Udostępnij ten artykuł.

Mastif tybetański (do-khyi)

Mastif tybetański (do-khyi) to rasa pierwotna, która przetrwała do naszych czasów w niemal niezmienionym stanie. Psy pochodzą z centralnej Azji – prawdopodobnie  z Tybetu chociaż to tylko hipoteza.  Pierwsze psy trafiły do Europy w 1830 roku i były prezentem dla Królowej Victorii od vice-króla Indii. Ich dalsze losy nie są znane. Kolejny MT został przywieziony z Monasteru SHIPOO do Niemiec (prezent dla Cesarza Niemiec) w 1895 roku, a pierwszy miot zarejestrowano w berlińskim ZOO cztery lata później. Niestety, i w tym przypadku ślad się urywa. Następny import, datowany na 1904 rok, był już bardziej znaczący pod względem historycznym. Pies imieniem LHASSA, który dożył u właścicielki p. F.Wormald 18. urodzin, został wystawiony po śmierci jako eksponat w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, gdzie zwiedzający mogą go oglądać po dziś dzień. Pies miał 61 cm wysokości w kłębie i ważył ok.45 kg. Na początku XX wieku nastąpiło jeszcze kilka innych importów do Europy i USA lecz dopiero osobniki przywożone do Anglii, USA , Niemiec, Szwajcarii, Holandii na przełomie lat 60. i 70. dały początek pierwszym liniom hodowlanym w Europie i USA.

Nazwy rasy

W ciągu wieku rasa zmieniała swoją nazwę. Przykładowo Anglicy stosowali nazwę Tibetan Mastiff, Francuzi – Dogue du Tibet. W Tybecie funkcjonowało kilka nazw: Zang-Khyi, lub Sang-Khyi (pies szlachetny, wspaniały), gom-Khyi (pies waleczny), nag-Khyi (pies do pilnowania stada), mang-Khyi (pies kudłaty, owłosiony). W ciągu wieków utrwaliła się jednak nazwa DO-KHYI lub SGO-KHYI, GO-KHYI, co znaczy pies uwiązany. Tradycyjne imiona psów były zazwyczaj związane z ich cechami fizycznymi: imponującym wzrostem, kolorem umaszczenia czy bujnością szaty. Psy otrzymywały także imiona boskie, religijne.

Szczeniak Mastifa tybetańskiego

Wygląd

Dokładny wzorzec FCI przedstawiamy w osobnym artykule dotyczącym Mastifa. Cechami typowymi dla rasy są: masywny tułów, mocne kończyny o silnym kośćcu, długi ogon zakreślony nad zadem, silna szyja, sercowate, opadające uszy oraz brązowe, średniej wielkości, głęboko osadzone oczy. Włos czworonogów jest długi, obfity prosty, puszysty na ogonie i układający się w kryzę. Podszerstek zwyczajowo gęsty. Dopuszcza się kilka typów umaszczenia – od intensywnie czarnego, po podpalane i brązowe (złotobrązowe), także szare z podpalaniami. Bardzo często występują także znaczenia w barwie rudobrązowej nad oczami, a także klatce piersiowe i łapach.

Mastif tybetański to pies o wybitnym instynkcie stróżowania i ochrony terytorium, który zawsze ostrzeże swojego właściciela o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Jest niezwykle czujny i nigdy nie zejdzie z posterunku. Warto jednak pamiętać, że strażnik nie musi być jednocześnie psem obronnym. Tybetan oczywiście obroni właściciela na własnym terytorium, ale nie zareaguje na obcych poza obszarem swojego zamieszkania. Trudno jednak się spodziewać co pies uważa za „swoje” terytorium.
Właściciele muszą być przygotowani na to, że Mastif zawiadomi ich za każdym razem, kiedy zobaczy intruza. Ujadanie może być dość denerwujące, zwłaszcza że pies potrafi naprawdę długo i namiętnie dawać głos. A jak wygląda sprawa wpuszczania na teren posesji? Dobrze uspołeczniony i wyszkolony pies raczej nie będzie sprawiał problemów i wpuści gościa bez wcześniejszego oszczekiwania – oczywiście właściciel musi dać wcześniej sygnał, że osoba jest znana i nie stanowi zagrożenia.

Reproduktor Mastifa tybetańskiego Ozzy

Reproduktor mastifa tybetańskiego - Ozzy

Rytm dnia

Tybetany w ciągu dnia śpią, dlatego na pierwszy rzut oka może się wydawać, że nie zwracają uwagi na otoczenie i są lekko zobojętniałe. Nie ma w tym cienia prawdy! Psy w ułamku sekundy potrafią rzucić się do furtki i zareagować na pojawienie się obcego. Jako że poruszają się bardzo cicho i są zwinne, sprawiają niekiedy wrażenie „cieni” przemykających z jednego punktu ogrodu do drugiego. Pora zabawy i względnego ożywienia przypada raczej na popołudnie – wówczas dozwolone są wszystkie wygłupy, włącznie z gryzieniem i niszczeniem czegokolwiek. Niestety, Tybetany bywają dość destrukcyjne, a opiekunowie muszą do tego przywyknąć. Młodsze psy są poza tym dość uparte i oporne na szkolenie – na szczęście upór mija wraz z wiekiem i zostaje zastąpiony równowagą psychiczną i stoickim spokojem. Właśnie z tego powodu psy sprawdzają się w roli opiekunek do dzieci – są bardzo cierpliwe i troskliwe, na pewno nie skrzywdzą naszej pociechy.

Mastify tybetańskie uwielbiają spacery, dlatego przynajmniej jedno wyjście w ciągu dnia musi być dłuższe i bogate w sporty i zabawy. Opiekun, który zaniedba psa i pozostawi go samemu sobie, może spodziewać się, że w krótkim czasie czworonóg stanie się wycofany i nieposłuszny. A skoro o wycofaniu mowa warto poruszyć jeszcze jedną ważną kwestię – uczuciowość psów. Czworonogi okazują swoje uczucia w zupełnie inny sposób niż pozostałe psy. Mają nieco kocią naturę, dlatego nie potrzebują wielogodzinnego głaskania i poklepywania za uchem. Jeżeli zatęsknią za pieszczotami, same pofatygują się do właściciela i chwilę się połaszą. Musimy się do tego przyzwyczaić!

Warunki życiowe

Psy najlepiej czują się w domu z ogrodem. Warunek jest jeden – teren musi być ogrodzony. Optymalnym rozwiązaniem jest postawienie płotu o wysokości przynajmniej 1,8 metrów z trwałych i solidnych materiałów. Siatka może nie zdać rezultatu, zwłaszcza że psy bywają bardzo pomysłowe i na pewno spróbują podgryzać metalowe zakończenia albo podkopywać się pod ogrodzeniem.
Psy nie powinny jednak spędzać całego życia w ogrodzie. Pozostawione same sobie „dziczeją”; potrzebują kontaktu z innymi domownikami.

Tybetany nie wykazują żadnej ochoty do walk między sobą i z innymi rasami. Nie reagują agresją także na inne zwierzęta. Są zupełnie spokojne i pokojowo nastawione do świata – oczywiście do momentu aż ktoś nie nadepnie im na odcisk.

Zdrowie i Pielęgnacja

Rasa jest generalnie zdrowa. Psy posiadają charakterystyczną bezzapachową i hipoalergiczną sierść, która jest bardzo łatwa w pielęgnacji. Okres linienia przypada na późną wiosnę i trwa mniej więcej trzy tygodnie, przez pozostałą część roku nie gubią sierści. Starsze czworonogi wymagają nieco częstszego i intensywniejszego wyczesywania.
Mastify zadowolą się zwykłymi karmami z zawartością ok. 26 % białka dla dużych ras; na ogół są niejadkami. Jedzą powoli, nigdy łapczywie, nie lubią słodyczy.

Cena szczeniąt z rodowodem to wydatek od 3000 złotych do 10000 złotych. (Źródło Allegro, Alegratka) Cena z roku 2022.

Tagi artykułu: