Książka Lassie wróć! – Lassie: najmądrzejszy pies świata
Chyba każdy z nas zna psa imieniem Lassie - symbol wierności i bezwarunkowego oddania swoim właścicielom.
Lassie, wróć! (ang. Lassie Come Home) to powieść autorstwa Erica Knighta opisująca przygody suki rasy owczarek szkocki długowłosy. Utwór został początkowo opublikowany w 1938 roku na łamach Saturday Evening Post, przybrawszy formę noweli. Dwa lata po wydaniu „gazetowym” autor podjął decyzję o napisaniu powieści na podstawie noweli. Ta decyzja, jak się później okazało, przyniosła mu światową sławę. Powieść okazała się hitem i po dziś dzień uchodzi za klasykę literatury dziecięco-młodzieżowej. Postać Lassie na stałe weszła do kultury masowej.
Lassie najmądrzejszy pies świata – Fabuła
— Mamo! Mamo!... Coś się stało z Lassie! Nie było jej dziś przed szkołą!
Zaledwie Joe wyrzucił z siebie te słowa, już wiedział, że coś rzeczywiście zaszło. Nikt się nie poruszył, aby go zapytać, o co mu chodzi. Nikt nie okazał nawet cienia obawy, że coś złego mogło przytrafić się ulubionemu psu.
Joe zauważył to natychmiast. Oparty o drzwi, czekał. Matka nakrywała do podwieczorku. Spuściła oczy i przez krótką chwilę stała nieruchomo, po czym spojrzała na męża.
Ojciec siedział na niskim stołku przed kominkiem i spoglądał na chłopca. Powoli, bez słowa odwrócił głowę i zapatrzył się w ogień.
— Co to znaczy, mamo?! — zawołał Joe gwałtownie. — Co się stało?!
Pani Carraclough postawiła powoli talerz na stole, potem dopiero przemówiła.
— Ktoś przecie musi to powiedzieć chłopcu — odezwała się jakby sama do siebie.
Mąż jej milczał nadal i trwał w bezruchu. Zwróciła się przeto sama do syna.
— Posłuchaj, Joe, musisz dowiedzieć się prawdy — wykrztusiła. — Lassie nie będzie już więcej czekała na ciebie przed szkołą. I nie ma sensu rozpaczać z tego powodu.
-— Dlaczego? Co się z nią stało?
Pani Carraclough podeszła do piecyka i postawiła na nim im-bryk z wodą. Nie odwracając się mówiła dalej:
— Sprzedaliśmy ją. Nie należy jednak z tego powodu rozpaczać.
— Sprzedaliście! — wyszeptał chłopiec łamiącym się głosem. — Sprzedaliście! Dlaczego?... O biedna Lassie! Dlaczego?...
Matka odwróciła się gniewnie.
— Została sprzedana, i na tym koniec. Nic już nie można zmienić. Nie ma Lassie, stało się — i ani słowa więcej.
— Ależ, mamo...
Głos chłopca łamał się z bólu.
Lassie: najmądrzejszy pies świata
Treścią książki jest przyjaźń między małym chłopcem a zwierzęciem, która zostaje wystawiona na próbę, kiedy rodzice Joe’go bez jego wiedzy decydują się sprzedać zwierzę. Chłopiec jest zrozpaczony i nie chce uwierzyć, że dotknęło go takie nieszczęście. W tym samym czasie Lassie toczy walkę o odzyskanie dawnego życia i ucieka od nowego właściciela. Rodzice chłopca zwracają jednak psa właścicielowi. W krótkim czasie pies ponawia próby ucieczki, które kończą się zwróceniem prawowitemu kupcowi. Kiedy po raz któryś z rzędu pies pojawia się na progu domu, chłopiec podejmuje decyzję o wspólnej ucieczce. Ojcu udaje się jednak odnaleźć zbiegów i znowu odebrać psa chłopcu. Po ostatniej, najbardziej spektakularnej, ucieczce i przemierzeniu przez psa kilkuset kilometrów rodzice podejmują decyzję o pozostawieniu psu w domu. Niechętny początkowo kupiec zgadza się na takie rozwiązanie.
Jak wyglądała Lassie?
Miała piękną, lśniącą i trójbarwną sierść – czarną, białą i złotawą. Wszyscy mieszkańcy miasteczka znali i podziwiali tego psa – nawet książę Ruding kilka razy próbował ją kupić. Lassie była suką bardzo wierną i przywiązaną do swojego najmłodszego Pana – Joego. Każdego dnia czekała na niego przed szkołą, mieszkańcy miasteczka żartowali, że mogą według niej regulować zegarki. Lassie była też psem bardzo dobrze wyszkolonym i posłusznym. Nie miała w sobie agresji – była bardzo spokojna. Można by nawet powiedzieć, że zachowywała się jak psia arystokratka. Przez wiele tygodni nieustannej i męczącej wędrówki charakter Lassie się nie zmienił – za to zdecydowanie zmienił się jej wygląd. Poduszeczki łap miała poobijane i obolałe, błony między palcami poprzebijane cierniami. Jej chód stał się niepewny, niżej niż wcześniej trzymała łeb. Deszcz i błoto zamieniły jej sierść w brzydkie i pozlepiane kudły. Z tyłu zwisał smętnie ogon, ciało miała wychudzone, boki zapadłe. Po setkach kilometrów, które przebyła w drodze do domu, była poraniona i kulejąca – każdy krok sprawiał jej ból. Z powodu krańcowego wyczerpania jej ruchy straciły dużo z wcześniejszej gracji, stały się powolne. Po postrzale w tylną łapę Lassie jeszcze długo kulała, ale regularne zabiegi pielęgnacyjne przywróciły ją do pewnej sprawności.
Książka "Lassie wróć" Erica Knighta
