Zobacz także:
Jak powstał charakter dobermana?
Pies doberman bezsprzecznie jest bardzo silny i umięśniony. Ma do tego elegancką i dumną postawę, pięknie ukształtowaną smukłą głowę, a jego wygląd jest ogólnie inteligentny. Wysokość w kłębie sięga 68-73 cm u psów i 56-68 cm u suk, przy wadze 40-45 kg u psów oraz 32-35 kg u suk. Przeciętna długość życia dobermanów sięga 10-12 lat. Zgodnie z ideą twórcy tej rasy Friedricha Louisa Dobermanna, pies ten jest przy tym niezwykle zwinny i szybki oraz bardzo odważny i bojowy w stosunku do napastników i intruzów na swoim terenie. Chociaż cechy te mogą być w pewnych sytuacjach groźne i uciążliwe, to jednak pies doberman posiada też i niezaprzeczalne zalety. Na pewno należą do nich: przywiązanie i wierność, ufność i oddanie, a nawet o dziwo – instynkt opiekuńczy wobec dzieci. Dobermany są przy tym również obdarzone naprawdę wysokim ilorazem inteligencji, dzięki czemu pozwalają się dobrze szkolić i prowadzić. Należy jednak zaznaczyć, że ponieważ dobermany odziedziczyły geny wielu ras z których je uformowano, dlatego część kynologów uznaje jednak te psy ostatecznie za „niełatwe jeśli chodzi o posłuszeństwo”. Reszta specjalistów oczywiście zupełnie się z tą tezą nie zgadza. Więc jaki jest doberman naprawdę? Czy należy się go obawiać?
Jakie jest naprawdę oblicze dobermana – jak zapanować nad dobermanem?
W tej kwestii, podobnie zresztą jak w procesie całego szkolenia dobermanów, psom tym należy poświęcić znacznie więcej czasu i starań, niż psom innych ras obronnych czy myśliwskich. Jednak nie wynika to z ich tępoty i ma zupełnie odmienne podłoże. Dobermany stwarzają problemy z posłuszeństwem oraz wychowawcze i szkoleniowe, ponieważ wymagają autorytatywnego postępowania i stanowczości ze strony właściciela. Pies doberman po swoich przodkach odziedziczył wysoki stopień wrażliwości nerwowej i silny charakter, przez co stale pozostaje czujny i uważny na reakcje w otoczeniu oraz próbuje momentami przejmować kontrolę, szczególnie, jeśli właściciel nie umie nad nim zapanować. Pies doberman potrzebuje więc stanowczości i silniejszej więzi ze swym właścicielem, a tajdze innymi domownikami. Często proces ten może wyglądać na wyjątkowo żmudny, jednak za to pies tej rasy odwdzięczy się potem dobrym ułożeniem, spokojem, pełnym oddaniem i czułością. Będzie łagodny również w stosunku do osób słabszych, starszych i dzieci. Warto wiedzieć, że dobermany chętnie pilnują dzieci, co robią o dziwo bardzo łagodnie i nawet z pełną wyrozumiałością na ich wybryki. Dobermany są bowiem psami „o surowej powierzchowności, lecz czułym sercu”, jak podkreśla wielu behawiorystów i psich szkoleniowców. Prestiżowy miesięcznik „Woulf” napisał z kolei o charakterze dobermanów, że ten „inteligentny, pewny siebie pies, przyjacielsko wita gości ponieważ przyjaciele jego pana są również jego przyjaciółmi”.
Oceniając cechy osobowościowe dobermana należy też dodać, że psy te są również bardzo ambitne i wrażliwe na drwinę czy poniżenie ich. Wymagają przez to od swojego pana konsekwentnego i stanowczego, a jednocześnie logicznego i uzasadnionego traktowania. To z kolei sprawia, że bardzo dobrze intuicyjnie potrafią wtedy rozróżnić zło i dobro w swoim postępowaniu i mają silnie zakorzenione poczucie winy, gdy dotrze do nich, że zrobiły coś niewłaściwie. Dobermany w zamian umieją jednak okazać wtedy głęboką skruchę, pokorę i podporządkowanie. Jeśli pies doberman będzie dobrze prowadzony i szkolony tak, by wszystkie polecenia i rozkazy w logiczny i zrozumiały dla psa sposób były stanowczo egzekwowane, będzie wtedy chętny do pełnej i bezwarunkowej akceptacji wymagań stawianych przez właściciela. Bez problemu podporządkuje się wtedy kodeksowi ustalonemu przez swojego pana.
Doberman fakty doberman mity
Oczywiście ze strony dobermana czasem zdarza się agresja, jednak stanowi to wynik błędu właściciela, a nie psa! Ewentualna agresja dobermana w stosunku do swego pana lub innych domowników, u zdrowego psychicznie osobnika może wystąpić wyłącznie wtedy, gdy człowiek popełni jakiś kardynalny błąd wychowawczy wobec tego rozumnego, jednak równocześnie bardzo stanowczego i dumnego psa o stanowczym, silnym charakterze. Silny i odważny doberman jest jednocześnie psem bardzo wrażliwym psychicznie i uczuciowym. Słaby i niepewny właściciel raczej nie poradzi sobie z prowadzeniem i szkoleniem psa o tak silnej osobowości. Dobermany nie są więc psami dla każdego! Uchodzą też za prasę nie lubiącą zmian właściciela. Oddane w inne ręce, dobermany często stają się nieufne, a do tego agresywne. Nie rozumieją przecież, dlaczego ich pan je porzucił, a przez to są sfrustrowane i bardzo tęsknią za utraconym domem, w którym pozostawiają swoje uczucia. Porzucony doberman czuje się wtedy zdradzony i może przez to wykazywać skłonność do zachowań patologicznych. Ponieważ ma do tego nieprzekupna naturę i jest wierny dozgonnie, może już nigdy nie zaakceptować nowego pana. Nie należy więc pozbywać się dobermanów w taki sposób. To psy dla jednego właściciela do końca życia. Dobermany potrzebują tez dużo ruchu i aktywności. Potrafią być przy tym bardzo wesołe i skore do nawet najgłupszych zabaw, także w towarzystwie dzieci. Potrafią również pokojowo współżyć w jednym domu z innymi zwierzętami, w tym także z kotami i zwierzętami dzikimi. Wystarczy je Tylkom nie uczyć agresji w stosunku do innych.
Jaki jest doberman – podsumowanie
Podsumowując, jako plusy dobermanów można wymienić szczególnie: energiczność, nieustraszoność i wielką odwagę, bardzo dużą czujność, szybkość w działaniu, szczerość i wierność, bardzo wysoką inteligencję, bystrość itp. Natomiast za minusy u tej rasy uznaje się m.in.: bardzo dominujący charakter oraz nadmierna duma i wynikająca z tych cech upartość oraz trudność do opanowania. Choć więc dobermany mają często kiepską opinię, to jednak prowadzone pewną ręką, stanowczo i odpowiedzialnie, okazują się ostatecznie absolutnie posłuszne i bezpieczne.
