Jak powinny wyglądać pierwsze spacery z psem?

Pierwsze spacery z psem mogą odbywać się dopiero po dziesięciu dniach od wykonania szczepienia odpornego wykonanego w dwunastym tygodniu życia psa. Pamiętajmy, że w czasie przechadzki pies styka się z odchodami innych zwierząt, w których znajdują się liczne pasożyty wywołujące groźne schorzenia. Zbyt wczesne wyjście na dwór może skutkować zatem poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Co zatem zrobić, aby przygotować psa do pierwszego spaceru? Czy powinniśmy zdać się na naturę i nie ingerować w proces rozwojowy zwierzęcia? Nic bardziej mylnego! W niniejszym artykule podpowiemy Państwu co robić, aby przygotować zwierzę na pierwsze wyjście z domu. Życzymy miłej lektury!

Przygotowania domowe psa do spaceru (zakładnaie obroży, zapinanie smyczy)

W domu uczymy psa chodzenia w obroży. Na samym początku zakładamy szczeniakowi obrożę na kilka minut,  po czym systematycznie wydłużamy czas jej noszenia. Wraz z upływem czasu obroża przestaje zwierzęciu doskwierać – po prostu nie zwraca na nią uwagi. Oczywiście obróżka musi być dostosowana do wieku zwierzęcia; najlepiej wybrać taką, którą jest zapinana na sprzączkę. W żadnym przypadku nie zakupujemy łańcuszka ani obroży uciskowej. UWAGA! Po założeniu obróżki na szyję sprawdźmy, czy jesteśmy w stanie wsadzić weń dwa palce. Jeżeli nie, uścisk jest zbyt siny i należy go poluzować. Kiedy pies umie już chodzić w obroży, możemy zacząć eksperymenty ze smyczą.  Pierwsze kroki są zazwyczaj trudne, niemniej nie możemy się poddawać. Żaden pies nie przejawia wrodzonych predyspozycji do chodzenia na smyczy – to zupełnie nienaturalny stan. Szczeniak na samym początku wywraca się i okręca smyczą.  Zadaniem właściciela jest odwrócenie od smyczy uwagi. Można to zrobić za pomocą zabawek, smakołyka czy czegokolwiek innego. Nie warto reagować na awantury psa, gdyż ten będzie jeszcze mocniej pokazywał swoją niechęć. Zwierzę musi pogodzić się z faktem, że przebywa przez pewien okres na uwięzi, a potem jest zeń wyzwalane. Codzienne, regularne  ćwiczenia nauczą psa akceptowania obroży i smyczy.

Pierwszy spacer z psem

•          Smycz zakładamy jeszcze przed wyjściem z psem na klatkę schodową.

•          Nigdy nie dopuszczamy do sytuacji, aby zwierzę wybiegało przed nas i ciągnęło za smyczy.

•          To my jesteśmy właścicielami i decydujemy o losach naszego szczenięcia.

Szczeniaki to istoty bardzo żywotne, dlatego spuszczanie ich ze smyczy jest bardzo nierozsądne. Pomiędzy trzecim a czwartym miesiącem życia spacery nie są jednak stresujące, gdyż szczenię nie odstępuje od nóg swojego właściciela. Półroczny szczeniak to już zupełnie inna bajka! Zwierzę jest ciekawe świata, wciska nos wszędzie, gdzie tylko może i kiedy tylko może ucieka od właściciela. Pewnie nie raz byliśmy świadkami sytuacji, kiedy właściciel goni swojego zwierzaka po całym podwórku, a ten – traktując pogoń jak świetną zabawę – ucieka jak najdalej. Aby uniknąć takich sytuacji, wystarczy nie spuszczać psa ze smyczy. To żelazne zalecenie i należy się doń stosować za każdym razem, chyba,  że dysponujemy odgrodzonym wybiegiem. Dom z ogrodem to idealne środowisko życia dla psa, niemniej nie każdy może pozwolić sobie na taki luksus. 

A co zrobić jeżeli szczenię zacznie uciekać? Dość skutecznym, ale radykalnym sposobem jest zawrócenie się w drugą stronę albo schowanie za drzewami. Zwierzę będzie na tyle zdezorientowane, że gdy wreszcie ujrzy właściciela, sam do niego przybiegnie. 

Nauka jest owocna dopiero wówczas, gdy połączymy ją z zabawą. Nie możemy dać szczenięciu do zrozumienia, że jesteśmy znudzeni, źle albo nieusatysfakcjonowani z jego poczynań. Warto bawić się ze szczenięciem i w trakcie zabawy wydawać komendy, które podtrzymują nabyte umiejętności i przenikają do świadomości psa. Wydawanie komend jest bardzo proste: jeżeli szczeniak podbiega do nas, wydajemy komendę „chodź”, jeżeli siedzi – „siad”.

Kolejna złota zasada: wszystkie pozytywne zachowania muszą być wzmacniane. Jeżeli zwierzę wykona jakieś zadanie poprawnie, należy je pochwalić albo dać smakołyk. W przypadku smakołyków istotne jest darowanie tylko niewielkich kawałków przekąsek, a z czasem przejście na system nagród ustnych. Podczas nauki należy używać nie tylko słów, ale określonych znaków, sygnałów wizualnych.

Jeżeli nie czujemy się na siłach i uważamy, że nie podołamy w wychowaniu psa, powinniśmy zwrócić się o pomoc do fachowca. W większych miastach funkcjonuje wiele ośrodków szkoleniowych, w których pracują doświadczeni behawioryści oraz trenerzy.

Jak powinny wyglądać pierwsze spacery z psem? – Pierwsze miesiące w domu

Pierwsze miesiące życia psa są kluczowe dla jego rozwoju. Niestety, im starszy szczeniak, tym właściciele mają więcej problemów z jego ujarzmieniem. Co zatem zrobić, aby półroczny okres (od szóstego do około dwunastego miesiąca życia szczenięcia) upłynął dość spokojnie? Po pierwsze nie należy zostawiać psa samego na czas dłuższy niż 5 godzin. Jeżeli nie możemy pozwolić sobie na stałe nadzorowanie zwierzęcia, pozostaje nam wydzielić pomieszczenie, w którym pies będzie zamykany. Zanosimy tam legowisko oraz miski z wodą i jedzeniem. Innym rozwiązaniem jest zakup specjalnej klatki dla dorosłych psów, w której zamykamy zwierzę. Nie traktujmy tego jako karę – to po prostu miejsce, w którym szczenię będzie czuło się bezpieczne. Tym samym rozwiązujemy problem pogryzionych mebli, podrapanych dywanów i zerwanych wykładzin.

Każdy z nas ma swoją własną metodę okiełznania czworonoga. A jakie sposoby wykorzystali Państwo w czasie procesu szkoleniowego? Zachęcamy do wymiany informacji w komentarzach.