psa przede wszystkim słychać, a dużego widać. Podobnie jest z temperamentem i ruchliwością. Zwyczaje wokalne i temperament nie zależą jednak wyłącznie od rozmiarów. Jeśli zależy nam na ciszy i spokoju, to lepiej darujmy sobie myśli o terierach, pinczerach, sznaucerach, jamnikach i większości owczarków. Są jednak rasy, które spełnią oczekiwania ludzi lubiących spokój i ciszę.
1. Chesapeake bay retriever. Jest stosunkowo niezależny i uparty, jak na retrievera. Został jednak zakwalifikowany na listę sześciu najmniej szczekliwych psów na świecie (lista Corena). Jednak jego spore rozmiary (ok. 30 kg) częściowo tłumaczą dość wysoki próg pobudliwości. Psy te są też dobrymi stróżami, a dobry stróż nigdy nie hałasuje bez potrzeby. To także ruchliwy pies wymagający dłuższych spacerów.
2. Rottweiler. Ta rasa znalazła się na piątym miejscu listy Corena. To masywny molos o twardym charakterze i bardzo wszechstronnej użytkowości. Wyhodowany m.in. jako pies obronny i stróżujący, który cechuje się jednak zrównoważonym charakterem. Zanim użyje swego donośnego głosu, najpierw sprawdzi, czy jest to rzeczywiście konieczne, dlatego rzadko bywa psem uciążliwie szczekliwym.
3. Akita. Rasa umieszczona na czwartej pozycji listy Corena. Nie sprawi nam wprawdzie kłopotów z nadmiernie hałaśliwym trybem życia, jednak wcale nie jest łatwa w wychowaniu. To bowiem pies niezależny i zdecydowany, jak większość szpiców o ograniczonej chęci podporządkowania się rozkazom. Jest też obdarzony wyraźną pasją myśliwską, przez co wymaga zdecydowanego i fachowego prowadzenia przez przewodnika.
4. Nowofundland. Znany z dobroduszności pies dowodny, jednak wielki psi olbrzym. Jest na trzecim miejscu listy Corena. Jest cierpliwy, wyrozumiały i z zasady przyjaźnie nastawiony do każdego. Rzadko się złości i trudno go wyprowadzić z równowagi. Jest łagodnym gigantem (ok. 50-70 kg), o cichym i subtelnym usposobieniu. Jest też świetnym psim ratownikiem wodnym.
5. Golden retriever. To duży, cierpliwy i poczciwy pies myśliwski. Potrzebuje jednak mnóstwo ruchu. Jednak po obfitym i wyczerpującym, wielogodzinnym spacerze, w domu jest bardzo wyciszony i spokojny. Jednak szczeniaki i podrostki są rozrabiakami, których wszędzie pełno. Pies ten nie jest szczekliwy bez potrzeby. Podobne cechy do niego ma także rasa labrador retriver.
6. Bloodhound. Inaczej pies św. Huberta, to spokojny i przyjazny tropiciel o fenomenalnym węchu i gigantycznym uporze w podążaniu za śladem. W przeciwieństwie do innych ras tropiących, rzadko się jednak odzywa. Miłośnicy tej rasy twierdzą, że został stworzony do tropienia i to zadanie wystarcza mu w pełni do szczęścia, co ma prawdopodobnie wpływ na oszczędność w szczekaniu. Najmniej szczekliwa rasa wg Corena.
7. Australian cattle dog. Poza rasami ujętymi w zestawieniu Corena, istnieją także i inne wyjątkowo ciche rasy psów, co wcale nie oznacza, że mają także i spokojny temperament. Trzeba uważać, by braku szczekliwości nie pomylić od razu z ciszą. Na przykład siberian husky czy alaskan malamut, szczekają wyjątkowo rzadko, za to potrafią bardzo donośnie wyć i robią to dosyć chętnie. Na szczęście australijski pies pasterski nie jest hałaśliwy. Jest raczej milczkiem, ale za to wymaga bardzo wiele ruchu. W Europie to jednak rzadka rasa psa.
8. Staffordshire terier. To kontrowersyjna rasa pod wieloma względami. Część przedstawicieli tej rasy wyraźnie lubi słuchać swojego głosu, odzywa się więc chętnie i często, zwłaszcza podczas zabawy. Inne jednak to prawdziwe milczki, które rzadko kiedy można usłyszeć. Warunkiem zachowania ciszy jest jednak zajęcie się tym energicznym, towarzyskim psem, który nie cierpi nudy. Jeśli będzie wybiegany i niezestresowany, to z pewnością będzie cichy i spokojny. Wbrew potocznej złej opinii, to bardzo fajne, towarzyskie i kochające psy.
9. Basenji. To pierwotny w typie (rasa pierwotna), nieduży afrykański pies, znany ze swojego podobieństwa w zachowaniu do kota (m.in. myje się łapką). Ponadto, uwielbia zajmować dość wysokie punkty obserwacyjne i prawie wogóle nie szczeka. Wydaje za to ciche i przyjemne dla ucha odgłosy, nieco przypominające ludzkie jodłowanie. Pies ten ma jednak bardzo niezależną osobowość. Jest też bardzo samodzielny i odważny. Wymaga wyłącznie doświadczonego opiekuna.
