Udostępnij ten artykuł.

Japoński pies Akita inu

Akita to duży pies w typie szpica. Pochodzi z górzystych regionów północnej Japonii. Obecnie istnieją dwie odmiany Akity: japońska oraz amerykańska. Japońska odmiana występuje jedynie w wybranych kolorach, podczas gdy odmiana amerykańska jest zdecydowania bogatsza pod względem typów umaszczenia. W niniejszym artykule zajmiemy się wyodrębnieniem części wspólnych oraz cech typowych dla obydwu ras. Życzymy Państwu miłej lektury.

Kontrowersje wokół rasy

Hodowcy od dłuższego czasu spierają się, czy Akita amerykańska i Akita japońska to dwie odrębne rasy psów czy też dwie odmiany w obrębie jednej rasy. Canadian Kennel Club (CKC) i Australian National Kennel Club (ANKC) oraz prowadzone przez nie krajowe kluby hodowców uznają, że Akita japońska i amerykańska to jedna rasa psa. Niemniej Federation Cynologique Internationale (FCI),  Kennel Club (KC), New Zealand Kennel Club (NZKC) i kluby hodowlane w niektórych krajach uznają japońskie i amerykańskie Akity jako oddzielne rasy. Wszystkie federacje, pomijając jednak FCI, nazywają amerykańską Akitę po prostu „Akitą”. Zapominając o kwestiach formalnych, nie sposób nie zauważyć, że obydwie odmiany mają ze sobą wiele wspólnego i przynajmniej pod względem temperamentu i charakteru są do siebie bardzo podobne.

Pierwotne przeznaczenie Akity

Psy były pierwotnie wykorzystywane do polowań na niedźwiedzie i zwierzynę leśną. Ich głównym zadaniem było przytrzymywanie zwierzyny do czasu, aż myśliwy doń nie podejdzie i nie zabije przy pomocy białej broni. W czasie II Wojny Światowej psy zostały skrzyżowane z owczarkami niemieckimi. Miały pomagać żołnierzom w czasie misji wojskowych i spełniać rolę pośredników pomiędzy kolejnymi punktami militarnymi.
Akity stały się popularne w świecie zachodnim na skutek kilku ważnych, wręcz symbolicznych wydarzeń. Oto jedna ze wzruszających historii, w której główną rolę odgrywa właśnie Akita.

Hachiko to bez wątpienia jeden z najbardziej cenionych Akit wszechczasów. Urodził się w 1923 roku i należał do profesora Hidesaburō Ueno, który przez całe swoje życie zamieszkiwał w Tokio. Profesor Ueno mieszkał niedaleko dworca kolejowego Shibuya na przedmieściach miasta i dojeżdżał codziennie do pracy pociągiem. Hachiko towarzyszył swemu panu w czasie drogi do stacji i w drodze powrotnej do domu. W dniu 25 maja 1925 roku pies czekał na swego pana na stacji przez ponad cztery godziny. Czekał jednak na próżno. Profesor Ueno doznał śmiertelnego udaru mózgu w pracy i już miał nigdy nie powrócić na stację. Hachiko, osiemnastomiesięczny wówczas psiak, nie dawał za wygraną i wciąż czekał na powrót swego pana. Przez kolejne dziewięć lat przychodził na stację. Pomimo, że trafił pod dach bliskiej rodziny profesora, nigdy nie pogodził się z jego śmiercią. Jego czuwanie stało się znane na całym świecie. W 1934 r., na krótko przed śmiercią, mieszkańcy Tokio wznieśli na stacji Shibuya brązowy posąg na jego cześć.


  • Japoński pies Akita inu

  • Japoński pies Akita inu

  • Japoński pies Akita inu

Masowa eksterminacja psów

To, że psy nadal chodzą po świecie i zyskują coraz większą popularność na zachodzie jest kwestią przypadku. W czasie II Wojny Światowej te piękne czworonogi prawie zupełnie wyginęły. Psy były zabijane, a z ich skór produkowano odzież. Część psów przeżyła, gdyż właściciele wypuścili je na wolność. Zwierzęta aż do końca wojny przebywały w górzystych rejonach Japonii i dzięki temu uniknęły śmierci.

Po II Wojnie Światowej część Akit trafiła do Ameryki Północnej. Psy znalazły się w Stanach Zjednoczonych za sprawą żołnierzy, którzy bardzo zachwalali ich temperament, wyjątkową lojalność i oddanie. Od tego momentu możemy mówić o początku nowej rasy psów.
Jak już zostało powiedziane na wstępie, Akity Amerykańskie różnią się od swoich japońskich krewniaków. Są nieco cięższe, postawniejsze i mają masywniejszą, niedźwiedzią głowę. Amerykańskie Akity mogą występować w niemalże wszystkich typach umaszczenia. Japońskie Akity występują jedynie w umaszczeniu: czerwonym, płowym, sezamowym, białym lub pręgowanym. Dodatkowo, Akity Amerykańskie mogą posiadać czarne maski, podczas gdy dla Japończyków jest to wada dyskwalifikująca.

Wygląd

Wygląd Akity inu odwzorowuje pierwotnie pełnione funkcje. Charakterystycznymi dlań cechami fizycznymi są: duża, niedźwiedzia głowa i proste, trójkątne uszy. Dodatkowo Akita ma małe, ciemne, głęboko osadzone oczy o nieco trójkątnym kształcie. Akity mają grubą, podwójną warstwę sierści i ciasne, dobrze wysklepione łapy. Ich ogony płynnie spadają do lędźwi i łagodnie zaginają się.

Typowy przedstawicie rasy ma od 26 do 28 cali (66-71 cm) wysokości w kłębie i wagę, która waha się w granicach 100-130 funtów (45-59 kg). Samice mierzą zazwyczaj 24-26 cali (61-66 cm) i ważą od 70 do 100 funtów (32-45 kg). Japońskie psy, zgodnie z normami rasy, są trochę mniejsze i lżejsze.

Temperament

Japoński pies Akita inu to czworonóg, który łączy w sobie wszystkie, najlepsze cechy charakteru: godność, odwagę, czujność i oddanie rodzinie. To niezwykle czujny i lojalny pies, który strzeże swojego domu i nie ma zaufania do obcych ludzi. Owo traktowanie ludzi z rezerwą sprawia, że Akita może być doskonałym stróżem domu i obrońcą. Kolejną, jakże typową cechą dla rasy jest wybredność. Psy nie zadowolą się byle, jaką przekąską. Właściciel musi, zatem pamiętać o zakupywaniu psu dobrej jakościowo karmy i starannym przyrządzaniu posiłków. Osoby, które miały kiedykolwiek do czynienia z Akitami, z całą pewnością zauważyły, że są to zwierzęta porządne i czyste. Myją pyszczki po każdym posiłku i nie robią wokół siebie wielkiego bałaganu.

Akity inu są również znane ze swojej nietolerancji wobec innych psów tej samej płci. Nawet samice mają skłonności do dominacji i mogą sprawiać problemy w czasie kontaktów z innymi czworonogami. Jako, że jest to cecha typowa dla rasy, trudno się jej pozbyć nawet po przeprowadzeniu szkolenia.
Ponieważ Akita inu jest to dużym, silnym psem przyjmuje się, że powinna trafić pod dach doświadczonego właściciela. Jak powszechnie wiadomo, nie wszystkie psy są odpowiednie dla początkującego miłośnika czterech łap. Akita jest właśnie takim przypadkiem (warto zaznaczyć, że niektóre, krajowe kluby kynologiczne uznają Akity za psy ras niebezpiecznych).
Japoński pies Akita inu jest dużym, silnym, niezależnym i dominującym psem. Pies o prawidłowo ukształtowanym charakterze powinien być jednak posłuszny, powściągliwy i spokojny w nowych sytuacjach. Psy są dobrze nastawione do dzieci, jednak powinniśmy nadzorować ich kontakty. Pamiętajmy, bowiem, że mamy do czynienia z psem dużym, który nieświadomie może zrobić dziecku krzywdę.


  • Japoński pies Akita inu

  • Japoński pies Akita inu

  • Japoński pies Akita inu

Akita inu nie został wyhodowany do życia lub pracy w grupie. Akity mają tendencję do przejmowania funkcji samca alfa w stadzie. Widać to w codziennych sytuacjach - w czasie spacerów, bądź podczas nawiązywania kontaktu z innymi zwierzętami.

Psy zdjęcia, przedstawiające Akitę Amerykańską i Akitę Japońską, mogą Państwo znaleźć w naszej galerii.

Zdrowie

Psy cierpią na kilka, typowych przypadłości zdrowotnych. Nie będziemy wdawać się jednak w szczegóły i wymieniać poszczególnych schorzeń, a jedynie przedstawimy konkretne grupy chorobowe. Znajdziemy wśród nich: choroby autoimmunologiczne, immunologiczne choroby endokrynologiczne, dysplazję stawową, problemy natury okulistycznej, dylatację żołądka etc.

Ile kosztuje Japoński pies Akita inu?

Ceny Akita inu są bardzo zróżnicowane. Kupując psiaka, powinniśmy pamiętać, aby wybierać jedynie sprawdzone hodowle. Akita cena może być na pierwszy rzut oka nieco przerażająca. Koszt zakupu Akity japońskiej kształtuje się, bowiem w granicach 2000-5000 złotych. Cena w hodowlach nie spada zazwyczaj poniżej 2000 złotych. Oczywiście, ogłoszeń możemy szukać także na forach internetowych i serwisach pośredniczących. Odwołując się do danych znalezionych w serwisie alegratka.pl możemy przyjąć, że średni koszt zakupu zwierzęcia to ok. 2500 zł.

Klasyfikacja FCI – grupa V, sekcja 5.

Tagi artykułu: