Łajka rosyjsko-europejska (Karelian Bear Laika)
Łajka rosyjsko-europejska zdobyła popularność w 1957 roku, kiedy Związek Radziecki wysłał w kosmos psa tej rasy. Prawda jest taka, że tamten pies nie był wcale łajką, a zwykłym mieszańcem, tzw. kundlem, podobnym do łajki. Historia zwierzaka, jak wiadomo, zakończyła się smutno, dlatego nie rozwodząc się zbytnio, przystępujemy do opowiedzenia trochę o prawdziwej łajce rosyjsko-europejskiej.
Historia rasy
Łajka rosyjsko-europejska została wyhodowana około 1952 roku z myśliwskich łajek, pochodzących z północnych terenów europejskiej części Rosji. Podobno swą odwagę rasa ta zawdzięcza domieszce krwi nieistniejącego już owczarka uczak. Rasa ta powstała na pograniczu Rosji i Finlandii, a konkretnie w okolicach Petersburga. Oprócz głównego terytorium hodowli, rasa rozpowszechniła się także w środkowych i centralnych obszarach Rosji. Od wielu lat hodowana jest w dużych hodowlach.
Charakterystyka ogólna łajki
Łajka rosyjsko-europejska jest średniej wielkości, kształtnej i mocnej budowy. Najczęściej spotykane umaszczenie to czarno-białe, jednak wzorzec dopuszcza wiele kolorów, w tym całkowicie czarny, szary, biały, "pieprz i sól", oraz łaciaty z białym lub czarnym tłem. Niepożądany jest rudy kolor oraz obfite cętkowanie na nogach. Na pierwszy rzut oka jest podobna do karelskiego psa na niedźwiedzie.
Łajka jest psem w ciągłym ruchu, dlatego jej najbardziej typowym biegiem jest galop, na przemian z krótkim kłusem.
Głowa ma kształt klina, mocno zwężającego się w kierunku nosa, z łagodnym stopem i dość wyraźnie zaznaczonym przejściem pomiędzy kościami policzkowymi a kufą. Wargi suche i szczelnie przylegające. Oczy średniej wielkości, lekko skośnie osadzone, koloru piwnego lub ciemnopiwnego przy każdym umaszczeniu. Uszy trójkątne, stojące, niezbyt duże, dosyć wysoko osadzone, ruchliwe.
Korpus mocny, o szerokim i prostym grzbiecie, z głęboką i szeroką klatką piersiową oraz lekko opadającym zadem. Kończyny proste i równoległe, o stromym kątowaniu. Przednie łapy ustawione lekko odsiebnie, podczas gdy łokcie skierowane są dokładnie do tyłu. Łapy okrągłe, o zwartych palcach tworzących piąstkę. Ogon niedługi, zwinięty w ciasny pierścień i noszony nad grzbietem lub na biodrze. Rozprostowany sięga do stawu skokowego lub 1-2 cm wyżej.
Szczenięta łajki często rodzą się bez ogonów.
Charakter i usposobienie łajki rosyjsko-europejskiej
Łajka rosyjsko-europejska należy do szpiców. Jej nazwa pochodzi od słowa „łajat”, co w języku rosyjskim oznacza „szczekać”. Obecnie wciąż jest to wszechstronny pies myśliwski na łosie, wilki a nawet niedźwiedzie oraz pies stróżujący. Czasami wykorzystuje się łajkę jako pies zaprzęgowy oraz pociągowy.
Łajki są psami myśliwskimi. Charakteryzują się samodzielnością, niezależnością i inteligencją. Cicho tropią zwierzynę i dopiero w chwili wystawiania niedźwiedzia czy łosia głośno szczekają wzywając myśliwego. Łajki w zasadzie polują na każdą zwierzynę począwszy od wiewiórek poprzez ptaki a skończywszy na łosiach czy niedźwiedziach, godzinami brodząc w wysokim śniegu.
Łajka odznacza się zdecydowanym charakterem. Jest nieprzekupna, czujna i nieufna w stosunku do obcych, co czyni z niej świetnego psa do stróżowania. Jest przy tym okropnie hałaśliwa, więc skutecznie zaalarmuje całą okolicę w przypadku niebezpieczeństwa. Łajka jest zwykle zaczepna i agresywna wobec innych psów, nawet, które zna, a które nie zajmują postawy uległej. To dominujący pies.
Łajka jest wierna i przyjacielska wobec swego przewodnika. To typowy pies jednego pana, który akceptuje, co prawda innych członków rodziny, ale stawia się z nimi na równi w hierarchii. Dzieci nie będą partnerem do zabawy dla łajki. To pełen pasji łowca, a nie psia niania. Nie zrobi co prawda krzywdy dziecku należącego do rodziny, ale będzie je zaledwie tolerował. Należy podkreślić, że to ciężko pracujący pies myśliwski i z pewnością nie jest jego przeznaczeniem bycie psem rodzinnym.
Choroby i pielęgnacja
Łajka rosyjsko-europejska jest psem bardzo łatwym jeśli chodzi o pielęgnacje. Nie wymaga większych zabiegów kosmetycznych. Jest w dodatku bardzo zdrowa, praktycznie nie choruje. Wadą niestety jest to, że dosyć intensywnie linieje.
Jak wychowywać łajkę?
Łajka rosyjsko-europejska to zwinny, aktywny i wytrzymały pies potrafiący bez zmęczenia godzinami brodzić w wysokim śniegu. Musi mieć zapewnione wiele ruchu i najlepiej możliwość polowania. Trzeba przyznać, że jest psem trudnym do wychowania. Najlepiej się czuje w rękach myśliwego, który będzie go zabierał na polowania. Wymaga przede wszystkim pracy, zdecydowanego przewodnictwa i wiele konsekwencji podczas szkolenia, które powinno rozpocząć się bardzo wcześnie. To pies niezależny, samodzielny, nieprzejawiający chęci do pełnego podporządkowania się. Rasa psów polecana tylko dla doświadczonych psiarzy.
Łajka to bardzo uczuciowy pies, ale niestety nie nadaje się dla każdego. Idealnym domem dla tego psiaka jest aktywny myśliwy wychodzący na częste polowania. Może być także psem stróżującym. Pod względem aktywności pies jest bardzo wymagający i wykluczone jest mieszkanie w bloku.
Ciekawostki
Łajka rosyjsko-europejska jest bliźniaczą rasą karelskiego psa na niedźwiedzie. Chociaż selekcja psów i systematyzowanie obu ras odbywało się niezależnie i w oparciu o populacje psów występujących w różnych rejonach geograficznych, to wykazują one duże podobieństwo, tak w wyglądzie zewnętrznym (eksterierze), jak i cechach użytkowych.
Klasyfikacja FCI - Grupa V, Sekcja 2, nr wzorca 304. Podlega próbom pracy.
Inne nazwy: ang. Russo-European Laika, ros. Русско-европейская лайка, Karelian Bear Laika, Lajka Ruissisch Europaisch
Cena szczeniąt łajki rosyjsko europejskiej waha się od 6.000 rubli do 15.000 rubli. Źródło (avito.ru, doska.ru)
