Udostępnij ten artykuł.

Jak dbać o psa podwórkowego?

Zanim przejdziemy do właściwej części artykuły, pozwolimy sobie zacytować fragment ustawy; dnia 01.01.2012 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o ochronie zwierząt:

Art. 9. 1. Kto utrzymuje zwierzę domowe, ma obowiązek zapewnić mu pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała, odpowiednią karmę i stały dostęp do wody.

2. Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza niż 3 m.

Uzbrojeni w tę wiedzę, postaramy się odpowiedzieć na pytanie jak dbać o psa podwórkowego.

Jeżeli czworonóg stale przebywa na zewnątrz, powinniśmy zapewnić mu przytulne mieszkanko.

Jak dbać o psa podwórkowego

Buda jednospadowa dla psów podwórkowych


Buda musi być ocieplana styropianem bądź wełną mineralną, mieć podwójne ściany, przedsionek prowadzący do części legowiskowej oraz uchylny dach i podest. Uchylny dach pokryty materiałem izolującym chroni przed przeciekaniem i uszczelnia budę – takim materiałem może być chociażby papa. Mając w pamięci, że psy często wskakują na dach, należy zabezpieczyć go przed ścieraniem i drapaniem. Do psich bud zdecydowanie polecamy dach jednospadowy, który można łatwo wymontować, usprawniając tym samym dojście do środka budy (co jakiś czas musimy ją przecież sprzątać). Posłanie wewnątrz budy musi być okresowo zmieniane – słoma może bowiem spleśnieć, a co za tym idzie powodować problemy skórne u psa i atakować jego drogi oddechowe. Bardzo ważne jest, aby buda nie dotykała ziemi, i była ustawiona na klockach albo beleczkach – w innym wypadku podłoga nasiąknie wilgocią i zgnije. Istotne, aby psi domek został ustawiony w miejscu osłoniętym od wiatru – co najmniej z dwóch stron.

Buda nie może być za mała – inaczej pies nie będzie mógł w niej swobodnie stać – ani za duża (nie będzie wówczas utrzymywała ciepła). Otwory wejściowy (do przedsionka budy) i przejściowy (do legowiska) powinny być umieszczone na odpowiedniej wysokości od podłoża budy i dopasowane do wielkości psa – zbyt obszerne powodują nadmierną wentylację wnętrza.  W okresie zimowym otwór wejściowy do budy powinien być częściowo osłonięty kotarą, co ogranicza napływ zimna do środka.

Czysta i świeża woda dla psa podwórkowego

Czysta i świeża woda dla psa podwórkowego

Niezależnie od tego czy pies pilnujący jest trzymany w kojcu czy na uwięzi, musi być codziennie wyprowadzany na spacery. Psy przebywające w okresie jesienno-zimowym na dworze zużywają więcej energii, która zostaje spożytkowana na utrzymanie stałej temperatury ciała. Aby pies był zdrowy, musi otrzymać dodatkowe kalorie – upewnijmy się zatem, czy dajemy mu dobrej jakości karmę. Psy potrzebują także suplementów witaminowych i mineralnych (witamina D3, olej roślinny, zawierający naturalne nienasycone kwasy tłuszczowe lub tran).
Czy to lato, czy to zima, nie możemy zapominać o dostarczaniu psu świeżej wody – w porze zimowej sprawdzamy dodatkowo czy nie zamarza.

Karmienie psa podwórkowego

Pies musi być karmiony regularnie – stosownie do pory roku i  warunków atmosferycznych, a także jego stanu fizjologicznego (np. choroba) i wieku.

Dieta Barf dla psa podwórkowego

Dieta Barf dla psa podwórkowego


Zimą podajemy karmę dwa razy dziennie, a w przypadku silnych mrozów okraszamy drobno krojoną słoniną lub surowym boczkiem.  W okresie przesileń podajemy karmę dla psów pracujących tylko raz dziennie. W dni ciepłe i latem przerzucamy się na karmę standard lub dietetyczną i podajemy ją raz dziennie. Psy młode żywimy karmami dla psów rosnących – podobnie jak suki ciężarne i karmiące.
Psy stare – jako że są bardzo wrażliwe na przekarmianie w upały oraz niedożywienie zimą – wymagają starannej diety. Z karm dostępnych na rynku polecamy m.in. Friskies, Bosch, Happy Dog, Purina.

Pielęgnacja psa podwórkowego

Sierść psów podwórkowych brudzi się i kołtuni znacznie szybciej niż domowych pupili. Jest także bardziej narażona na obecność pasożytów, bakterii i grzybów, dlatego wymaga wzmożonej pielęgnacji. Im dłuższa i bujniejsza, tym oczywiście trudniej ją pielęgnować. Psa czeszemy minimum 2-3 razy w tygodniu; psy o bardzo długiej sierści powinny być czesane codziennie. Jeżeli mimo naszych starań, na sierści pojawi się kołtun, możemy go wyciąć bądź ponacinać wzdłuż i próbować wyczesać grzebieniem.
Oprócz czesania włosa nie sposób zapomnieć o częstych odpchleniach i odrobaczeniach – co najmniej raz na dwa-trzy miesiące. Odrobaczenia wykonujemy natomiast 4 razy w roku (raz na kwartał), a od maja do listopada stosujemy środki przeciw pchłom i kleszczom.  

Spacery

Regularne spacery – 2 razy dziennie – są warunkiem prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego psa. Zapobiegają także nadmiernej agresywności wobec obcych i brudzenia kojca bądź ogrodu odchodami.

Spacer z psem podwórkowym

Spacer z psem podwórkowym

I co najważniejsze!

Pamiętaj – psy żyjące w budzie nie mogą być izolowane od ludzi. Codziennie poświęcaj swojemu pupilowi co najmniej pół godziny na zabawę i głaskanie. W czasie spaceru rzucaj psu piłkę, angażuj się w zabawy i zrób wszystko, aby pies intensywnie odczuł twoją obecność.
Zwierzę, które będzie przez większość czasu pozostawało w kojcu albo budzie, może w pewnym momencie zacząć zachowywać się agresywnie.

Tagi artykułu: