Beagle to urocze małe psy, o charakterystycznym umaszczeniu. Mają silną, krępą budowę ciała, w pewnym sensie są miniaturą foxhounda. Odznacza się on harmonijnymi proporcjami, co wskazuje na ogromną żywotność, siłę i energię. Choć są małe, potrzebują dużo ruchu i zajęcia, są bardzo wytrzymałe. Są zaliczane do psów gończych. Są jednak mniejsze i powolniejsze niż duże psy gończe, co jest plusem dla myśliwego, ponieważ może on dotrzymać im kroku podczas polowania.
Małe psy gończe - pochodzenie rasy
Beagle to psy, które zaliczane są do grupy psów gończych, wchodzące do podsekcji małych psów gończych. Historia tej rasy jest dość długa, ponieważ w Anglii znano te psy i używano ich do polowań już w XIV wieku. Nie są jednak pewne i całkowicie znane wcześniejsze losy tej rasy. Istnieją, bowiem dwie koncepcje, które opisują skąd na brytyjskich wyspach wzięły się psy rasy beagle. Pierwsza teoria odwołuje się do czasów starożytnych. Analizując dzieła Ksentofona sądzi się, że przodkami psów tej rasy są antyczne, greckie psy gończe. Trafiły one do Anglii wraz z Rzymianami, tam z kolei skrzyżowały się z psami Normanów. Nazwa rasy pochodziłaby, więc od celtyckiego słowa, beag, co oznacza mały. Druga koncepcja z kolei mówi o całkowicie odmiennych pochodzeniu psów. Według niej Beagle pochodzą z południa Francji – Gaskonii i Saintonge. Przybyły one do Angli z kontynentu w okresie wojny stuletniej. Wtedy to nazwa mogłaby pochodzić od francuskiego słowa beguele, co oznacza dosłownie rozdziawione gardło. Jest to nawiązanie do bardzo oryginalnych dźwięków, jakie wydają podczas pogoni za zwierzyną.
Beagle (nazwa rasy często mylnie pisana jest bigle) to najstarsza rasa małych psów gończych. Wyhodowana była głównie po to, aby brać udział w polowaniach. Wykorzystywano je zarówno przy tropieniu, jaki i ścigani lisów i zajęcy. Polowały przede wszystkim w sforach, a nie pojedynczo. Choć są niewielkich rozmiarów, przez co są nieco wolniejsze niż duże rasy, są niezwykle wytrzymałe. Całodzienne polowania, więc nie są dla nich uciążliwe.
Poprzez swoje przeznaczenie, psy te do dzisiaj są niezwykle aktywnymi zwierzętami. Choć Beagle szczeniaki wyglądają prześlicznie i mogą kusić swoim niewinnym wyglądem, nie są to typowe psy do towarzystwa. Zdecydowanie nie nadają się dla osoby, która nie będzie miała czasu na długie spacery i zabawę z psem. Beagle bowiem to psy, które nie lubią się nudzić. Będą doskonałym towarzyszem dla dzieci, które również mają niespożytą energię. Jednak jako towarzystwo dla starszych osób, które nie mają siły chodzić na długie spacery, już się nie nadają.
Ogólna charakterystyka psów
Rasy psów gończych zazwyczaj są dość duże, jednak beagle należy raczej do małych psów. Średni rozmiar dorosłego samca to około 33-40 cm w kłębie, a waga waha się między 10 a 18 kilogramów. Jest za to bardzo silny jak na swoje rozmiary oraz ma silny kościec i elegancką sylwetkę. Głowa beagle jest dość duża w proporcji do reszty ciała, ale nie jest ciężka. Kufa jest podłużna, ale nie spiczasta. Uszy beagle są długie, nisko osadzone i przylegają do policzków. Noszone są nieco do przodu. Postawa są jest bardzo elegancka, tułów na ładną, klasyczną linię. Kończyny są dobrze umięśnione, a stawy odpowiednio kątowane. Wszystkie te cechy pozwalają beaglowi na wydajny, intensywny ruch oraz wytrzymałość podczas pogoni. Pies rasy beagle porusza się płynnie i swobodnie.
Beagle psy szatę mają dość krótką i przylegającą do ciała. Jest ona bardzo gęsta i doskonale chroni psa przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Jeśli chodzi o umaszczenie, to najczęściej spotykanym jest tak zwany tricolor, czyli biało-czarno-brązowe. Jednak według wzorca rasy Międzynarodowej Federacji Kynologicznej dopuszczalny jest każdy rodzaj umaszczenia psa gończego. Co więcej od niedawna dopuszczany jest również kolor wątrobiany, który do tej pory nie był uznawany dla tej rasy psów. Umaszczenie dwukolorowe (biało-rude, biało-złote, biało-cytrynowe lub, rzadsze, biało-czarne) oraz zajęcze zyskuje ogromnie na popularności. Najrzadziej spotykanym umaszczeniem jest mottle, czyli cętkowane.
W związku z tym, że sierść Beagle jest krótka i sztywna, nie jest ona trudna w pielęgnacji. Oczywistym jest, że częste szczotkowanie to obowiązek, szczególnie w okresie wymiany włosia. Jednak w pozostałym okresie w roku wystarczy szczotkowanie raz w tygodniu. Jednak trzeba pamiętać, że Bigle gubią sierść dość długo, wymiana włosa trwa dłużej niż u innych psów. Co więcej w ciągu roku również tracą one włosy, psie kłaczki wychodzą z sierści bowiem na okrągło. Dlatego warto przygotować się na to i odpowiednio przystosować mieszkanie, tak, aby było łatwe do czyszczenia. Jeśli ktoś uwielbia porządek i czystość, musi albo nastawić się na bardzo częste sprzątanie, albo zrezygnować z kupna psa.
Poza czesaniem psa należy pamiętać o pielęgnacji jego uszu. W związku z tym, że są one dość długie i zwisające, podatne są na różnego rodzaju infekcje. Należy czyścić regularnie nie tylko uszy, ale również ich okolice. To powinno wystarczyć, aby nie narażać psa na niepotrzebne infekcje. Również należy zadbać o zęby psa, ponieważ może pojawić się na nich kamień. Regularne czyszczenie w domu i od czasu do czasu usuwanie kamienia przez weterynarza powinno wystarczyć dla utrzymanie prawidłowej higieny uzębienia psa.
Beagle jest ogromnym obżartuchem. Jest w stanie pochłonąć niemal każdą ilość jedzenie, bez względu na to czy jest głodny czy nie. Dlatego bardzo uważnie należy podchodzić do sprawy jego odżywania. Porcje powinny być starannie odmierzone tak, aby nie przekarmić psa. Co więcej powinniśmy zwracać uwagę podczas spacerów na to, czy czegoś nie znalazł i nie zamierza tego zjeść. Również w domu wato zabezpieczyć kosz na śmieci, ponieważ potrafi wygrzebać z niego resztki jedzenia.
Małe psy gończe Beagle
Wady i zalety psów rasy Beagle
Beagle mały pies gończy to niezwykle pojętny i posłuszny pies, ale nie brakuje mu niezależności oraz uporu. Choć obecnie jest on głównie psem rodzinnym, kupowanym wyłącznie do towarzystwa, jego instynkty myśliwskie są nadal bardzo silne. Można, więc powiedzieć, że jego doskonały węch jest tutaj jego minusem, ponieważ podczas spaceru może być to uciążliwe. Jeśli Beagle natrafi na jakiś ciekawy dla siebie trop, będzie za nim podążał bez wytchnienia i ciężko będzie go do siebie przywołać. Nic go wtedy nie powstrzyma przed śledzeniem – ani brzydka pogoda, ani duża odległość, ani Twoje przywoływanie. Warto, więc pamiętać o tym spuszczając Beagla ze smyczy na spacerze. A pokus jest wiele, ponieważ nie musi to być dzikie zwierzę. Beagle równie chętnie będą podążać za szczurem, co za zającem.
Jest to jednak jedyny minus tej rasy psów. Poza tym Bigle to psy, które łatwo przystosowują się do życia w rodzinie. Są spokojne, przyjazne i, przede wszystkim, wierne. To pies, który doskonale czuje się w towarzystwie bliskich. Nie sprawia również większych problemów w kontaktach z obcymi ludźmi. Jednak trzeba pamiętać, że potrafi być hałaśliwy i każde pukanie do drzwi z pewnością zaanonsuje głośnym szczekaniem. Jeśli masz już innego psa, dla Beagla nie będzie to problem, ponieważ potrafi dogadać się z innymi i jest tolerancyjny wobec innych psów. Jednak, jeśli masz królika czy inne małe zwierzę, może pojawić się problem. Pies ten, bowiem z reguły nie akceptuje innych zwierząt. Problematyczne może być również trzymanie Beagla z kotem. Niestety, tutaj instynkt łowiecki bardzo szybko może zadziałać i te małe zwierzęta najprawdopodobniej staną się smaczną przekąską dla Beagla.
Należy również mieć świadomość, że Beagle nie jest psem obronnym. Nigdy nie zwróci uwagi na to, że dom zostaje obrabowany. Owszem, prawdopodobnie zacznie szczekać, ale raczej zamacha ogonkiem z radości, że spotyka nową osobę niż rzuci się do ataku. Jeśli więc stanie mu na drodze złodziej nie będzie bronił Twojego dobytku.
Beagle a dziecko
Beagle, jeśli go dobrze wychowamy, będzie doskonałym kompanem do zabaw dla Twojego dziecka. Jest on, bowiem nieagresywny i nie będzie wykazywał zachowań zagrażających dziecku. Nie reaguje ani złością, ani agresją na nieraz bolesne pieszczoty ze strony dziecka. Jest niezwykle wesoły i niestrudzony w zabawie. Uwielbia zabawy w każdej postaci, Twoje dziecko, więc mając takiego towarzysza na pewno nie będzie się nudzić. Można, więc spokojnie pozwolić na wspólną zabawę psa i dziecka.
Jednak, tak jak zostało już wspomniane, aby Beagle był miłym, rodzinnym pieskim, musimy pamiętać o jego wychowaniu. A ono nie jest aż tak proste, jak mogłoby się wydawać. Wymaga od właściciela ogromnej konsekwencji już od najmłodszych lat, od samego początku, kiedy tylko znajdzie się w nowym domu. To dość uparty i niezależny pies, wymaga, więc dużej dawki cierpliwości. Jego instynkt łowiecki sprawia, że dość trudno nauczyć go przychodzenia na komendę. Co więcej ma skłonność do włóczęgostwa. Aby więc w domu zachowywał się posłusznie i był grzeczny, trzeba mu zapewnić odpowiednią dawkę ruchu i interesującego zajęcia. Beagle, bowiem nie lubi się nudzić.
Małe psy gończe Beagle
Najczęstsze choroby i dolegliwości
Generalnie Beagle psy są dość zdrowe i rzadko zdarzają się choroby będące wynikiem czynników genetycznych. Czasem jednak spotyka się takie choroby takie jak padaczka, dysplazja czy dziedziczne choroby oczu. Ponadto czasem zdarza się, że mogą cierpieć na osłabienie systemu immunologicznego.
Z powodu dość długich i zwisających uszu, Beagle są podatne na różnego rodzaju infekcje. Są to głównie infekcje grzybicze bądź bakteryjne tych okolic ciała. Jednak dość łatwo ustrzec psa przed takimi objawami. Wystarczy dokładna, regularna pielęgnacja uszu i okolic, a infekcje nie będą występować. Poza tym trzeba pamiętać o regularnym wyczesywaniu sierści oraz czyszczeniu zębów.
Beagle ciekawostki
W XVI wieku w Anglii rozwinęła się miniaturowa odmiana Beagla. Były tak małe, że nierac wożono je w końskich jukach, a nawet w kieszeniach samych jeźdźców. Wzrost takiego „kieszonkowego beagla” (z angielskiego „pocket beagle”) nie przekraczał 30 cm w kłębie. Cieszyły się one ogromną sympatią ówczesnej królowej, Elżbiety I. Przez to właśnie były nieraz nazywane „Elizabeth beagles”. Nazwano je tak na część królowej, która trzymała całą sforę tych małych piesków. Cieszyły się one dużą popularnością na brytyjskim dworze królewskim. Poza tym, że posiadała je królowa Elżbieta I, miał je również Wilhelm III oraz Jerzy IV. Ten drugi używał ich do polowania na kredowych wyżynach Sussex, w okolicach Brighton. Dodatkową popularność małe Beagle zyskały dzięki przedstawieniom psów, jakie organizował Honeywood z Essex.
Niestety, pomimo ogromnej popularności, jaką się cieszyły, małe beagle nie przetrwały do czasów nam współczesnych. Po I wojnie światowej odnotowano znaczny spadek ich liczby, a obecnie w ogóle już ich nie ma.
Brytyjczycy uwielbiają Beagle do dzisiaj. W Zjednoczonym Królestwie Klub Miłośników Beagla został założony ponad 100 lat temu, już w 1895 roku.
Obecnie małe psy gończe, czyli Beagle to raczej psy domowe. Jednak nadal są kraje, gdzie wykorzystuje się je jako psy użytkowe. Są ogromnie popularne w Anglii – swojej ojczyźnie – gdzie poluje się z nimi na zające. Z kolej w Stanach Zjednoczonych, gdzie zawędrował w latach 40-tych XX wieku, są najczęściej wykorzystywane do polowania na króliki. Tak często, że w latach 50-tych znalazły się tam na drugim miejscu pod względem popularności psich ras. W innych krajach europejskich również zaczęły się pojawiać. W latach 70-tych Beagle z Wielkiej Brytanii znalazł się w Austrii, Niemczech oraz w Szwajcarii. Również w Skandynawii można je znaleźć, a głównie polują w Szwecji, Danii i Finlandii. Tam Beagle ustępuje tylko fińskim gończym.
W USA Bigl są bardzo popularne. Stały się wzorem do stworzenia Snoopiego, czyli animowanej postaci psa. To komiksowy bohater z komiksu „Peanuts” wymyślony w 1950 r. przez Charlesa M. Schultza. Co więcej Beagle posiadał także prezydent USA Lyndon B. Johnson.
Psy te są dość hałaśliwe. Często lubią dawać znać o sobie donośnym ujadaniem. Gdy są wyjątkowo poruszone, wydają dźwięki, które są charakterystyczne i podobne do „śpiewania”. Beagle śpiewają tak melodyjnie, że Anglicy ochrzcili tę rasę mianem „śpiewających beagle"(„singing beagles”).
Beagle cena
Cena szczeniąt z rodowodem to koszt od 900 do 2500 złotych. Źródło (allegro, olx, szczeniaki, alegratka)
